کاشت ایمپلنت فوری زمانی انجام می گیرد که پایه ایمپلنت همزمان با کشیدن دندان طبیعی در استخوان فک کاشته شود. در روش کاشت ایمپلنت بلند مدت ابتدا دندانپزشک ریشه دندان از دست رفته را از دهان بیمار خارج کرده و مدت زمان حدود سه تا شش ماه منتظر می ماند تا بافت های اطراف آن بهبود یابد.

مطالعات نشان می دهد موفقیت کاشت ایمپلنت طی ۵ سال بیش از ۹۵ درصد برای ایمپلنت های کاشته شده در فک پایین و بیش از ۹۰ درصد برای ایمپلنت های فک بالا است.

دردهای بعد از ایمپلنت دندان در کوتاه مدت و بلند مدت به دلایل مختلفی مانند عفونت، جابجایی ایمپلنت، فشار بیش از حد، عدم رعایت بهداشت دهان و دندان و آسیب دیدن رشته های عصبی ایجاد شود.

عوامل موثر روی عدم موفقیت کاشت ایمپلنت را می توان به عوامل مربوط به بیمار مانند سالم بودن لثه و استخوان فک، نداشتن عاداتی مانند سیگار کشیدن، کیفیت و کمیت کافی استخوان فک، رعایت بهداشت دهان و دندان و مبتلا نبودن به بیماری های خاص و عوامل مربوط به مشخصات ایمپلنت شامل ابعاد، نوع پوشش، نوع بارگذاری، محل قرارگیری ایمپلنت و تجربه و تبحر دندانپزشک تقسیم کرد.

تیتانیوم یک فلز غیرآلرژیک است که زیست سازگار است. به این معنی که سیستم ایمنی بدن آن را به عنوان یک مهاجم خارجی به شمار نمی آورد و بنابراین به آن حمله نخواهد کرد. تیتانیوم چندین سال است که نه فقط به منظور کاشت ایمپلنت دندان بلکه به منظور جایگزین کردن با استخوان زانو، بازو، کمر و غیره با موفقیت مورد استفاده قرار گرفته است.

درمان کاشت دندان به روش ایمپلنت به طور معمول طی دو جلسه انجام می گیرد. بعد از جلسه درمانی آماده سازی مانند کشیدن دندان یا پیوند استخوان و گذشت مدت زمان بهبود، در جلسه اول کاشت پایه ایمپلنت و در جلسه دوم سوار کردن پروتز دندان مصنوعی انجام می شود.

در حال حاضر ایران جزو یکی از ۵۹ کشوری است که با بهره گیری از تکنولوژی های جدید طبق استاندارد های بین المللی در سه شرکت کیمیا کاشت اطبا، کوشا فن پارس و نیک کاشت آسیا توانسته است ایمپلنت دندان ایرانی را توسط تجهیزاتی با دقت بالا و کیفیت قابل قبول تولید کند.

یکی از مهمترین دلایل شکست ایمپلنت دندان می‌تواند مربوط به واکنش های آلرژیک نسبت به تیتانیوم که در پایه ایمپلنت قرار دارد؛ باشد. گزارشاتی در خصوص واکنش های حساسیت زا مانند حساسیت پوستی، اگزما، تورم، کهیر و تحلیل استخوان به‌سبب کاشت ایمپلنت دندان مشاهده شده است.

به طور معمول مصرف داروی مسکن بعد از عمل جراحی ایمپلنت دندان طبیعی است. داروهایی مانند ادویل با دوز ۴۰۰ تا ۶۰۰ میلی گرم هر ۶ تا ۸ ساعت یک بار توسط دندانپزشک تجویز می شود. ایبوپروفن نیز به تسکین درد و همچنین تسکین التهاب کمک می کند.

در اقوام مختلفی مانند قوم اینکا ها، جمجمه هایی کشف شده که نشان می‌دهد آنها حدود 1500 سال پیش از برخی سنگ های قیمتی مانند یشم یا صدف های دریایی داخل فک به جای دندان از دست رفته هایشان استفاده می کردند.

عکس های رادیولوژی می تواند دقیق ترین روش ارزیابی مورفولوژی ریج آرواره را پیش از کاشت ایمپلنت برای دندانپزشک فراهم آورد. امروزه عکس های رادیولوژی مختلفی مانند سی تی اسکن یا CBCT درکلینیک ها در دسترس است که اهداف آنها با یکدیگر متفاوت است.

فقط یک دلیل اصلی وجود دارد که چرا ایمپلنت دندان توسط بدن پس زده می‌شود: آلرژی به تیتانیوم. بقیه مواردی که به اشتباه پس زدن ایمپلنت نامیده شده در حقیقت شکست روش کاشت ایمپلنت به دلیل سهل انگاری جراح یا بیمار است.