02188695864
شهرک غرب، بلوار فرحزادی، بالاتر از بلوار دریا، کوچه بهاران ۲، پلاک ۵۳ (روبروی مرغ سوخاری کوپال)، واحد ۲
شنبه تا پنج شنبه: 10 صبح تا 9 شب
drmohammadi
logo ×

سوالات متداول

جراحی فک و صورت به درمان و بهبود قدرت تکلم، جویدن و تنفس افراد می پردازد این مشکلات ممکن است در اثر اختلالات مادرزادی، اختلالات رشد و یا آسیب های تروماتیک به وجود آمده باشند. این شاخه از دندانپزشکی معمولا ترکیبی از درمان ارتودنسی و عمل جراحی فک می باشد و علاوه بر اصلاح فک و صورت طیف وسیعی از بی نظمی های دندان نیز برطرف می شود.
جراحان فک و صورت به منظور درمان طیف گسترده ای از بیماری ها مانند ناهنجاری های موجود در صورت، فک ها، بافت های سخت و نرم دهان و فک و نیز صورت آموزش دیده اند. اگر این جراحان تشخیص دهند که سازگاری دندان با فک بیمار صرفا با کمک ارتودنسی قابل درمان نمی باشد، ارتودنسی را همزمان با جراحی فک و صورت انجام می دهد. برای این کار، جراح در ابتدا دندان ها را با کمک ارتودنسی در موقعیت صحیح خود هدایت کرده و سپس با جراحی فک و صورت تناسب میان دندان ها، فک و به طور کلی صورت فرد را برقرار می سازد.
- جراحی فک بالا: یکی از رایج ترین جراحی های فک و صورت، جراحی فک بالا است که روی صورت بیمار انجام می شود.افرادی که دارای اوپن بایت، کراس بایت و یا عقب رفتگی و جلو رفتگی بیش از حد در فک بالا هستند نیازمند این جراحی می باشند. جراح فک و صورت برای این درمان، فک بالایی بیمار را به گونه ای برش می دهد که بتواند فک با همراه با سقف دهان و دندان ها حرکت داده و به موقعیت صحیح هدایت کند. - جراحی فک پایین: زمانی که شخصی دچار عقب رفتگی یا جلو افتادگی بیش از اندازه در فک پایین باشد به جراحی فک پایین نیاز دارد. جراحی فک پایین به دو روش استئوتومی SSRO و یا IVROانجام می شود. در روش SSRO، جراح به صورت مورب، برشی را در استخوان فک ایجاد می کند اما در روش IVRO این کار به صورت عمودی و در پشت استخوان خواهد بود. - جراحی ارتوگناتیک (Orthognathic surgery): جراحی ارتوگناتیک که تحت عنوان ارتوسرجری نیز شناخته می شود به معنای انجام ارتودنسی همراه جراحی فک و صورت است. این جراحی عمدتا در قسمت های فک بالا، فک پایین، فک بالا و پایین یا چانه انجام می شود - جراحی همزمان فک بالا و فک پایین: در این نوع جراحی، جراح به منظور بهبود صورت بیمار، فک بالا را به بالا و فک پایین را به سمت جلو می کشاند. معمولا افرادی که دارای صورتی بلند هستند به این جراحی نیاز دارند. - جراحی چانه: این نوع جراحی فک و صورت برای افرادی مناسب است که چانه زیادی ندارند. معمولا جراحی چانه را می توان با اصلاح فک پایین انجام داد. در این روش، جراح بخشی از چانه را برش داده و آن را در جای صحیح خود قرار می دهد و در نهایت هر دو بخش را با کمک پیچ و صفحه به یکدیگر پیوند می دهد.
جراحان فک و صورت نیاز به یک دوره آموزشی چهار تا شش ساله برای جراحی فک و صورت دارند از جمله: جراحی حفره دهان، ایمپلنت، آلوئولار، جراحی مفصل گیجگاهی فکی، جراحی عمومی، جراحی ترمیمی صورت و سر و گردن.
- عقب رفتگی بیش از اندازه چانه - جلو آمدگی یا عقب رفتگی فک بالا یا پایین - نقص مادرزادی و اشخاصی که در قسمت فک و صورت خود دچار آسیب دیدگی شده اند - فردی که لبخند لثه ای دارد. - کوچک بودن بیش از اندازه فک - ناهنجاری های تکلم یا گفتاری - احساس درد در ناحیه فک - عدم تناسب اجزای صورت - مشکل در جویدن غذا
شما در عین جراحی فک و صورت تحت بیهوشی عمومی قرار دارید و از این رو دردی را احساس نخواهید کرد. پس از جراحی به شما مسکن داده می شود تا وضعیت شما در آسان ترین حالت بهبود یابد. اگر با دقت از دستورالعمل های جراح خود پس از اتمام جراحی پیروی کنید، بسیار زود ناراحتی شما بهبود خواهد یافت.
ترمیم اولیه فک به طور معمول در حدود شش هفته پس از جراحی به طول می انجامد اما بهبودی کامل ممکن است تا دوازده هفته نیز به طول بیانجامد. پس از ترمیم اولیه فک یعنی در حدود شش هفته، متخصص ارتودنسی دندان ها را با براکت ها در یک راستا قرار می دهد. در حقیقت، کل مراحل ارتودنسی، از جمله جراحی ها و درمان با براکت ها ممکن است چندین سال طول بکشد.
- بهبود در اختلالات گفتاری یا تکلم، تنفس و جویدن غذا - برطرف شدن درد در ناحیه فک - ایجاد تقارن میان فک و صورت و زیباتر شدن چهره - برطرف شدن عقب رفتگی یا جلوآمدگی فک - تناسب میان دندان ها
- عفونت - خونریزی شدید پس از جراحی - گرفتگی شدید بینی - شنیده شدن صدای مفاصل فک - سفتی فک
جراحی فک و صورت معمولا یک درمان بی خطر است. خطرات احتمالی ممکن است خونریزی شدید و عفونت پس از عمل باشند.
میزان تغییر در شکل ظاهری چهره شما بستگی به نوع جراحی دارد اینکه آیا آن تأثیر زیادی بر چهره می گذارد یا خیر. احساس ناراحتی و ناخوشایند پس از جراحی برای بیماران غیر معمول نیست. ممکن است مدتی زمان ببرد تا بیماران به ظاهر و نیش جدید خود عادت کنند.
جراحی ارتوگناتیک در مواقعی که فک و دندان تناسب و تقارن خوبی با یکدیگر ندارند لازم است. جابجایی مجدد فک ها به گونه ای که دندان ها به هم برسند، عملکرد مفصل فک و توانایی جویدن را بهبود می بخشد و در پی آن گفتار، تنفس، آپنه خواب یا وقفه تنفسی در خواب، سلامت پریودنتال و زیبایی چهره بهبود می یابند.
این جراحی برای اصلاح مشکلات فک در حدود پنج درصد از جمعیت عمومی مبتلا به ناهنجاری های فک و صورت را در بر می گیرد، مشکلاتی مانند جلو آمدگی فک بالا و فک پایین، اوپن بایت، مشکلات جویدن، مشکلات مرتبط با بلع، دردهای اختلالات عملکرد مفصل گیجگاهی فکی، ساییدگی بیش از اندازه دندان ها و عقب بودن چانه.
ممکن است لازم باشید پس از جراحی به مدت دو تا پنج روز در بیمارستان بمانید. اگر مشکلی وجود داشته باشد مدت اقامت شما بیشتر هم ممکن است طول بکشد.
این جراحی ممکن است روی یک فک در حدود یک تا دو ساعت به طول بیانجامد. جراحی که شامل چندین عمل باشد نیز ممکن است سه تا پنج ساعت زمان ببرد.
بهبودی پس از جراحی فک در اکثر بیماران به شش تا دوازده هفته نیاز دارد. پس از بهبودی استخوان های فک به مدت حدود شش هفته، یک متخصص ارتودنسی ترازبندی دندان ها با براکت را به اتمام خواهد رساند. استفاده از فک باید به تدریج پس از جراحی افزایش یابد. فرد باید از انجام فعالیت های بدنی سنگین طی این مدت خودداری کند.
با توجه به اینکه این جراحی باعث ایجاد تغییرات در ساختار دهانی که حاوی سیستم صوتی است می شود این انتظار می رود که آن بر تغییرات عملکردی ثانویه گفتار پس از جراحی تأثیرگذار باشد و فرد به تنظیمات بیشتر گفتار و صدا نیاز پیدا کند.
شایان ذکر است که گرچه جراحی ارتوگناتیک فک پایین، مستقیما تغییری در ساختاری بینی ایجاد نمی کند، اما با تغییر موقعیت چانه و بالعکس می توان تغییر نسبی در ظاهر بینی ایجاد نمود.
پس از جراحی فک فوقانی، بی حسی لب بالایی، بینی و پلک های پایینی انتظار می رود. احساس بی حسی در لثه های فوقانی و سقف دهان نیز ممکن است پس از جراحی وجود داشته باشند. همچنین پس از جراحی فک پایین، ممکن است بی حسی لب پایینی و چانه را تجربه کنید. البته تمامی این احساسات زودگذر بوده و برطرف خواهند شد.
در طی چهار تا شش هفته اول پس از جراحی هیچ نوع تمرین خاصی توصیه نمی شود. به طور معمول بین چهار تا شش ماه زمان می برد تا باز شدن فک به حالت طبیعی خود برگردد. قبل از بازگشت به کار یا تحصیل معمولا یابد بین 7 تا 10 روز استراحت کنید. البته این دوره ممکن است در موارد خاص کوتاه تر یا طولانی تر باشد.
مهمترین نکته در کمک به بهبودی بدن، استراحت است. تا جایی که می توانید استراحت کنید. همچنین سعی کنید بدن شما هیدراته باشد. به طور کلی بهتر است که یک برنامه منظم روزانه را طی این روزهای بهبودی طراحی کنید.
یک هفته قبل از جراحی شما باید کارهای قبل از عمل را انجام دهید. یعنی عکس برداری از فک، معاینات بدنی و آزمایشات خون لازم.
بیماران می توانند انتظار داشته باشند که تورم صورت آنها طی دو تا سه روز اول پس از جراحی افزایش یابد. زمانی که تورم به اوج خود رسید، تقریبا بین 7 تا 10 روز زمان می برد تا نیمی از تورم صورت شما برطرف شود. پس از چند روز به طور کلی تورم برطرف خواهد شد.
یک مورد شدید آندر بایت می تواند باعث اختلال در گفتار شود زیرا موقعیت زبان و دندان ها تغییر می کند. در موارد شدیدتر، آن می تواند به شُلی زبان منجر شود و پس از آن اختلالاتی در عدم انطباق فک، جویدن و بلع به وجود آید. برای همین است که در این موارد جراحی فک و صورت توصیه می شود.
از نظر زمان بهبودی، این دوره بسیار متغیر است و از سی روز، تا دوازده ماه و یا حتی در موارد نادر به مدت سال ها متغیر است. به خاطر داشته باشید که عصب در صورت آسیب دیدگی مجددا بازسازی شده و احساس بی حسی پس از مدتی از بین خواهد رفت.
بعید است. پس از جراحی فک ممکن است مقداری درد یا فشاردر مناطق مفصل صک خود احساس نمایید که این ممکن است تا حدی شبیه به گوش درد باشد. در واقع لازم نیست نگران باشید زیرا این درد به دلیل فشار در ناحیه فک و موقعیت جدید آن است که پس از دو تا سه هفته برطرف خواهد شد.
اگر جراحی فک فوقانی انجام شود، باید اقدامات احتیاطی را مربوط به سینوس انجام دهید. سعی کنید عطسه های آرامی داشته باشید.
پس از جراحی شما باید مایعات و غذاهای نرم و مایع مانند سبزیجات خوب پخته شده و سوپ بخورید.
از آب گرم و مقدار کمی خمیر دندان استفاده کنید. نوک مسواک نرم را در برابر خط لثه قرار داده و با حرکت دایره ای ملایم روی تمام دندان ها را مسواک بزنید. مراقب باشید بالای بخیه ها را مسواک نزنید. جراح به شما توضیح خواهد دارد که چگونه دهان و دندان های خود را پس از جراحی بشویید.
در اکثر موارد، براکت ها می توانند به تنهایی مشکل نیش یا انسداد نظیر اوربایت را در زمانی که فقط دندان ها در موقعیت نامناسبی قرار دارند برطرف کنند. اگر براکت ها نتوانند این اختلال را از میان ببرند پس به جراحی فک نیاز است.
- دندان عقل نهفته: دندان عقلی که نهفته است می تواند در طولانی مدت و بدون اینکه فرد اطلاعی از آن داشته باشد، مشکلاتی را برای او رقم بزند. علاوه بر این اگر کشیدن دندان عقل به تأخیر بیفتد، مشکلات گسترده تر شده و ممکن است فرد با عواقب غیر قابل برگشتی روبرو شود. یک فولیکول یا کیسه رویشی در دندان های نهفته وجود دارد که می تواند در گذر زمان به تومور یا کیست تبدیل شود و به همین دلیل است که خارج کردن دندان های عقل قبل از سن بیست و پنج تا سی سالگی توصیه می شود. - دندان عقل نیمه نهفته: اکثر افراد با مشکلات ناشی از دندان های عقل نیمه نهفته مواجه می شوند. از آنجایی که غذا در بین این دندان و لثه پوشاننده آن گیر می کند احتمال آبسه و سلولیت بسیار زیاد است. به جز این، دندان نیمه نهفته به سایر دندان ها فشار آورده و به تدریج دندان های مجاور را خراب می کند. زمانی که این دندان در حال بیرون زدن از لثه است درد شدیدی در ناحیه فک احساس شده و فرد می تواند دچار سرگیجه و سردرد شدیدی شود. گاهی اوقات، این دندان ها به فک نیز فشار وارد می کنند.
دندان عقل به دلایلی مانند بیماری های دوران کودکی مثل کم خونی یا راشیتیسم، ارث و ژنتیک، عدم هماهنگی رشد استخوان فک با اندازه دندان ها و ... در فک به صورت نهفته باقی می ماند.
دلایل کشیدن دندان عقل عبارتند از: - شکستگی دندان از ریشه - ارتودنسی دندان ها - عفونت دندان - پوسیدگی گسترده آنها - وجود دندان های نهفته در فک - قرار دادن پروتز دندان - دندان هایی که دارای ضایعات پاتولوژیک هستند - افرادی که به تومور دهانی مبتلا هستند و قبل از انجام رادیوتراپی باید دندان عقل خود را بکشند.
در بسیاری از افراد برای خارج کردن دندان عقل نیازی به جراحی نیست و می توان با روش های ساده آن را کشید. برای کشیدن دندان عقل بدون جراحی، دندانپزشک از بی حسی موضعی و نیز برخی ابزارهای مخصوص مانند الواتور برای خارج کردن استفاده می نماید. علاوه بر این با استفاده از انبر دندانپزشکی به طور مداوم دندان را عقب و جلو می کند تا آن به اندازه کافی جدا شود و حفره دندان در فک جا باز کند. زمانی که دندان لق شد، دندانپزشک به راحتی آن را از محل خارج می کند.
اگر شما پس از کشیدن دندان عقل اصول بهداشتی را رعایت نکنید ممکن است علائم عفونت بروز کند. از علائم عفونت می توان به درد و تورم اشاره نمود. در صورتی که شما نیز این علائم را تجربه کردید باید خیلی سریع به دندانپزشک خود مراجعه کنید تا از آسیب های احتمالی جلوگیری شود.
بوی بد و آزار دهنده پس از کشیدن دندان عقل می تواند به دلیل عفونت، خوردن داروهای مسکن، خونریزی احتمالی و حفره خشک باشد. به طور کلی این بوی بد پس از خارج کردن دندان عقل طبیعی است اما اگر ادامه یافت باید دندانپزشک خود را در جریان بگذارید. شما می توانید برای رفع این بوی بد بعد از کشیدن دندان عقل از دهانشویه استفاده کنید. با این عمل هم دهان شما ضد عفونی خواهد شد و هم میکروب ها و باکتری های دهان از بین خواهند رفت.
بسته به اندازه فک و اینکه چگونه دندان های عقل شما رشد می کند، ممکن است با آنها مشکلی نداشته باشید. اما به طور کلی بهترین روش برای تعیین اینکه آیا شما به برداشتن دندان عقل نیاز دارید یا خیر، مراجعه به یک دندانپزشک متخصص و با تجربه است تا وضعیت دهان و دندان های شما را با دقت ارزیابی و معاینه نماید. در صورت مشاوره دندانپزشک شما کارهای زیر را انجام می دهد: - مرور نمودن سوابق دندانپزشکی شما - گرفتن عکس - بررسی سلامت عمومی دهان شما - ارزیابی وضعیت دندان عقل در صورتی که دندانپزشک مشکلی را در مورد دندان های عقل شما تشخیص دهد، ممکن است برای خارج کردن آن و از بین بردن علائم ناراحت کننده، جراحی را توصیه نماید. در مجموع، حذف زود هنگام دندان عقل بهترین گزینه است زیرا به شما کمک می کند تا از بروز مسائل جدی تر در آیند ممانعت به عمل آید.
جراحی دندان عقل تقریبا یک عمل سرپایی بوده و شما می توانید در همان روز پس از اتمام درمان به منزل برگردید. در جلسه مشاوره دندانپزشک در مورد اینکه شما تنها به کلینیک بیایید و یا چه چیزهایی نباید قبل و پس از جراحی بخورید و نیز تجویز داروها با شما صحبت خواهد کرد. زمانی که شما برای جراحی دندان عقل به کلینیک مراجعه می کنید، دندانپزشک شما برای شروع و بسته به انتظارات خارج کردن دندان و میزان راحتی شما ممکن است از سه بیهوشی استفاده کند: بی حسی موضعی که آن را با یک یا چند تزریق در محل هر دندان انجام می دهد. بیهوشی آرامبخش که از طریق یک خط وریدی در بازوی شما انجام خواهد شد و در شرایط خاص، بیهوشی عمومی. در این نوع بیهوشی، تیم جراحی شما از نظر تنفس، فشار خون، دما و ... کنترل کرده و شما هیچ دردی را تجربه نخواهید کرد. پس از دریافت بیهوشی، دندانپزشک یا جراح، در بافت لثه شما برشی را ایجاد می نماید تا بتوان دندان و استخوان را به خوبی مشاهده کند. سپس اگر استخوانی که دسترسی به ریشه دندان شما را مسدود می کند، از بین برده و برای راحتی کار، دندان ها را قسمت های ریزتر تقسیم می نماید. در نهایت او دندان را بیرون کشیده و آن محل را از هرگونه باقی مانده دندان یا استخوان تمیز می کند. پس از آن زخم را بخیه می کند تا بهبودی سریع تری حاصل شود. برای کنترل خونریزی ممکن است که دندانپزشک شما بخش هایی از محل جراحی را پانسمان کند.
زمانی که جراحی دندان عقل به پایان رسید ممکن است شما با موارد زیر مواجه شوید: - خونریزی: ممکن است روز اول پس از جراحی شما خونریزی داشته باشید. شما می توانید طبق دستورالعمل دندانپزشک خود، گاز را روی محل جراحی قرار دهید. سعی کنید که زیاد تف نکرده و لخته خون را جدا نکنید. - تورم یا کبودی: در صورت مشاهده تورم و کبودی، مطابق با دستورالعمل دندانپزشک می توانید از کیسه یخ یا کمپرس آب سرد استفاده کنید. شاید کبودی به مدت چند روز ماندگار باشد. هرگونه تورم نیز معمولا طی دو یا سه روز بهبود خواهد یافت. افراد معمولا پس از جراحی دندان عقل، درد را تجربه خواهند کرد که می توانند با بهره گیری از داروهای مسکن بدون نسخه نظیر استامینوفن، آن را کنترل کنند. سعی کنید پس از جراحی آب زیادی بنوشید و در روز اول از نوشیدن نوشابه های گازدار، قهوه یا نوشیدنی های گرم جدا خودداری کنید. همچنین برای نوشیدن از نی استفاده نکنید زیرا این عمل می تواند لخته خون را از ناحیه جراحی جدا کند. در مورد غذا هم باید گفت که در بیست و چهار ساعت اول غذاهای نرم مانند پوره مصرف کنید. زیرا غذاهای پر ادویه یا سفت می تواند زخم را تحریک کنند. همچنین در طی این مدت مسواک نزنید و برای شستشوی دهان از دهانشویه استفاده کنید. در صورتی که سیگار می کشید سعی کنید حداقل به مدت سه روز پس از جراحی آن را کنار بگذارید زیرا سیگار کشیدن می تواند روند بهبودی را به تأخیر انداخته و عوارض آن را تشدید نماید.
جراحی دندان عقل ممکن است 45 دقیقه و یا کمتر طول بکشد. این مدت زمان بیشتر به وضعیت دندان های عقل شما بستگی دارد.
با خارج نمودن دندان عقل نباید دردی احساس کنید زیرا این ناحیه بی حس خواهد شد. با این حال، اگر در حین عمل متوجه دردی شدید بهتر است با دندانپزشک خود مشورت نمایید تا بی حسی یا بیهوشی بیشتری به شما بدهد.
جراحی دندان عقل مانند هر عمل جراحی دیگر خطراتی را به همراه دارد. بر اساس گزارش سال ف007 که در مجله بهداشت عمومی آمریکا منتشر شد، شایع ترین عارضه طی این جراحی می تواند آسیب دائمی به عصب، بی حسی زبان، لب ها یا گونه ها باشد که سالانه بیش از 11000 نفر را تحت تأثیر قرار می دهند.
اگر چه گاهی اوقات بیماران تصور می کنند که برای از بین بردن دندان های عقلی که بسیار سخت هستند فک باید خرد شود اما هرگز چنین نیست. با این حال ممکن است فک پایین برای چند هفته یا بعضا چند ماه پس از برداشتن دندان عقل ضعیف شود.
پس از اتمام جراحی ممکن است گمان کنید به دلیل تورم یا التهاب، صورت شما تغییر شکل یافته است اما لازم نیست نگران باشید زیرا صورت شما مجددا به فرم قبلی خود باز خواهد گشت.
بیماران در صورت تمایل می توانند هر چهار دندان عقل خود را به طور همزمان خارج کنند اما این مسئله بیشتر به وضعیت سلامتی و دهان و دندان های شما و نیز نظر دندانپزشک بستگی دارد.
خارج کردن دندان های عقل شامل مزایای زیر می شود: - ازدحام کمتر دندان ها و کمتر شدن مشکلات مرتبط با ارتودنسی - جلوگیری از آسیب رسیدن به دندان های اطراف - کاهش خطر بیماری های دهان و دندان و نیز التهاب آنها - جلوگیری از بروز کیست، تومور و آسیب فک
افرادی که در سنین بزرگسالی و سالمندی اقدام به کشیدن یا جراحی دندان های عقل خود می نمایند ممکن است با عوارض زیر مواجه شوند: - دوره بهبودی دندان ها پس از کشیدن یا جراحی در این سنین طولانی تر خواهد شد. - از آنجایی که ریشه های دندان های عقل در سنین بالاتر ضخیم تر شده است، پس فرد در حین جراحی، درد و رنج بیشتری را متحمل خواهد شد. - به احتمال زیاد، دندان های مجاور دندان عقل در این سن دچار پوسیدگی شده اند - ممکن است در سالمندان استخوان در هنگام جراحی دندان عقل دچار شکستگی شود.
عوامل متعددی وجود دارند که می توانند در هزینه جراحی یا کشیدن دندان عقل موثر باشند از جمله: - پیچیدگی وضعیت دندان عقل: به طور کلی کشیدن دندان عقل پیچیدگی گسترده تری نسبت به سایر دندان ها دارد و از این رو هزینه آن بالاتر است. در صورتی که دندان عقل شما غیر نهفته باشد و با بی حسی موضعی به راحتی خارج شود، هزینه کمتری را باید بپردازید. - تخصص و مهارت دندانپزشک: هزینه کشیدن یا جراحی دندان عقل توسط یک دندانپزشک عمومی به مراتب کمتر از یک جراح دهان و دندان است. طبیعی است که به دلیل تخصص و مهارت بالایی که یک دندانپزشک دارد، دستمزد بیشتری را برای این درمان دریافت کند. - هزینه های معاینه اولیه: هزینه های معاینه اولیه با اشعه ایکس، نوع بیهوشی یا بی حسی موضعی نیز بر قیمت کلی کشیدن یا جراحی دندان عقل تأثیر گذار هستند.
به طور کلی هیچ نوع شستشوی شدیدی نباید تا روز پس از جراحی انجام شود. شما می توانید شب هنگام دندان های خود را مسواک بزنید اما به آرامی. روز بعد از جراحی باید حداقل پنج تا شش بار دهان خود را با یک فنجان آب گرم و یک قاشق چای خوری نمک بشویید، به خصوص پس از خوردن غذا.
با انجام دادن امور زیر می توانید روند بهبودی خود را سریع تر کنید: - به آرامی پد گاز را گاز بزنید. - از کمپرس یخ استفاده کنید. - نسخه داروهای مسکن که توسط دندانپزشک تجویز شده است را تهیه کنید. - اطمینان حاصل نمایید که دهان شما تمیز است. - غذاهای نرم بخورید. - تا می توانید استراحت کنید. - از مصرف نوشیدنی های الکلی بپرهیزید.
برای تسکین درد می توانید دهان خود را با آب نمک بشویید. در واقع یکی از محبوب ترین درمان های دندان درد، شستشوی دندان ها با آب نمک است. علاوه بر این می توانید از برگ نعناع استفاده کنید، این برگ حاوی روغن های اساسی است که می تواند درد و التهاب را کاهش دهد. علاوه بر این ها می توانید از موارد زیراستفاده کنید: - روغن گل میخک - آلوئه ورا - روغن درخت چای - سیر خرد شده و زنجبیل - آسپرین
دندان درد ممکن است در طول روز آزار دهنده باشد اما در شب بسیار بدتر است. یکی از دلایل آن این است که وقتی فرد دراز کشیده است، خون به سمت سرش حرکت می کند. این خون اضافی نیز ممکن است
نایت گارد به وسیله پلاستیکی در دندانپزشکی است که روی دندان های بالایی قرار می گیرد. هنگام ساییدن یا فشردن، بیشتر نیرو به جای دندان ها می تواند به این محافظ دهان منتقل شود. بسته به شدت مشکل بیمار، دندانپزشک معمولا مناسب ترین گزینه نایت گارد را توصیه می نماید. با قرار دادن این ابزار دهان دیگر فک ها با هم تماس پیدا نکرده و در نتیجه سالم می مانند. علاوه بر این، از ساییده شدن دندان ها و آسیب به عصب و نیز درد شدید جلوگیری می شود.
- محافظت از مینای دندان و لثه ها: نایت گارد تا حد زیادی می تواند از ساییدگی مینا و آسیب دیدگی لثه جلوگیری کند. در واقع یکی از اثرات مخرب دندان قروچه، آسیب رسیدن به مینا و لثه است. در صورتی که مینای دندان از بین برود، زمان نوشیدن و خوردن نوشیدنی ها و غذاهای سرد و گرم، دندان های شما به شدت حساس می شوند. اما نایت گارد می تواند از این اتفاقات جلوگیری کند. - جلوگیری از درد ناشی از دندان قروچه: دندان قروچه می تواند باعث درد و ناراحتی در فک، گوش یا سر شود. شاید انجام کارهایی که استرس شما را کم می کند راهکار خوبی باشند اما نمی توان به طور کامل به آنها اطمینان نمود. در مقابل نایت کارد می تواند فشار ناشی از دندان قروچه را به حداقل برساند. برای این کار کافی است که قبل از خواب یا در زمان استرس، نایت گارد را در دهان خود قرار دهید. - کاهش خطر به هم خوردن تراز دندان ها: تراز و ردیف کردن دندان ها اغلب به عنوان یک درمان زیبایی در نظر گرفته می شود. فرسایش مینای دندان و پایین رفتن خط لثه در اثر دندان قروچه و ساییدگی دندان ها، دندان ها تراز نخواهند بود و این می تواند باعث درد دندان یا گاز گرفتن گونه و زبان در زمان غذا خوردن باشد. همچنین ممکن است فرد نتواند به خوبی از راه بینی نفس بکشد.
زمانی که دندانپزشک برای شما نایت گارد تجویز می نماید شاید گمان کنید که آن در دهان شما راحت نبوده و خیلی حجیم می باشد. اما اینگونه نیست. البته ممکن است در روزهای اول قرار دادن آن در دهان کمی ناراحت کننده باشد اما کم کم به آن عادت خواهید کرد. علاوه بر این، اگر به این فکر کنید که دندان ها و لثه های شما بعدا دچار مشکلاتی خواهند شد دیگر اینگونه فکر نخواهید کرد. پس سعی کنید هر شب از محافظ دهان استفاده کنید.
اگر از نایت گارد به درستی استفاده کنید، آن نه تنها برای دندان های شما مضر خواهد بود بلکه می تواند از آنها علاوه بر لثه نیز محافظت نماید. اما سعی کنید از محافظ دهان کثیف، آسیب دیده یا نا مناسب استفاده نکنید، زیرا در این صورت به دندان ها و لثه های شما آسیب خواهد رسید.
محافظ دهان می تواند با چرخیدن به عقب و جلو فک پایینی شما را تغییر دهد. گرچه از فشار فک کاسته می شود اما همچنین می تواند به طور دائمی نیش را نیز تغییر دهد. در حقیقت این وسیله فقط باید در کوتاه مدت و تحت نظارت دقیق دندانپزشک استفاده شود.
اینکه طول عمر نایت گارد می تواند چقدر باشد به شدت دندان قروچه شما بستگی دارد. به طور معمول، بسته به میزان استرس، این وسیله بین پنج تا ده سال دوام می آورد. در حالی که شما از نایت گارد استفاده می کنید به فشار دندان ها نیز ادامه می دهید اما توجه داشته باشید که این فشار و ساییدگی روی محافظ خواهد بود و نه روی دندان های شما.
از دلایل احتمالی درد دندان پس از پوشیدن محافظ دهان می توان به جابجایی نامناسب دندان یا فک و ایجاد درد در عضلات فک اشاره نمود. اما لازم نیست نگران باشید زیرا تنها چند هفته طول می کشد تا دهان و دندان های شما با این وسیله سازگار شود.
نایت گارد یا محافظ دهان باید هارد باشد. زیرا دندان های تحتانی هنگام حرکت فک پایین می توانند آزادانه به اطراف بلغزند. محافظ دهان سافت یا نرم نیز از دندان ها محافظت می کند اما به تدریج می تواند کارایی خود را از دست بدهد و دیگر قادر نیست از عضلات محافظت نماید.
خیر. با قرار دادن نایت گارد در دهان لازم نیست که نگران پوسیدگی دندان های خود باشید.
متاسفانه بسیاری از افرادی که از نایت گارد استفاده می کنند، ممکن است از بدتر شدن سندرم مفصل گیجگاهی فکی خود شکایت کنند. مراجعه به یک دندانپزشک با مهارت و با تجربه می تواند مشکل شما را در این زمینه حل کند.
تا زمانی که شما با دندان قروچه مبارزه می کنید باید نایت گارد خود را استفاده کنید. برای تشخیص اینکه آیا دندان قروچه شما متوقف شده است می توانید به مطب دندانپزشکی مراجعه کنید و در صورت نبود دندان قروچه، آن را کنار بگذارید.
محافظ دهان می توان فشار فک شما را یکدست کرده و یک مانع فیزیکی میان دندان های بالا و پایین شما ایجاد کند تا از آسیب های بعدی در امان بمانید. همچنین آن می تواند صدای دندان های آسیا را کاهش دهد.
نایت گارد باید به مقداری که لازم است دندان ها را پوشش دهد. این محافظ همه دندان های شما به جز دندان های آسیا پشتی و برخز از لثه های شما را می پوشاند، اما نباید کل قسمت فوقانی دندان شما را تحت فشار قرار دهد.
بله از آنجایی که اگر شما از ناحیه صورت آسیب ببینید و در دهان خود براکت داشته باشید، محافظ می تواند به خوبی از دندان ها و براکت های شما محافظت نماید. در این صورت، دندانپزشک نوعی محافظ را برای شما توصیه می کند که به خوبی با ابزارهای ارتودنسی در دهان شما سازگار باشد.
در واقع استفاده از این وسیله در هنگام خواب می تواند باعث جدا شدن دندان های بالا و پایین شود تا از فشار سایش به یکدیگر در امان باشند.
به جز افرادی که دندان قروچه می کنند، ورزشکارانی نیز که ورزش های تماسی انجام می دهند برای محافظت از دندان های خود به یک نایت گارد مناسب احتیاج دارند. استفاده منظم در حین ورزش و اغلب به مدت چند ساعت می تواند خیلی زود شکل دستگاه را تغییر دهد. از این رو مراجعه به دندانپزشک توصیه می شود تا پس از هر فصل یا هر شش ماه، یک ابزار جدید دریافت کنند.
سعی کنید زمانی که نایت گارد در دهان دارید غذا یا نوشیدنی مصرف نکنید. حتما قبل از قرار دادن آن نیز از نخ دندان و مسواک استفاده کنید زیرا مواد غذایی و باکتری ها می توانند بین دندان های شما و محافظ گیر کرده و خطر پوسیدگی دندان ها و نیز لکه دار شدن محافظ را افزایش دهند.
سه میلی متر. محافظ های دهان باید حداقل سه میلی متر ضخامت داشته باشند تا نیروی های ضربه را در هنگام فشار، جذب و پراکنده سازند و حتی آن می تواند در قسمت های قدامی و خلفی ضخیم تر باشد.
محافظ دهان باید بدون اینکه شما مشکلاتی در گاز گرفتن و فشردن نایت گارد داشته باشد، کاملا راحت در برابر دندان های بالایی قرار گیرد. این وسیله باید به طور ایمن و محکم روی دندان های بالایی شما قرار گیرد بدون اینکه آن بیفتد یا تغییر وضعیت دهد.
محافظ های دهان که از مواد پلاستیکی و نرم ساخته شده اند مناسب استفاده در روز بوده و می توانید آنها را در تمام طول روز در دهان قرار دهید. با استفاده از آن روی دندان های پایین می توانید فشار ناشی از سایش را از بین ببرید.
یک محافظ دهان نامناسب می تواند با تغییر در نیش ما باعث درد فک نیز بشود و علاوه بر این، بر سلامتی دهان و دندان های شما اثرات نا مطلوبی بگذارد.
تغییر رنگ در نایت گارد اغلب نشانه تمیز نکردن آن است. اگر به طور مرتب نایت گارد را تمیز نکنید بزاق روی آن نشسته و با گذشت زمان می تواند باعث زردی آن شود.
شما می توانید برای این کار نایت گارد خود را حداقل به مدت 30 دقیقه در سرکه سفید مقطر خیس کنید. پس از خیساندن آن را با آب بشویید. سپس آن را برای 30 دقیقه دیگر در پراکسید هیدروژن قرار دهید. در انتها آن را با آب به طور کامل شسته و اجازه دهید نایت گارد به طور کامل خشک شود.
در صورتی که نایت گارد شما به طور سفارشی ساخته نشده باشد و کاملا متناسب دهان شما نباشد می تواند تغییراتی را در دندان های شما ایجاد کند.
دندانپزشکان اطفال به سلامت دهان و دندان کودکان از نوزادی تا سال های نوجوانی می پردازند و در طی مراحل مختلف کودکی، تجربه و صلاحیت مراقبت از دندان ها، لثه ها و دهان کودک را دارند.
برنامه درمانی این دندانپزشکان شامل مراقبت های کلی بهداشت دندان و دندان کودکان است: - معاینات بهداشت دهان و دندان نوزدان، که شامل ارزیابی خطر پوسیدگی هم در مادر و هم کودک است. - مراقبت های دندانپزشکی پیشگیرانه از جمله تمیز کردن و درمان های حاوی فلوراید و نیز توصیه های تغذیه و رژیم غذایی - مشاوره عادت کودکان مانند استفاده از پستانک و مکیدن انگشت شست - ارزیابی و درمان به موقع برای صاف کردن دندان ها و اصلاح نیش نامناسب (ارتودنسی) - ترمیم حفره یا نقایص دندان ها - تشخیص شرایط دهانی که با بیماری هایی چون دیابت، نقص مادرزادی قلب، آسم، تب یونجه و اختلال نقص توجه یا بیش فعالی همراه هستند - مدیریت بیماری های لثه و شرایطی از جمله زخم، موکوسل و بیماری های پریودنتال کودکان
یک دندانپزشک اطفال به طور معمول کودکان را از طیف سنی 6 ماهه تا زمانی که دندان های بالغ نهایی آنها رشد کند معاینه می نماید. دندان های یک کودک تا سن دوازده تا سیزده سالگی به رشد ادامه می دهد و بسیاری از والدین ترجیح می دهند که فرزندشان را تا سال های نوجوانی نزد دندانپزشک کودکان ببرند.
تمرکز کلی مطالعات در هر دندانپزشکی روی زیست شناسی، فیزیولوژی، شیمی، فیزیک و آناتومی انسان است. برای افرادی که می خواهند به عنوان دندانپزشک کودکان کار کنند، گذراندن کلاس های رشد کودک و روانشناسی بسیار عالی می باشد.
- آموزش: دندانپزشکان اطفال نیز باید مانند دندانپزشکان عمومی، مدرک لیسانس خود را از یک دانشگاه معتبر گرفته و سپس دانشکده دندانپزشکی را تکمیل کنند. در واقع همه آنها باید درک اساسی از دندانپزشکی عمومی داشته باشند. با این حال، پس از اتمام دوره آنها می توانند یک تخصص را دنبال کنند. دندانپزشکان کودکان در یک برنامه دو تا سه ساله که به طور خاص در مورد دندانپزشکی کودکان است شرکت کرده و مهارت ها و فنون ویژه ای را برای درمان کودکان می آموزند. همچنین دانش و تجربه عمیقی در مورد برخی از مشکلات کودکان که آنها را تحت تأثیر قرار می دهد به دست می آورند مانند پوسیدگی دندان، مکیدن انگشت شست، رانش زبان، دندان های کوسه ای و ... . - تجهیزات: از آنجایی که دندانپزشکان کودکان با کودکان در هر سنی کار می کنند، آنها ابزارهای مناسب را برای هر مرحله از زندگی آنان در اختیار دارند. غالبا، کودکان هنگام معاینه و مراقبت های بهداشتی به سختی می نشینند، زیرا وسایل دندانپزشکی معمولی برای دهان آنها بسیار بزرگ و ناراحت کننده است. به همین دلیل، دندانپزشکان اطفال از تجهیزاتی کاملا مناسب با بچه ها بهره می گیرند. علاوه بر ابزار، محیط دندانپزشکی کودکان نیز مورد پسند بچه ها است زیرا از رنگ های شاد استفاده می کنند تا آنها حس کنند در خانه هستند. دندانپزشکان اطفال همچنین به گونه ای آموزش دیده اند تا با والدین و فرزندان به روشی دوستانه و قابل درک کار کنند. مثلا برخی از آنها برای اینکه کودکان صدای وحشتناک دریل را نشنوند، از هدفون هایی روی گوش آنها استفاده می کنند تا به موسیقی گوش دهند. - تجربه: از آنجایی که دندانپزشکان اطفال باید یک برنامه تخصصی دو تا سه ساله را پشت سر بگذارند، بنابراین تجربه زیادی با انواع بیماران دارند. آنها در ارتباطات و مدیریت رفتار بچه ها در هر طیف سنی مهارت دارند و می دانند چگونه با آنها صحبت کنند یا نحوه نگهداری دندان های سالم را به آنان آموزش دهند. مهارت دیگری که دندانپزشکان کودکان کسب می کنند، توانایی ارزیابی سریع رشد و نمو صحیح دندان ها و استخوان های فک کودکان است. در غیر این صورت، آنها می توانند کودک شما را به یک متخصص ارتودنسی کودکان ارجاع دهند تا مشکلات آنها را قبل از جدی شدن برطرف کند.
- عصب کشی - فلوراید تراپی - ترمیم پوسیدگی های دندانپزشکان - ارتودنسی کودکان - شیاربندی دندان ها - رسیدگی به دندان های شیری و ترمیم آنها - پوشاندن شیارهای دندانی - پالیوتومی و پالپکتومی
- معاینه دندان های کودکان به منظور جلوگیری از پوسیدگی دندان - مشاوره به والدین و جلوگیری از عادات اشتباه کودکان مثل مکیدن پستانک یا انگشت شست - آموزش روش های درمان عفونت دندان - تشخیص به موقع ناصافی دندان ها و انجام ارتودنسی - مراقبت های پیشگیرانه در مورد تمیز کننده ها و نیز استفاده از رژیم غذایی مناسب
آکادمی اطفال و انجمن دندانپزشکی آمریکا توصیه می نماید که اولین معاینه دندان کودک در سن یک سالگی یا هنگام رویش اولین دندان صورت گیرد.
بازی های تقلیدی با کودک خود انجام دهید تا ذهن او به تدریج آماده شود. پس از هر بار تغذیه دندان های او را تمیز کنید. از کودک خود بخواهید تا با شما در فعالیت های خوب دهان و دندان مثل مسواک زدن و کشیدن نخ دندان مشارکت داشته باشد. حفظ نگرش مثبت از همه مهم تر است، زیرا کودک می تواند با دیدن چهره والدین متوجه دلهره و ترس شود. شما می توانید قبل از مراجعه به دندانپزشکی به کودک خود بگویید که مهم است لثه ها و دندان های او سالم باشد و دندانپزشک برای همین مسئله منتظر اوست.
به دلایل زیادی، دندان های شیری مهم هستند. این دندان ها نه تنها به کودکان در صحبت کردن و جویدن طبیعی کمک می کنند بلکه در ایجاد مسیری که که دندان های دائمی می توانند برای رشد کردن آماده شوند نیز کمک می کنند. همچنین مهم است که کودک را در سنین پایین با عادات بهداشت دهان و دندان و معاینات منظم دندانپزشکی آشنا سازید تا یک عمر سلامتی دندان های او تضمین شود.
پوسیدگی دندان شایع ترین بیماری های مزمن دوره کودکی است. اگر حفره ای در دندان های کودک شما به وجود آید برای درمان آن از یک روش درمانی جامع استفاده خواهد شد. از آنجایی که علت پوسیدگی دندان باکتریایی است، ترمیم حفره ها کافی نبوده و باید یک رویکرد جامع به منظور کنترل باکتری ها و شناسایی مراحل جلوگیری از پوسیدگی در آینده اتخاذ شود. سن کودک شما نیز در مورد این مسئله بسیار مهم است. هر اندازه کودک شما کوچکتر باشد، کنترل روند پوسیدگی چالش برانگیز تر است. دندانپزشکان اطفال گزینه های درمانی را بر اساس سن و سطح همکاری کودک شما انتخاب خواهند کرد.
شما قطعا می توانید در کاهش خطر ابتدا به پوسیدگی دندان با شیشه شیر نقش مهمی را ایفا کنید. با نزدیک شدن به یک سالگی کودک خود، او را به خوردن آب یا شیر با فنجان تشویق نمایید. کودکان نباید با شیشه حاوی چیزی به جز آب به خواب روند. پس از رویش اولین دندان های شیری باید از شیردهی در شب خودداری شود.
کودکان باید در سنین دوازده تا چهارده ماهگی از شیشه شیر گرفته شوند.
زمانی که کودک به سن دو سالگی رسید می توان برای او از خمیر دندان های حاوی فلوراید استفاده کرد. قبل از آن والدین می توانند دندان های کودک خود را با آب و مسواک نرم تمیز کنند. زمانی که خمیر دندان پس از دو سالگی استفاده می شود باید کودک را تحت نظر قرار داد تا درست از آن استفاده نماید. آنها باید پس از مسواک زدن خمیر دندان اضافی را قورت نداده و تف کنند. در واقع در این سن، مقداری خمیر دندان لازم است که فقط روی مسواک کف کند. بعد از سه سالگی نیز باید خمیر دندان را به اندازه نخود استفاده کرد.
پس از هر بار تغذیه می توانید لثه ها و دندان های فرزند خود را با دستمال مرطوب یا گاز مخصوص پاک کنید تا جرم های روی دندان پاک شوند. ساده ترین راه برای انجام این کار این است که بنشینید و سر کودک خود را در دامان خود قرار دهید. کودکان نیز مانند بزرگسالان باید هر روز و حداقل دو بار مسواک بزنند.
فلوراید به دندان های کودک شما کمک می کند تا دندان ها قوی و سالم بمانند. دریافت مقدار کافی از فلوراید تا سن شانزده سالگی برای رشد صحیح مینای دندان لازم است.
اشعه ایکس یا رادیوگرافی بخش مهمی از فرآیند تشخیص درمان دندان کودک شما است. بدون این عمل ممکن است برخی از شرایط دندانی فراموش شوند. اشعه ایکس حفره های ریز را تشخیص می دهد و اگر مشکلات دندانپزشکان ی زودهنگام پیدا و درمان شود، مراقبت از دندان های فرزند شما راحت تر و مقرون به صرفه تر خواهد بود. البته دندانپزشکان کودکان به اندازه کافی مراقب هستند تا میزان اشعه ای را که کودکان را در معرض خطر قرار می دهد محدود نمایند.
خیلی مهم. یک رژیم غذایی روزانه باید شامل تمام گروه های غذایی اصلی مانند گوشت، تخم مرغ، ماهی، سبزیجات، میوه، نان، غلات، شیر و سایر محصولات لبنی باشد. میان وعده ها نیز باید محدود شوند.
سیلانت دندان یک ماده یا درزگیر پلاستیکی است که به شیارهای سطح جونده دندان متصل می شود از تشکیل پوسیدگی جلوگیری نماید.
هر شش ماه یک بار. شما می توانید هر شش ماه یک بار با مراجعه به دندانپزشکی کودکان، مانع از مشکلات جدی و پوسیدگی دندان های فرزند خود شوید. کودکان خیلی سریع رشد می کنند و از این رو باید با معاینات منظم پوسیدگی های دندان هایشان بررسی شود. علاوه بر این، دندانپزشک می تواند بی نظمی در فاصله دندان، نیش، تحرک دندان و ساختار صورت را نیز به خوبی بررسی کند.
دلیل تغییر رنگ و زردی دندان های کودک نوپا می تواند بهداشت ضعیف دندان باشد. اگر به طور مرتب دندان های او را تمیز نکنید دندان های او زرد خواهند شد.
بله، درمان این حفره ها باید به موقع انجام شود. زمانی که پوسیدگی دندان توسط دندانپزشک اطفال درمان نشود ممکن است این پوسیدگی ها گسترش یافته و بعدا بر دندان های اصلی آنها تأثیر بگذارد.
پر کردگی دندان برای مواردی که دندان نیاز به ترمیم دارد مانند دندان های ترک خورده، شکسته، پوسیده و ... انجام می شود. در این روش، دندانپزشک بخش پوسیده دندان را برداشته و ناحیه ای که خالی شده است را با ماده خاصی پر می کند. زمانی که دندانپزشک با گرفتن اشعه ایکس متوجه شود که بافت نرم دندان یا همان پالپ آسیب دیده است، در اغلب اوقات اقدام به پر کردن دندان می نماید. اگر فرد به طور روزانه از دندان های خود مراقبت نکند ممکن است عفونت و آسیب دیدگی در بخشی از دندان گسترش یابد و او به پر کردگی دندان نیاز داشته باشد.
پر کردگی با کامپوزیت می تواند مستقیما به دندان بچسبند که باعث می شودد دندان قوی تر از آنچه با آمالگام پر می شود باشد.
به منظور پر کردن و ترمیم دندان در ابتدا دندانپزشک نواحی اطراف دندان پوسیده را بی حس کرده و با مته یا لیزر قسمت پوسیده دندان را بر می دارد. سپس او از حذف کامل پوسیدگی در محل خالی شده اطمینان حاصل می کند. او برای اینکه باکتری ها و باقی مانده های پوسیدگی را به طور کامل پاک کند، اقدام به تمیز کردن ناحیه ای که قرار است پر شود می نماید. در انتها دندانپزشک با ماده ای دندان را پر کرده و دندان را صیقل می دهد.
نمی توان سن و سال خاصی را برای پوسیدگی دندان در نظر گرفت. در حقیقت، این وضعیت می تواند در هر سن و هر نوع دندان ایجاد شود. تا زمانی که شما بهداشت دهان و دندان را به طور کامل رعایت کنید می توانید امکان پوسیدگی را به حداقل یا تأخیر بیندازید.
مواد پر کردن دندان بر اساس میزان پوسیدگی. موقعیت آن و کارایی دندان توسط دندانپزشک متخصص انتخاب می شود: - پر کردن با مواد کامپوزیت: یکی از دلایل محبوبیت مواد کامپوزیت، هم رنگ بودن این مواد با رنگ دندان و در واقع مشخص نبودن دندان پر شده است. کیفیت این مواد همانند مواد فلزی نبوده و معمولا پس از 5 سال نیاز به تعویض دارند. از مواد کامپوزیت برای پر کردن و ترمیم دندان های جلویی استفاده می شود. علاوه بر این، قیمت آن نسبت به آمالگام و طلا بسیار ارزان تر است. - پر کردگی با طلا: پر کردن با طلا معمولا تا پانزده سال دوام داشته و غیر خورنده است. اما هزینه آن بسیار بالا بوده و اکثرا نمی توانند آن را تقبل کنند. پر کردن با آمالگام نقره ای: دوام و ماندگاری آمالگام همانند طلا است اما هزینه آن کمتر است و می تواند از این نظر به صرفه تر باشد. بسیاری از افراد ظاهر این ماده را دوست ندارند زیرا مشخص است که دندان خود را ترمیم کرده است. همچنین این ماده به دلیل انقباض یا انبساط می تواند دندان شما را بشکند. پر کردن با مواد سرامیکی: مواد سرامیکی که اغلب جنسی از پرسلن دارند زیبا و با دوام هستند اما ممکن است پس از مدتی ناهموار شوند. از این مواد می توان برای پر کردن دندان های جلویی نیز مانند دندان های عقبی استفاده نمود زیرا به جز دوام و استحکام، زیبا هستند و کسی متوجه ترمیم دندان های شما نخواهد شد. پر کردگی با آینومترهای شیشه ای: عمر آینومترهای شیشه ای معمولا کمتر از پنج سال است و از این رو می تواند برای دندان های کودکان که هنوز در حال تغییر است گزینه مناسبی باشند. علاوه بر این، آنها فلوراید تولید می کنند که این ماده خود به پیشگیری از پوسیدگی دندان کمک می کند.
به طور متوسط می توانید انتظار داشته باشید که پر کردگی با فلز در حدود پانزده سال بعد نیاز به تعویض داشته باشد اما به طور کلی مدت زمان تعویض ممکن است بر اساس چندین فاکتور متفاوت باشد، مثلا اینکه دندان های خود را به یکدیگر بسایید.
انتظار می رود که تا چند روز اول پس از پر کردن دندان کمی حساسیت و درد داشته باشید اما اگر این ناراحتی بیش از یک هفته ادامه یافت بهتر است که با دندانپزشک خود تماس بگیرید.
پر کردگی دندان مزایای زیادی دارد از جمله: - روش سریع: زمانی که تنها یک دندان تحت تأثیر پوسیدگی قرار می گیرد، درمان پر کردگی در کمتر از یک ساعت انجام می شود. - ماندگاری طولانی: پر کردگی دندان تا زمانی که بهداشت مناسب دهان و دندان رعایت شود، ممکن است تا چندین سال طول بکشد. - هزینه: هزینه پر کردن درمان معمولا تحت پوشش بیمه دندانپزشکی قرار دارد. - شکل ظاهری: مواد ترمیم در صورتی که هم رنگ دندان باشند ظاهری طبیعی به همراه دارند.
آمالگام نقره ای و پر کننده های کامپوزیت به رنگ دندان با خطرات و عوارض جانبی زیر همراه هستند: - حساسیت: برخی از بیماران در هفته های بعد از پر کردگی دندان حساسیت به گرما یا سرما را تجربه کنند. - درد: ممکن است برخی افراد در روزهای ابتدایی پس از درمان با گاز گرفتن یا فشار آوردن به دندان، درد را تجربه نمایند. - درمان مجدد: دندانپزشک نواحی آسیب دیده دندان های طبیعی شما را به طور دائمی برداشته و آنها را با یک ماده مصنوعی پر می کند. در نهایت، ماده کامپوزیت یا آمالگام نقره ای که برای پر کردن این فضا استفاده می شود فرسوده شده و باید جایگزین شوند. که دندانپزشکان انتظار دارند که برای پر شدن کامپوزیت پنج تا هفت سال و آمالگام نقره ای حدود دوازده سال دوام داشته باشند.
شاید بسیاری از مردم بر این باور باشند که پر کردن با آمالگام فواید قابل توجهی ندارند اما بسیاری از دندانپزشکان متعقدند که هنوز این ماده برای برخی افراد گزینه مناسبی است: - مواد با دوام: آمالگام های دندانی با اجزای مقاومی ساخته می شوند و این باعث می شود که این مواد بسیار با دوام باشند. آمالگام مقاومت بالایی در برابر سایش داشته و می تواند حدود ده تا دوازده سال ماندگاری داشته باشد. - مقرون به صرفه: یکی از دلایل اصلی انتخاب آمالگام مقرون به صرفه بودن آن نسبت به سایر مواد است. این گزینه برای افرادی که می خواهند به سرعت پوسیدگی دندان خود را با قیمت مناسبی بپوشانند یک مورد ایده آل است. محافظت از حفره های دندانی در آینده: لبه های دندان در کنار پر کردگی نسبت به پوسیدگی آینده مقاومت بیشتری پیدا می کنند. این بدان معنا است که اگر دندان های شما حفره های زیادی دارد، این روش می تواند به کاهش حساسیت به حفره ها کمک کند. از این رو در نتیجه خطر کشیدن دندان کم می شود. جویدن راحت: از آنجایی که آمالگام ماهیتی با دوام دارد، بیماران می توانند بدون نگرانی از شکستن مواد پر کننده مثل کامپوزیت یا سرامیک به راحتی اکثر غذا را بجوند.
هر چند که پر کردن با آمالگام مزایای قابل توجهی دارد اما با این حال از معایبی نیز برخوردار است: - تغییر رنگ دندان: پر کننده های آمالگام نقره ای هستند که با گذشت زمان می توانند تیره تر شوند. به همین دلیل است که اکثر افراد از این مواد برای دندان های عقبی خود استفاده می کنند. - ایجاد حساسیت: بسیاری از افراد زمانی که دندان خود را با آمالگام پر می کنند حساسیت دندانی آنها افزایش می یابد. برخی از شواهد علمی نشان می دهند که این می تواند به دلیل واکنش فلز به دمای مختلف در دهان باشد. - ضعیف شدن دندان ها: یکی دیگر از نگرانی های مهم پر کردن دندان با آمالگام این است که می تواند دندان را ضعیف کند. این اتفاقا معمولا زمانی رخ می دهد که باید در ابتدا بخشی از بافت های دندان برداشته شود تا دندان را پر کرد. این بدان معنا است که دندان های باقیمانده ممکن است آسیب ببینند یا ضعیف شوند. - لک شدن دندان ها: پر کننده های آمالگام تنها نوعی از پر کننده ها هستند که می توانند باعث ایجاد لک در اطراف دندان شوند. روش از بین بردن لکه ها نیز سخت است زیرا دندانپزشک باید برای پاک کردن لکه ها در ابتدا مواد پر کننده را خارج نماید.
اکثر دندانپزشکان معتقدند که پرسلن یا همان سرامیک دندان، بهترین ماده پر کردگی برای ترمیم است. اگر پس از درمان به خوبی از دندان های خود مراقبت کنید، سلامت دهان شما برای طولانی مدت تضمین خواهد شد. از نظر زیبایی نیز، این ماده از تمامی مواد جذابیت بیشتری دارد.
می توان گفت آمالگام نقره ای یکی از با دوام ترین مواد برای پر کردن دندان است. به مدت سالهاست که دندانپزشکان از این نوع ماده برای پر کردن دندان ها به خصوص دندان های عقبی استفاده می نمایند. این ماده بسیار ماندگار بوده و می تواند فشار جویدن را بیش از یک دهه تحمل کند.
تمامی حفره های دندان به پر کردن نیاز ندارند. اما به طور کلی از پر کردگی دندان برای درمان حفره استفاده می شود و دندانپزشک آن را برداشته و پر می کند تا از بروز آسیب بیشتر به دندان جلوگیری نماید.
اگر مواد پر کردگی دندان خارج شده آن را از دهان خود خارج کنید تا به طور اتفاقی آن را قورت ندهید یا نجوید. سپس با مطب دندانپزشکی تماس گرفته و یک وقت برای کنترل دندان خود تعیین نمایید. دندان های خود را به آرامی مسواک بزنید و مسکن بخورید. سعی کنید از جویدن غذا با دندان آسیب دیده خودداری نمایید.
دندانپزشکان قبل از پر کردن حفره دندان ها را دریل می کند تا عاج پوسیده را از میان بردارد. قبل از این کار، دندانپزشک در صورت لزوم از بی حسی استفاده کرده و سپس با یک مته پر سرعت مینای دندان پوسیده را در ناحیه حفره از میان بر می دارد.
گاهی اوقات پر کردن دندان ها می تواند خطر پوسیدگی دندان های مجاور را افزایش دهد. اما برخی از دندانپزشکان معتقدند که پر کردن دندان ها بیشتر از درمان برای پوسیدگی ارزش داشته و می تواند در واقع از بروز مشکلات بعدی جلوگیری نماید.
پر کننده های سفید مدرن بسیار قوی تر از موارد چندین سال پیش هستند. با این حال، این مواد جدید بسیار قوی هستند و می توانند با رعایت بهداشت مناسب چندین سال دوام بیاورند.
اگر دندان شما نیاز به ترمیم دارد، درمان را به تأخیر نیندازید. زیرا در این صورت، پوسیدگی می تواند گسترش یابد و باعث آسیب بیشتر به دندان شود. حتی این انتظار طولانی مدت می تواند به موارد بسیار گسترده تری منجر شود و شما به درمان کانال ریشه یا عصب کشی نیاز داشته باشید.
وقتی پوسیدگی به دندان آسیب برساند، تخریب مینای دندان برگشت ناپذیر است. در صورتی که حفره پر نشود پوسیدگی گسترش یافته و بدتر خواهد شد. در نهایت قسمت های سالم دندان نیز از بین خواهند رفت.
مطالعات نشان داده اند دهانشویه هایی که حاوی موادی چون اوکالیپتول ، منتول ، تیمول ، الکل و سوربیتول باشند نمی توانند بر مواد پر کننده تأثیرگذار باشند.
از آنجایی که پر کردگی به طور معمول پس از اتمام درمان سفت می شود پس می توان آزادانه به اندازه دلخواه آب بنوشند.
بله شما می توانید پس از پر کردن دندان هایتان دو بار در روز مسواک بزنید و یک بار نخ دندان بکشید.
این به نوع ماده ای که برای پر کردن دندان ها استفاده می شود بستگی دارد. اگر دندانپزشک شما از آمالگام استفاده نماید که ساخته شده از مخلوطی از فلزات است ممکن است حدود پانزده سال یا بیشتر دوام داشته باشد.
تعداد دفعات پر کردن دندان توسط دندانپزشک برای شما در یک زمان محدودیتی ندارد. برای مثال اگر شما در یک ناحیه (مثلا در سمت راست بالای دهان خود) چندین پوسیدگی یا حفره داشته باشید، دندانپزشکتان می تواند به طور همزمان چندین دندان را پر کند. بزرگترین محدودیت در مورد تعداد حفره هایی که بیمار می تواند در یک جلسه پر کند به عوامل مختلفی بستگی دارد: اینکه چه مدت می توانید در مطب دندانپزشکی حضور داشته باشید؟ آیا محدودیت زمانی دارید؟ آیا می توانید مدت زمان طولانی و بدون اینکه خسته شوید دهان خود را باز نگه دارید؟ و یا چه میزان بیهوشی می توانید دریافت کنید.
بسیاری از بیماران شاهد سلامتی دندان های خود تا ده سال پس از پر کردن هستند. اما اگر از دندان های خود بسیار مراقبت نمایید ممکن است دوام و ماندگاری بیشتری را شاهد باشید و حتی یک عمر. برای اینکه ماندگاری بیشتری را تجربه کنید باید سالی دو مرتبه برای تمیز کردن و معاینه منظم دندان های خود به دندانپزشک مراجعه کنید. روزی دو بار مسواک بزنید و هر روز نخ دندان بکشید. علاوه بر این، غذاهای متنوع و سالم بخورید تا سلامت دهان شما افزایش یابد.
زمانی که پس از پر کردن دندان هایتان از مطب به منزل بازگشتید از انجام کارهای زیر بلافاصله خودداری کنید: - با دقت گاز گرفته و بجوید. - از خوردن غذاهای سفت پرهیز نمایید. - غذاهای چسبناک نخورید - مصرف غذاهای شیرین را پس از پر کردن کنار بگذارید - از مصرف غذاها و نوشیدنی های بسیار گرم و سرد خودداری کنید.
عصب کشی یا روت کانال (Root Canal) یکی از فرآیندهای دندانپزشکی بوده و شامل از بین بردن بخش نرم و داخلی یا پالپ می شود. این بخش داخلی یا پالپ متشکل از عروق خونی، بافت همبند و اعصاب است که همگی در رشد دندان موثر می باشند. در این روش، عفونت داخل دندان از بین می رود. به عبارتی، هدف از این کار، خارج کردن ریشه دندان، تمیز کردن فضای کانال و در انتها پُر کردن آن به منظور جلوگیری از نفوذ عفونت و باکتری ها به سیستم اعصاب دندان است. پس از درمان اعصاب دندان دیگر زنده نیست و در واقع هدف امکان باقی ماندن دندان بدون وجود عصب زنده است و این هم به منظور اهداف زیبایی دندان و طرح لبخند صورت می گیرد و هم برای اینکه فرد هنگام جویدن غذا دردی را حس نکند. در صورتی که درمان کانال ریشه زمان بر باشد ممکن است فرد به جلسه دوم نیز نیاز داشته باشد. زمانی که فرد برای ادامه درمان در جلسه دوم مراجعه نمود، ریشه دندان مهر و موم می شود تا دیگر باکتری های به ریشه دندان نفوذ نکنند. در این شرایط از مواد پر کننده برای پر کردن فضای خالی درون دندان استفاده می شود و وقتی فضا کاملا بسته شد اگر تاج دندان بیمار ضعیف باشد و یا آسیب دیده، دندانپزشک از ونیرهای دندانی برای محافظت بیشتر بهره می گیرد.
فرآیند درمان کانال ریشه یا عصب کشی شامل سه مرحله اساسی به شرح زیر می باشد: - بی حسی: در ابتدا دندانپزشک مقداری از داروی بی حسی را روی لثه شما در نزدیکی دندانی که آسیب دیده است قرار می دهد. شاید در هنگام تزریق بی حسی کمی درد جزئی یا سوزش خواهید داشت اما این حس گذراست و خیلی سریع از بین می رود. - خارج کردن پالپ دندان: زمانی که دندان شما بی حس شد، دندانپزشک در قسمت بالای دندان یک شکاف کوچک ایجاد می کند و با مشاهده پالپ آسیب دیده، با استفاده از ابزارهای مخصوصی آن را با دقت خارج می کند. دندانپزشک با دقت تمام مسیر کانال دندان شما را تمیز می کند. - استفاده از آنتی بیوتیک: پس از اینکه دندانپزشک پالپ دندان را بیرون آورد ممکن است محل باز شده را با یک آنتی بیوتیک موضعی پوشش دهد تا عفونت سرکوب و تشدید نشود. زمانی که کانال دندان ضد عفونی شد، او با خمیر سیلر و ماده ای لاستیک مانند به نام گوتاپرکا، اقدام به پر کردن دندان شما می نماید. علاوه بر این دندانپزشک ممکن است برای سرکوب عفونت، مصرف آنتی بیوتیک های خوراکی را برای شما تجویز نماید. - پر کردن موقتی: در این مرحله، دندانپزشک شکافی را در قسمت بالای دندان ایجاد نموده به صورت موقتی پر می کند. این کار به کمک سیلانت انجام می شود تا بزاق دهان به کانال سرایت نکند. در نهایت چند روز پس از عصب کشی باید به دندانپزشک خود مراجعه کنید تا او با معاینه دقیق مطمئن شود که عفونت کانال ریشه به طور کلی از بین رفته است. پس از آن او اقدام به پر کردن دائمی دندان شما خواهد نمود.
زمانی که پالپ دندان دچار آسیب دیدگی یا التهاب و عفونت شود فرد به عصب کشی پیدا می کند. علل آسیب به پالپ عبارتند از: - وارد شدن تروما یا آسیب به دندان - پیدایش ترک در دندان ها - انجام چند فرآیند درمانی دندانپزشکی روی یک دندان - پوسیدگی عمیق به دلیل رعایت نکردن بهداشت مناسب و ایجاد سوراخ و حفره در دندان ها
اگر شما شاهد علائم زیر بودید به احتمال زیاد نیاز به درمان کانال ریشه دارید: - درد شدید دندان: یکی از مهمترین نشانه های نیاز به عصب کشی. درد شدید دندان است. زمانی که روت کانال دندان فرد دچار عفونت شده باشد، دندان او در حال از بین رفتن و پوسیدگی می باشد. همین باعث درد در دندان فرد می باشد. در صورتی که به موقع اقدام به درمان نشود، عفونت گسترش یافته و درد بسیار شدیدی ایجاد خواهد شد. - حساسیت زیاد دندان ها: اگر دندان های فرد در برابر گرما، سرما و یا هنگام غذا خوردن و مسواک زدن دچار حساسیت شود ممکن است نیاز به عصب کشی داشته باشد. البته حساسیت علامت اصلی برای این درمان نیست اما اگر با حذف شرایط گرما و سرما این درد برطرف نشود، ممکن است نیاز به عصب کشی داشته باشید. - گونه یا لثه متورم: التهاب یا تورم یکی از شایع ترین علائم عفونت است. در صورت ابتلا به عفونت دندان، گونه ها و لثه های فرد متورم و ملتهب خواهند شد. افرادی که نیازمند عصب کشی هستند معمولا در نزدیکی ریشه دندان دچار تورم لثه می شوند.
- درد ناشی از پوسیدگی شدید دندان می تواند بسیار آزاردهنده باشد. حتی فرد با این درد شدید نمی تواند عملکرد طبیعی داشته باشد. او به دلیل درد شب ها نمی تواند بخوابد اما با درمان کانال ریشه از تمامی دردها و ناراحتی ها خلاص خواهد شد. - درمان کانال ریشه به جای کشیدن خود دندان انجام می شود. این بدان معنا است شما می توانید به جای از دست دادن دندان خود، آن را نجات دهید و از وجود آن در دهان خود لذت ببرید. درست است که علائم حیاتی آن پس از عصب کشی از بین رفته است اما از نظر زیبایی و عملکردی برای شما فواید بسیاری دارد. - با کشیدن دندان شما نیاز به پروتز یا دندان مصنوعی خواهید داشت. اما مشکل اینجا است که پروتز متحرک یا ثابت نیازمند هزینه بوده و گران تر از عصب کشی می باشد. پس با این درمان می توانید مانع از هزینه های اضافی شوید. - با کشیدن دندان بسیاری از تغییرات در دهان شما رخ خواهند داد. ممکن است دندان ها جابجا شده و نیش دچار تغییر شود. چنین تغییراتی حتی می توانند منجر به مشکلات اسنداد یا اختلالات TMJ شوند. اما با عصب کشی جلوی تمامی این تغییرات گرفته خواهد شد و لازم نیست که نگران هیچ گونه اختلالی باشید.
- پس از انجام کانال ریشه، دیگر دندان زنده در دهان نخواهید داشت و بنابراین آن شکننده خواهد بود. به عبارتی، دندان تحت درمان با ریشه بیشتر در معرض شکستگی است اما می توان آن را به یک پایه تا تاج پرسلن تقویت نمود. - هزینه عصب کشی بسیار بیشتر از کشیدن دندان است. زمانی که شما از یک دندان درد بسیار بد رنج می برید یا به شما انتخاب عصب کشی داده می شود و یا کشیدن دندان. در نهایت انتخاب با خود شما است. - روش درمان کانال ریشه بسیار پیچیده تر از کشیدن دندان است. در حقیقت تکمیل این روش چند ساعت زمان می برد و حتی ممکن است به جلسه دوم درمان نیز نیاز پیدا کند. در مقابل کشیدن دندان بسیار ساده بوده و فقط در عرض چند دقیقه از تمامی دردها راحت می شوید.
در طی این درمان، پالپ برداشته می شود و داخل دندان تمیز و در نهایت مهر و موم می شود. افراد از این درمان می ترسند زیرا تصور می کنند دردناک است. اما پس از آن آنها گزارش می کنند که این روش دردناک تر از پر کردن دندان و ترمیم نیست.
درمان کانال ریشه عموما بی خطر و موثر بوده و میزان موفقیت آن به بیش از 95 درصد می رسد. مانند هر روش دندانپزشکی یا پزشکی دیگر، ممکن است این درمان دچار شکست شود. دلیل آن هم معمولا به دلیل شل شدن تاج، شکستگی دندان و یا پوسیدگی های جدید است. کانال های ریشه پس از این درمان می توانند تا سال ها باقی مانده و ماندگاری بالایی داشته باشند.
یک درمان موفق عصب کشی می تواند تا چند روز درد جزئی و خفیف ایجاد کند. این موقتی بوده و تا زمانی که بهداشت دهان و دندان خود را به خوبی رعایت کنید خود به خود از بین خواهد رفت. در صورتی که درد شما بیش از سه روز طول کشید باید برای پیگیری به دندانپزشک خود مراجعه نمایید.
خیر. آنتی بیوتیک ها برای درمان عفونت های باکتریایی بوده و در درمان عفونت کانال ریشه موثر نیستند.
بعد از اینکه دندان خود را عصب کشی نمودید، دو تا سه روز باید غذاهای نرم مصرف نمایید. از خوردن غذاهای گرم و سرد خودداری کنید. همچنین تا زمانی که تاج ندارید غذاهای ترد یا سفت نخورید. برای رفع ناراحتی و درد خود در ناحیه عصب کشی می توانید دهان خود را با آب نمک ولرم بشویید.
شما می توانید دندان تحت درمان خود را مانند قبل مسواک بزنید اما اگر پرکردگی موقت در فضای بین دندان های شما قرار گرفت نباید از نخ دندان استفاده نمایید. اگر احساس درد و ناراحتی شما تا چند روز پس از کانال ریشه رفع نشد لطفا با دندانپزشک خود تماس بگیرید.
با از بین رفتن بی حسی موضعی پس از کانال ریشه، ممکن است شما احساس درد و حساسیت خفیف داشته باشید و این می تواند مرتبط با روند تمیز کردن دندان شما توسط دندانپزشک باشد. در طی مرحله تمیز کردن، دندانپزشک شما یک سوراخ کوچک در تاج دندان ایجاد کرده و پالپ را تمیز می نماید.
از خوردن غذا بلافاصله پس از عصب کشی خودداری کنید، زیرا دهان شما هنوز بی حس بوده و ممکن است گونه خود را گاز بگیرید. از جویدن غذاهای سفت و ترد نیز خودداری کنید زیرا روند بهبودی شما ممکن است تا چند روز زمان ببرد. قبل از اینکه بتوانید سبک عادی زندگی خود را از سر بگیرید، برای بهبودی دندان خود فرصت بدهید.
شما می توانید برای اینکه روند بهبودی خود را پس از درمان سریع تر سازید و به آرامش برسید امور زیر را انجام دهید: - اتاق را کاملا تاریک و خنک نمایید. - به موسیقی یا صداهای آرامش بخش گوش دهید تا خواب راحتی را تجربه کنید. - به راحتی و آرام آرام نفس بکشید تا قسمت های سفت بدن شما شل شوند.
- بیست و چهار ساعت قبل از عمل از مصرف الکل و تنباکو خودداری کنید. - قبل از درمان غذا بخورید. - پیش از آنکه تحت عمل عصب کشی قرار گیرید مسکن مصرف کنید. - هر گونه سوالی دارید و برای شما ابهاماتی وجود دارد از دندانپزشک خود بپرسید. - قبل از درمان یک خواب کامل داشته باشید.
روزانه دو بار مسواک زده و از نخ دندان استفاده کنید. به طور مرتب برای حفظ سلامتی دندان های خود از دهان شویه استفاده نمایید. پس از اتمام درمان و سایر اقدامات، به دندانپزشک خود مراجعه کنید تا مطمئن شوید که همه چیز به خوبی پیش رفته است.
در صورتی که علائم زیر را در خود مشاهده نمودید یعنی کانال ریشه شما دچار عفونت شده است: - درد مداوم دارید. - حساسیت شدید به غذاها و نوشیدنی های سرد و گرم دارید به گونه ای که از بین نمی رود. - بیش از مقدار طبیعی در گونه ها و لثه های خود تورم دارید. - توده ای روی لثه شما رشد کرده است. - دندان شما تیره شده است.
نیاز به تاج پس از کانال ریشه تا حد زیادی به محل قرارگیری دندان در دهان بستگی دارد. دندان هایی که به سمت پشت دهان قرار دارند مانند دندان های آسیاب و دندان های آسیای کوچک برای جویدن بیشتر لازم هستند و به طور کلی به تاج نیاز دارند. اما در مواردی مانند دندان های نیش به تاج معمولا نیاز نیست.
تجربه کمی خونریزی در حدود دو روز پس از جراحی معمول است. اگر خونریزی افزایش یافت یا قطع نشد با دندانپزشک خود تماس بگیرید. به طور کلی در طی دو سه روز اول پس از جراحی ممکن است کمی احساس ناراحتی کنید.
یکی از رایج ترین دلایل درد دندان پس از درمان کانال ریشه التهاب است که می تواند در اثر عمل ایجاد شود و یا به دلیل عفونت و متورم شدن رباط دندان. در صورت چنین وضعیتی، تورم در روزها و هفته های پس از کانال ریشه فروکش می نماید و درد به خودی خود برطرف می شود.
تورم شاید تا چند روز در این ناحیه ادامه یابد. شستشوی آب گرم و نمک برای کاهش تورم در دو روز به شما کمک خواهد کرد و شما از جویدن در این ناحیه تا زمانی که تورم برطرف شود، خودداری کنید. گاهی اوقات نیز ممکن است پس از اتمام درمان یک حباب، یا جوش کوچک روی بافت لثه ظاهر می شود.
- درد - حساسیت - تورم - تخلیه - تغییر رنگ دندان - زدن جوش روی فک - مشکلات سینوسی
پروتز یا دندان مصنوعی (Dentures) یکی از مهمترین روش های جایگزین دندان های از دست رفته است که معمولا به دو دسته دندان مصنوعی ثابت و متحرک تقسیم می شود. هر یک از این دو دسته دارای ویژگی های منحصر بفردی هستند که می توان آنها را یا به طور کامل برای جایگزین شدن دندان های فک یا روی لثه به کار برد و یا تنها به جای چند دندان که به آن دندان مصنوعی تکه ای نیز می گویند. به عبارت دیگر، ما دو نوع پروتز به نام پارشیال یا ناکامل و کامل داریم. در صورتی که تمامی دندان ها کشیده شوند، دندانپزشک از پروتزهای دندانی کامل استفاده می نماید و در صورتی که تنها چند دندان کشیده شوند پروتز دندان ناکامل در دهان قرار می گیرد.
بهترین نقطه شروع برای دیدن اینکه آیا دندان مصنوعی یا پروتز گزینه مناسبی برای شما است یا خیر، مراجعه به یک متخصص ارتودنسی است. ارتودنتیست با آموزش اضافی که پس از دانشکده پزشکی دیده است، تمام تمرکز خود را بر روی ترمیم و جایگزینی دندان ها، از جمله دندان های مصنوعی حتی برای پیچیده ترین موارد معطوف می سازد. علاوه بر این، او می تواند در تشخیص این مسئله به شما کمک کند که آیا گزینه درمانی دیگری با شرایط خاص برای شما مناسب تر است یا خیر. پس اولین گام برای استفاده از پروتز، معاینه کامل دهان توسط یک متخصص ارتودنسی مجرب و با مهارت است.
دندان مصنوعی یا پروتز ممکن است جایگزین تمام دندان ها یا تنها برخی از آنها شود. پروتزهایی که جایگزین تمام دندان ها می شوند تحت عنوان پروتزهای کامل شناخته شده و روی لثه هایی که استخوان فک را می پوشانند قرار می گیرند. ثبات و ماندگاری پروتزها را می توان با اتصال آنها به ایمپلنت های دندانی بهبود بخشید. در مقابل پروتزهایی که جایگزین برخی از دندان ها و نه همه آنها می شوند به عنوان پروتزهای ناکامل یا پارشیال شناخته می شوند. این پروتزها به دندان هایی که هنوز وجود دارند متصل شده و همچنین لثه و استخوان را در جایی که دندان ها از بین رفته اند پوشش می دهند. ایمپلنت های دندانی همچنین می توانند برای ترمیم و تثبیت پروتزهای پارشیال نیز مورد استفاده قرار گیرند.
زمانی که برای اولین بار از دندان مصنوعی استفاده می کنید، طبیعی است که یک تحریک جزئی را در دهان خود تجربه نمایید و البته این زمانی که به آن عادت کنید از بین خواهد رفت. دوره درد متفاوت است. اگر قبلا از پروتزهای دندانی استفاده کرده اید و اکنون گونه جدیدی از آن را در دهان قرار داده اید ممکن است درد بیشتر طول بکشد. به همین ترتیب، اگر شما دندان های طبیعی خود را کشیده اید و اکنون به جای آنها دندان مصنوعی گذاشته اید، ممکن است تا چند هفته جای دندان های طبیعی شما با درد یا ناراحتی همراه باشند. از این رو مراجعه به متخصص برای تنظیم پروتز مصنوعی در این دوره می تواند درد شما را کاهش دهد.
بیمارانی که دندان های از دست رفته و یا آسیب دیده دارند با قرار دادن دندان مصنوعی از مزایای زیر برخوردار خواهند شد: - عملکرد: در گذشته دندان های مصنوعی اساسا برای جویدن ساخته می شدند، اما پروتزهای امروز به گونه ای طراحی شده اند که راحت، زیبا و کاملا کاربردی هستند. در صورتی که برای دریافت دندان مصنوعی به یک متخصص مجرب مراجعه نمایید، او دندان های مصنوعی شما را با کمترین لغزش و به گونه ای تنظیم خواهد کرد که بتوانید در طی فعالیت های روزمره مانند جویدن و صحبت کردن کاملا احساس اطمینان کنید. - تطبیق پذیری: همانگونه که در بالا ذکر شد، پروتزها در انواع مختلفی مانند مجموعه های کامل یا پارشیال در دسترس هستند. پروتزهای کامل برای بیمارانی که بیشتر دندان های خود را از دست داده اند ایده آل بوده و پروتزهای پارشیال یا ناکامل برای پر کردن شکاف چندین دندان از دست رفته بسیار مفید هستند. پروتزهایی نیز که با ایمپلنت پشتیبانی می شوند. گزینه بسیار مناسبی برای آنهایی است که می خواهند یک پروتز با دوام و ثابت داشته باشند. - زیبایی شناسی: امروزه پروتزهای با کیفیت با موادی نظیر سرامیک یا ژله ای در دسترس هستند و می توانند زیبایی منحصربفردی به چهره شما ببخشند، - سلامتی: پروتزهای دندانی از عضلات و ساختار صورت پشتیبانی کرده و مانع از تحلیل بیشتر استخوان دهان می شود. همچنین نشان داده شده است که دندان مصنوعی، عزت نفس بیماران را تا حد بالایی افزایش می دهد. - هزینه: دندان مصنوعی یک گزینه درمانی مقرون به صرفه است، به ویژه هنگامی که دندان های طبیعی هنوز در دهان دارید.
گرچه دندانپزشکی مدرن بسیاری از معایب مرتبط با پروتزهای دندانی را برطرف نموده است، اما هنوز برخی از نگرانی ها در مورد بیماران در زمانی که پروتز را به عنوان یک گزینه درمانی انتخاب می کنند وجود دارد. این پروتزها باید مرتبا برداشته شده و تمیز شوند تا از بروز عفونت یا بیماری از جمله بوی بد دهان جلوگیری شود. علاوه بر این، پروتزهای ارزان قیمت و بی کیفیت ممکن است ناراحت کننده باشند، به طور مرتب در دهان حرکت کنند و باعث مشکلاتی در جویدن و صحبت کردن شوند. از این رو، لازم است که بیماران برای ممانعت از چنین مشکلاتی به یک متخصص با تجربه مراجعه نمایند.
هزینه پروتز دندان یا دندان مصنوعی تا حد زیادی به عواملی چون: نیازها و وضعیت منحصربفرد شخص، محل کلینیک، نوع پروتز (جزئی یا کامل)، زمان مورد نیاز برای تکمیل درمان، تجربه و تخصص دندانپزشک و ... بستگی دارد. علاوه بر این موارد، ساخت دندان مصنوعی در لابراتوار و نیز تعداد دندان های مورد نیاز فرد نیز در هزینه تأثیر زیادی دارند. جنس این دستگاه که می تواند سرامیکی یا ژله ای باشد نیز می تواند قیمت را افزایش یا کاهش دهد. به طور کلی برای اینکه قیمت دقیق تر پروتز تخمین زده شود باید به یک متخصص مراجعه کنید تا وضعیت شما را به خوبی ارزیابی نماید و در نهایت قیمت تقریبی را برای شما تعیین کند.
- سفید کردن: معمولا سفید کردن پروتزهای دندانی مانند دندان های طبیعی امکان پذیر نیست، زیرا آنها از پلاستیک ساخته شده اند. برای اینکه مانع از تغییر رنگ آنها شوید، بهتر است که روزانه دندان مصنوعی خود را تمیز کنید تا مواد غذایی و باکتری های وجود در آن از بین بروند. مسواک زدن با برس مصنوعی یا مسواک نرم نیز می تواند از لک شدن دائمی پروتزها جلوگیری کرده و دهان شما را سالم نگه دارد. شما می توانید برس را مرطوب کرده و از یک صابون یا خمیر دندان غیر ساینده استفاده نمایید. سطح دندان مصنوعی را از داخل و خارج مسواک زده و بشویید. برای از بین بردن لکه های بیشتر، می توانید با اطمینان از انواع محصولات پاک کننده پروتز بدون نسخه استفاده کنید. از مایع سفید کننده برای تمیز کردن آن استفاده نکنید مگر اینکه دندانپزشک یا متخصص پروتزهای دندانی شما راجع به استفاده از سفید کننده به شما دستورالعمل خاصی را بدهد. از سفید کننده خانگی رقیق نیز می توان برای تمیز کردن و ضد عفونی کردن دندان مصنوعی بهره برد، اما به طور کلی تا زمانی که دستورالعملی از سوی متخصص خود دریافت نکرده اید از انجام این کار امتناع فرمایید. - مسواک زدن: دندان مصنوعی خود را با خمیر دندان مسواک نزنید. خمیر دندان ها به گونه ای طراحی شده اند که مناسب دندان های طبیعی بوده و غالبا حاوی مواد شیمیایی هستند که به تقویت و سفید کردن دندان ها کمک می نماید، اما ممکن است به دندان های مصنوعی به دلیل جنسی که دارند آسیب برسانند. گرچه این جنس نیز مقاوم است اما به اندازه مینای دندان محکم نبوده و ممکن است سطوح آن با خمیر دندان خراشیده شود. شما می توانید برای تمیز کردن دندان مصنوعی با مسواک هر روز از مخلوط مایع ظرفشویی و آب به همراه یک برس استفاده کنید. پس از شستشوی کامل آنها، پروتز را یک شب در محلول تمیز کننده با پایه آب قرار دهید. - ترمیم پروتز شکسته: بهترین راه حل برای شکستگی پروتز، مراجعه به متخصص پروتزهای دندانی است که دندان مصنوعی شما را ساخته و می تواند آن را به صورت حرفه ای ترمیم نماید. گرچه تعمیر آن آسان به نظر می رسد اما مهم است که این کار با دقت و به درستی انجام شود تا از بروز مشکلاتی نظیر جویدن جلوگیری کرده و دهان شما را زخم ننماید. اگر دندان مصنوعی شما خیلی قدیمی باشد و دیگر متناسب با لثه شما نباشد ممکن است نیاز به پروتز جدید داشته باشید.
بله شما می توانید پروتزهای خود را در شب بپوشید اما ترجیح داده می شود که آنها را از دهان خارج نموده و سپس بخوابید. با برداشتن شبانه دندان مصنوعی، لثه ها و استخوان ها می توانند به دلیل فشار دندان مصنوعی در روز، استراحت کنند. اگر به دلایل اجتماعی و یا برای جلوگیری از بسته شدن بیش از حد فک نیاز به استفاده از پروتزهای دندانی دارید، باید در طول روز برای تمیز کردن صحیح دهان و پروتزهای خود وقت بگذارید. به یاد داشته باشید که هرگز دندان مصنوعی خود را بیست و چهار ساعته و بدون رعایت بهداشت مناسب دهان و دندان بپوشید. باید آن را در شی تمیز کرده و در آب نگهداری نمایید.
اکثر بیماران نیاز به یادگیری نحوه استفاده صحیح از پروتزهای دندانی دارند و در نتیجه مدت زمان کمی طول می کشد تا به آنها عادت کنند. آنها باید پس از مدتی بتوانند نسبتا عادی غذا بخورند اما در مورد غذاهای سفت یا چسبنده ممکن است زمان بیشتری طول بکشد. استفاده از چسب دندان مصنوعی ممکن است به ثبات آنها کمک کرده و آنها را در محل نگه دارد و در این حین شما یاد خواهید گرفت که چطور به آنها عادت کنید. پروتز و آدامس معمولا به خوبی با یکدیگر کار نمی کنند و مهم نیست که چه برندی از آدامس را می خرید. زیرا آدامس معمولا به پلاستیک اکریلیک در پروتز چسبیده و ممکن است که مهر و موم دندان مصنوعی را بشکند و در نتیجه آن شل شود. لثه نیز ممکن است به پروتز گیر کرده و در نهایت سفت شده و تغییر رنگ یابد. در نهایت اگر شما نیز از دندان مصنوعی استفاده می کنید باید جویدن آدامس را کنار بگذارید.
اصطلاح پروتزهای دائمی می تواند تا حدی فریبنده و گمراه کننده باشد. همانطور که می دانیم، اغلب چیزها در زندگی ما دائمی نیستند از جمله دندان ها و پروتزهای مصنوعی. پروتزهای دائمی توسط پیچ یا سیمان دندان روی ایمپلنت ها حفظ شده و توسط بیمار قابل برداشتن نیستند. اما این پروتزها نیز می توانند فرسوده و خراب شوند یا لکه دار و بی رنگ و در نهایت نیاز به جایگزینی دارند.
بله این امکان وجود دارد که دندان های شما در روزی که کشیده می شوند در همان روز هم دندان مصنوعی قرار داده شود. به این پروتزها، پروتزهای فوری گفته می شود. اما قبل از این شما باید با متخصص صحبت کنید که ببینید آیا این روش درمانی برای شما مناسب است یا خیر.
اگر ایمپلنت ای شما از مدت ها قبل قرار داده شده اند و شما مدتی است که برای معاینه و بررسی آنها به دندانپزشک مراجعه نکرده اید، چنین مشکلاتی ممکن است ایجاد شوند. متاسفانه، به مرور زمان، استخوان در زیر پروتزهای مصنوعی کوچک شده و باعث لغزش پروتز شده و در نهایت منجر به ایجاد زخم می شوند. علاوه بر این، قطعات اتصال دهنده نیز در اثر استفاده مداوم از بین رفته یا آسیب می بینند و نیاز به تعویض خواهند داشت. برای جلوگیری از چنین مشکلاتی، مراجعه منظم به متخصص دندانپزشکی به شما توصیه می شود.
امروزه دندانسازان تجربی و تیم های آنها در زمینه هنر تطبیق رنگ و سایه آموزش بسیاری می بینند. با فرض اینکه پروتز پارشیال جدید است، آنها می توانند رنگ آن را به گونه ای انتخاب کنند که با دندان های طبیعی باقی مانده فرد مطابقت داشته باشد. اگر نیز از قبل پروتز را در دهان داشته اید، توصیه متخصصین این است که نوع جدید آن را سفارش دهید زیرا هزینه تغییر رنگ پروتز قبلی تقریبا با ساخت نوع جدید یکسان است.
اگر ایمپلنت دارید، به نظر می رسد که آنها برای کمک به ایجاد ثبات دندان مصنوعی در نظر گرفته شده اند و در این صورت باید حرکت آنها کاهش یابند. اگر دندان های مصنوعی شما به گونه هایتان ساییده شده و یا اگر گونه هایتان را گاز می گیرید باید به یک دندانساز که دندان مصنوعی شما را ساخته است مراجعه نمایید.
اگرچه سازگاری با پروتزهای جدید ممکن است زمان بر باشد اما به احتمال زیاد اگر همان روزی که دندان ها کشیده شوند، پروتز را دریافت کنید، در این صورت باید مرتبا به متخصص پروتز خود مراجعه کنید تا این اطمینان حاصل شود که آنها به درستی در دهان شما قرار گرفته اند. اگر هم هیچ دندانی کشیده نشده است و پروتز پارشیال جدید ساخته شده، نیاز به تنظیمات کمتری می باشد. احساس سنگین بودن پروتز نیز ممکن است که شما قبلا از پروتزهای دندانی یا پارشیال استفاده نکرده اید و احتمالا چند هفته طول می کشد تا کاملا با آنها سازگار شوید.
اگر از چسب مصنوعی به درستی استفاده کرده باشید، پس هنگام برداشتن پروتز دندانی نباید مقدار زیادی چسب روی لثه و کام شما باقی بماند. بیماران از روش های مختلفی برای از بین بردن چسب استفاده می کنند: یک قطعه گاز، یک دستمال کاغذی، یک دستمال مربوط یا یک مسواک مرطوب.
در ابتدا باید از حداقل میزان چسب استفاده کنید و در صورت نیاز، مقدار دیگری نیز بردارید. پس از آن سعی کنید، چسب را به صورت مساوی و یکنواخت روی سطح پروتز بمالید. چسب باید روی یک پروتز تمیز ریخته شود.
پس از اینکه پروتزها را روی لثه ها قرار دادید ممکن است نتوانید برخی از کلمات را به خوبی تلفظ کنید. در این صورت شما باید سعی کنید، کلمات را تمرین و تکرار کرده یا آواز بخوانید. بدین ترتیب تلاش کنید تکلم خود را بهبود بخشید. لازم نیست نگران این مسئله باشید زیرا با گذشت چند روز می توانید به راحتی با پروتزهای جدید خود صحبت کنید.
اگر شما یکی از دندان های خود را بنا به هر دلیلی از دست داده باشید و جای خالی آن در دهان شما سبب شده که اعتماد به نفستان تا حد زیادی کاهش یابد. می توانید با بریج یا پل دندانی این جای خالی را پُر کنید. در واقع، بریج یک دندان مصنوعی است که توسط دندان های طرفین در جای خود نگه داشته می شود. جنس بریج معمولا از پرسلن بوده تا به رنگ دندان های طبیعی فرد بوده و در ظاهر چهره او اختلالی به وجود نیاورد.
همانگونه که در مطالب بالا ذکر شد، دندانپزشکان برای پر کردن فضای خالی از بریج استفاده می کنند. برای این کار، دندانپزشک متخصص در ابتدا دو دندانی که اطراف فضای خالی وجود دارد را تراشیده و سپس برای پر کردن فضا از سه پروتز استفاده می کند. پروتز آماده شده که در فضای خالی قرار می گیرد حالت پل داشته و میان دو دندان قرار می گیرد. البته قبل از این کار، دندانپزشک باید دو دندان اطراف فضای خالی و لثه را به خوبی معاینه نماید که سالم باشند تا بتوانند پایه خوبی باشند. مراحل کار نیز به صورت زیر می باشد: - در ابتدا دندانپزشک از یک ماده خمیری شکل برای گرفتن قالب استفاده می نماید. سپس با یک ماده گچ مانند مدلی از فرم دندان های دو فک تهیه کرده و نحوه قرارگیری آنها را به خوبی بررسی می نماید. - در مرحله بعد دندان هایی که قرار است به عنوان پایه مورد استفاده قرار گیرند باید به اندازه ای تراشیده شوند که وقتی دندان های مصنوعی روی آنها قرار می گیرد سایز متناسبی داشته باشند. - در این مرحله نیز دندانپزشک از دندان های تراشیده شده، قالب دیگری تهیه می کند. - در نهایت بریج روی دندان قرار گرفته و در صورتی که به خوبی فضای خالی را پر کرده باشد با مواد مخصوصی به دندان های پایه چسبانده می شود.
بریج دندان با بستن شکاف خالی بین دندان ها و جایگزین شدن با دندان از دسته رفته، مزایای زیر را برای شما به ارمغان می آورد: - زیباتر نمودن طرح لبخند شما - حفظ شکل و ساختار صورت شما - تسهیل فرآیند جویدن - بهبود گفتار و نحوه تلفظ کلمات - تعدیل توزیع نیرو در دندان ها و فک شما - ممانعت از حرکت دندان ها - جلوگیری از کج و ناصاف شدن دندان ها
در برخی موارد در این درمان، دندان های مصنوعی به دندان های مجاور اتصال می یابند و در واقع دندان ها به استخوان فک نمی رسند. از این رو در صورت وارد آمدن ضربه های شدید ممکن است که دندان های مصنوعی بشکنند. علاوه بر این، دندانپزشک متخصص در برخی موارد مجبور است که مینای دندان را تراش دهد و این کار غیر بازگشت است. زیرا مینای دندان دیگر توانایی رشد کردن نداشته و نمی تواند به صورت طبیعی بازسازی شود.
قیمت بریج یا پل دندانی می تواند تحت تأثیر عوامل زیر باشد: - میزان پیچیدگی قرارگیری بریج - نوع مواد به کار رفته در ساخت بریج مانند زیرکونیا، آلیاژ فلزی پوشیده شده از رزین و یا رزین کامپوزیت - تعداد دندان هایی که از دست رفته اند - ترمیم های مورد نیاز قبل از قرار دادن بریج - موقعیت کلینیک دندانپزشکی - مهارت و تخصص دندانپزشک
ایمپلنت ها با محافظت گسترده برای یک عمر ماندگار هستند. از طرفی، بریج ها می توانند تنها به مدت چندین سال طول عمر داشته باشند. ایمپلنت ها از سلامت فک پشتیبانی می کنند. در واقع استخوان های شما قوی و سالم باقی مانده و این می تواند بر شکل صورت شما به گونه ای مثبت تأثیرگذار باشد.
انواع بریج دندانی عبارتند از: - بریج دندان سنتی یا معمولی: این بریج ها از گذشته به عنوان یک روش جایگزین برای دندان های از دست رفته بوده اند. در این بریج تعدادی دندان مصنوعی به دندان های طبیعی مجاور متصل می شوند. برای نصب پل نیز لازم است که دندان های مجاور از استحکام خوبی برخوردار باشند. - بریج دندانی مریلند: بریج مریلند نیز همانند بریج های سنتی نصب می شود. یعنی برای نصب آنها به نیاز به دو دندان طبیعی مجاور است با این تفاوت که در این روش دیگر نیازی به تراش مینا نداریم و از بالهایی از جنس فلز یا پرسلن، پل به پشت دندان های طبیعی چپ و راست متصل می شود. - بریج بر پایه ایمپلنت: در این نوع بریج از ایمپلنت کمک گرفته می شود. البته کاندید مناسب برای این روش باید بیشتر از یک دندان خود را از دست داده باشد. در این روش دندانپزشک کاری به دندان های مجاور نداشته و مینا را نیز تراش نمی دهد زیرا ایمپلنت به خوبی از بریج حمایت می نماید. - پل دندانی کانتی لور یا معلق: این نوع بریج برای پر کردن جای خالی تنها یک دندان کاربرد دارد. از این رو برای نصب چنین بریجی باید یک دندان طبیعی در یک سمت جای خالی دندان وجود داشته باشد. دندانپزشک برای قرار دادن پل باید یک دندان پایه را تراش دهد و سپس بریج را تثبیت نماید.
پل های دندانی می توانند بین پنج تا پانزده سال طول عمر داشته باشند. اما به طور معمول با رعایت بهداشت مناسب دهان و دندان و معاینات منظم، طول عمر یک بریج به ده سال می رسد.
همانند بریج سنتی، پل های دندانپزشکی مریلند از دو دندان پایه طبیعی استفاده می نمایند که هر یک از طرفین شکاف قرار می گیرند. با این حال در حالیکه یک پل سنتی از تاج دندان روی دندان های پایه بهره می گیرد، یک بریج مریلند از فلز یا پرسلن استفاده می نماید که به پشت دندان های پایه می چسبد.
برای تمیز کردن یک بریج ثابت باید یک نخ اسفنجی را به آرامی بین لثه و پایه پل حرکت دهید و با استفاده از یک حرکت نرم در جلو و عقب، جرم ها زیر دندان مصنوعی را بردارید. سپس نخ دندان اسفنجی را به دور دندان طبیعی خود به سمت بالا و پایین حرکت دهید تا سطح دندان مجاور آن نیز تمیز شود.
به محض نصب بریج، ممکن است دندان های مجاور که پل را در جای خود نگه داشته اند آسیب ببینند. در صورت عدم مناسب بودن تاج های روی دندان ها، خطر پوسیدگی نیز وجود دارد. علاوه بر این موارد، باکتری و جرم موجود در زیر آنها در صورتی که تمیز نشوند ممکن است ساختار دندان را تغییر دهند.
از آنجایی که دندان های جلویی به اندازه دندان های عقب تحت فشار نیستند، ممکن است بیماران در مورد جایگزینی دندان های این ناحیه با چند گزینه مختلف روبرو شوند. بریج دندانی معمول برای دندان های جلو عبارت است از بریج سنتی یا معمولی.
قبل از نصب بریج دندان، معمولا باید پنج تا شش ماه صبر کنید تا شکل لثه تثبیت شود. در طول این مرحله اگر تمایل داشته باشید می توانید از یک پل موقت یا پروتز پارشیال استفاده نمایید.
خبر خوب این است که پل های دندانی نمی توانند دچار پوسیدگی شوند اما متاسفانه دندان های طبیعی در زیر بریج هنوز هم در معرض پوسیدگی دندان و سایر موارد بهداشت و دهان قرار دارند. تکه های کوچک غذا میتوانند بین دندان ها و یک بریج گیر کرده و منجر به پوسیدگی شوند.
بریج دندان باید تقریبا مانند دندان های طبیعی شما واقعی و راحت باشند. بسیاری از بیماران گزارش کرده اند که بریج ها حتی از دندان های طبیعی قبل از قرار دادن بریج نیز بهتر است و احساس خوبی دارند. به خصوص اگر این دندان ها ترمیم های زیادی داشته اند.
همانطور که قبلا گفته شد، پل های دندانی و بریج شما را از خوردن آنچه دوست دارید محدود نمی سازند. البته به یاد داشته باشید که مصرف مواد غذایی که ممکن است به دندان های شما آسیب برسانند یا آنها را بشکنند به حداقل برسانید. کاهش این نوع مواد غذایی می توانند باعث افزایش دوام بریج دندان شوند.
تکنیک All on 4 این امکان را به افرادی که تمام دندان های خود را از دست داده اند می دهد تا یک بریج دائمی را روی تقریبا چهار ایمپلنت دریافت کنند. بریج All on 4 اغلب گزینه مناسبی برای افرادی است که فاقد دندان هستند اما از استخوان کافی برای ایمپلنت برخوردار می باشند.
دندانپزشک می تواند یک بریج موقتی را با ابزار مخصوص خود به طوری که نیروی موازی بر محور دندان وارد کند بردارد.
بوی خاصی که پس از نصب بریج دندان استشمام می شود رایج است. زمانی که بین خط لثه و تاج در جایی که ممکن است غذا جمع شود، فاصله کمی وجود دارد ممکن است باکتری و جرم تولید شود. پس اگر نمی خواهید به دلیل غذای پوسیده زیر بریج دندان نفس شما بدبو شود با دقت آن را تمیز کنید.
از آنجایی که دندانپزشک برای نصب بریج از بی حسی موضعی استفاده می کند پس در این روش دردی را احساس نخواهید کرد. مصرف مسکن نیز برای تسکین درد پس از درمان غالبا ضروری نمی باشد.
اگر بریج دندان شما شل باشد یا در زیر تاجی که بریج را پشتیبانی می نماید، پوسیدگی وجود داشته باشد ممکن است احساس درد داشته باشید. پل دندانی شما ممکن است به دلیل بیماری های لثه که باعث تضعیف دندان های نگهدارنده شده است، آسیب بیند یا عصب یکی از دندان های حمایت کننده از اثر آبسه از بین برود.
خطرات استفاده از بریج دندان عبارتند از: بریج می تواند باعث پوسیدگی دندان در ریز تاج شود. یکی دیگر از خطرات این است که ساختارهای دندان های طبیعی سالم ممکن است تحلیل یابد. علاوه بر این اگر دندان های حامی به اندازه کافی قوی نباشند ممکن است ترمیم از بین برود.
به طور کلی هزینه بریج دندان کمتر از ایمپلنت است. البته هزینه ها تحت تأثیر عواملی است که در بالا ذکر شد.
از آنجایی که بریج دندان از فلز بسیار محکمی ساخته شده است در برابر پوسیدگی و مشکلات لثه بسیار مقاوم می باشد. عمر متوسط بریج دندان ده سال بوده و اگر بخشی از دندان طبیعی شما در زیر آن دچار پوسیدگی شود می تواند به پل نیز آسیب برساند.
زمانی که دندان های از دست رفته خود را با پل یا پروتز جایگزین می کنید فقط یک مسئله را حل خواهید کرد، تعویض تاج دندان. اما استخوان زیر خط لثه می تواند به تدریج به عقب رفته و تحلیل رود.
تحلیل استخوان می تواند با جایگزین نمودن دندانی که ریشه آن مشابه با دندان های طبیعی باشد کاهش یابد. این عمل بلافاصله پس از کشیدن یا جایگزین نمودن تک دندان ها با ایمپلنت های دندانی یا با استفاده از بریج یا دندان مصنوعی بر پایه ایمپلنت انجام می شود و می تواند از تحلیل استخوان جلوگیری نماید.
در حالی که گاهی اوقات ممکن است بریج های دندان با گذشت زمان شل شوند اما دندانپزشک می تواند به راحتی آنها را محکم کند. با این حال این نادرست است که پل های دندانی به راحتی می شکنند. در واقع آنها به طوری ساخته شده اند که ماندگاری بالایی داشته باشند.
برای دریافت بریج شما حداقل به دو قرار ملاقات نیاز دارید: آماده سازی دندان های اباتمنت و ارائه مراقبت های بهداشتی برای آنها در اولین مراجعه به دندانپزشک و در مرحله بعد تراش مینا و نصب بریج. البته برای بهبودی جای دندان هایی که کشیده اید باید مدتی صبر کنید تا لثه محکم شود.
ارتودنسی یا براکت های متحرک تری های پلاستیکی شفافی هستند که شما می توانید برای اصلاح نامرتبی دندان های خود از آن استفاده کنید. افراد می توانند دستگاه های متحرک را حین درمان از دندان و دهان خارج کرده و مجددا مورد استفاده قرار دهند. ارتودنسی متحرک برای اصلاح طیف وسیعی از مشکلات و ناهنجاری های دندانی به کار برده می شود. البته آن می تواند مشکلات جزئی تا متوسط را برطرف کند و برای نامرتبی های شدید بهتر است که از ارتودنسی ثابت استفاده شود. گاهی اوقات متخصص ارتودنسی دستگاه های متحرک و ثابت را به عنوان مکمل یکدیگر برای فرد مناسب می دارند. یعنی پس از اتمام دوره درمان با ارتودنسی ثابت فرد می تواند از ارتودنسی متحرک استفاده نماید تا به نتایج بهتری دست یابد.
براکت های متحرک دقیقا مانند براکت های ثابت کار می کنند. در طول دوره درمان، سیم های تعبیه شده در براکت ها سفت شده و دندان های شما را به موقعیت دلخواه هدایت می کنند. این نوع دستگاه بیشتر معمولا برای درمان مشکلات جزئی ارتودنسی مرتبط با دندان های فوقانی مورد استفاده قرار می گیرد.
یک متخصص ارتودنسی پس از معاینه کامل دهان و دندان ها شما بر اساس اشعه ایکس و سایر اسکن های دندان، براکت های متحرک را به صورت سفارشی برای شما می سازد. آنها می توانند این کار را یا در مطب خود انجام دهند و یا اینکه این کار را به شرکت هایی که در این زمینه کار می کنند محول کنند.
براکت های متحرک برای بیمارانی که مشکلات ارتودنسی خفیف تا متوسط دارند بسیار موثر است. الاینرها برای حرکت دندان ها به صورت افقی یعنی از راست یا چپ بسیار عالی هستند اما برای دندان هایی که به سمت بیرون یا داخل چرخیده اند نمی توانند زیاد موثر واقع شوند.
ارتودنسی متحرک معمولا یک جایگزین جذاب برای هر بیماری است که برای صاف کردن دندان های خود به این دستگاه نیاز دارد. با این حال، این براکت ها برای همه مناسب نیستند و باید قبل از تصمیم گیری نهایی، بدانید که آیا شما کاندیدای مناسبی برای این روش هستید یا خیر. براکت های متحرک برای بیمارانی که مشکلات ارتودنسی خفیف تا متوسط دارند عالی است. همچنین همانگونه که در بالا هم ذکر شد الاینرها برای حرکت دندان ها به صورت افقی موثر است اما برای چرخش دندان ها به سمت داخل یا بیرون به آن اندازه کارایی ندارند. دندان هایی که نیز بیش از حد شلوغ بوده و یا فاصله زیادی میان ها وجود دارد با ارتودنسی ثابت بهتر کنترل می شوند. ارتودنسی متحرک همچنین به مسئولیت و انگیزه زیادی از بیمار نیاز دارد. این بدان معناست که کارایی این دستگاه به نحوه استفاده شما بستگی دارد. در صورتی که پس از صرف غذا و یا نظافت دندان ها، فراموش کنید که براکت ها را در دهان قرار دهید دیگر نباید انتظار پیشرفت از آن داشته باشید. در واقع اگر این دستگاه را کمتر از حد معمول در دهان بگذارید دندان های شما دیگر مطابق برنامه حرکت نخواهند کرد و شما دیرتر به نتیجه مطلوب خواهید رسید.
بین چهار تا دوازده ماه. درمان با ارتودنسی متحرک معمولا بین چهار تا دوازده ماه طول می کشد. شما باید در قرار ملاقات های منظم به متخصص ارتودنسی مراجعه کنید تا دستگاه تنظیم شده و حرکات دندان های شما بررسی شود.
ارتودنسی متحرک می تواند دندان ها را صاف کنند، شکاف میان دندان ها را ببندند و به تراز نیش شما کمک کنند. با این حال اگر به درمان ارتودنسی قابل توجهی نیاز داشته باشید، ممکن است این نوع براکت ها بهترین گزینه نباشند. نوجوانان و بزرگسالان می توانند از براکت های متحرک استفاده کنند. بزرگسالان نیز به این دلیل که آنها واضح و مشخص نیستند آنها را ترجیح دهند.
براکت های متحرک به دلیل راحتی در استفاده محبوبیت بیشتری پیدا کرده اند. برخلاف ارتودنسی ثابت، استفاده از این نوع براکت ها دارای چندین مزیت است: - براکت های متحرک را می توان برای غذا خوردن و تمیز کردن دندان ها از دهان خارج کرد. - الاینرها نسبت به براکت های ثابت باید از احتیاط بیشتری برخوردار باشند و این بدان معنا است که هنگام استفاده از آنها خودآگاهی کمتری دارید. - انعطاف پذیری بیشتری در درمان ارائه شده وجود دارد.
- هزینه ارتودنسی متحرک معمولا گران تر از براکت های ثابت است. اما به طور کلی باید در مورد هزینه ها با متخصص ارتودنسی مشورت نمود. - اگر چه می توان با ارتودنسی متحرک به نتایج خوبی رسید اما تضمینی برای موفقیت در هنگام استفاده از آن وجود ندارد. - درست است که می توان به راحتی این براکت ها را از دهان خارج نمود اما اگر به موقع آنها را استفاده نکنید قطعا تأثیر نامطلوبی بر روی روند صاف کردن دندان ها خواهند داشت. - این الاینرها همیشه برای بیمارانی که نیازهای ارتودنسی پیچیده تری دارند مناسب نیستند.
ممکن است در سه تا پنج روز اول پس از قرار دادن براکت های متحرک در دهان خود احساس عجیب و ناخوشایندی داشته باشید. در صورتی که شما دردی را احساس نمودید می توانید از مسکن استفاده نمایید و اگر درد شما بیشتر شد بهتر است که با متخصص ارتودنسی خود مشورت کنید.
پس از دریافت ارتودنسی متحرک، قطعا دستورالعمل های تمیز نگه داشتن آن به شما داده خواهد شد. زمانی که شما می خواهید دندان های خود را تمیز کنید، براکت های خود را بیرون آورده و به طوری که سیم آن خم نشود، با احتیاط آن را با آب گرم و صابون بشویید.
شما باید در تمام مدت از براکت ها استفاده نمایید حتی هنگام خوابیدن، زیرا دندان های شما حرکت می کنند. برای غذا خوردن می توانید آنها در درآورده و مجددا پس از اتمام غذا آن را در دهانتان قرار دهید. قبل از هرگونه ورزش تماسی مانند راگبی، هاکی و ... نیز آنها را از دهان خارج نمایید. در صورت عدم استفاده از براکت، آن را درون یک جعبه نگه دارید تا از خراب شدن یا آسیب رسیدن به آن جلوگیری شود.
ممکن است در ابتدای درمان، گفتار شما تا حدی تحت تأثیر قرار گیرد تا زمانی که به استفاده از آن عادت نمایید. شما می توانید بلند بلند با خود صحبت کنید تا به داشتن الاینرها عادت کنید. این امر به شما کمک می کند تا گفتار شما پس از چند روز به حالت عادی برگردد.
اگر براکت متحرک شما بشکند باید هر چه سریع تر به متخصص ارتودنسی مراجعه کرده و منتظر تنظیم و طراحی برنامه بعدی خود نباشید. زیرا هر اندازه تعلیل نمایید ممکن است درمان شما کُند شود و در نتیجه به دندان های شما آسیب برسد.
برای اصلاح اوربایت های کوچک تا متوسط می توان از براکت های متحرک استفاده نمود اما به شرطی که حداقل به مدت بیست و دو ساعت از آن در طول روز استفاده کنید و فقط در زمان غذا خوردن و تمیز کردن دندان ها آن را از دهان خارج کنید.
استفاده از براکت های متحرک نیاز به هوشیاری بالایی دارند. در واقع شما باید به مدت بیست ساعت یا بیشتر در روز استفاده نمایید. در این صورت شما می توانید طی دوازده تا هجده ماه درمان را کامل کنید. یک مطالعه در سال 2018 نشان داد که ارتودنسی متحرک می تواند در صورتی که شلوغی دندان ها و نیش دارای شرایط خفیف تا متوسط باشند موثر باشد. این مطالعه همچنین نشان داد که ارتودنسی متحرک می تواند دندان های جلویی و نیش را حرکت دهد اما در اصلاح بیشتر نیازهای ارتودنسی باید از براکت های ثابت استفاده نمود.
هزینه ارتودنسی متحرک معمولا از ارتودنسی ثابت بیشتر است. بخشی از بالا بودن این هزینه این است که دستگاه هایی که در این نوع درمان بتوانند نامنظمی دندان های شما را برطرف کنند در خارج از کشور تولید شده و وارد کشور ما می شوند. از علل دیگری که می توانند افزایش هزینه ارتودنسی متحرک را تحت تأثیر قرار دهند می تواند به نیازها و وضعیت منحصر بفرد افراد، موقعیت جغرافیایی کلینیک دندانپزشکی، مهارت و تجربه متخصص ارتودنسی، نوع مواد و ... اشاره نمود.
خیر. ارتودنسی متحرک قادر به اصلاح انحراف فک و برطرف نمودن عدم تقارن آن نیست و بسته به شدت مشکل ممکن است دندانپزشک متخصص. یک درمان ترکیبی که متشکل از جراحی فک و ارتودنسی ثابت است را توصیه نماید.
بله. شما پس از هر روش ارتودنسی باید از ریتینر استفاده نمایید تا موقعیت دندان هایتان که به تازگی صاف شده اند، حفظ شود. در غیر این صورت ممکن است که دندان های شما به موقعیت اولیه خود بازگشته و مجددا نا منظم شوند.
ریتینر یا نگهدارنده (Retainer) نوعی از وسایل ارتودنسی هستند که عملکرد آنها صاف نگهداشتن دندان ها پس از درمان ارتودنسی می باشد. زمانی که فرآیند این درمان به اتمام می رسد، دندانپزشک با قالب گیری از دندان های بیمار، این ابزار را که معمولا قطعات پلاستیکی هستند برای او می سازد. ریتینر برای هر بیمار به طور سفارشی ساخته می شود و از آنجایی که در جای صحیح روی دندان ها قرار می گیرد اجازه نمی دهد که آنها از جابجا شده و حرکت کنند. ریتینرها برای حفظ نتایج حاصل از درمان ارتودنسی و تداوم آن لازم بوده و در صورتی که افراد از آنها به طور صحیح از آن استفاده کنند می توانند لبخند زیبا و جذاب خود را تا آخر عمر تضمین نمایند. ریتینرها دارای انواع مختلفی می باشند که متخصص در مورد انتخاب مدل بر حسب شرایط، نیازها و سبک زندگی بیماران تصمیم گیری می نماید.
ریتینر به شما کمک می کند که دندان های شما در موقعیت جدید حفظ شوند. زمانی که از براکت ها استفاده می نمایید، لثه ها و رباط های دندان شل می شوند و به اندازه ای سفت نیستند که دندان ها را در موقعیت خود نگه دارند. از این رو، بدون ریتینر، بازگشت دندان ها به موقعیت اولیه آنها آسان است. پس استفاده از نگهدارنده به صورت تمام وقت این زمان را به لثه ها می دهد تا به موقعیت خود برگردند.
هر فردی که تحت درمان ارتودنسی قرار می گیرد برای نگهداری دندان ها در موقعیت جدید به نگهدارنده نیاز دارد. با این حال، این سن است که مرحله ماندگاری را تعیین می نماید. بزرگسالان باید بیش از کودکان از نگهدارنده ها استفاده کنند، به این دلیل که احتمال بازگشت دندان های آنها به موقعیت اولیه بیشتر است.
نگهدارنده ثابت از یک سیم نازک ساخته شده است که در پشت دندان های بالا یا پایین تثبیت می شود. عملکرد این سیم مانند براکت های سنتی است و توسط دندانپزشک تجویز شده و تا چند سال استفاده می شود. در مقابل نگهدارنده های متحرک از سیم های پلاستیکی، اکریلیک یا فلزی شفاف ساخته شده اند و عملکرد آنها دقیقا مانند نگهدارنده ثابت است با این تفاوت که آن ها قابل جابجایی هستند. ریتینر متحرک می تواند یک گزینه ایده آل باشد اما به افرادی توصیه می شود که بهداشت کاملی از دهان و دندان را رعایت می کنند. در حقیقت، رعایت بهداشت مناسب هنگام استفاده از نگهدارنده های متحرک بسیار اهمیت دارد.
سه نوع اصلی ریتینر وجود دارد که معمولا همه آنها پس از چندین ماه استفاده از براکت یا اینویزیلاین توسط مورد بیمار مورد استفاده قرار می گیرند. این سه نوع عبارتند از: - ریتینرهای هالی (Hawley Retainer): ریتینرها یا نگهدارنده های هالی از نوع سنتی یا قدیمی هستند که از پلاستیک یا اکریلیک و سیم ساخته شده و متناسب با دهان شما تراش می خورند. مزیت نگهدارنده های هالی دوام و کارایی آنها است. در روزهای ابتدایی ممکن است این ریتینرها احساس تهاجمی داشته باشند و بر روی الگوی گفتاری بیماران تأثیر گذار باشند اما این اثرات زمانی که بیمار به ریتینر در دهان خود عادت کند از میان می روند. - ریتینرهای شفاف یا اسیکس (Clear or “Essix” retainers): این نگهدارنده ها شاید دوام کمتری نسبت به ریتینرهای هالی داشته باشند اما برخی از بیماران آنها را به این دلیل که شفاف بوده و زیاد در معرض دید نیستند ترجیح می دهند. این نوع ریتینرها بیشتر مشابه محصولات اینویزیلاین هستند. - ریتینرهای دائمی (Permanent retainers): ریتینرهای دائمی که تحت عنوان نگهدارنده های "باندد" یا "ثابت" نیز شناخته می شوند، به طور دائمی در پشت دندان های جلویی متصل می شوند. بسیاری از بیماران به این دلیل که آنها بسیار تأثیر گذار بوده و نیز دیده نمی شوند آن را ترجیح می دهند. اما برخی نیز ممکن است از وجود آن در دهان خود احساس خوبی نداشته باشند.
شما چه جوان باشید و چه مسن، می توانید از ریتینرها برای نگه داشتن لبخند زیبایی خود بهره مند شوید: - جلوگیری از جابجایی و حرکت دندان ها: پس از اینکه شما تحت درمان ارتودنسی قرار گرفتید، دندان های شما به فشار براکت ها یا اینویزیلاین عادت کرده اند. این فشار همان چیزی است که دندان های شما را ترغیب می کنند تا به وضعیت صاف تری برسند. به محض اینکه درمان کامل و فشار روی آن برداشته شد، دندان های شما تمایل دارند که حالت اولیه خود برگردند. در صورتی که این اتفاق بیفتد، ماه ها یا سال هایی را که برای رسیدن به لبخند رویایی خود صرف کرده اید، اساسا از دست داده اید. اما برای جلوگیری از جابجایی و حرکت آنها می توانید از ریتینرها استفاده نمایید. نگهدارنده ها فشاری را دندان های شما از دست می دهند فراهم کرده و لبخند ایده آل شما را حفظ می کنند. ¬- متناسب با دهان: ریتینرها به طور خاص برای شما و لبخند شما طراحی و ساخته شده اند. متخصص ارتودنسی برای حفظ نتایج درمان ارتودنسی این اطمینان را حاصل می نماید که نگهدارنده ها به درستی متناسب با دندان های شما ساخته شده اند. - درمانی راحت: استفاده از ریتینر در دهان بسیار راحت است. در واقع از آنجایی که شما قبلا تحت درمان ارتودنسی قرار گرفته اید، نگهدارنده ها دندان های شما را در موقعیت جدید حفظ کرده و تا زمانی که به مرتب از آن استفاده کنید، نباید متوجه فشار جدیدی روی ساختار دندان های خود شوید. - ماندگاری و دوام بالا: شما می توانید سالیان سال از ریتینرها استفاده کنید. در واقع اگر زودتر از موعد استفاده از آنها را قطع کنید دندان های شما بیشتر جابجا خواهند شد. یک متخصص ارتودنسی با مهارت و با تجربه به نوعی ریتینر شما را طراحی می کنند که دوام و ماندگاری آن بالا باشد و به شما کمک کنند تا به مدت یک عمر، لبخند رویایی خود را حفظ نمایید.
- تمیز کردن آنها دشوار است و این باعث می شود که بیماران بهداشت ضعیفی در مورد دهان و دندان خود داشته باشند (متاسفانه، بیماران با عادات بهداشتی نادرست معمولا همان هایی هستند که استفاده صحیح و بجا از نگهدارنده های متحرک را فراموش خواهند کرد). - ممکن است ریتینر دچار شکستگی یا ترک شود و اگر سریع عیب آن را برطرف نکنید ممکن است دندان های شما از موقعیت خود جابجا شوند. - ممکن است آنها بسته به نحوه ساخت، به خوبی روی دندان ها قرار نگیرند و در نتیجه نتیجه مطلوبی که از آنها انتظار می رود حاصل نشوند.
استفاده از ریتینر یا نگهدارنده ای که تنگ بوده و راحت نیست می تواند دندان ها را با گذشت زمان به موقعیت اولیه خود برگرداند. در واقع استفاده از این وسیله به گونه ای نامناسب می تواند به سطح دندان ها آسیب وارد کند. پس اگر با این مسئله مواجه شدید خیلی سریع با متخصص ارتودنسی خود تماس بگیرید.
خیر. در واقع متخصص ارتودنسی به شما توصیه خواهد نمود که چه زمانی و تا چه مدت از ریتینر استفاده کنید. او به شما خواهد گفت که استفاده از ریتینر را باید در شب آغاز کنید. در حقیقت باید حداقل دوازده ماه به طور مستقیم هر شب آن را در دهان خود قرار دهید. پس از این دوره، ممکن است کاربرد آن در دهان را در بعضی از شب ها کاهش دهد.
پاسخ این سوال ممکن است بسته به نیازها و شرایط منحصر بفرد افراد متفاوت باشد. برخی از افراد باید کل روز را از نگهدارنده استفاده کنند، هر روز به مدت چهار ماه، در حالی که به برخی دیگر توصیه می شود که از این وسیله به مدت دوازده ماه استفاده نمایند. اما به طور کلی، تقریبا تمامی متخصصین ارتودنسی به شما آموزش می دهند که هر شب پس از برداشتن براکت ها، نوعی نگهدارنده را در دهان خود قرار دهید.
ریتینرهای پلاستیکی شکننده هستند و از این رو باید هنگام قرار دادن آن ها در جایی و یا برداشتن آن دقت کنید. از فشار دادن ریتینر با زبان نیز خودداری کنید. زیر این کار علاوه بر اینکه باعث می شود ریتینر شما بشکند، به مینای دندانتان نیز ممکن است آسیب وارد کند.
ریتینرهای دائمی اغلب توسط متخصصین ارتودنسی پس از درمان براکت ها توصیه می شوند تا از حرکت مجدد دندان های شما به جای اصلی خود جلوگیری کنند. اگر شما در رعایت دستورالعمل های مربوط به ریتینرهای متحرک مشکل دارید، ارتودنتیست شما نیز ممکن است ریتینر دائمی به شما پیشنهاد دهد.
در حالت ایده آل، ریتینر باید طولانی مدت استفاده شود، یعنی فقط نباید شما از آنها در شب استفاده نمایید، به طوری که دندان های شما یک نیروی ثابت بر آن وارد کنند. با این وجود اگر این وسیله به دندان ها یا لثه های شما آسیب وارد می کنند آن را در آورده و مجددا استفاده نمایید و یا اگر پس از طولانی مدت باید از ریتینر جدید استفاده نمایید و ریتینر جدید باعث درد در دندان های شما می شوند، بهتر است مدتی از ریتینر قدیمی خود استفاده کنید. (البته استفاده از ریتینر قدیمی به شرطی است که دندان های شما آنقدر جابجا نشده اند.)
سه ماه. متخصصین ارتودنسی بر این باورند که سه ماه اول پس از برداشتن براکت ها بسیار مهم است، زیرا دندان های شما هنوز به موقعیت جدید عادت دارند. در این بازه زمانی حرکت دندان های شما بدون نگهدارنده راحت تر است.
در بیشتر موارد، استفاده از یک نگهدارنده قدیمی می تواند لبخند شما را مجددا تنظیم نماید، تا زمانی که دندان هایتان به موقعیت کاملا جدیدی نرسیده باشند. به عنوان یک قاعده کلی، استفاده از یک ریتینر قدیمی نباید مسئله ای داشته باشد و البته این تا زمانی است که بدون نیاز به اعمال هیچ نیرویی در هنگام قرار دادن آن بر روی دندان ها، هنوز هم متناسب باشد.
نپوشیدن ریتینر به مدت یک سال به این معنا است که دندان های شما به موقعیت اولیه خود باز خواهند گشت و حتی ممکن است کج شوند. راه حل هم ممکن است شروع مجدد درمان با براکت ها باشد. با پوشیدن ریتنر طبق دستورالعمل متخصص ارتودنسی می توانید از این اتفاق جلوگیری نمایید.
این نادرست است: دندان های بزرگسالان می توانند با گذر زمان جابجا شوند، خواه شما در دوران کودکی یا نوجوانی براکت داشته اید یا خیر. صرف نظر از پوسیدگی دندان یا عادات بد، دندان های ما معمولا با گذشت زمان جابجا می شوند و در نتیجه شکاف، عدم انطباق و یا کجی در آنها رخ می دهد.
برای جلوگیری از تغییر و جابجایی موقعیت دندان ها، باید بیست و دو ساعت از روز ریتینر استفاده کنید. دو سال اول: پس از اینکه تمام وقت از این وسیله استفاده کردید، می توانید به تدریج پوشیدن ریتینر در شب را آغاز کنید.
در حقیقت، ریتینرها گاهی اوقات بدون براکت ها برای صاف کردن دندان ها البته با درجه کمی از بی نظمی استفاده می شوند. حتی اگر بیمار بدون هیچ ناراحتی قادر به استفاده از ریتینر باشد، لزوما دندان ها فقط توسط ریتینر نمی توانند در موقعیت اصلاح شده و صحیح خود قرار گیرند.
شاید گاهی اوقات به نظر شما نگهدارنده ها در دهان احساس عجیبی به شما ببخشند اما هرگز نباید ایجاد درد کنند. اما درد معمولا ذهنی بوده و گاهی اوقات زمان می برد تا شما به این درمان جدید عادت کنید. اما اگر پس از چند روز، این نگهدارنده ها باعث تحریک بخشی از دهان شما شوند این نشانه نامناسب بودن آنها است.
احتمالا شما به درستی از ریتینر استفاده نکرده اید. در صورت کاربرد نادرست این ابزار، دندان ها بر می گردند، و سپس فشار شدید ریتینر باعث شُل شدن دندان های شما می شود. برای این کار می توانید به یک متخصص ارتودنسی مراجعه کنید تا برنامه منظمی را به شما بدهد. اما لازم نیست نگران باشید زیرا دندان های شما مجددا سفت خواهند شد.
استفاده نادرست از یک ریتینر می تواند به سطح دندان های شما آسیب برساند و بنابراین اگر فکر می کنید نگهدارنده برای شما مسئله ساز شده است بهتر است که خیلی سریع به متخصص ارتودنسی مراجعه نمایید.
پوشیدن یک ریتینر از شلوغی یا کج شدن مجدد دندان ها جلوگیری می کند. ممکن است در چند روز اول در صحبت کردن مشکل داشته باشید و یا کلمات را شُل و سر زبانی اَدا کنید اما به سرعت یاد می گیرید که چطور با وجود این ابزار در دهان صحبت کنید. شاید کمی هم این با درد همراه باشید که مسکن های بدون نسخه می توانند درد شما را تسکین ببخشند.
بله، رعایت بهداشت مناسب، صرف نظر از نوع نگهدارنده بسیار اهمیت دارد. کشیدن نخ دندان هنگام استفاده از نگهدارنده های ثابت برای از بین بردن ذرات غذایی که در میان دندان ها گیر کرده اند بسیار مهم است. در صورتی که از ریتینر متحرک استفاده می نمایید به یاد داشته باشید که قبل از استفاده مجدد، دندان ها و لثه های خود را بشویید. علاوه بر این، روزانه آنها را با یک مسواک نرم تمیز کنید.
متاسفانه هیچ گزینه دیگری به جای ریتینرها وجود ندارد و برای حفظ لبخند حاصل از درمان ارتودنسی شما باید از نوعی نگهدارنده استفاده نمایید. با این حال، نگهدارنده انواع مختلفی دارند که می توانید آنها را انتخاب نمایید.
یک نگهدارنده فلزی به اندازه نگهدارنده شفاف موثر است. آنها با دوام بوده و می توانند دهه ها ماندگار بمانند. قیمت نگهدارنده های فلزی کمتر از نگهدارنده های شفاف است و می توان سیم آنها را تنظیم نمود کاری که نمی توان در مورد نگهدارنده های شفاف انجام داد.
اگر ظاهر برای شما در اولویت است، بهترین نگهدارنده می توانند گزینه شفاف یا دائمی باشند. نگهدارنده های شفاف عملا قابل مشاهده نبوده و به ندرت کسی متوجه آنها در دهان شما می شود. در مورد نگهدارنده های دائمی نیز همین مورد وجود دارد زیرا سیم در امتداد پشت دندان های جلویی شما قرار گرفته است.
نگهدارنده های اسیکس (Essix) گران تر بوده و دوام کمتری نسبت به سایر نگهدارنده ها دارند. برای افرادی که تمایل به ساییدگی دندان ها دارند یا ورزش کنند و هنگام بیرون آوردن دستگاه کمی بی احتیاطی کنند، نگهدارنده هالی گزینه بهتری است.
ریتینرهای شفاف اجازه نمی دهند که دندان هایتان به روش طبیعی لمس شوند و می توانند کمی ناراحتی ایجاد کنند زیرا شما به آن عادت کرده اید. اما نگهدارنده های سیمی در تماس با دندان های طبیعی شما اختلالی ایجاد نمی کنند زیرا هیچ مانعی در لمس دندان های خود احساس نمی کنید.
هنگامی که نگهدارنده در دهان خود دارید چیزی نخورید. اما نوشیدن آب اشکالی ندارد. برای نوشیدنی های دیگر سعی کنید که ریتینر خود را خارج نمایید. هر زمانی که استفاده از ریتینر را فراموش کردید به مدت چند روز تمام وقت آن را در دهان قرار دهید تا دندان ها مجددا مرتب شوند.
هنگامی که در دهان خود نگهدارنده دارید از خوردن مواد غذایی زیر اجتناب کنید: - ذرت بو داده - یخ - آدامس - کارامل و تافی - آجیل - آبنبات های سفت
محلول پراکسید هیدروژن و آب. شما می توانید مقادیر مساوی از آب گرم با پراکسید هیدروژن سه درصد را مخلوط کنید و ریتینر خود را در آن به مدت سی دقیقه قرار دهید. سپس آن را با آب گرم به طور کامل آبکشی نمایید. پراکسید هیدروژن می تواند باکتری ها را نابود کرده و از تجمع ترشحات سفید رنگ روی آن جلوگیری نماید.
برای تمیز شدن عمیق نگهدارنده، آب ولرم را با صابون مخلوط کنید و یا یک مسواک نرم، پلاک و جرم های موجود روی پلاک را از میان ببرید (خمیر دندان ساینده بوده و می تواند سطح ریتینر را خراش دهد). در صورت لزوم می توانید از یک اسفنج کتانی برای تمیز کردن شیارها و برجستگی های نگهدارنده های پلاستیکی شفاف استفاده نمایید.
این ترشحات لایه سفیدی از تجمع کلسیم در بزاق شما می باشد. اگر به طور منظم ریتینر را تمیز کنید، می توانید مانع از تجمع این ماده شوید. شما می توانید ریتینر خود را در یک فنجان آب و سرکه غوطه ور سازید و پس از چند دقیقه آن را با یک مسواک نرم بشویید.
نگهدارنده های پلاستیکی در صورتی که بیش از حد در آب داغ قرار گیرند می توانند به راحتی شکل اصلی خود را از دست بدهند. به همین دلیل بسیار مهم است که هنگام تمیز کردن نگهدارنده پلاستیکی هرگز از آب گرم استفاده نکنید
بله می توانند. در حقیقت، بسیاری از بیماران با زردی روی دندان های خود که ناشی از ریتینر است دست و پنجه نرم می کنند. اما لازم نیست نگران باشید زیرا شما می توانید با اعمال تغییرات کمی، تغییر رنگ دندان های خود را برطرف نمایید.
شاید از شنیده این که تعریف مشخصی از لبخند لثه ای وجود ندارد و آن اساسا بر مبنای ادراک است متعجب شوید. لبخند لثه ای به حالتی گفته می شود که در آن بیشتر از سه یا چهار میلی متر از لثه هنگام لبخند زدن نمایان شود. عوامل مختلفی در ایجاد این لبخند دخیل هستند. افرادی که از این عارضه رنج می برند سعی می کنند که همیشه با دهان بسته بخندند و یا اصلا لبخند نزده و در جمع دوستان خود بسیار کم حضور یابند. اما خوشبختانه امروزه روش های بسیاری برای رفع این مشکل وجود دارد که بهترین و مناسب ترین گزینه آنها، جراحی لبخند لثه ای با لیفت لثه می باشد.
چندین عامل هستند که در ایجاد لبخند لثه ای نقش بسزایی دارند، از جمله: - رشد متفاوت دندان ها: گاهی اوقات تفاوت در رشد دندان ها می تواند منجر به لبخند لثه ای شود. اگرچه این از مورد از فردی به فرد دیگر متفاوت است اما مطالعه ای در سال ف014 نشان داد که این می تواند به ویژگی های خانوادگی مربوط باشد. اگر لثه سطح زیادی از سطح دندان ها را بپوشاند نوعی ناهنجاری به وجود آمده و می تواند لبخند لثه ای را به وجود آورد. یا اگر دندان های جلویی شما خیلی بزرگ بوده و بیش از رشد کرده باشند، ممکن است لثه ها نیز به تناسب آن بیشتر این سطح را بپوشانند. - اختلاف لب ها: زمانی که لب بالایی شما در یک سمت کوتاه تر باشد به لبخند لثه ای مبتلا هستید یعنی زمانی که شما لبخند می زنید لثه های شما بیش از حد مشاهده می شوند. - مصرف برخی داروها: برخی از داروها نیز هستند که می توانند لبخند لثه ای را به وجود آورند و در واقع سبب رشد بیش از حد لثه در اطراف دندان های شما شوند. این مشکل تحت عنوان gingival hyperplasia شناخته می شود. داروهایی سیستم ایمنی بدن شما را سرکوب می کنند یا آنهایی که از تشنج جلوگیری می کنند، و یا داروهای درمان کننده فشار خون بالا می توانند باعث رشد بیش از اندازه لثه های شما شوند. در این حالت مهم است که اگر بیمار درمان نشود این وضعیت می تواند منجر به بیماری های پریودنتال شود. به طور خلاصه دلایل شایع به وجود آمدن لبخند لثه ای عبارتند از: - دندان هایی که کوتاه تر به نظر می رسند و در واقع تا حدی توسط بافت لثه پوشانده شده اند. - دندان هایی که به دلیل ساییدگی یا مشکلات ژنتیکی در مقایسه با لثه ها کوچک تر هستند. - کوتاه بودن لب بالایی - لب بالایی هایپر اکتیو که هنگام استراحت صورت دارای طول طبیعی است اما در زمان لبخند زدن، مقدار زیادی از بافت لثه آن را می پوشاند. - لثه هایی که طولانی با بزرگ شده اند و به آن هیپرتروفی لثه گویند - رشد بیش از حد فک فوقانی که باعث برآمدگی لثه می شود.
لبخند لثه ای علاوه بر اینکه ظاهری غیر جذاب به حساب می آید می تواند با سلامت ضعیف دهان و دندان مرتبط باشد و این مسئله نیاز به توجه یک دندانپزشک متخصص دارد. با لبخند لثه ای ممکن است شما در معرض خطر التهاب، بیماری های لثه و بوی بد دهان قرار گیرید.
بله. برای اصلاح لبخند لثه ای گزینه های مختلفی وجود دارد که از میان آنها می توان به جراحی لثه، طولانی شدن تاج. جراحی رتروگناتیک orthognathic))، تغییر موقعیت لب ها و بوتاکس اشاره نمود. اولین قدم برای درمان لبخند لثه ای، شناسایی علت آن است. از آنجایی که علت ممکن است متفاوت باشد پس درمان ها نیز متفاوت خواهد بود.
با استفاده از براکت ها یا ارتودنسی (چه براکت های فلزی یا چه ارتودنسی نامرئی)، دندان ها و فک در راستای ایده آل خود قرار گرفته و به طور خودکار میزانی از بافت لثه را که در لبخند قابل مشاهده است کاهش می یابد.
با اوربایت شدید، ممکن است که دندان های جلویی در پایین به سقف دهان بچسبند و این فرآیند قطعا دردناک خواهد بود. اوربایت همچنین می تواند باعث مشکلاتی در لبخند شود مانند لبخند لثه ای که در آن بخش زیادی از لثه هنگام لبخند زدن مشاهده شده و لب های شما به سمت بیرون تمایل پیدا می کنند.
بله. یکی از علل لبخند لثه ای می تواند مربوط به ژنتیک باشد. البته این تشخیص ذهنی بوده و اگر هنگام لبخند زدن، بیش از دو میلی متر از بافت لثه نمایان شود، آن را لبخند لثه ای می نامند.
جراحی لیفت لثه نوعی جراحی پریودنتال است که اغلب به منظور بهبود زیبایی لبخند لثه ای انجام می شود. از اهداف دیگر این درمان می توان به افزایش ارتفاع تاج دندان برای ترمیم و یا برطرف نمودن بسیاری از مشکلات مربوط به عدم تناسب لثه ها از جمله تحلیل لثه و برآمدگی بیش از حد آنان اشاره نمود. جراحی لیفت لثه با دو روش تیغ جراحی و لیزر انجام شده که روش لیزر، گزینه مناسب تر و بروزتری برای اصلاح لبخند لثه ای به شمار می رود.
قبل از هر گونه اقدامی، دندانپزشک متخصص به طور کامل و با دقت وضعیت دهان و دندان بیمار را بررسی نموده و در مورد نوع جراحی لیفت لثه تصمیم گیری می نماید. پس از اینکه تصمیم قطعی اتخاذ شد، دندانپزشک، جراحی را در ابتدا با بی حس نمودن موضعی بافت های نرم دهان آغاز می کند. زمانی که بی حسی انجام شد، دندانپزشک با دقت بافت اضافی را برش می دهد که این کار یا با تیغ جراحی انجام می شود و یا با لیزر. لیفت لثه با لیزر یکی از روش های پر طرفدار است که می توان علت محبوبیت آن را دقت بیشتر در روند کار و بهبود سریع تر بافت ها نسبت به روش جراحی با تیغ بیان کرد. گاهی دندانپزشک با توجه به وضعیت بیمار این تشخیص را می دهد که باید لثه ها از استخوان جدا شده و آنها را تراش دهد و پس از آن، لثه ها را بالاتر از محل فعلی قرار دهد. مدت زمان ریکاوری پس از جراحی لیفت لثه طولانی نبوده و نیازی نیست که بیمار چند روز استراحت کند. در صورتی که او پس از جراحی لیفت لثه، درد داشته و یا لثه های او ورم کرده باشند، باز هم در خوردن و آشامیدن با مشکلی روبرو نخواهد شد و طبق دستورالعمل های دندانپزشک، این علائم بسیار سریع از بین خواهند رفت.
جراحی لیفت لثه می تواند بهترین گزینه برای افرادی که دارای بافت اضافی لثه هستند یا به عبارتی لبخند لثه ای دارند باشد. در لیفت لثه همانگونه که قبلا هم ذکر شد یا از تیغ جراحی استفاده می شود یا از لیزر. در موارد شدیدتر، بافت استخوانی نیز به عنوان بخشی از جراحی لیفت لثه برداشته می شود. با از بین بردن این بافت اضافی، لبخند شما متناسب تر خواهد شد و نتایج فوق العاده رقم زده می شود. اما مواردی وجود دارد که باید قبل از لیفت لثه به آنها توجه داشت، اینکه آیا شما کاندیدای مناسبی برای این جراحی هستید یا خیر: - برخورداری از دندان هایی سالم: دندانپزشکان متخصص قبل از انجام هر گونه روش درمانی چه از نظر زیبایی یا جنبه های دیگر، در ابتدا از سلامت دندان های فرد تا حد امکان اطمینان حاصل می کنند. آنها می خواهند که مشکلات مرتبط با دهان و دندان را برطرف کرده و اگر مسئله عملکردی وجود دارد پس رفع آن در ابتدا منطقی تر است. - برخورداری از مواد کافی ریشه دندان: زمانی که بافت اضافی لثه برداشته می شود، مقدار بیشتری از ریشه دندان شما آشکار خواهد شد. به همین دلیل مهم است که دندانپزشک تشخیص دهد که شما ریشه کافی برای این جراحی دارید یا خیر، زیرا ریشه دندان به خطر می افتد. این امر با معاینه جامع دندانپزشک هنگام مشاوره اولیه و با اشعه ایکس صورت می گیرد. اگر بافت زیادی از لثه از بین برود و میزان زیادی از ریشه دندان در معرض خطر قرار بگیرد، این امر می تواند منجر به عوارضی همچون حساسیت به سرما و گرما، ایجاد عفونت یا شل شدن دندان به دلیل عدم وجود پایه تثبیت کننده شود. - بیماران باید قادر به دریافت کننده بی حسی موضعی باشند: قبل از جراحی لیفت لثه، دندانپزشک متخصص از بی حسی موضعی استفاده می نماید تا بیمار در تمام مراحل کار راحت باشد. اما اگر او به دلیل آلرژی یا حساسیت به ماده بی حسی یا بیماری و تنوع آناتومیکی قادر به دریافت ماده بیهوشی نباشد، این ممکن است مانع از لیفت لثه شود. به طور معمول باید آگاهی یابید که آیا شما با دریافت بی حسی به علائمی چون کهیر، بثورات پوستی، خارش و یا زحمت در تنفس دچار می شوید یا خیر.
همانطور که در بالا ذکر شد، لیفت لثه بافت اضافی لثه را کاهش داده لبخندی زیبا به فرد ببخشد. سایر مزایای لیفت لثه عبارتند از: - نتیجه ماندگار و دائمی: یکی از مزایای مهم لیفت لثه این است که دیگر لثه ها به حالت اولیه برنمی گردند و نتیجه ای که با این جراحی به دست می آید دائمی و ماندگار خواهد بود. - افزایش اعتماد به نفس: زمانی که بافت اضافی لثه و به عبارتی لبخند لثه ای برطرف می شود، اعتماد به نفس فرد تا حد بالایی افزایش می یابد. - بهتر شدن ظاهر دندان ها: پس از جراحی ظاهر دندان های فرد تا حد زیادی بهبود می یابد در واقع با این درمان دندان های بیمار بسته به وضعیت قبلی بیمار کوتاه تر یا بلند تر و در نتیجه هماهنگ تر به نظر خواهند رسید. - بهبود لثه های نامتقارن: لثه های نامتقارن نیز با لیفت لثه تغییر شکل داده و متقارن می شوند. - افزایش زیبایی و بهبود ظاهر: برخورداری از یک لبخند جذاب با دندان هایی زیبا، تأثیر بسیار زیادی در بهبود ظاهر فرد دارد. اگر دندان ها و لثه های فرد هنگام لبخند زدن بیش از اندازه نمایان باشند این امر در زیبایی فرد تأثیر منفی داشته و عزت نفس او تا حد زیادی کاهش می یابد اما با جراحی لیفت لثه فرد با برخورداری از یک لبخند زیبا و جذاب به راحتی می تواند در جمع دوستان و خانواده خود حاضر شود.
دندانپزشکان متخصص بر این باورند که تغییر شکل لثه با لیزر یک روش نسبتا سریع و ساده بوده که فقط به بی حسی موضعی نیاز داشته و حداقل تهاجم را دارد. همچنین بیمار حداقل درد را تجربه خواهد کرد و کل مراحل معمولا در بیشتر موارد کمتر از یک ساعت طول می کشد. هیچ گونه آماده سازی خاصی برای جراحی لبخند لثه ای و لیفت لثه، برخلاف سایر جراحی های دیگر دهان و دندان وجود ندارد. ممکن است بیمار حداقل خونریزی را داشته باشد و در موارد نادر، دندانپزشک توصیه می کند که قسمت کوچکی از استخوان ناحیه درمان برداشته شود تا نتایج چشمگیرتر شوند. اگر پس از انجام جراحی با لیزر بیمار احساس ناراحتی جزئی نماید و یا لثه او تحریک شود، دندانپزشک به او توصیه می نماید که یک داروی مسکن بدون نسخه مانند استامینوفن یا ایبوپروفن مصرف کند.
بسیاری از افراد از ابتلا به بیماری های لثه اطلاعات دقیقی در اختیار ندارند و بدون هیچ علائمی ممکن است شما به عفونت لثه مبتلا شوید. با این حال شایع ترین علائم عفونت بعد از لیفت لثه عبارتند از: - لثه هایی که قرمز، حساس یا متورم هستند - لثه هایی که از دندان ها فاصله گرفته اند - لثه هایی که هنگام مسواک زدن یا کشیدن نخ دندان خونریزی می کنند. - دندان های شل - چرک بین دندان ها و لثه ها - تغییر در نحوه قرارگیری دندان های شما در نیش - دندان های حساس - درد هنگام جویدن - نفس بد بویی که پس از مسواک زدن به هیچ عنوان از بین نمی رود - پروتزهای دندانی که دیگر مناسب نیستند
با مصرف مواد غذایی نامناسب پس از جراحی لثه و عفونت بعد از لیفت لثه در واقع به بدن و سلامتی خود آسیب می رسانید. شما باید از مواد غذایی مثل انواع میوه جات و مواد مغذی دیگر استفاده کنید تا بافت مورد نظر سریع تر بهبود یابد.
در مورد قبل از جراحی دستورالعمل های خاصی در مورد برنامه غذایی وجود ندارد اما اگر احساس می کنید به برخی از مواد غذایی حساسیت دارید و ممکن است سیستم گوارش شما دچار مشکل شود بهتر است که از خوردن آنها صرف نظر نمایید.
معمولا به دلیل عفونت بعد از لیفت لثه شما نمی توانید مواد غذایی سفت را بجوید. مثلا نمی توانید به خوبی سیب گاز زده و بجوید، زیرا عفونت و درد ممکن است تشدید شوند. آب و مایعات می توانند بهترین گزینه های مصرفی باشند: - مصرف سبزیجات و میوه ها سبزیجات سرشار از املاح، مواد معدنی، فیبرها و ویتامین ها بوده و می توانید برای روند بهبود عفونت بعد از لیفت لثه و جراحی لثه از آنان استفاده نمایید. شما می توانید آب سبزیجات را به عنوان میان وعده میل کنید. همچنین می توانید انواه پوره ها را میل کنید. - مصرف نوشیدنی ها نوشیدنی ها اثر التیام بخش داشته و شما می توانید برای بهبودی سریع تر آنها را مصرف کنید. مثلا چای ولرم می توانند روند عفونت بعد از لیفت لثه را بهبود بخشد. برای نتیجه بهتر می توانید از عسل که یک آنتی بیوتیک طبیعی است به همراه چای مصرف کنید. آنتی بیوتیک ها می توانند از عفونت های دهان و لثه جلوگیری کرده و آنها را بهبود بخشند. - مصرف انواع سوپ ها سوپ به دلیل اینکه بافت نرمی دارد و در آن از انواع سبزیجات، غلات و پروتئین استفاده شده است می تواند یکی از بهترین گزینه ها برای جراحی لثه و عفونت بعد از لیفت لثه باشد. - خوردن غذاها و نوشیدنی های حاوی کلسیم و پروتئین کلسیم و پروتئین می توانند هرگونه زخمی در بدن انسان از جمله لثه را بهبود بخشند. شیر سرد، پنیر نرم و ماست می توانند بهترین گزینه هایی باشند که در برنامه غذایی خود قرار می دهید.
معایب لیفت لثه عبارتند از: - برخی بیماران به مواد بی حسی حساسیت داشته و ممکن است پس از درمان بدن آنها واکنش آلرژیک نسبت به آن مواد نشان دهد. - در برخی موارد نادر و به دلیل بیماری های خاص ممکن است بافت لثه به حالت اولیه خود بازگردد.
قبل از جراحی، دندانپزشک شما بی حسی موضعی انجام می دهد از این رو نباید هیچ دردی را احساس کنید. تأثیر داروی بیهوشی باید در کل مدت زمان جراحی که معمولا حدود دو تا سه ساعت است، ادامه داشته باشد. اگرچه بی حسی موضعی برای اینکه بیمار دردی را حس نکند کافی است اما برخی از دندانپزشکان سعی می کنند با استفاده از آرام بخش، راحتی بیشتری را برای بیمار خود رقم بزنند.
انجام این جراحی تنها در یک جلسه طول می کشد، اما ویزیت پیگیری و نظارت بر ترمیم بافت لثه مورد نیاز است. در کل، تعداد مراجعات شما به دندانپزشکی به عوامل مختلفی بستگی دارد که مهمترین آنها سلامت عمومی بیمار است.
بیماران می توانند تقریبا چهار روز پس از جراحی کلیه فعالیت های عادی روزمره خود را از سر بگیرند. اما در مورد تمرینات ورزشی باید گفت که آنها بهتر است در نه روز ابتدایی از تمرینات سنگین بپرهیزند تا دوره بهبودی آنان طولانی نشود. اما به طور کلی دندانپزشک متخصص بسته به وضعیت و جراحی فرد به او می گوید که دقیقا تا چه زمانی به استراحت بپردازد.
خیر لازم نیست. اگر عمل جراحی لیفت لثه صرفا برای اصلاح لبخند لثه ای انجام شده باشد، درمان های ترمیمی لازم نخواهد بود. اما این مسئله به عوامل دیگری مانند وضعیت فعلی دندن ها و نیز میزان بافت لثه نیز بستگی دارد. برای مثال اگر شرایط شما به گونه ای است که برای بهبود لبخند لثه نیاز به درمان های دیگری نیز می باشد پس ترکیبی از جراحی لیفت لثه و کارهای ترمیمی اغلب بهترین راه حل است.
جراحی لیفت لثه معمولا یک جراحی نسبتا جزئی است که می تواند به صورت سرپایی نیز انجام شود. یک دندانپزشک عمومی می تواند این جراحی را انجام دهد اما به شرط آنکه مهارت و تجربه لازم برای این عمل را داشته باشد. پس شما قبل از تصمیم گیری برای این جراحی در ابتدا باید از تخصص و تجربه دندانپزشک خود آگاهی یابید زیرا جراحی لیفت لثه و برش لثه حقیقتا به مهارت و دقت بالایی نیاز دارد.
سفید کردن یا بلیچینگ دندان ها، فرآیند روشن کردن دندان ها است و این روش برای افرادی که دندان های آنان به مرور زمان زرد می شوند مطلوب بوده و می توان با این روش رنگ داخلی یا بیرونی مینای دندان را تغییر داد. تخریب شیمیایی کروموژن های داخل یا روی دندان تحت عنوان بلیچینگ نامیده می شود. پراکسید هیدروژن ماده موثری است که در اکثر محصولات سفید کننده استفاده شده و به صورت پراکسید هیدروژن یا پراکسید کاربامید ارائه می شود. مکانیسم عمل پراکسید هیدروژن مشابه با کاربامید پراکسید است زیرا ماده موثره آن در تماس با آب آزاد می شود. پراکسید هیدروژن به عنوان یک ماده اکسید کننده عمل کرده و رادیکال های آزاد ناپایدار تولید می کند. این رادیکال ها در فضاهای بین نمک های غیر آلی مینای دندان به مولکول های رنگدانه آلی متصل شده و در نتیجه اجزای کوچک با رنگدانه رنگی کمتری ایجاد می نماید. با انعکاس نور کمتر، این مولکول های کوچک تر اثر سفید کنندگی تولید می کنند. محصولات مختلفی برای از بین بردن لکه های دندانی در بازار موجود هستند. اما برای موفقیت در درمان بلیچینگ یا سفید کردن دندان ها، متخصصان دندانپزشکی باید نوع، شدت و محل تغییر رنگ دندان را به درستی تشخیص دهند. در نهایت، قرار گرفتن در معرض زمان و غلظت ترکیب سفید کننده، سفیدی نهایی دندان ها را تعیین می نماید.
درمان بلیچینگ به طور کلی به دو روش تقسیم می شود: بلیچینگ در مطب و بلیچینگ در منزل. اگر شما می خواهید سریع تر به سفیدی دندان های خود برسید می توانید بلیچینگ در مطب را برگزینید در غیر این صورت، بلیچینگ در منزل هم روش کارآمدی می باشد. اما اگر ماندگاری بلیچینگ و سفیدی دندان های شما پس از درمان از اهمیت بالاتری برخوردار است می توانید بلیچینگ در مطب و در منزل را همزمان با یکدیگر انتخاب نمایید. - بلیچینگ در مطب بلیچینگ در مطب توسط یک دندانپزشک متخصص و با بهره گیری از مواد سفید کننده با غلظت بیشتر و قوی تری صورت می گیرد. به جز این روش، دندانپزشکان برای نتیجه بهتر می توانند از روش بلیچینگ با لیزر استفاده نمایند. در این روش، دندانپزشک ماده بلیچینگ را به مدت یک ساعت روی دندان ها قرار داده و سپس با دستگاه مخصوص، نور را به آن می تاباند. تا زمانی که بیمار به نتیجه دلخواه برسد می توان بلیچینگ در مطب را ادامه داد اما فاصله زمانی بین هر جلسه باید حداقل یک هفته باشد. - بلیچینگ در منزل اگر شما می خواهید که با بلیچینگ دندان هایتان دچار حساسیت کمتری شوند می توانید بلیچینگ در منزل را انتخاب کنید. غلظت مواد در این روش از بلیچینگ در مطب کمتر بوده اما در عوض بیشتر زمان می برد تا درمان کامل شود.
بلیچینگ دندان یک فرآیند و تقویت کننده است که می تواند تاثیر مثبتی بر ظاهر و سلامت روان شما بگذارد. بزرگترین مزیت بلیچینگ می تواند افزایش اعتماد به نفس شما باشد. چه در محل کار خود باشید و چه یک قرار کاری، یا فقط در خیابان قدم بزنید، لبخندی با دندان های سفید سخت فراموش می شود. با دندان های سفید همچنین این پیام را به دیگران منتقل می سازید که تا چه حد مراقب خود هستید و به ظاهرتان اهمیت می دهید. مزایای دیگر بلیچینگ عبارتند از: - ارائه نتایج سریع - تغییر ظاهر و جوان تر به نظر رسیدن چهره شما - بلیچینگ یک درمان ایمن و بی خطر - یک روش محافظه کارانه - مراقبت آسان پس از بلیچینگ دندان
در حالی که ممکن است سفید کردن دندان ها یک گزینه امن در نظر گرفته شود اما شاید برخی از عوارض جانبی درمان را نیز تجربه کنید: - حساسیت دندان ها: پس از درمان بلیچینگ ممکن است که دندان های شما حساس تر شوند. البته شاید این عوارض در اولین و دومین جلسه درمانی بیشتر باشد و با گذشت زمان کاهش یابد. دندانپزشک متخصص ممکن است برای درمان حساسیت، محصولاتی را که حاوی نیترات پتاسیم و ژل سدیم فلوراید هستند به شما توصیه نماید. - تحریک لثه: پس از درمان بلیچینگ دندان ممکن است که لثه های شما تحریک شوند. دلیل آن هم ممکن است به دلیل تماس محصولات سفید کننده با لثه های شما باشد. این عارضه جانبی نیز پس از اتمام بلیچینگ پایان می یابد.
احتمالا زمانی که برای سفید کردن دندان های خود به دندانپزشک متخصص مراجعه می کنید این سوال برای شما پیش می آید که کدام روش از بلیچینگ برای دندان های من مناسب تر است. در پاسخ به این سوال باید گفت که این دندانپزشک شما است که بهترین روش را برای شما و بسته به نیازها و شرایط شما انتخاب می کند. علاوه بر این، سلیقه، وضعیت ظاهری دندان ها و هزینه بلیچینگ نیز می تواند در انتخاب بهترین روش تأثیر گذارباشد.
تقریبا همه ما در نهایت سفیدی دندان های خود را از دست داده و دچار تغییر رنگ یا لک آنها خواهیم شد. زمانی که شما چای، قهوه یا نوشیدنی های حاوی رنگ دانه می نوشید، با گذشت زمان لکه هایی روی دندان هایتان ایجاد می شود. علاوه بر این، سیگار کشیدن، جویدن تنباکو، مصرف برخی داروها و حتی آسیب دیدگی دندان ها نیز می توانند منجر به تغییر رنگ شوند. در بیشتر موارد، درمان های حرفه ای سفید کننده یا بلیچینگ دندان می توانند شکوه سابق لبخند شما را بازگردانده و سبب شوند که شما بدون احساس شرم یا خجالت لبخند بزنید. اما چه کسی کاندید ایده آلی برای دریافت این روش است؟ بهترین کاندید برای دریافت درمان های بلیچینگ دندان، کسانی هستند که دندان هایی سالم و بدون ترمیم جدی داشته و از بافت سالم لثه برخوردارند. بیمارانی نیز که دندان های آنها با گذر زمان دچار تغییر رنگ شده اند می توانند کاندیدای مناسبی برای این درمان باشند.
بلیچینگ دندان برای همه افراد مناسب نبوده و افرادی که دارای شرایط زیر هستند نمی توانند از این روش استفاده کنند: - زنان باردار و شیرده - افرادی که ترمیم هایی مانند پُر کردن، تاج یا بریج دندان داشته اند. - افراد زیر 16 سال - افرادی که به بیماری های پریودنتال، پوسیدگی دندان، حفره و یا ریشه مبتلا شده اند. - کسانی که به مواد سفید کننده مانند پراکسید حساسیت دارند. - کسانی که دندان های آن ها بیش از حد حساس است. - افرادی که به دنبال نتایج غیر واقعی یا کورکورانه هستند
سفید شدن دندان ها دائمی نیست. افرادی که دندان های خود را در معرض مواد غذایی و نوشیدنی هایی قرار می دهند که باعث ایجاد لک می شوند ممکن است در کمتر از یک ماه سفیدی دندان های آنها کم رنگ تر شود. اما اگر کسی که پس از بلیچینگ دندان، خوردن و نوشیدن غذاها و نوشیدنی های رنگی را به حداقل برسانند ممکن است این نتایج ماندگارتر باشد و یک سال یا بیشتر طول بکشد.
مطالعاتی که در زمینه محصولات سفید کننده انجام شده اند نشان داده اند که این محصولات با کاربامید پراکسید ده درصد هیچ تأثیری روی سختی یا مواد معدنی سطح مینای دندان ندارند.
حساسیت ناشی از بلیچینگ یا سفید شدن دندان ها همیشه گذرا است. در حقیقت این یعنی اگر هرگونه حساسیت ناشی از سفید شدن دندان ها وجود داشته باشد، ظرف یک تا دو روز پس از درمان از بین رفته و بیمار به روال عادی زندگی خود بر می گردد.
بله. بسیاری از مطالعات اثبات کرده اند که سفید شدن دندان ها بی خطر است. با استفاده از سولفات کلسیم و فلوراید می توانید از مینای دندان خود محافظت کنید.
در پاسخ به این سوال باید گفت که بلیچینگ دندان روی مواد ترمیمی مانند پرسلن یا تاج تأثیر بسیار کمی دارد و یا بهتر است بگوییم که تأثیری ندارند، اما ممکن است به طور موقت، مقاومت پیوند بین ترمیم های مینا و کامپوزیت را کاهش دهد. از این رو بهتر است که قبل از شروع بلیچینگ دندان، با دندانپزشک متخصص خود مشورت کنید.
محصولات تولید شده از کاربامید پراکسید، پراکسید هیدروژن و اورره (موادی که در هر سلول انسانی یافت می شوند) باید با احتیاط مصرف شوند تا نگرانی شما کاهش یابد. کسانی که در ارتباط با این مواد دچار می شوند آنهایی هستند که دستورالعمل های دندانپزشک خود را در مورد استفاده از مواد سفید کننده دنبال نکرده و از این محصولات برای ماه ها یا سال ها بیش از حد استفاده می کنند.
خمیر دندان های سفید کننده تنها لکه های سطحی را تمیز می کنند و در واقع رنگ دندان ها را تغییری نمی دهند. ممکن است نتایج قابل مشاهده ای وجود داشته باشند اما در حقیقت دندانها سفید نمی شوند.
میزان سفید شدن دندان ها از فردی به فرد دیگر متفاوت بوده و قابل پیش بینی یا تضمین نیست. اما به طور کلی، دندان ها ممکن است به هر میزان رنگی که دارند شش تا دوازده سایه روشن تر شوند. در نهایت، نتایج تا حد زیادی به میزان تغییر رنگ دندان ها بستگی دارد. سفید کردن دندان های زرد یا قهوه ای، آنهایی که دارای لکه های سطحی، تیره و یکنواخت هستند راحت تر می باشد. اما برای دستیابی به سایه دلخواه در مورد دندان هایی که به شدت لکه دار هستند، ممکن است به درمان های سفید کننده دیگری نیز نیاز باشد.
فرایند درمانی بلیچینگ تنها سی دقیقه طول می کشد (برنامه های دو تا پانزده دقیقه ای). این فرآیند به دو برنامه پانزده دقیقه ای تقسیم شده و امکان استفاده از حداکثر ژل غلیظ و تاباندن نور را فراهم می آورد البته بدون اینکه دندان ها در معرض طولانی مدت نور و در نتیجه تحریک لثه قرار گیرند. آنهایی که دندان های حساسی دارند ممکن است تنظیمات تغییر کرده و شدت واحد سفید کننده کاهش یابد و در مقابل افرادی که لکه های بسیار تیره ای دارند ممکن است به درمان های اضافی نیاز پیدا کنند.
هنگام مراجعه به دندانپزشکی برای دریافت بلیچینگ دندانپزشک از شما می خواهد که در طول دوره درمان از یک تری tray)) در طی این مدت استفاده کنید و در واقع دندان های شما با یک ژل سفید کننده مخصوص پوشش داده می شوند. همچنین دندانپزشک ممکن است برای تقویت اثرات این ژل از نوعی نور استفاده نماید.
سفید کردن دندان ها ممکن است باعث حساسیت در حین یا پس از درمان و نیز ناراحتی جزئی در لثه ها شوند. هر دوی این عوارض معمولا موقتی بوده و چند روز پس از درمان از بین می روند. در صورت بروز این علائم شما می توانید با دندانپزشک متخصص خود مشورت نمایید تا او بهترین دستورالعمل ها را برای به حداقل رساندن درد و حساسیت دندان ها به شما ارائه دهد.
بیشترین و بهترین فایده ای که با مراجعه به دندانپزشک برای سفید شدن دندان های خود کسب خواهید کرد، سرعت است. بر خلاف کیت های بدون نسخه، در بلیچینگ دندان حرفه ای توسط دندانپزشک از فرمول های قوی تری استفاده می شود که می تواند لبخند سفیدتر و زیباتری را برای شما به ارمغان بیاورد. با تهیه کیت های داخل خانه که می توانید از داروخانه ها تهیه نمایید، اغلب یک هفته یا بیشتر طول می کشد تا به نتایج قابل توجهی دست یابید.
تا کنون هیچ شواهدی مبنی بر مضر بودن سفید کننده های دندان بر سلامت عصب دندان ارائه نشده است.
بیش از ده سال استفاده بالینی محصولات بلیچینگ دندان که حاوی ده درصد کاربامید پراکسید هستند، هیچ نوع آسیبی را به درمان های ترمیمی دندان نشان نداده اند. توجه داشته باشید که در اینجا، مسئله، "آسیب" به ترمیم های موجود نیست. بلکه به خاطر داشته باشید که ترمیم های موجود مانند پر کردگی ها، رنگ تاج، باندینگ، انواع ونیرها و بریج با درمان بلیچینگ روشن نمی شوند.
با توجه به اینکه درمان بلیچینگ دندان یک درمان زیبایی به شمار می رود معمولا هزینه آن توسط بیمه پرداخت نمی شود و اگر می خواهید برای این درمان برنامه ریزی نمایید باید بودجه آن را خود تأمین نمایید. به طور کلی هزینه سفید کردن دندان ها به عوامل مختلفی بستگی دارد مانند: - نوع درمان و جلسات سفید کننده دندان - میزان تغییر رنگ دندان - مهارت و تخصص دندانپزشک متخصص - محل کلینیک دندانپزشکی - مراحل اضافی درمان قبل از بهره گیری از بلیچینگ علاوه بر هزینه های درمان، شما باید به مراقبت های لازم جهت سفید نگه داشتن لبخند خود توجه کنید. حتی با نتایج عالی که پس از بلیچینگ کسب می کنید، تغییرات با گذشت زمان کم رنگ تر شده و دندان های شما مجددا تغییر رنگ خواهند داد.
سفید کننده های حرفه ای دندان ایمن و موثر بوده و زیر نظر متخصص دندانپزشکی انجام می شوند. در اکثر موارد، برای دریافت نتایج ایمن و طولانی مدت، مراجعه به یک دندانپزشک متخصص ارزش هزینه اضافی را دارد و در صورتی که بلیچینگ دندان به طور صحیح انجام شود صاحب یک لبخند درخشان و سفید خواهید شد.
سفید شدن دندان ها دائمی نیست. افرادی که مواد غذایی و نوشیدنی های رنگی که باعث ایجاد لکه روی سطح دندان ها می شوند زیاد مصرف می کنند، ممکن است در کمتر از یک ماه دندان های سفید آنها مجددا دچار تغییر رنگ شوند. اما اگر آنها مصرف این نوع غذاها و نوشیدنی ها را به حداقل برسانند می توانند شاهد لبخند سفید خود تا یک سال و یا حتی بیشتر باشند.
رویارویی با دنیا در صورت داشتن یک لبخند زیبا آسان تر بوده و بهداشت مناسب دندان ها از جمله سفید کردن آنها می تواند تأثیر مثبتی در اعتماد به نفس شما داشته باشد و همچنین به طور گسترده ای، بر نحوه درک دیگران از شما. با روش های زیر می توانید از دندان هایی سفید و زیبا برخوردار شوید: - مشورت با یک دندانپزشک متخصص و ارائه بهترین گزینه های بلیچینگ دندان - استفاده از محصولات سفید کننده دندان - بسیاری از درمان های خانگی جهت سفید کردن دندان ها مانند زغال چوب، روغن نارگیل یا توت فرنگی - خودداری از مصرف زیاد غذاها و نوشیدنی های حاوی رنگدانه - مشورت با یک دندانپزشک در صورت بروز حساسیت دندان ها - بهره گیری از خمیر دندان های سفید کننده و دهان شویه ها به عنوان نگهدارنده
به جز این محصولات شیمیایی، بسیاری از روش های خانگی هم وجود دارند که مقرون به صرفه و آسان بوده و می توانید برای روشن و سفید کردن دندان ها و رسیدن به زیبایی از آنان بهره گیرید: - بلیچینگ در منزل - شستشوی دندان ها با جوش شیرین - خوردن میوه و سبزیجات - استفاده از پراکسید هیدروژن - خوردن مواد غذایی حاوی کلسیم - جلوگیری از زرد شدن دندان ها و اجتناب از مصرف برخی مواد غذایی یا به حداقل رساندن آنها
ژل سفید کننده دندان نوعی از محصول بلیچینگ دندان است که افراد می توانند بدون نیاز به نسخه پزشک، دندان های خود را با آن سفید می کنند. ترکیب این ژل مانند مواد بلیچینگ حاوی پراکسید هیدروژن است. ژل سفید کننده دندان با استفاده از یک قلم یا فرچه کوچک، مستقیما روی سطح دندان قرار گرفته و پس از آن که سفت شد، دندان ها را سفید می کند. روش استفاده از این محصول بسته به نوع محصول و شرکتی که آن را ساخته است متفاوت می باشد اما عملکرد آنها به طور کلی یکسان بوده و با کاربرد آنها می توانید رنگ دندان های خود را درخشان و سفید نمایید. ژل سفید کننده روی سطح دندان هایی که می خواهید رنگ آنها تغییر یابند مالیده شده و پس از آن باید حدود بیست تا سی دقیقه منتظر مانده و سپس آن را بشویید. برای نتیجه بهتر می توانید دو بار در روز این کار را انجام دهید. هنگام استفاده از ژل روی سطح دندان ها باید دقت کنید که مواد به صورت یکنواخت روی تمامی سطوح مالیده شوند تا بعدا دندان های شما دو رنگ نشوند. علاوه بر این هنگام کاربرد آن نهایت دقت خود را به کار برید تا مواد سفید کننده روی لثه های شما مالیده نشوند.
پایداری نتایج و مزایای بلیچینگ تا زمانی که شما اقدامات و مراقبت ها را پس از بلیچینگ دندان انجام می دهید برای شما تضمین خواهد شد. مخصوصا بیست و چهار ساعت اول پس از این درمان که از اهمیت ویژه ای برخوردار است. علاوه بر این باید به دستورالعمل هایی که دندانپزشک به شما توصیه می نماید به خوبی توجه کنید: - تا حد امکان از دخانیات استفاده نکنید. - مصرف نوشیدنی های حاوی رنگدانه مانند قهوه، شراب قرمز، آب میوه ها، چای و ... را کاهش دهید. - پس از خوردن یا نوشیدن مواد غذایی و نوشیدنی ها دندان های خود را بلافاصله با آب بشویید. - سعی کنید هر روز صبح و هر شب با مسواک زدن و استفاده از نخ دندان، دندان های خود را تمیز نگه دارید. - در صورتی که نمی توانید سیگار کشیدن را کنار بگذارید یا مصرف نوشیدنی های رنگی را کنار بگذارید هر چند ماه یک بار به دندانپزشک مراجعه نمایید. - از خمیردندان و دهانشویه های رنگی استفاده نکنید.
ارتودنسی نامرئی روشی است که متخصص با استفاده از پلاک های شفاف یا غیرقابل رویت می تواند دندان های نامرتب بیمار را اصلاح کرده و آنها را مرتب و منظم کند. در این روش پلاک شفاف یا الاینر پس از قالب گیری از روی دندان های بیمار توسط لابراتوار ساخته می شود و بیمار باید تا مدت زمان مشخصی از آنها استفاده کند. معمولا هر چند هفته یکبار این الاینرها باید تعویض شده و مجددا ساخته شوند تا دندان های بیمار به طور کامل اصلاح شود.
در ابتدا با مراجعه به مطب دندانپزشک، معاینه کاملی از فک و دهان و لثه و دندان شما انجام میگیرد. سپس ارتودنتیست تشخیص میدهد که شرایط استفاده از ارتودنسی نامرئی را دارید یا خیر. با استفاده از لیزر اسکنر و یا دوربین های مخصوص دهانی و یا روش های دیگری مانند قالب گیری و سمپل سایز کردن، مدل سه بعدی دندان شما توسط کامپیوتر به لابراتوار مخصوص فرستاده می شود تا بر اساس قالب دهان و دندان شما، برایتان ساخته شود. در لابراتوار، پلاک شفاف که به آن الاینر می گویند براساس این مدل ها طبق تجویز ارتودنتیست طراحی می شوند و برای تایید نهایی برای دندانپزشک ارسال می گردند. در نهایت شما می توانید پلاک ها را برای اصلاح دندان هایتان مورد استفاده قرار دهید.
برای پاسخ به این سوال شما باید ابتدا به یک دندانپزشک یا متخصص ارتودنسی مراجعه کنید و او پس از بررسی و معاینه دقیق دهان و دندان های شما، جواب نهایی را به شما بدهد که میتوانید از این نوع ارتودنسی استفاده کنید یا خیر. این ارتودنسی تقریبا برای همه افراد مناسب است. اما نکته ای که باید به آن توجه کنید این است که ارتودنسی نامرئی با اینکه برای بیشتر افراد مناسب است اما برای درمان مشکلات شدید دندان مناسب نمی باشد.
با توجه به تشخیص دندانپزشک خود باید تحت نظارت و درمان ویژه او قرار بگیرید تا استفاده از پلاک های ارتودنسی نامرئی موثر واقع شود. اما به طور کل ساعتی که باید ارتودنسی نامرئی بر رو دندان قرار بگیرد بین 20 تا 22 ساعت در شبانه روز می باشد.
از بزرگترین معایب ارتودنسی نامرئی می توان به قیمت بالای آن اشاره کرد. هزینه ساخت الاینرهای شفاف نسبت به دستگاه ارتودنسی ثابت بسیار بالا است. از دیگر معایب ارتودنسی نامرئی، عدم کاربرد آن برای ترمیم مشکلات بسیار پیچیده دندان ها است در حقیقت از اینویزالاین فقط برای مرتب کردن دندان هایی که به هم رختگی جزئی دارند می توان استفاده کرد.
ارتودنسی نامرئی انواع مختلفی دارد که پرکاربردترین آن عبارتند از: ارتودنسی لینگوال: در این روش دستگاه ارتودنسی پشت دندان ها قرار می گیرد بنابراین از جلو دید ندارد. این نوع ارتودنسی معمولا فقط در فک بالا مورد استفاده قرار می گیرد. ارتودنسی شفاف یا اینویزالاین: در این روش، الاینرها با قالب گیری از دندان های بیمار ساخته می شوند و چون این الاینرها متحرک هستند به این روش ارتودنسی نامرئی متحرک گفته می شود.
ارتودنسی نامرئی عوارض خاصی ندارد و چون بیماران به راحتی می توانند آن را از روی دندان ها بردارند معمولا پوسیدگی دندان بعد از ارتودنسی کمتر در آن دیده می شود. البته احساس درد بعد از گذاشتن الاینرها کاملا طبیعی است. از دیگر عوارض ارتودنسی نامرئی شاید بتوان طولانی شدن مدت درمان را نام برد که آن هم به علت استفاده نادرست بیمار از پلاک های شفاف متحرک است. درصورتیکه بیمار به مدت طولانی الاینرها را روی دندان های خود تحمل نکند و آنها را مدام از دهان خارج کند، طول مدت درمان افزایش خواهد یافت.
شاید به نظر برسد این اتفاق کمی عجیب باشد اما واکنش حساسیت زا به ارتودنسی نامرئی محتمل می باشد. افرادی که به نوع خاصی از پلاستیک یا لاتکس حساسیت دارند، ممکن است به این نوع از ارتودنسی نامرئی نیز حساسیت نشان دهند. قبل از اینکه دندانپزشک برای شما اقدام به ارتودنسی نامرئی کند، حتما از دندانپزشک خود در رابطه با علائم حساسیت زا سوال کنید. ممکن است که سطح ناحیه به دلیل واکنش شدید آلرژی زا دچار تورم، قرمزی، تحریک، خارش زیاد، سوزش بسیار و یا واکنش های دیگر بشود. اگر بعد از ارتودنسی نامرئی دچار این مشکلات شدید در سریعترین زمان ممکن با ارتودنتیست خود تماس بگیرید و مشکل پیش آمده را برای او شرح دهید. گاهی علل به وجود آمدن این مشکلات ممکن است به دلیل ترکیب بزاق دهان با پلاک ارتودنسی نامرئی باشد. همچنین نگهدارنده ها در بعضی از افراد باعث ایجاد حساسیت می شوند. زمانی که نگهدارنده ها در دهان قرار می گیرند ممکن است به دلیل حضورشان، باعث کاهش تولید بزاق دهان شوند و این نیز خود باعث خشکی و سوزش دهان بشود.
برای درمان تراز نبودن دندان ها از ارتودنسی نامرئی استفاده می شود که درد این روش زیاد نمی باشد. دردهای طول درمان قابل کنترل با استفاده از مسکن های مختلف می باشند. این روش در ابتدا ممکن است درد کمی را به دندان ها تحمیل کند که به دلیل عادت نداشتن دندان ها به ارتودنسی می باشد ولی به مرور زمان دندانها به آن عادت میکنند.
ارتودنسی نامرئی از پلاستیک های شفاف ساخته می شود، برخلاف ارتودنسی سیمی که از آهن درست می گردد. ارتودنسی نامرئی را میتوان در هنگام خوردن و آشامیدن از دهان خارج نمود و سپس به راحتی دندان ها را مسواک زد. براکت های فلزی ارتودنسی ثابت فیکس شده هستند، و قابلیت تحرک ندارد و نمی توان آنها را از دهان خارج کرد. این براکت ها تا پایان ارتودنسی بر روی دندان ها قرار دارند و باید آنها را هنگامی که بر روی دندان قرار دارند تمیز کرد.
یکی از مهم ترین نکاتی که در ارتباط با ارتودنسی نامرئی وجود دارد این است که این ارتودنسی ها دارای سطح نرم هستند و برخلاف سیم کشی های فلزی که ممکن است به دهان و دندان آسیب وارد کند، این ارتودنسی هیچ گونه آسیبی وارد نمیکند. باید توجه داشته باشید که ممکن است این ارتودنسی ها باعث ایجاد مشکلی نشود، اما تا چند روز اولی که این ارتودنسی ها در دهان قرار می گیرند باعث ایجاد درد می گردند تا دهان و دندان به آن عادت کنند. این درد موقتی است و پس از چند روز رفع می شود.
در طول دوره درمانی که سپری می کنید حدود 5 الی 20 قالب ارتودنسی نامرئی را در بازه زمانی 5 تا 15 ماه باید استفاده کنید. اگر هر کدام از قالب های شما دچار پارگی شود و یا به هر نحوی از بین برود، باید آن را نزد خود نگه دارید و به دندانپزشک خود نشان دهید تا دلیل پارگی آن را تشخیص دهد و در موارد بعدی نکاتی که لازم است را منظور کند. احتمال لک شدن این پلاک ها وجود دارد که باعث بدشکل شدن آنها نیز می گردد. این قالب ها باید به صورت روزانه چند بار تمیز شوند.
هنگام غذا خوردن آنها را در بیاورید قبل از استفاده از آن، دندان های خود را مسواک بزنید و نخ دندان بکشید از مصرف نوشیدنی های با رنگ مصنوعی بپرهیزید از خمیر دندان های با جنس خوب استفاده کنید از قرص های دندانی برای تمیز کردن دندان های خود استفاده نکنید قالب های دندان را بر روی سطح های رنگی قرار ندهید به طور مداوم آب بنوشید و دهان و قالب های ارتودنسی خود را به طور مداوم تمیز کنید زمانی که از قالب استفاده نمی کنید آن را در محافظش قرار دهید تا دچار آسیب نگردد. زمانی که موارد بالا را انجام دهید دیگر دچار لک شدگی دندان هایتان نخواهید شد. اما این نکته را فراموش نکنید که ممکن است اگر به درستی دندان هایتان را تمیز نکنید دهان شما بو نامطلوب بگیرد.
ارتودنسی نامرئی برای نوجوانان و جوانان به اندازه زمان ارتودنسی ثابت با سیم های فلزی به طول می انجامد. در رابطه با بزرگسالان، ارتودنسی نامرئی می تواند تا 12 ماه حتی سریع تر به پایان برسد. درمان توسط ارتودنسی های سریع نیز در دسترس است که می توانید با صلاحدید ارتودنتیست خود از آنها استفاده کنید.
افرادی که دندان هایشان مشکلات بسیار شدید و اساسی ندارد و می خواهند افرادی که مخاطبشان هستند از ارتودنسی دندان آنها مطلع نشوند گزینه ی بسیار خوبی می باشد. از این روش برای درمان موقت نیز می شود استفاده کرد و برای درمان موفق از ارتودنسی نامرئی سود برد.
ارتودنسی نامرئی معمولا هزینه های بیشتری را به بیمار تحمیل میکند و نسبت به ارتودنسی ثابت گران تر است. همچنین هر چقدر جزییات بیشتری برای همپوشانی با دندان ها استفاده شود، هزینه هایی که بیمار باید پرداخت کند بیشتر می گردد. برا ی مثال ارتود نسی سرامیکی همرنگ دندان نسبت به ارتودنسی ثابت یا براکت های فلزی درای قیمت بالاتری می باشد. همچنین هزینه ارتودنسی با الاینرهای نامرئی شفاف از ارتودنسی ثابت و مرئی گران تر است. هرچقدر تعداد الاینترها بیشتر باشد، هزینه ها بیشتر می شود.
اگر مدل درمان مناسب و صحیح باشد، پس از پایان دوره درمان با ارتودنسی نامرئی، استخوان های اطراف دندان و لثه ها در وضعیت ثابت قرار می گیرند و دیگر امکان بازگشت آنها به حالت قبل وجود نخواهد داشت. همچنین دیگر نیاز به استفاده دائمی و همیشگی از آنها نمی باشد.
اگر دندان ها و دهان به طور مستمر تمیز شوند و بهداشت آنها به طور کامل رعایت شود، دندان ها دچار پوسیدگی نمی گردد. این ارتودنسی ها به دلیل اینکه شفاف هستند و میتوان آنها را از روی دندان برداشت، به راحتی امکان تمیز شدن دارند و به این ترتیب پلاک های تشکیل شده بر روی دندان به راحتی می تواند از بین برود بدون اینکه به دندان ها آسیبی وارد شود و یا دچار پوسیدگی بگردند.
بارزترین نکته ای که در ارتباط با ارتودنسی نامرئی وجود دارد این است که به دلیل نامرئی و شفاف بودن این براکت ها، افراد متوجه وجود این پلاک ها در دندان شما نمی شوند. در نتیجه تاثیر منفی بر روی زیبایی چهره شما نخواهد داشت. در ضمن هر چقدر دندان های شما مرتب تر و صاف تر می شوند، زیبایی چهره شما بیشتر می شود.
ارتودنسی نامرئی یکی از بهترین راه ها برای نظم دادن به دندان ها و همتراز کردن آنها می باشند، بدون آنکه ظاهر دندان ها تغییر به خصوص بکند و کاملا قابل دیدن برای سایر افراد بگردد. اما نکته ای که دارای اهمیت می باشد این است که ارتودنسی نامرئی برای درمان همه ی موارد مشکلات دندانی مناسب نمی باشد. اگر دندان های شما دارای نوع شدید بهم ریختگی و عدم تقارن هستند، اینن روش برای شما روش مثمر ثمر نمی باشد و باید از ارتودنسی ثابت سیمی استفاده کنید.
ارتودنسی دارای انواع بسیاری است که بهتر است قبل از انجام هر پروسه ای با دندانپزشک ارتودنتیست خود مشورت کنید تا نوع ارتودنسی مناسب برای شما را معرفی کند. استفاده از ارتودنسی ثابت، براکتهای سرامیکی، ارتودنسی ثابت و یا پشت دندانی و لینگوال انواع مختلف ارتودنسی هستند که بنا بر نیاز شما توسط دندان پزشک تجویز می شوند. بهتر است قبل از انجام هر یک از روش های فوق با ارتودنتیست ماهر و با تجربه ای مشورت کنید و معاینه کامل بشوید. پیشنهاد ما به شما که میخواهید از لبخند زیبا و دندان های صاف و منظم لذت ببرید، دکتر شهاب محمدی می باشد.
ارتودنسی ثابت روشی است که در آن با استفاده از براکت های فلزی، سیم و کش های مخصوص دندانپزشک می تواند دندان ها را در فک جابجا کند تا مرتب و منظم شوند. در روش ارتودنسی ثابت از سیم ها و کش ها برای وارد آوردن فشار به دندان ها و جابجایی آنها استفاده می شود.
دوره درمان ارتودنسی به عوامل مختلفی بستگی دارد معمولا هرچه ارتودنسی را در سنین پایین تری انجام دهید، نتیجه درمان را سریعتر مشاهده می کنید. دوره درمان ممکن است بسته به مشکلات دندان های شما و همچنین نحوه پاسخ دندان هایتان به دستگاه ارتودنسی از 6 ماه تا 3 سال طول بکشد.
ارتودنسی نه تنها به دندان ها آسیبی نمی رساند بلکه با جابجا کردن آنها موجب می شود که در موقعیت درستی در فک قرار بگیرند. اما درصورتیکه به درستی از دندان های خود مراقبت نکنید، احتمال پوسیدگی آنها حین درمان با ارتونسی افزایش می یابد.
کشیدن دندان برای ارتودنسی ثابت به تشخیص پزشک و فقط در شرایط خاصی که فک به اندازه کافی جا برای قرار گرفتن دندان ها نداشته باشد، ضروری است. در غیر اینصورت، متخصص ارتودنسی سعی میکند تا حد امکان از کشیدن دندان ها خودداری کند.
بله. ارتودنسی ثابت یک روش دائمی برای اصلاح دندان ها است. اما برای اینکه نتایج آن را به طور دائمی حفظ کنید باید پس از اتمام ارتودنسی چندین سال از رینیتر یا نگهدارنده استفاده کنید در غیراینصورت احتمال اینکه دندان هایتان به حالت عادی برگردد زیاد است.
براکت های ارتودنسی ثابت، براکت های فلزی هستند که کاملا روی دندان ها خود را نشان می دهند. با این وجود در سال های اخیر، براکت های رنگی و همچنین براکت های سرامیکی به بازار آمده که ظاهر بهتری دارند و به خصوص با استفبال کودکان و نوجوانان که نگران تغییر چهره شان هستند، قرار گرفته است.
ارتودنسی ثابت هیچگونه عارضه بلند مدتی برای بیمار نخواهد داشت. احساس درد طی چند روز یا حتی چند هفته اول پس از نصب دستگاه ارتودنسی کاملا طبیعی است که پس از مدتی از بین خواهد رفت. البته، درصورتیکه به درستی از دندان های خود مراقبت نکنید ممکن است با پوسیدگی دندان مواجه شوید.
• افزایش اعتماد به نفس به دلیل داشتن لبخند زیبا • بهداشت بهتر دندان ها و دهان • کاهش احتمالی آسیب و تخریب دندانها • عملکرد بهتر دندانها • داشتن لبخند زیبا • بقیه امور مرتبط با دندان ها آسان تر انجام می گیرد
هر چه زودتر از ارتودنسی استفاده شود، سریع تر و آسان تر می توان جلوی آسیب های دندانی را گرفت. درمان زود هنگام قبل از وقوع مشکلات و علائم، کودک را از رویارویی با مشکلات پیچیده دور نگه میدارد. بهترین سن برای شروع ارتودنسی در کودکان 7 سالگی است.
ارتودنسی ثابت را میتوان برای تمام سنین و برای اغلب افراد انجام داد. اما خب هر چقدر سن فرد کمتر باشد درمان با ارتودنسی ثابت برایش آسان تر می شود. تقریبا 25 درصد از بیماران ارتودنسی را افراد بزرگسال تشکیل می دهند.
درمان با ارتودنسی ثابت معمولا در ابتدا حدود چند روز اول کمی دردناک است چرا که دندان ها و دهان به ارتودنسی و سیم عادت ندارند، اما بعد از آن معمولا درد زیادی مشاهده نمی شود. اگر درد خیلی شدید شد باید به تشخیص دندانپزشک خود از مسکن استفاده نمایید.
در حین ارتودنسی ثابت باید سعی کنید از غذاهایی که بیش از اندازه سفت هستند استفاده نکنید، چرا که باعث شل شدن بریس ها و آسیب به آنها می شود. غذاهای سفت و چسبنده و خوراکی هایی مانند آدامس را نباید استفاده کرد. بهتر است قبل از استفاده از از انواع میوه ها نیز آنها را به قطعات کوچکتر تبدیل کرد و پس از آن آنها را مصرف کرد.
نکته ای که حائز اهمیت است این می باشد که در طول درمان ارتودنسی ثابت باید بهداشت دهان و دندان را به بهترین شکل ممکن رعایت کرد و مطابق با توصیه های دندانپزشک عمل نمود تا مواد غذایی در بین بریس ها و سیم ها قرار نگیرد و باعث ایجاد پوسیدگی بگردد. بهتر است قبل از مصرف غذا از خمیردندان های حاوی فلوراید استفاده کنید. همچنین قبل از خوابیدن از ژل فلوراید و نخ دندان برای دندان استفاده کنید. نخ دندان برای بیرونکشیدن باقی مانده ها یغذایی بسیار موثر و مفید می باشد.
زمان های مورد نیاز برای معاینه توسط دندانپزشک برای هر بیمار متفاوت می باشد. هر بیمار متناسب با نیازی که دارد، باید دندانپزشک را ملاقات کند. به طور معمول در فاصله هر 4 تا 6 هفته حتما باید یکبار به دندانپزشک مراجعه کنید تا دندان های شما را معاینه کند.
هزینه درمان ارتودنسی به عوامل مختلفی بستگی دارد. مانند درجه پیچیدگی و شدت درمان و زمان و سن و متخصص ارتودنسي که برای این کار انتخاب می کنید. پیشنهاد ما به شما دکتر شهاب محمدی است. ابتدا باید به مطب دندانپزشک برای مشاوره مراجعه کنید و بعد از آن با توجه به شرایط منحصر به فردی که دارید برایتان مشخص می شود که چقدر باید هزینه بپردازید.
افرادی که به دلیل ظاهر نازیبا ارتودنسی می خواهند از آن استفاده کنند میتوانند روش جدید ارتودنسی را به کار ببرند که باعث تغییر زیاد در چهره آنها نمی گردد. این روش ارتودنسی با پلاک های شفاف انجام می گیرد که اصلا برای مخاطبان شما قابل تشخیص نمی باشد. البته اگر دچار مشکلات جدی و ریشه ای هستید بهتر است که از روش قدیمی ارتودنسی با سیم استفاده کنید. اما اگر به هر دلیلی نمی خواهید از این روش استفاده کنید بهتر است ارتودنسی نامرئی را امتحان کنید و زیبایی خود را بیشتر کنید.
گاهی اوقات به دلیل جدی بودن و شدید بودن مشکلات دندانی، نیاز به درمان زود هنگام در بیمار وجود دارد. در این حالت نیاز با تشخیص دندانپزشک درمان به تعویق می افتد تا رشد کامل گردد. گاهیی نیز بر روی همان دندان ها ارتودنسی قرار میگیرد. این مسئله نیاز به آمادگی بیمار و میزان رشد و شدت مشکل به وجود آمده در فرد دارد.
در اولین جلسه طرح درمان پیش رو توسط متخصص ارتودنسی برای بیمار تعیین می گردد. همچنین یک برآورد هزینه انجام می شود تا بیمار حساب دقیقی از همه هزینه ها داشته باشد. بعد از آنکه بیمار قبول میکند که میخواهد این درمان را تا انتها ادامه دهد، عکس برداری از دندان هایش آغاز می شود تا ارتودنستیت بتواند با استفاده از آن درمان را شروع کند. در جلسه اول طرح درمان تعیین شده توسط متخصص ارتودنسی و هزینه درمان تخمین زده میشود. بعد از تصمیم گیری شما تصویر برداری از دندان ها آغاز می شود.
مرتب شدن دندان ها و نحوه قرار گیری صحیح انهادر داخل فک باعث می شود که نیرو به طور متوازن در داخل دهان ودندان پخش شود. این تقسیم نیرو باعث می شود که فشار بر رو ریشه دندان نیز کم شود. به این دلیل باعث می شود طول عمر دندان ها بیشتر شود.
برای هضم غذا در حالت استاندارد باید به این نکته توجه داشته باشد که هر دندان بالا با دو دندان در پایین مچ می شود و در تماس است و اگر این اتفاق نیفتد غذا به خوبی هضم نمی شود. درمان ارتودنسی با قرار دادن دندان ها در موقعیت مطلوب و صحیح خود داخل فک، باعث هضم صحیح غذا می شوند و عمده مشکلات گوارشی که ناشی از عدم هضم صحیح هستند را از بین میبرند.
اگر فرد به دلیل مشکلات دندانی نتواند با یک سمت از فک خود غذا بخورد در واقع از یک سمت دیگر فک استفاده بیشتر میکند و این باعث میشود که عضلات یک سمت قوی تر شوند و عضلات سمت دیگر دچار آتروفی شود. چرا که به دلیل استفاده نکردن از عضلات آن سمت، عضلات تحلیل می روند. با استفاده از ارتودنسی این عضلات هر دو به یک اندازه مورد استفاده قرار میگیرند چراکه دیگر مشکلات دندانی وجود ندارد و ارتودنسی باعث استفاده برابر از هر دو سمت فک می گردد.
برای درمان ارتودنسی میتوان از اواخر سن 3 سالگی تا زمانی که دندان ها وجود دارد استفاده گردد. در سنین پایین و دوره دندان شیری برای درمان عادت های مضر مانند مکیدن انگشتان یا پستانک از ارتودنسی میشود استفاده کرد. در انتهای شش سالگی زمانی که دندان آسیا یا اولین درمان دائمی شروع به روییدن می کند، تغییرات در محدوده سنی خاص امکان پذیر می باشد و معمولا دندانپزشک ارتودنتیست پس از حذف دلایل مرتبط با تغییر ابعاد فک اقدام به عمل میکند. تا حدود سن 12 تا 15 سالگی می‌توان تغییرات آناتومیکال و اسکلتی و عضلانی مانند بزرگ‌کردن فک را در بیماران انجام داد. بهترین سن درمان ارتودنسی با دستگاه ثابت، حدود سن 12 سالگی است. پس از 12 سالگی با افزایش سن بیمار درمان‌ها باید محافظه‌کارانه‌تر انجام شوند. معمولا بعد از سن 30 سالگی اندکی تحلیل استخوان در فک ها روی می‌دهد و ارتودنتیست باید نسبت به نحوه درمان، انتخاب نوع درمان و وجود محدودیت‌ها به بیمار اطلاعات کامل را بدهد. و بیمار با اطلاع کامل نسبت به نحوه درمان انتخاب کند.
دستگاه متحرک حین درمان قابلیت خارج شدن توسط بیمار و جای‌گذاری مجدد را دارند. اما در نوع ثابت فقط ارتودنتیست می‌تواند جای‌گذاری کند و در پایان درمان از دهان خارج کند. در این روش درمان ثابت بیمار حق هیچ گونه دخالت در روند ارتودنسی را ندارد.
درمان صحیح ارتودنسی نیاز به نظم خاص و آماده‌سازی در بیماران دارد کما اینکه ممکن است برای هر بیمار این آمادگی ها متفاوت باشد. این آماده‌سازی شامل جرم‌گیری، ترمیم پوسیدگی‌ها، کشیدن دندان‌ها و آموزش بهداشت دهان و دندان است. شرط اصلی برای درمان ارتودنسی موفق که به پایان موفقیت آمیز بیانجامد ، همکاری بیمار و رعایت توصیه های می باشد که دندان‌پزشک تجویز میکند. چون درمان ارتودنسی در مدت‌زمان نسبتا طولانی انجام می‌گیرد پس علاقه و همکاری بیمار برای به دست آوردن نتیجه‌ای خوب، بسیار تاثیرگذار و دارای اهمیت است.
دستگاه‌های ارتودنسی بسیار حساس و آسیب‌پذیر هستند، پس بیماران باید در حفظ و نگهداری از آنها در این مدت طولانی بسیار کوشا باشند. از طرف دیگر برای جابه‌جایی یک دندان، ماه‌ها زمان لازم است واین درمانی طولانی مدت می باشد. در صورت آسیب‌دیدگی‌ دستگاه‌ها در برخی موارد نتیجه چند ماهتلاش وکار بر رو دندان ها در عرض چند روز یا چند هفته از بین می‌رود. بنابراین باید در تمام طول مدت درمان از خوردن غذاهای سخت و چسبناک مانند گز، سوهان و نظیر آن خودداری و به جای گاز زدن میوه‌ها آن را به تکه‌های کوچک تقسیم و از چنگال استفاده کرد. مراقبت از ارتودنسی از همه موارد دیگر مهم تر است و باید توجه ویژه به آن نمود.
بهترین دندانپزشک برای درمان ارتودنسی باید دارای تجربه بالا و مهارت های خاص در این زمینه باشد. باید توجه کنید که قبل از انتخاب دندانپزشک در باره نحوه کار او تحقیق به عمل بیاورید و با آگاهی کامل عمل ارتودنسی دندان های خود را به دست وی بسپارید. پیشنهاد ما به شما که به دنبال زیبایی دندان هایتان هستید دکتر شهاب محمدی می باشد.
درصورتیکه پلاک ارتودنسی ثابت بشکند یا بخشی از آن آسیب ببیند معمولا قابل ترمیم است و نیازی به تعویض کامل آن نیست اما بهتر است برای جلوگیری از پیشرفت آسیب دیدگی آن و همچنین پیگیری درمان خود هرچه سریعتر به متخصص ارتودنسی مراجعه کنید.
قیمت ارتودنسی ثابت به عوامل مختلفی از جمله دستمزد متخصص ارتودنسی، نوع ارتودنسی و مدت زمان درمان بستگی دارد برای اطلاع از هزینه ارتودنسی می توانید به بخش تعرفه های وب سایت مراجعه کنید و یا برای مشاوره رایگان تماس بگیرید.
نوع ارتودنسی فقط با تشخیص پزشک و پس از بررسی دقیق مشکلات دهان و دندان شما تعیین می شود بنابراین برای انتخاب دستگاه ارتودنسی ثابت به یک متخصص باتجربه مراجعه کنید که نتایج درمان خود را به سرعت و با کیفیت بالایی مشاهده کنید.
ارتوودنسی نمی تواند پایه ایمپلنت را از جای خود حرکت دهد. بنابراین، بهتر است ایمپلنت را بعد از ارتودنسی انجام دهید. با این وجود اگر ایمپلنت انجام داده اید، بهتر است متخصص ارتودنسی را مطلع کنید. متخصص می تواند دستگاه ارتودنسی را به نحوی روی دندان های شما نصب کند که فشاری به دندان ایمپلنت شده وارد نیاید.
اسنپ ان اسمایل (Snap on smile) ونیر های متحرک اسنپ آن همانطور که از نامشان پیداست نوعی ونیر نسبتاً جدید هستند که البته در حال حاضر بهترین گزینه موجود نمی باشند و معمولاً دندانپزشکان این نوع نیروها را برای بیماران توصیه نمی کنند. این محصول با فناوری پیشرفته و لایه نازکی از صمغ دندان ساخته شده است و تمامی لکه ها، فواصل میان دندان ها و دندان های شکسته را پوشش می دهد. دندانپزشک متخصص برای نصب اسنپ ان اسمایل لازم نیست که زمان زیادی صرف کند و تغییرات زیادی روی دندان های شما انجام دهد و آن تنها در طول دو جلسه کامل می شود. اما در نهایت این دندانپزشک شما است که تصمیم می گیرد این روش برای شما مناسب است یا خیر.
پس از مشاوره و اینکه تصمیم نهایی برای دریافت اسنپ ان اسمایل تأیید شد. دندانپزشک متخصص از دندان های شما قالب گرفته و با مشورت شما طرح و رنگ مناسبی را انتخاب می کند. پس از آن قالب را به اضافه اطلاعات به لابراتوار فرستاده تا اسنپ ان اسمایل شما به طور سفارشی ساخته شود. ساخت این محصول ممکن است تا یک ماه به طول انجامد.
ونیر های اسنپ آن از رزین دندانی که سخت است و نسبت به سایش مقاوم هستند؛ ساخته می شوند و همان طور که از نامشان پیداست می ‌توانند برداشته شوند و هر زمان که به آنها نیاز باشد مجدد جایگزین شوند.
شاید به نظرتان برسد که ونیر های اسنپ آن مانند دندان های مصنوعی متحرک هستند اما زمانی که ونیر های اسنپ آن داخل دهان روی دندان ها قرار می گیرند ظاهر کاملاً طبیعی و قابل قبولی دارند.
با ونیر اسنپ آن می‌توان به طور نرمال همه مواد غذایی را جوید و فقط هنگامی که نیاز به تمیز کردن دارند روزی یک بار برداشته می شوند.
برای نصب ونیر های اسنپ آن (Snap On) نیازی به تراشیدن مینای دندان‌های طبیعی نیست بلکه دندانپزشک قالبی از دندانهای موجود را برای ساختن قالب ونیر اسنپ آن تهیه می کند و مانند تمام روکشهای دندانی دیگر برای انتخاب رنگ و سبک روکش با بیمار مشورت می شود. در مدت بسیار کوتاهی ونیرهای اسنپ آن در لابراتوار تهیه شده و آماده نصب روی دندانهای بیمار می شود.
- ونیر های متحرک راه حلی بسیار سریع و ساده برای بهبود ظاهر فرد و اصلاح طرح لبخند او می باشند اما معمولاً دندانپزشکان این روش را به عنوان آخرین راه حل به بیمار توصیه می کنند. - ونیرهای اسنپ آن مقرون به صرفه هستند و برای افرادی که می خواهند با هزینه بسیار کم، زیبایی ظاهری خود را اصلاح کنند؛ بسیار مناسبند. - همچنین ونیر های متحرک برای افرادی که تمایلی به استفاده از لمینت (لمینیت) ها که تا پایان عمر باید از آن استفاده کنند؛ ندارند و به دنبال روش‌های موقتی و برگشت‌پذیر هستند؛ مناسب است.
• هزینه - قیمت ونیر اسنپ آن بسیار ارزان تر از ونیر های سنتی مانند لمینت (لمینیت) است. • متحرک بودن - متحرک بودن ونیر اسنپ آن موجب می شود هر زمان که بیمار نیازی به آنها نداشته باشد آن را از دهان خارج کند. • موقتی بودن - این روش برای افرادی که می خواهند یک دید کلی نسبت به چهره خودشان بعد از انجام روکش دندان داشته باشند؛ مناسب است. • دوام - چون این روکش ها از مواد مقاوم در برابر سایش و رزین های دندانی ساخته می شوند دوام و طول عمر مناسبی دارند. • تمیز کردن - این روکش های دندانی به راحتی از دهان خارج شده و می توان آن ها را به طور منظم تمیز کرد.
- دائمی نبودن - این راه حل دائمی نیست و طوری طراحی شده که بنا به نیاز بیمار هر زمان که بخواهد از دهان خارج شود. - ظاهر - هرچند که ظاهر ونیرهای اسنپ آن قابل قبول است اما به زیبایی لمینت (لمینیت) ها نیستند و کیفیت آنها به اندازه ونیرهای پرسلن بالا نیست.
این محصول معمولا دارای ضمانت محدود یک ساله برای آنهایی است که نقص کارخانه ای دارند و می توان آن را تا سه سال هم تمدید نمود. به طور کلی، ماندگاری اسنپ ان اسمایل به نحوه مراقبت شما بستگی دارد و در صورتی که خوب از آنها مراقبت شود بین سه تا پنج سال دوام خواهند داشت.
برخلاف سایر فرآیندهای زیبایی، اسنپ ان اسمایل یک روش برگشت پذیر است. قبل از این درمان شما به هیچ مرحله آماده سازی نیازی نخواهید داشت و در نتیجه نیازی نیست که برای نصب تغییری روی دندان هایتان اعمال شود.
زمانی که اسنپ ان اسمایل را از دهان بیرون آوردید می توانید آن را با آب و مایع شوینده تمیز کنید. فراموش نکنید که برای تمیز کردن این محصول از خمیر دندان استفاده نشود زیرا سطح اسنپ ان اسمایل خش افتاده و از این رو آن دچار لکه های بیشتری خواهد شد.
اسنپ ان اسمایل یک جایگزین جذاب برای ونیرهای پرسلن است. برای افرادی که می خواهند به یک لبخند مقرون به صرفه و سریع دست یابند، این روش بسیار ایده آل است. علاوه بر این، اسنپ ان اسمایل برگشت پذیر بوده و آماده شدن آن مدت زمان زیادی طول نمی کشد. اگر شما نسبت به تجهیزات دندانپزشکی مانند دریل، شات و یا درد اضطراب دارید، این یک روش درمانی غیر تهاجمی بوده و استرس شما را تا حد زیادی کاهش می دهد.
خیر. اسنپ ان اسمایل پروتز نبوده و با نصب روی دندان های شما، لبخندی طبیعی برایتان به ارمغان می آورد. لازم به ذکر است که برای نصب آن نیازی به چسب دندان نیست. در هر صورت فراموش نکنید که این محصول نمی تواند همیشه جای دندان های از دست رفته شما را بگیرد.
اسنپ ان اسمایل وسیله ای است که شما آن را در دهان خود قرار داده و دوباره بیرون می آورید. در واقع استفاده از آن راحت بوده و دندان های شما را پوشش می دهد اما لثه ها را خیر. شما می توانید هنگام غذا خوردن این وسیله را برداشته و سپس پس از غذا در اسرع وقت آن را تمیز کنید تا دندان های طبیعی شما در معرض ذرات غذا و پلاک قرار نگیرند و در نتیجه خطر پوسیدگی به حداقل برسد.
شما می توانید اسنپ ان اسمایل را هر روز و در تمام ساعات در دهان داشته باشید. اما پیشنهاد دندانپزشکان است است که افراد قبل از خواب، دستگاه را خارج کرده و آن را تمیز کنند. مگر اینکه متخصص به فرد توصیه نمایید که اسنپ ان اسمایل را هنگام خوابیدن به عنوان محافظ دندان قروچه استفاده نماید.
اگر فردی چند عدد از دندان های خود را از دست داده باشد، اسنپ ان اسمایل می تواند گزینه ایده آلی برای او باشد. در واقع این محصول دندان های از دست رفته را پوشش داده و با ارائه مجموعه کاملی از دندان های جایگزین یک لبخند طبیعی به فرد هدیه می کند.
افرادی که دندان های طبیعی بسیار کم داشته و یا به عبارتی بسیاری از دندان های خود را از دست داده اند نمی توانند کاندید مناسبی برای دریافت اسنپ ان اسمایل باشند. همچنین فردی که دندان های بسیار شلی دارد و یا در میانه درمان ارتودنسی قرار داد. همچنین کسانی که بیماری پریودنتال بسیار پیشرفته دارند نمی توانند از این گزینه استفاده کنند.
هنگامی که برای اولین بار از اسنپ ان اسمایل استفاده می نمایید ممکن است که گفتار شما تحت تأثیر قرار بگیرد هر چند که این مسئله در هر بیمار متفاوت است. اما با مرور زمان این مشکل رفع خواهد شد.
کامپوزیت ها یکی از انواع روکش های دندان هستند که به منظور زیباتر کردن ظاهر دندان ها و اصلاح طرح لبخند مورد استفاده قرار می گیرند. این روکش ها از ماده رزین کامپوزیت ساخته شده و به طور مستقیم روی دندان ها نصب می شوند. مدت زمانی که دندانپزشک دندان های شما را برای استفاده از کامپوزیت آماده میکند اندک بوده و روند جایگذاری آن جزء حداقل روش های تهاجمی محسوب می شود. اگر همیشه به دنبال این بوده اید که لبخند خود را زیباتر نمایید، کامپوزیت ونیر ممکن است انتخاب خوبی برای شما باشد.
اگر دندان های خود را کامپوزیت کنید؛ ونیر کردن دندان حتی در مواردی که گوشه آن ها پریده باشد در یک جلسه انجام می گیرد. برای این کار دندانپزشک ابتدا کامپوزیت را به شکل خمیر روی دندان قرار می دهد و با ترکیبات پیوند دهنده آن ها را به دندان می‌چسباند. سپس دندانپزشک به این خمیر و مواد طی چند لایه شکل می دهد تا ظاهر مطلوب به دست آید و اصلاح طرح لبخند انجام شود.
در صورتی که ونیرها از مواد همرنگ دندان یا کامپوزیت ساخته شده باشند قرار دادن آنها روی دندان در یک جلسه انجام می گیرد. در این شرایط دندانپزشک مقدار بسیار کمی از مینای دندان را تراشیده و مواد پرکننده پیوند را روی دندان قرار می دهد. دوام و طول عمر کامپوزیت و همچنین مقاومت آن نسبت به زرد شدن نسبت به لمینت کمتر است.
کامپوزیت ونیر باعث سفیدتر شدن دندان ها شده و می تواند به جز لبخند ایده آل و طبیعی، برخی از ترک خوردگی ها، ساییدگی دندان، فاصله میان آنها و شلوغی را اصلاح کنند. آن همچنین موجب تغییر شکل اندازه و رنگ دندان های شما و یک دست شدن آنها می شود.
کامپوزیت ها محصولات دست سازی هستند و بسته به نظر فردی که از آنها استفاده می کند می توانند رنگ شکل و ظاهر متفاوتی داشته باشند اما معمولاً نوع و رنگ کامپوزیت توسط دندانپزشک انتخاب می شود نه خود بیمار چون در دندانپزشک با بررسی همه جوانب روکشی را انتخاب می کند که انطباق بهتری با سایر دندان های فرد داشته باشد.
. ارزانترند. هر چند مدت زمانی که بیمار باید روی صندلی دندانپزشکی معطل شود تا کار کامپوزیت دندان تمام شود اما استفاده از این مواد به عنوان روکش دندان مقرون به صرفه تر است. 2. سرعت. کامپوزیت دندان به سرعت ساخته می شود و تقریباً در یک جلسه اصلاح طرح لبخند انجام می گیرد. 3. نیازی به تراشیدن مینای دندان ندارد. در صورتی که کامپوزیت برای بلندتر کردن طول دندان یا ترمیم تکه پریده به کار رود نیازی به تراشیدن لایه مینای دندان نیست. 4. برگشت پذیر است. اگر لایه خارجی مینای دندان تراشیدن شده باشد ونیر کامپوزیت را می توان براحتی برداشت و کل فرایند برگشت پذیر است. 5. حساسیت کمتری ایجاد می کند. چون در این روش نیازی به برداشتن مینای دندان نیست حساسیت دندان ها بعد از جلسه روکش دندان ایجاد نمی شود. 6. شکل دادن آن راحت است. دندانپزشک، موادی را در اختیار دارد که می‌تواند به راحتی و به دلخواه خود آنها را تغییر شکل داده و مقدار آنها را کم و زیاد کند. 7. کمترین آسیب به دندان‌های دیگر وارد می شود. مواد کامپوزیت نرم تر هستند بنابراین در صورتی که دندانهای روکش شده به عنوان مثال فک بالا را روی دندان های فک پایین فشار دهید سایش کمتری نسبت به لمینت (لمینیت) ایجاد می کنند.
پیش از نصب لمینت یا کامپوزیت باید تصویر مشخصی از درمان زیبایی خود داشته باشید و انتظارات تان غیر معقول نباشد. سلامت دهان و دندان بدون هیچ نشانه ای از پوسیدگی و بیماری لثه ضروری است. حفظ بهداشت دهان و دندان با مراقبت های روزانه باید رعایت شود. لایه ای که روی دندان به عنوان مینای دندان قرار دارد باید به اندازه کافی موجود باشد تا دندانپزشک بتواند از آن برای نصب روکش استفاده کند.
ونیرهای کامپوزیت معمولاً برای برطرف کردن مشکلات زیبایی کوچک مانند ترک های مختصر در دندان یا پریدگی لبه دندان ها مورد استفاده قرار می گیرند. کامپوزیت همان مواد سفید رنگ رزینی هستند که توسط دندانپزشک برای پر کردن دندان ها مورد استفاده قرار می گیرند اما برندهای مختلف آن شباهت بیشتری به دندانهای طبیعی دارد.
ونیرهای کامپوزیت توسط دندانپزشک روی دندان در حالی که بیمار روی صندلی دندانپزشکی دراز کشیده شکل داده می شوند. در این فرایند دندانپزشک باید دقت و ظرافت خاصی را به کار ببرد. دندانپزشک ابتدا لایه‌هایی از مواد کامپوزیت را اعمال کرده و با نور خاصی آنها را سفت می کند سپس می تواند کامپوزیت ها را صیقل داده و روکش ها شکل دهد. این فرآیند در کمتر از یک ساعت در حالی که شما به راحتی روی صندلی دندانپزشکی دراز کشیده اید؛ انجام می گیرد. ظاهر کامپوزیت ها شباهت بسیار زیادی به دندانهای طبیعی دارد.
یکی از مهم‌ترین مزایای کامپوزیت این است که مانند لمینت (لمینیت) ها نیازی نیست که در لابراتوار توسط تکنسین تهیه شود به همین علت نصب کامپوزیت دندان ها یک فرایند فوری است. یکی دیگر از مزایای های کامپوزیت این است که نیازی به تراشیدن سطح دندان برای نصب آن نیست به همین علت آسیب کمتری به دندان ها می رسد و دندان ها نسبت به غذاهای سرد و گرم حساس نمی شوند. چرا گاهی اوقات دندان پزشک استفاده از لمینت (لمینیت) را به جای کامپوزیت توصیه می کنند؟ هرچند که از ونیرهای کامپوزیت می‌توان برای کل دندانهای جلو به منظور اصلاح طرح لبخند استفاده کرد اما معمولاً زمانی که تعداد دندان هایی که باید اصلاح شود؛ زیاد باشد و یا دندان ها شکسته باشند یا فاصله زیادی بین آنها وجود داشته باشد؛ لمینت (لمینیت) های سرامیکی انتخاب بهتری هستند. به همین علت کامپوزیت ها معمولا برای اصلاح طرح لبخند نواحی کوچکتر و تعداد دندانهای کمتر به کار می روند.
یکی از معایب بزرگ کامپوزیت‌ها این است که نسبت به زرد شدن مقاومت چندانی ندارد. البته رعایت بهداشت دهان و دندان و پولیشینگ منظم می تواند از زرد شدن آنها جلوگیری کند. اما طول عمر متوسط کامپوزیت ها حدود ۵ سال یا بیشتر است.
• نتیجه‌ ای که نهایتا از روکش های کامپوزیت به دست می آید از لحاظ زیبایی درجه پایین تری نسبت به لمینت (لمینیت) ها دارد. • دوام و طول عمر لمینت (لمینیت) ها بیشتر از کامپوزیت است. کامپوزیت ها حدوداً بعد از ۵ سال شروع به ساییده شدن، لب پر شدن، یا زرد شدن می کنند. • کارایی کامپوزیت ها برای یک یا دو دندان که گوشه آنها پریده باشد؛ مناسب است. اگر تعداد دندان های بیشتری را بخواهید روکش کنید استفاده از لمینت (لمینیت) مناسب تر است. • برای کامپوزیت کردن مجبور می شوید به مدت طولانی حدود یک ساعت روی صندلی دندانپزشکی دراز بکشید تا دندانپزشک لایه های کامپوزیت را اعمال کرده و به آنها شکل دهد. البته در برخی از انواع ونیر مانند ونیر no prep میزان زمان انتظار بیمار بسیار کمتر است.
- تمایل به اصلاح دندان هایی که بد رنگ هستند و یا دچار لکه شده اند. کامپوزیت ونیر می تواند تغییر رنگ یا لکه هایی را که روی دندان های شما وجود دارند از بین ببرند. - افرادی که می خواهند لکه های حاصل از پوسیدگی دندان ها یا ترمیم های قدیمی را برطرف کرده و نقص های جزئی را از میان بردارند. کامپوزیت ونیر به راحتی ترک ها یا شکستگی ها را از بین برده و به شکل نامناسب دندان ها ظاهری فوق العاده می بخشد. - افرادی که می خواهند چندین مسئله زیبایی را به طور همزمان اصلاح کنند می توانند کاندید مناسبی برای دریافت کامپوزیت ونیر باشند. روکش ها به طور کلی می توانند شکل یک دندان یا مجموعه ای از آنها را صاف و اصلاح کنند. - افرادی که از سلامت کامل دهان و دندان برخوردارند نیز کاندید مناسبی برای این روش به شمار می روند. بیماران باید از لثه و دندان های سالم برخوردار باشند. اگر لثه ها و دندان ها سالم نباشند باید در ابتدا آنها تحت درمان قرار گیرند و سپس از کامپوزیت ونیر استفاده شود. - فردی که قرار است دندان های خود را روکش نماید باید به اندازه کافی از مینای دندان برخوردار باشد. در واقع مینای دندان برای یک سطح اتصال قوی لازم است. - افرادی که دندان های کمی کج و نامرتبی دارند می توانند به وسیله کامپوزیت دندان این مشکل را بر طرف کنند. با این حال اگر کجی و نامرتبی دندان ها خیلی شدید باشد این نمی تواند روش مناسبی باشد زیرا روکش ها بیش از اندازه تحت فشار قرار گرفته و ترک می خورند.
شما نمی توانید کامپوزیت رزین را سفید کنید اما این بدان معنا نیست که نتوانید ظاهر آنها را بهبود بخشید. شما می توانید با بهداشت دهان و دندان و مسواک زدن به طور منظم از تغییر رنگ و لکه شدن کامپوزیت تا حد زیادی جلوگیری کنید. برای مثال پس از صرف قهوه و یا سایر نوشیدنی ها و غذاهای حاوی رنگدانه، دهان خود را بشویید. علاوه بر این هر شش ماه یک بار سعی کنید به دندانپزشک مراجعه نمایید. در صورتی که روکش های شما دچار تغییر رنگ زیادی شده باشند، دندانپزشک ممکن است به شما توصیه نماید که آنها را با روکش های جدید جایگزین کنید.
افرادی که دارای مشکلات زیر هستند نمی توانند کاندید مناسبی برای درمان کامپوزیت ونیر باشند: - دندان های ناسالم: افرادی که دارای دندان های پوسیده و ناسالم هستند باید قبل از دریافت کامپوزیت این مشکلات را به طور کامل رفع نمایند. - دندان های ضعیف: در صورتی که فرد بافت زیادی از دندان های خود را از دست داده باشد و ریشه دندان های او به اندازه کافی مقاوم نباشند نمی تواند از این روش استفاده کند. - نامرتبی شدید دندان ها: اگر دندان های فرد به شدت به هم ریخته باشند کامپوزیت ونیر نمی تواند تأثیر قابل توجهی روی آنها داشته باشد و از این رو بهتر است که این فرد برای مرتب کردن دندان های خود از گزینه های دیگری مانند ارتودنسی بهره گیرد.
روکش های کامپوزیت زیبایی طبیعی دندان های شما را تا حد زیادی افزایش می دهند. آنها دندان های عادی شما را خراب نکرده و به طور سفارشی متناسب با لبخند و دندان های شما ساخته می شوند. علاوه بر این ها باعث می شود تا دندان های طبیعی شما در برابر لک شدن و همچنین آسیب مقاوم باشند.
هزینه کامپوزیت ونیر بسته به شرایط و نیازهای منحصربفرد افراد می تواند بسیار متفاوت باشد. عوامل مختلفی هستند که می توانند قیمت کلی این روش درمانی را تحت تأثیر قرار دهند. این عوامل عبارتند از: - مشکل کلی پرونده شما که منظور مشکلاتی است که باید قبل از انجام کامپوزیت رفع شوند، مانند ترمیم یا پوسیدگی دندان ها - تعداد روکش های مورد نیاز - مهارت، تخصص و تجربه دندانپزشک شما - محل سکونت شما - موقعیت جغرافیایی کلینیک دندانپزشکی - نوع مواد کامپوزیت ونیر در مورد دوم لازم به ذکر است که از روکش تنها برای بهبود ظاهر دندان هایی که آسیب دیده اند استفاده می شود و نه همه دندان های قابل مشاهده مگر اینکه خود فرد چنین درخواستی داشته باشد. هر اندازه تعداد دندان هایی که قرار است تحت درمان کامپوزیت ونیر قرار بگیرند کمتر باشد طبیعتا هزینه های درمانی شما نیز کاهش می یابد. برای مورد سوم نیز شما باید اطمینان حاصل نمایید که دندانپزشک معتمد و متخصصی را برای این کار انتخاب نموده اید. برای مثال می توانید عکس های قبل و پس از درمان چند نفر از بیماران را که دندان های خود را کامپوزیت نموده اند مقایسه کنید. ممکن است که یک دندانپزشک با تجربه دستمزد بیشتری را مطالبه نماید اما قطعا به دندانپزشکی که از مواد ضعیف و بی کیفیت برای کار شما استفاده می کند بسیار بهتر است.
طول عمر کامپوزیت دندان به میزان ساییدگی روکش، چگونگی رعایت اصول بهداشت دهان و دندان و عادات شخصی فرد در ارتباط با بهداشت بستگی دارد. ونیرهای کامپوزیتی ممکن است نیاز به جایگزینی زودتر در مقایسه با روکش های پرسلن داشته باشند. به طور کلی طول عمر کامپوزیت ها ممکن است بین 5 تا 10 سال باشد و همانطور که ذکر شد این بازه زمانی می تواند با توجه به بهداشت دهان و دندان فرد تغییر یابد.
شاید یکی از سوالات متداول که برای افراد در مورد کامپوزیت ونیر پیش آید همین بهترین برند کامپوزیت دندان باشد. می توان گفت که در میان انواع مارک ها، برند ایویکولار آی پی اس از کیفیت بالا و استحکام و ماندگاری زیادی نسبت به برندهای دیگر برخوردار است. برندهای کازمادنت و اولترادنت نیز از لحاظ کیفیت و تنوع رنگ در درجه قابل قبول و خوبی قرار دارند. نکته قابل توجه در اینجا این است که موفقیت کامپوزیت دندان در درجه اول به نحوه نصب و مهارت و تخصص دندانپزشک شما و سپس نوع برند و کیفیت مواد بستگی دارد. به عبارتی اگر برای نصب از بهترین برند هم استفاده شود اما دندانپزشک از مهارت بالایی برخوردار نباشد این کار شکست می خورد.
- بروز حساسیت دمایی پس از نصب کامپوزیت ونیر پس از نصب کامپوزیت دندان ممکن است که در مقابل تغییرات شدید دما یعنی گرما و سرمای زیاد، فرد دچار حساسیت شود. البته این حساسیت در مدت کوتاهی از بین می رود. اما در هر حال فرد باید از مصرف مواد غذایی بسیار سرد یا گرم جلوگیری نماید. - تغییر رنگ دندان اگر فرد پس از نصب کامپوزیت ونیر بیش از حد نوشیدنی ها و غذاهای حاوی رنگ دانه مصرف کند ممکن است کامپوزیت تغییر رنگ داده و زیبایی خود را از دست بدهد. از این رو افراد باید مصرف این نوع مواد غذایی را به حداقل رسانده و پس از مصرف دهان خود را بشویند. - شکستن کامپوزیت ونیر افراد پس از دریافت این روش درمانی باید به منظور دوام و ماندگاری بیشتر، از مصرف زیاد غذاهای سخت و خشک تا حد امکان خودداری کنند. جویدن ناخن یا شکستن بیش از حد تخمه نیز می تواند به دندان هایی که کامپوزیت شده اند آسیب وارد نماید. به طور کلی افراد باید مراقب باشند تا در حین جویدن غذا روی دندان ها فشار زیادی وارد نشود. البته لازم به ذکر است که اگر کامپوزیت دچار شکستگی شود دندانپزشک متخصص می تواند به راحتی آن را ترمیم نماید.
به منظور ماندگاری و طول عمر بالای کامپوزیت ونیر مراقبت های زیر لازم است: - فرد باید به طور منظم مسواک زده و نخ دندان بکشد. - از خوردن آجیل های سخت و شکستن آنها خودداری شود. - پس از مصرف قهوه یا چای یا مواد غذایی رنگ دار حتما مسواک زده و دندان های خود را تمیز کند. - مراجعات منظم به دندانپزشکی برای کنترل کامپوزیت ونیر فراموش نشود.
برای این مورد، دندانپزشک باید در ابتدا موقعیت روکش های قبلی شما را بررسی کرده و پس از معاینه بهترین تصمیم گیری را انجام دهد. در صورت امکان او روکش های قبلی را خارج کرده و کامپوزیت ونیر را جایگزین روکش های قبلی می نماید.
متاسفانه یکی از شکایات متداول در مورد روکش های دندانی بوی بد آن است. این مسئله جدی بوده و باید به سرعت رسیدگی شود. چندین دلیل برای این بوی وجود دارند که عبارتند از: - عدم بهداشت دهان و دندان اولین جایی که باید برای این مسئله بررسی شود اطمینان از بهداشت دهان و دندان است. کامپوزیت ونیر دندان های طبیعی شما را می پوشانند اما نه به طور کامل. از این رو آنها هنوز در معرض دید قرار دارند و باکتری های دهان می توانند آنها را قربانی کنند. این باکتری ها می توانند بوی شدیدی را ایجاد کنند زیرا آنها اغلب گوگرد را تنفس کرده که پایه بسیاری از مواد شیمیایی بد بو و شایع ترین علت بوی دهان هستند. اما مسواک زدن مانع از آن خواهد شد. - کامپوزیت ونیر بی کیفیت در صورتی که شما کامپوزیت دارید و از دندان های خود نیز به خوبی مراقبت می کنید احتمالا مقصر بعدی برای بوی بد دهان، مناسب نبودن آنها است. کامپوزیت ونیر باید کاملا متناسب با دندان های طبیعی شما باشند؛ بدون برآمدگی، شکاف یا نقص. زیرا باکتری های دهان در اطراف روکش گیر افتاده و منجر به بوی بد می شوند. - بیماری های لثه دلیل دیگر بدبویی دهان می تواند بیماری های لثه باشد. باکتری هایی که لبه های کامپوزیت را استثمار می کنند می توانند به لثه های شما منتقل شده و در آنجا بوی شدیدی را تولید کنند. - پوسیدگی دندان همانطور که قبلا ذکر شد، دندان های طبیعی هنوز هم می توانند در زیر کامپوزیت ونیر دچار پوسیدگی شوند. زمانی که این اتفاق رخ دهد، باکتری های در دندان شما جمع شده و باعث بوی بدی می شوند. از این رو مهم است که سریعا این موضوع را بررسی نمایید. زیرا اگر دندان ها در حال پوسیدگی باشند ممکن است در معرض خطر قرار بگیرند. حتی ممکن است به درمان کانال ریشه نیاز پیدا کنید.
لمینت پوسته ای با ضخامت نازک است که مطابق با شکل و ویژگی های دندانی هر فرد به صورت منحصر بفرد و سفارشی ساخته می شوند. موادی که برای ساخت این پوسته های نازک به کار می روند به رنگ طبیعی و نزدیک به رنگ دندان است. لمینت ها به بخش جلویی دندان اتصال یافته تا مشکلاتی مانند ظاهر، رنگ، اندازه و طول دندان ها را برطرف نموده و لبخندی طبیعی و ایده آل به فرد هدیه دهد.
ونیر ها، روکش های بادوام و نازک ساخته شده از مواد همرنگ دندان طبیعی هستند که به سطح دندان می‌چسبند تا دندان ظاهر بهتر و زیباتری پیدا کند.
لمینیت ونیر پرسلن و ونیر کامپوزیت، متداول ترین مواد ونیر دندان هستند. ونیرهای کامپوزیت از رزین هایی ساخته شده اند که به دندان متصل شده و به نحوی شکل داده می شوند که زیبایی دندان ها را بیشتر می کنند. اما لمینیت ونیرهای پرسلن معمولاً در لابراتوار ساخته شده و در مقایسه با مواد دیگر نسبت به زرد شدن مقاوم ترند.
روکشهای دندانی راه حل مناسبی برای افرادی هستند که دندانهای جلویی آن ها دارای ظاهر نامناسب، فاصله بسیار زیاد، ساییدگی قابل توجه یا تغییر رنگ شدید است. همچنین دندان‌هایی که کج شده باشند یا تکه ای از آن ها افتاده باشد؛ نیاز به ترمیم با ونیرهای دندان دارند.
قرار دادن ونیرها روی دندان ساختار دندان را تا حد زیادی حفظ می کنند. ونیرهای دندانی می توانند ظاهر دندان ها را متحول کرده و موجب اصلاح طرح لبخند فرد شوند. بافت لثه معمولا بخوبی با ونیر دندان سازگار می شوند. رنگ ونیرهای دندان را می‌توان با تنوع بسیار بالایی انتخاب کرد. لمینت ها در مقابل زرد شدن مقاومت بسیار خوبی دارند و دوام آنها بیش از 10 سال است.
پیش از انجام روکش دندان دندانپزشک بایت سطح کمی از دندان را بتراشد تا دندان برای پیوند خوردن با روکش آماده شود؛ این فرایند برگشت پذیر نیست. اگر ونیرها مشکلی پیدا کنند معمولاً ترمیم کردن آنها مشکل است و باید تعویض شوند. پس از لمینت کردن باید عاداتی مثل جویدن سرخود کار و ناخن های دست را ترک کنید ؛چون این این کارها موجب ترک خوردن لمینت می شود. ونیرهای انتخاب مناسبی برای افرادی که از سلامت لثه کافی برخوردار نیستند؛ نمی باشند. افرادی که عادت به دندان قروچه کردن یا ساییدن دندان هایشان دارند؛ خطر ایجاد ترک یا شکستگی در ونیرهای دندانی آنها بسیار بالاست. نکته آخر اینکه احتمال پوسیدگی ونیرهای دندانی زیاد است؛ بنابراین حفظ و نگهداری از ونیرها و رعایت نکات بهداشتی و مراجعه مکرر به دندانپزشک پس از لمینت کردن بسیار مهم است.
در صورتی که دندانتان زرد شده یا تکه ای از آن افتاده است؛ روکشهای دندانی می توانند به شما کمک کنند تا ظاهر زیبای دندان های خود را برگردانید. ونیرهای دندانی همچنین روش درمانی متداولی برای اصلاح طرح لبخند می باشند.
معمولاً لمینت دندان یک فرآیند چند مرحله ای است مرحله اول مشورت با پروتودنتیست است. در جلسه اول، بیمار اهداف و نگرانی های خود را با پزشک مطرح می کند و دندانپزشک پس از دیدن عکس اشعه ایکس یا قالب های دندان تصمیم می گیرد که آیا دندان شما نیاز به لمینت شدن دارد یا خیر. در مرحله دوم دندان به منظور روکش شدن آماده می شود. به این منظور بخش کوچکی از ساختار دندان تراشیده شده و قالب گرفته می شود. سپس دندانپزشک ونیرهای موقتی را روی دندان قرار میدهد. در جلسه بعدی ونیرهای موقتی برداشته شده و لمینت نهایی به دندان متصل می شود.
پس از تراشیدن دندان دندانپزشک رنگ، اندازه و نوع لمینت دندان ها را تعیین کرده و سپس اطلاعات مورد نیاز را برای لابراتوار را ارسال می‌کند تا لمینت ها ساخته شود. یک قالب دندان به عنوان قالب نمونه برای تکنسین فرستاده می‌شود تا طبق آن لمینت ها را بسازد. این قالب برای اطمینان از اینکه لمینت ها کاملا روی دندان منطبق می شوند ساخته می شود.
ساخت لمینت ها در آزمایشگاه و لابراتوار حدود ۱ تا ۲ هفته زمان می برد. طی این مدت لمینت ها در لابراتوار توسط متخصص پروتز با توجه به شرایط و نیازهای خاص شما ساخته می شود.
در مواردی استفاده از لمینت های موقتی پیش از آماده شدن لمینت اصلی در لابراتوار توصیه می‌شود که البته اجباری نیست و بستگی به تمایل خود بیمار خواهد داشت.
اگر می خواهید دندان های تان خیلی سفید به نظر برسند احتمالا باید عمل سفید کردن یا بلیچینگ را پیش از قرار دادن لمینت ها انجام دهید. چون در صورتیکه لمینت ها خیلی سفید داشته باشند ممکن است با سایر دندان های شما از لحاظ ظاهری متفاوت به نظر برسند. اما سفید کردن دندان موجب می‌شود سایر دندان های طبیعی نیز با لمینت ها هم رنگ شوند. چون همرنگ نبودن لمینت ها با سایر دندانهای طبیعی ظاهر خوشایندی ندارد.
همانطور که پیش از این گفته شد عمل تراشیدن دندان به منظور نصب لمینت بدون بی حسی انجام می گیرد چون هیچ عصبی روی دندان وجود ندارد و در نتیجه تراشیدن مینای دندان دردناک نیست و برای فرد ناراحتی ایجاد نمی‌کند. اما گاهی اوقات با توجه به تعداد دندان هایی که برای لمینت کردن باید آماده شود و شرایط جسمی بیمار ممکن است برای احتیاط بی‌حسی مورد استفاده قرار گیرد.
در برخی از انواع ونیرهای دندان مانند ونیرهای فوق نازک یا ونیروهای کامپوزیت نیازی به تراشیدن دندان نیست.
زمانی که لمینت ها توسط لابراتوار آماده شد می توانید به دندانپزشک مراجعه کنید تا لمینت سرامیکی روی دندانتان نصب شود. البته ابتدا پیش از اتصال لمینت به دندانها، ابتدا دندانپزشک لمینت ها را روی دندان شما امتحان می کند تا از انطباق آن با دندان های تان اطمینان حاصل کند.سپس دندانپزشک نحوه گاز زدن و همچنین زوایای قرار گیری لمینت نسبت به فک مقابل را بررسی کرده و در صورتی که نیاز به اصلاح باشد در مطب دندانپزشک اصلاحات کوچکی روی آن انجام می گیرد.بررسی رنگ لمینت های سرامیکی نیز بسیار مهم است. ونیرهای لمینت باید کاملا مشابه دندانهای طبیعی باشند؛ دندانپزشک می تواند با انتخاب سایه های مختلف برای مواد پیوند دهنده یا همان چسب ها این انطباق را ایجاد کند. زمانی که دندان پزشک به طور کامل از ونیرهای دندان راضی بود نظر شما را نیز جویا می‌شود اگر شما نیز نیاز به اصلاح دیدید می توانید با دندانپزشک مطرح کنید.
پیش از نصب لمینت دندانپزشک، دندان های زیر را به طور کامل تمیز می‌کند تا هیچ آلودگی روی آنها نباشد و سپس لمینت های سرامیکی را روی دندانهای طبیعی می چسباند. دندانپزشک معمولا از وسیله ای به نام Dental Dam استفاده می کند که می تواند دندان را ایزوله کرده و آلودگی های آن را تمیز کند. هر دندانی که ونیر روی آن قرار می گیرد باید با ژل اسیدی تمیز شود. اچینگ (Etching) نیز به صاف شدن سطح دندان و پیوند خوردن بهتر آن به لمینت کمک می‌کند.
به منظور اتصال دائمی لمینت ها از سیمان کردن پشت ونیر ها استفاده می شود. زمانی که لمینت ها با زاویه مناسب روی دندان قرار گرفتند و سیمان توسط نور مخصوص سفت شد؛ پیوند نهایی بین ونیر و دندان برقرار می‌شود که لمینت های سرامیک را برای چندین سال در محل خود ثابت نگه می دارد.
احتمال دارد لثه ها پس از نصب لمینت های سرامیکی دچار سوزش و خارش شوند مخصوصا اگر دندانپزشک برای نصب ونیرها مجبور به بالا زدن آنها شود ممکن است دندانپزشک از شما بخواهد که یک هفته بعد برای چکاپ نهایی به مطب مراجعه کنید. به عنوان بخشی از درمان لثه ها به به سمت بالا کشیده شده تا لمینت های سرامیکی بهترین انطباق را با دندان ها داشته باشند بنابراین احساس سوزش و یا خارش و همچنین تورم هنگام لمس کردن لثه ها تا چند روز طبیعی است البته ممکن است برخی افراد تجربه چنین حس ایران داشته باشند. احساس ناراحتی در لثه ها به علت عقب زدن آنها نیاز به درمان با داروی خاصی ندارند اما در صورتی که درد یا ناراحتی شدید داشتید می توانند از مسکن های مناسب با تجویز پزشک برای تسکین درد استفاده کنید.
تغییر رنگ دندان‌ها، بدشکل شدن دندان‌ها، وجود مینای دندان ناکافی (hypoplasia)، کافی نبودن مواد معدنی در مینای دندان (hypocalcification)، وجود لکه های تتراسایکلین، قرار گیری نادرست، شکستن مینای دندان، از بین رفتن مینای دندان، کج بودن دندان ها
استفاده از لمینت های سرامیکی برای ارتودنسی فوری یا اصلاح و افزایش طول دندان می‌تواند مخصوصاً برای جوانانی که دندان های سالمی دارند؛ ضرورتی ندارد چون آسیب شدیدی که لمینت کردن به مینای دندان وارد می کند برای افرادی که تمام دندان هایشان سالم است و نیازی به اصلاح ظاهری ندارند؛ منطقی نیست. برخی از دندانپزشکان حتی افرادی را که نیازی به استفاده از ونیرهای دندانی ندارند در سنین نوجوانی و یا حتی در سنین بالاتر که سلامت دندان کافی برخوردارند و فقط با سفید کردن یا روش‌های تمیز کردن معمول تر می توانند دندان هایی با ظاهر زیبا داشته باشند را مجبور می کنند که از لمینت سرامیکی استفاده کنند. چون نصب لمینت های سرامیکی نیاز به تراشیدن مینای دندان دارد؛ اولا دندانهای سالم حساس شده و دوما پوسیدگی نیز سریع‌تر در آنها مشاهده می‌شود همچنین هزینه حفظ و نگهداری های لمینت بسیار بالاست و به همین علت نصب لمینت های سرامیکی فقط باید برای افرادی که دندان های شان مشکلات ظاهری و نواقص متعددی دارد و سر آن شکسته یا ترک برداشته مورد استفاده قرار گیرد.
نصب ونیرهای سرامیکی در برخی موارد بین ۳ تا ۳۰ درصد از سطح مینای دندان را از بین می‌برد و در صورتیکه دندانپزشک تجربه کافی در این کار نداشته باشد و بیش از مقدار مورد نیاز از مینای دندان را بتراشد؛ دندان ها به غذاهای سرد و گرم حساس شده و فرد نمی تواند به راحتی غذاها را بجود. آمارها نشان می‌دهد حدود ۵۰ درصد از لمینت های سرامیکی پس از ۱۰ سال نیاز به تعویض شدن و یا ترمیم شدن دارند و ظاهر آنها مانند قبل رضایت‌بخش نیست.
حفظ بهداشت دهان و دندان یکی از مهمترین عوامل افزایش طول عمر لمینت هاست در صورتیکه بیماری های کنترل نشده لثه وجود داشته باشد ممکن است موجب عمل نکردن نادرست لمینت ها شده و ناراحتی های متعددی برای بیمار به وجود آورند.
در گذشته تنها روش اصلاح نواقص و پوشاندن آنها استفاده از تاج دندان یا پروتز مصنوعی بود اما امروزه در بسیاری از موارد روشهای دیگری مانند پیوند رزین کامپوزیت، کانتورینگ زیبایی یا ارتودنسی را می توان انتخاب کرد. ونیرهای دندانی غیر دائمی که روی دندان قرار می گیرند نیز یکی از انتخاب های موجود هستنند. این ونیرهای دندانی قابل برداشت و استفاده مجدد هستند و از رزین های انعطاف پذیر ساخته می شوند.
خوشبختانه پس از نصب لمینت های سرامیکی نیازی به زمان خاصی برای ریکاوری نیست چون در اکثر از مواقع بی‌حسی مورد استفاده قرار نمی گیرد؛ بنابراین بیمار نیاز به ریکاوری ندارد. اما در صورتی که از بی حسی موضعی استفاده شود ممکن است بیمار تا چند ساعت احساس بی حسی داشته باشد اما معمولا این احساس به سرعت از بین رفته و دندان‌ها و لثه‌ها را به حالت اولیه خود باز می‌گرداند. ونیرهای سرامیکی به خوبی به دندان ها می چسبند و از همان لحظه‌ای که مطب دندانپزشک را ترک می کنید می توانید تمام مواد غذایی را با آنها به به جوید. لثه ها خود به خود طی چند روز بهبود پیدا می کنند و شما مجدداً احساس طبیعی بودن آنها را تجربه خواهید کرد چون برای نصب لمینت های سرامیکی نیازی به بریدن تراشیدن یا سوراخ کردن دندان نیست معمولاً بیمار احساس ناراحتی خاصی هنگام ترک مطب دندانپزشک ندارد و بلافاصله می تواند سر کار برگردد.
اگرچه لمینت های سرامیکی، مصنوعی هستند اما حفظ و نگهداری روزانه آنها در دوام و طول عمر و شرایط مطلوب شان تاثیر بسزایی دارد. لمینت های سرامیکی به طور دائم به دندانهای طبیعی شما و لثه های اطراف می چسبند اما دندان که زیر آنها قرار گرفته و همچنین لثه ها در معرض پوسیدگی و عفونت و بیماریهای لثه که به ژنژویت معروف است؛ می باشند. خود ونیرهای سرامیکی نسبت به پوسیدگی مقاوم اند اما به منظور سالم ماندن دندان های طبیعی زیر آنها مسواک کشیدن دو بار در روز با خمیر دندان حاوی فلوراید به سالم ماندن لثه ها و دندان ها کمک می کند. نخ دندان کشیدن نیز تاثیر بسزایی در حفظ سلامت دهان و دندان و افزایش دوام و طول عمر لمینت های سرامیکی دارد.
باید از پروتودنتیست پرسید که کدام گزینه برای هر فرد به عنوان روکش دندان بهتر است. اگر میزان تغییراتی که باید روی دندان ها انجام گیرد؛ کم باشد و عملکرد مناسب دندان ها مدنظر باشد؛ ونیر کامپوزیت گزینه بهتری است. اما در صورتی که دندان ها فاصله زیادی از هم داشته باشند؛ شکسته باشند یا زرد شده باشند؛ همچنین اگر بیمار دندان قروچه می کند و سایش دندان ها بسیار شدید است؛ ونیرهای پرسلن گزینه بهتری هستند.
اگر دندانتان پوسیده باشد مشکل دندان فقط با استفاده از روکش حل نمی‌شود. بنابراین ابتدا باید با دندانپزشک صحبت کنید تا پیش از پوشاندن دندان، پوسیدگی آن را برطرف کند. اگر دندان قروچه می کنید احتمالاً پس از روکش کردن دندان دچار مشکل می شوید. البته دندانپزشک احتمالاً به شما راه‌حل‌هایی را مانند استفاده از محافظ های دندانی در شب پیشنهاد می‌دهد؛ تا از ونیرهای دندانی خود محافظت کنید.
دندانپزشک با بررسی شرایط ظاهری دندان بیمار تعیین می‌کند که چه تعداد از آنها نیاز به استفاده از روکش دارند. معمولاً تعداد دندان هایی که برای لمینت کردن انتخاب می شوند؛ زوج هستند. مثلاً ۲ و ۴ و ۸ و ۱۰ و ۱۲ تا روکش از لحاظ ظاهری و تقارن نتیجه بهتری داشته باشد.
هزینه لمینت بسته به اینکه چه تعداد از دندان ها را شامل می شود و دندانها در کدام ناحیه از فک قرار دارند؛ متغیر است.
برخی از بیمه های دندان حدود ۵۰ درصد از هزینه لمینت را می پردازند که این بستگی به نوع پوشش بیمه ای فرد دارد. البته نباید انتظار چندانی به پرداخت هزینه لمینت از بیمه‌های درمانی داشت. چون لمینت کردن یک روش زیباییست.
از دندانپزشک بخواهید تا انواع مختلف روکش دندان را به شما نشان دهد. همچنین می توانید مواردی را که دندانپزشک تا کنون روی آنها لمینت انجام داده که مشابه دندان های شما بوده ببینید. از دندانپزشک بپرسید دندان چه تعداد از بیماران را تا به حال با لمینت روکش کرده است و آیا لابراتوار سازنده لمینت، تخصص کافی برای انجام این کار را دارد.
پیش نمایش طرح لبخند دیجیتالی را می توان با عکس گرفتن از چهره بیمار و ویرایش دیجیتالی دندان ها ایجاد کرد. این عکس طرح خوبی است و نتیجه نهایی با استفاده از نرم افزار به بیمار نشان داده می شود و بیمار می‌تواند بر اساس آن تصمیم بگیرد که آیا تمایل به انجام لمینت دارد یا خیر.
این موضوع توسط دندانپزشک بررسی می شود چون معمولا خود بیمار لمینتی را انتخاب می کند که از دندان های خودش روشن تر است و مجبور می شود سایر دندانها را با بلیچینگ و روش های سفید کردن دیگر روشن کند تا با لمینت ها تطابق داشته باشد.
معمولاً بیماران هنگام انجام لمینت بی حس هستند و هیچ دردی احساس نمی کنند. اگر لمینت برای دو تا ۴ دندان مورد استفاده قرار می‌گیرد؛ معمولا ناراحتی خاصی پس از از بین رفتن بی حسی نیز برای فرد ایجاد نمی شود. البته بیماران باید انتظار کمی سوزش و احساس ناراحتی در فک در صورتی که تعداد دندانهای لمینت شده از 8 عدد بیشتر باشد را داشته باشند. این سوزش را می‌توان با مصرف برخی داروها به تجویز پزشک تسکین بخشید.
در برخی شرایط، کانتورینگ و اصلاح خط لثه پیش از روکش کردن از لحاظ زیبایی نتیجه بهتری خواهد داشت. در این شرایط می‌توان تقارن بهتری ایجاد کرد و طول لمینت را کوتاهتر در نظر گرفت. معمولاً کانتورینگ لثه ناراحتی بیشتری بعد از درمان یا حین درمان برای بیمار فراهم می‌آورد. در موارد نادری عمل جراحی کانتورینگ لثه در صورتی که دندان ها بسیار کوتاه باشند؛ باید انجام گیرد. برای انجام کانتورینگ لثه، بیماران به پریودنتیست ارجاع داده می‌شوند.
پس از زمینت کردن توانید اکثر غذاها را بجوید اما ممکن است نحوه گاز زدن برای هر بیمار متفاوت باشد. البته توصیه می شود که چند روز اول تا زمانی که به لمینت ها عادت کنید از غذاهای نرم تر استفاده کنید. بعد از چند هفته هیچ محدودیتی برای خوردن غذا حتی غذاهای خاص نخواهید داشت. البته همان طور که از دندان طبیعی خود مراقبت می کردید باید از گاز زدن یا جویدن غذا های سفت مانند یخ، آبنبات های بسیار سفت، شکستن پوست آجیل مانند پوست پسته و غیره خودداری کنید.
تمام عادات بدی که روی دندان ها تاثیر می گذارند مانند جویدن ناخن، باز کردن کیسه های هوا و در بطری ها با دندان، دراوردن لباس یا دستکش با دندان و هر عادتی که فشار اضافه روی لمینت ها وارد می کند را باید کنار بگذارید.
برای لمینت ها نیز به همان روشی که دندان طبیعی حفظ و نگهداری می شدند؛ باید بهداشت دهان و دندان را رعایت کرد. بنابراین پس از روکش کردن دندان با لمینت، مسواک زدن و نخ دندان کشیدن و همچنین مراجعه منظم به دندانپزشک هر ۶ ماه یک بار ضروری است.
با بالا رفتن سن دندان ها بیشتر در معرض سایش و آسیب دیدگی قرار می گیرند. برخی از آنها با اینکه گوشه آن ها پریده یا ترک خورده اند کارایی خود را حفظ کرده اند اما روی زیبایی ظاهری فرد تاثیر منفی گذاشته و اعتماد به نفس او را نیز پایین آورده اند. برخی از دندان ها نیز پرکردگی های عمیقی دارند که ظاهر زیبایی ندارند. تمام این نواقص را می توان با استفاده از لمینت و کامپوزیت اصلاح کرد.
دندان قروچه کردن در خواب موجب می شود دندان های بالا و پایین روی یکدیگر ساییده شوند و با گذشت زمان نه تنها موجب از بین رفتن مینای محافظ دندان و حساس شدن دندان ها می شود بلکه روی ظاهر دندان ها نیز تاثیر ناخوشایندی دارد. ونیرهای دندانی می توانند ظاهر طبیعی دندان ها را حفظ کرده و از مینای دندان در مقابل ساییده شدن در اثر دندان قروچه محافظت کرده و در نتیجه حساسیت دندان به خوراکی ها و نوشیدنی های سرد را نیز از بین ببرند.
یکی از مهمترین مزایای لمینت کردن نسبت به نصب تاج دندان، آسیب بسیار کمی است که به مینای دندان وارد می کنند. تراشیدن مینای دندان در مقایسه با قرار دادن تاج دندان به روش سنتی کاملا ناچیز است چون ونیرهای دندانی معمولا فقط روی قسمت جلوی دندان کار گذاشته می شوند و نیازی نیست که کل دندان برای قرار گرفتن لمینت تراشیده شود. اما برای قرار دادن تاج دندان دور تا دور دندان تراشیده می شود و در نتیجه آسیب بیشتری به دندان وارد می شود.
پیش از نصب لمینت یا کامپوزیت باید تصویر مشخصی از درمان زیبایی خود داشته باشید و انتظارات تان غیر معقول نباشد. سلامت دهان و دندان بدون هیچ نشانه ای از پوسیدگی و بیماری لثه ضروری است. حفظ بهداشت دهان و دندان با مراقبت های روزانه باید رعایت شود. لایه ای که روی دندان به عنوان مینای دندان قرار دارد باید به اندازه کافی موجود باشد تا دندانپزشک بتواند از آن برای نصب روکش استفاده کند.
معمولاً بیمارانی که پرکردگی های زیادی در دندان هایشان دارند و یا بخشی از دندان شان پریده است؛ هم چنین افرادی که نمی خواهند هزینه بسیار زیادی بابت ارتودنسی و یک دست کردن دندان هایشان بدهند و افرادی که به دنبال یک روش سریع برای زیبا کردن ظاهر دندان هایشان هستند از لمینت استفاده می کنند.
• لمینت (لمینیت) یا پرسلن چندین سال است که به عنوان استاندارد طلایی ونیرهای دندان شناخته می شود. زیرا علاوه بر ظاهر بسیار زیبا که شباهت کامل با دندانهای طبیعی دارد؛ کارایی، دوام و طول عمر آن نیز قابل قبول است. • تنوع کاربرد لمینت (لمینیت) ها آنها را به بهترین گزینه موجود برای اصلاح رنگ، شکل و ظاهر دندان ها تبدیل کرده است که می تواند تغییرات تاثیر گذاری روی لبخند افرادی که دندان هایشان شکسته است یا فاصله زیادی بین آنها وجود دارد؛ بگذارد. • لمینت (لمینیت) ها در لابراتوار توسط تکنسین‌ها و متخصصان پروتز دندانی ساخته می شوند تا بهترین انطباق را با دندان های بیمار داشته باشند و اصلاح طرح لبخند را تکمیل کنند.
ضخامت ونیرهای پرسلین حدود نیم میلیمتر است بنابراین لایه نازکی از مینای دندان باید به منظور چسباندن ونیرهای پرسلن تراشیده شود. ممکن است گاهی اوقات تراشیدن مینای دندان حساسیت دندان به غذاهای سرد و گرم را بالا ببرد اما نتیجه نهایی ارزش آن را دارد. آیا می توانم لمینت (لمینیت) روی دندان هایم را بردارم و به جای آن کامپوزیت کنم؟ زمانی که تصمیم گرفتید از ونیرهای لمینت (لمینیت) استفاده کنید باید تا پایان عمر آن ها را روی دندان های خود حفظ کرده و در صورتیکه دچار مشکل شدند آنها را ترمیم کنید. البته در صورتی که حفظ و نگهداری آنها به خوبی انجام گیرد حدود ۱۰ تا ۱۵ سال و حتی بیشتر روی دندانهای فرد باقی می مانند. اما زمانی که سن بالاتر می‌رود ممکن است نیاز باشد که برخی از لمینت (لمینیت) ها با ونیرهای جدید جایگزین شوند.
• ظاهر- لمینت (لمینیت) های سرامیکی نزدیکترین شباهت را به دندان های طبیعی دارند. • دوام و طول عمر- لمینت (لمینیت) های سرامیکی حدود ۱۰ تا ۲۰ سال بدون زرد شدن روی دندان باقی می مانند. • استحکام - لمینت (لمینیت) های سرامیکی استحکام بالایی دارند و تقریباً بدون آسیب دیدگی روی دندان ها قرار گرفته از شکست دندان های زیرین خود نیز جلوگیری می کنند.
- تراشیدن مینای دندان - یکی از معایب ونیرهای دندان این است که نمی‌تواند بدون تراشیدن مینای دندان روی دندانهای طبیعی نصب شوند. - هزینه - لمینت (لمینیت) های پرسلین معمولا نسبت به روکش های دیگر مانند کامپوزیت گرانتر هستند. - ثابت تا پایان عمر - زمانی که ونیر پرسلن را روی دندان‌های خود کاشتید باید برای تمام عمر آنها را نگه دارید و نمی‌توانید مجددا دندان های طبیعی خود را داشته باشید. به همین علت به منظور ترمیم یا جایگزین کردن آنها همواره باید هزینه هایی را متحمل شوید. - ساییدگی دندان های فک مقابل - اگر دندان قروچه می کنید خطر ساییده شدن دندانهای فک مقابل با لمینت (لمینیت) های سرامیکی وجود دارد. چون لمینت (لمینیت) ها از سرامیک بسیار سخت تهیه می شوند و می توانند موجب سایش دندانهای طبیعی شوند.
یکی از ابداعات جدید در زمینه روکش های دندان، ونیرهای فوق نازک یا مینیمال پرپ است. این ونیرها با ضخامت دو دهم میلیمتر تقریبا نصف ضخامت ونیرهای پرسلین با ضخامت نیم میلیمتر را دارا هستند. در نتیجه با استفاده از ونیرهای فوق نازک دیگر نیازی به تراشیدن مینای دندان نیست. با استفاده از نوع خاصی پرسلین، این ونیر ها نیز همان خواص لمینت (لمینیت) های قبلی را از لحاظ قدرت، زیبایی استحکام، دوام و طول عمر دارند.
به هر حال حذف مینای دندان در هر فرآیندی برای دندانپزشک مشکل است. لومینیرزها موجب می شوند کار دندانپزشک راحت تر و سریعتر پیش برود چون نیازی به برداشتن مینای دندان ندارند. همچنین مشکل حساسیت دندان ها به غذاهای گرم و سرد نیز با نصب لومینیرزها به عنوان روکش دندان از بین می شود. کل فرایند نصب ونیرهای فوق نازک برگشت پذیر است.
- سرعت - کل فرایند نصب روکش لومینیرز روی دندان ها در دو جلسه توسط دندانپزشک انجام می‌گیرد. - ظاهر - چون لومینیرز نیز از پرسلین ساخته می شود از لحاظ زیبایی کاملا به دندان طبیعی شبیه است و ظاهر آن نسبت به کامپوزیت بسیار بهتر است. - عدم نیاز به تراشیدن مینای دندان - در اکثر موارد نیازی به تراشیدن مینای دندان های طبیعی برای نصب ونیرهای فوق نازک نیست. - نازک تر بودن - ضخامت لومینیرز ها فقط دو دهم میلی متر است که نصف لمینت (لمینیت) قدیمی است. در صورتی که گرید سرامیک تغییری نمی کند و به همین علت ظاهر آن هیچ تفاوتی با لمینت (لمینیت) سرامیکی قدیمی ندارد. - طول عمر و دوام - لومینیرز ها نیز مانند لمینت (لمینیت) های سرامیکی قدیمی بیش از ۲۰ سال دوام دارند. - فرایند کاملا برگشت پذیر - چون در اکثر موارد نیازی به تراشیدن مینای دندان برای نصب لمینت (لمینیت) ها نیست هر زمان که بیمار دیگر نیازی به آنها نداشته باشد می تواند آنها را بردارد یا تغییر دهد.
- تکنولوژی کدکم موجب می شود فرایند لمینت (لمینیت) کردن بسیار سریع تر باشد و در یک جلسه انجام گیرد. - از لحاظ تئوری استفاده از تکنولوژی کدکم هزینه اضافه ای را بر دوش بیمار برای لمینت (لمینیت) کردن دندان ها نمی گذارد اما چون خرید این تجهیزات ارزان نیست و دندان پزشک باید برای مجهز کردن مطب خود هزینه بالایی بپردازد معمولاً هزینه روکش کردن دندان با تکنولوژی کدکم نسبت به سایر روش‌های لمینت (لمینیت) کردن گرانتر است.
ونیر ها دارای انواع مختلفی هستند و روش های ساخت مختلفی را شامل می شوند: ونیرهای غیر مستقیم: ونیرهای غیر مستقیم در لابراتوار با استفاده از مواد مستحکم پرسلین ساخته شده و سپس توسط دندانپزشک به دندان های بیمار می چسبند. ونیرهای مستقیم: ونیرهای مستقیم از موادی به نام رزین کامپوزیت ساخته می شوند و دندانپزشک آنها را مستقیما روی دندان ها قرار داده و شکل می دهد.
سرامیک یا پرسلن: جنس لمینت های سرامیکی یا پرسلین رنگ پذیری کمتری دارد و دوام و طول عمر آن بیشتر از ونیرهای دندانی و بیش از ۱۰ سال است. اما برای نصب آن باید مینای دندان را تراشید. سیلیکات لیتیوم: لمینت های از جنس سیلیکات لیتیوم بسیار نازک هستند و جز سرامیک های مقاوم می باشند. داوینچی: لمینت داوینچی از جنس پرسلین بسیار نازک است. مک (MAC) لمینت های از جنس MAC مقاومت بالایی در برابر زرد شدن دارند و نسبتاً مقاوم و مستحکم هستند. اکریلیک: لمینت های اکرلیک چون کیفیت پایینی دارند در حال حاضر مورد استفاده قرار نمی‌گیرند. رزین کامپوزیت: ونیرهای کامپوزیت رنگ پذیری بیشتری دارند و طول عمر آنها نیز نسبت به لمینت سرامیکی کمتر و حدود ۷ تا 15 سال است. هزینه رزین کامپوزیت کمتر از سرامیک است و نیازی به تراشیدن مینای دندان برای نصب آن نیست.
در کتب دانشگاهی دوام کامپوزیت ونیر بیش از ۷ سال و دوام لمینیت سرامیکی بیش از ۱۰ سال ذکر شده است ولی با مراقبت های صحیح و دوری از مواد تیره کننده دندان مانند چایی، قهوه، سرکه بالزامیک و ... می توان دوام بیشتری به این درمان ها بخشید. روکش های دندان به جز روش های معمول نخ دندان کشیدن، مسواک زدن و مراجعه منظم به دندانپزشک نیاز به مراقبت خاصی ندارند. با رعایت همین نکات ساده دوام و طول عمر آنها به میزان چشمگیری افزایش پیدا می‌کند. پاکسازی حرفه ای دندان هر ۶ ماه یکبار یا حتی سالیانه نیز به شدت توصیه می شود.
مسواک زدن دو بار در روز به مدت ۲ دقیقه، نخ دندان کشیدن روزانه و استفاده از محافظ دندان در شب روشهای متداول حفظ و نگهداری ونیرهای دندان هستند. همچنین توصیه می شود از خوردن غذای سفت مانند آب نبات یا چیز های سخت با دندانهای جلویی که روکش دندان دارند؛ خودداری کنید.
لمینت ها بسیار مستحکم هستند اما در شرایط نرمال پس از تحلیل لثه که ریشه دندان نیز تحلیل رفته و ریشه دندانها بیرون می آیند، بیمار نیاز دارد که لمینت را تعویض کند تا ریشه های دندان را نیز بپوشاند. لمینت به دندان هایی که زیر آن قرار گرفته، پیوند می خورد بنابراین، در صورتی که از لمینت مانند دندان طبیعی مراقبت نشود؛ دچار پوسیدگی شده و نیاز به تعویض دارند.
روکش را دور نیندازید بلکه آن را نگه داشته و به دندانپزشک مراجعه کنید. سعی نکنید روکش را با چسب مجددا به دندان خود بچسبانید. احتمالا دندان زیر روکش به غذاها یا مایعات سرد کمی حساس می شود که این طبیعی است. اما بهتر است هرچه زودتر به دندانپزشک مراجعه کرده و روکش را مجددا روی دندان قرار دهید.
یکی از گزینه‌های جایگزین ونیر دندان، کاور دندان (Snap on smile) نامیده می شود. در این روش یک پوشش روی دندان شما قرار می گیرد که موجب یکدست شدن و بزرگتر شدن لبخند می شود. البته ظاهر آنها مانند لمینت یا کامپوزیت طبیعی به نظر نمی‌رسد اما گاهی اوقات همین حد زیبایی نیز از نظر بیماران قابل قبول است.
لومینیرز یک برند تجاری از لمینت های سرامیکی است. این روکش های لمینتی می توانند بدون نیاز به آماده سازی مانند دریل کردن یا سوراخ کردن روی دندان قرار بگیرند و طرح لبخند دندان ها را اصلاح کنند. لومینیرزها به عنوان جایگزین روکش های دندان طراحی شده اند.
اگر وضعیت دندان ها مناسب باشد؛ ونیرهای پرسلین سنتی را می توان مانند لومینیرز بدون نیاز به آماده سازی روی دندان قرارداد. البته بهتر است برای انتخاب بهترین نوع روکش دندان با دندانپزشک مشورت کنید.
تقریبا از زمانیکه روکش‌ها یا ونیر دندان ابداع شد؛ دو جنس پرسلین یا کامپوزیت برای روکش دندان به کار رفت. هر دو روش مزایا و معایب خود را دارند و به طور کلی می توان گفت در لمینت های پرسلین پرطرفدارترین روکش های دندانی هستند که بهترین نتیجه را از لحاظ زیبایی ایجاد می کنند. با توجه به پیشرفت تکنولوژی، انواع جدیدتری از ونیرهای دندانی طراحی شده اند که مزایای متفاوتی نسبت به انواع قبلی دارند و نحوه قرار گیری آنها روی دندان ها بسیار بهتر است. به طور کلی گزینه‌های موجود شامل ونیرهای کامپوزیت، ونیرهای پرسلین یا سرامیکی، ونیرهای مینیمال پرپ یا فوق نازک Minimal-prep (ultra-thin)، ونیرهای متحرک یا اسنپ آنSnap-on یا ونیرو های فوری هستند.
هر نوع ونیر دندان برای شرایط خاصی در افراد مختلف طراحی شده است؛ بنابراین نمی توان نوع خاصی را برای همه توصیه کرد. نوع ونیر طبق نظر دندانپزشک بر اساس شرایط مورد نیاز مراجعه کننده از لحاظ زیبایی، نحوه قرار گرفتن دندانها کنار هم، دوام، طول عمر و فاکتورهای دیگر تعیین می‌شود.
ونیر یک پوسته نازک و ویفری حاوی مواد همرنگ دندان هستند که می‌توانند از جنس پرسلین، سرامیک یا کامپوزیت که به دندانها پیوند میخورند؛ ساخته شوند. نحوه اتصال آنها به لایه رویی دندان به منظور اصلاح زیبایی چهره و دندان تقریبا مانند ناخن های مصنوعی است که روی ناخن دست قرار می گیرند.
ونیرهای دندان تنها به سطح روی دندان متصل می شوند و در جای خود مستحکم شده تا از لحاظ زیبایی چهره فرد را بهبود بخشند. چون ونیرهای دندانی لایه بسیار نازکی هستند و فقط با هدف زیبایی طراحی شده اند؛ تاثیری در استحکام یا ترمیم دندان های پوسیده ندارند؛ فقط ظاهر آنها را زیباتر می کنند.
روکش های دندان چه از جنس لمینت و چه از جنس کامپوزیت را می توان برای یک دندان یا کل دندان ها به کار برد اما معمولاً روکش های دندان برای کل دندان های جلو مورد استفاده قرار می‌گیرد و تعداد دندان‌ها نیز به منظور اصلاح طرح لبخند، زوج در نظر گرفته می شوند تا تقارن آنها حفظ شود.
دوام ونیر دندان تا حد زیادی به نوع روکش مورد استفاده، نحوه مراقبت از آن، تبحر دندانپزشک در نصب روکش و شکل دادن به کامپوزیت و نحوه ساخت روکش لمینت در آزمایشگاه بستگی دارد. با توجه به تمام این عوامل روکش های دندان حدود ۵ تا ۲۰ سال برای فرد دوام دارند.
نصب روکش دندان تغییری در زندگی نرمال فرد ایجاد نمی کند بلکه به منظور اصلاح لبخند او و پوشاندن برخی نواقص ظاهری دندان به کار می رود. بنابراین پس از گذشت دوران نقاهت حدود یک هفته ای فرد می تواند مانند قبل هر نوع غذایی را بجود و گاز بزند.
روکشهای دندانی یکی از درمان های زیبایی دندانپزشکی است که راه حلی کاملا انعطاف پذیر برای اصلاح طرح لبخند افراد است. چون فرایند سفید کردن دندان فقط برای روشن تر کردن رنگ دندان ها به کار می رود و روی نواقص موجود روی دندانها مانند پریدگی، ترک، کج بودن و بیرون افتادن ریشه ها تاثیری ندارد؛ دندانپزشک به منظور اصلاح شکل، اندازه و نواقص موجود در دندان بیمار ونیرهای دندانی را از نوع لمینت یا کامپوزیت پیشنهاد می دهد.
تغییر رنگ دندان، اصلاح نظم و نحوه قرارگیری دندان ها در فک، کم کردن فاصله بین دندان ها، تغییر شکل دندان، اصلاح دندانهای پریده و آسیب دیده، اصلاح دندانهای ساییده شده، اصلاح آسیب های ناشی از دندان قروچه برخی از کاربردهای ونیر دندان است.
- هرچند سفید کردن یا بلیچینگ دندان می تواند راه حل مناسبی برای روشن کردن رنگ دندان های زرد شده باشد اما در ظاهر و شکل دندان ها تاثیری ندارد. - در صورتی که دندانها با مواد سفید یا فلزی پر شده باشند؛ سفید کردن و بلیچینگ تاثیری روی آنها ندارد. - مدت زمان زرد شدن دندانها پس از بلیچینگ یا سفید کردن بسیار کوتاه است و معمولاً با وجود رژیم غذایی ایرانیها که مصرف بسیار زیاد چایی، قهوه و ادویه هایی مانند زردچوبه و زعفران را شامل می شود؛ زرد شدن مجدد دندان ها در مدت کوتاهی بسیار طبیعی است. - تغییر رنگی که بر اثر مصرف برخی داروها مانند آنتی بیوتیک هایی در دندان ایجاد شده به هیچ وجه با روش سفید کردن یا بلیچینگ برطرف نمی‌شود. - استفاده از تکنیک های قدیمی سفید کردن دندان موجب می شود دندان ها به شدت حساس شوند. - در صورتی که با انتخاب روکش مناسب برای دندان هایتان نه تنها هیچ کدام از مشکلات بالا را نخواهید داشت بلکه با اصلاح نواقص موجود درد دندان لبخند شما به زیباترین شکل به نظر خواهد رسید.
روکشهای دندانی تاثیر قابل توجهی روی اصلاح نظم و نحوه قرار گیری دندانها از لحاظ ظاهری در فک دارند. چون با روکش دندان میتوان دندانهایی که شکسته‌اند، لبه آن ها پریده یا فاصله زیادی از هم دارند را به راحتی اصلاح کرد.
با نصب روکش دندان دیگر نیازی به استفاده از براکت ها به عنوان راه حل های طولانی مدت نیست. ارتودنسی و استفاده از براکت ها نسبت روکش دندان و لمینت هزینه بسیار بیشتری دارد و مدت زمان درمان آن نیز بسیار طولانی تر است. همچنین پس از انجام ارتودنسی باید تا پایان عمر از ریتینر ها استفاده کرد تا دندان ها به حالت اولیه خود بر نگردند. در صورتی که از روکش های دندان می توان برای یکدست کردن دندان ها بدون جابجایی فیزیکی آنها استفاده کرد. لمینت یا کامپوزیت به نحوی شکل داده شده بر روی دندان ها قرار می گیرد که در هیچ صورتی نمی توان تشخیص داد که زیر آن ها دندان کرج یا با نقص های گوناگون وجود دارد.
یکی از اهداف ونیر دندان، پرکردن فاصله بین دندان هاست. در صورتی که فاصله کمی بین دندان‌ها وجود داشته باشد می توان با طراحی کامپوزیت این فواصل را پر کرد تا دیگر نیازی به استفاده از ارتودنسی و نصب براکت نباشد. اما اگر فاصله بین دندان ها بسیار زیاد باشد می ‌توان از لمینت ها و طراحی خاص آن ها در لابراتوار برای روکش کردن دندان و پرکردن این فواصل استفاده کرد.
ونیرهای دندان از نوع لمینت یا کامپوزیت طبق نیازهای هر فرد شکل داده می شوند به این ترتیب اگر دندان ها به طور طبیعی کوتاه باشند و فرد تمایل داشته باشد که دندانهایش بلندتر به نظر برسد؛ ونیرها نیز به همین ترتیب برای او طراحی خواهند شد. به طور کلی عرض، انحنا، طول و ابعاد هر دندان را می توان طبق سلیقه خود فرد طراحی کرد و شکل داد.
مینای دندانهای طبیعی در اثر اسیدی شدن دهان، بیماری های دهان و دندان و پوسیدگی ها کم کم ساییده می شوند. این سائیدگی حفراتی را در دندان ها به وجود می آورد و یا لبه های دندان ها را صاف می کند و موجب می شود دندان ها کوتاه تر شده و ظاهر ناخوشایندی پیدا کنند. همچنین با ساییده شدن مینای دندان زرد شدن دندان ها بیشتر خودش را نشان می‌دهد و دندان ها حساس می شوند. استفاده از لمینت و کامپوزیت می‌تواند در اصلاح این ساییدگیها موثر بوده و ظاهر دندان طبیعی را به حالت قبل بازگردانند.
- هنگام استفاده از روکش های دندان، بخشی از مینای دندان تراشیده می‌شود و هرگز به حالت قبل بر نمی گردد. - انتخاب دندانپزشکی که تجربه کافی در نصب روکش دندان داشته باشد بسیار مهم است. - مشاهده نمونه های قبلی لمینت شده توسط دندانپزشک به بیمار کمک می کند که یک دید کلی نسبت به انجام لمینت پیدا کند.
لومینیرز Lumineers به عنوان یکی از برندهای پیشرو در زمینه لمینت (لمینیت) های فوق نازک مشهور شده است. اما برندهای دیگری مانند Vivaneers و DURAthin نیز لمینت (لمینیت) های فوق نازک را تولید می کنند و در جهان شناخته شده هستند.
هزینه - با وجود اینکه لمینت (لمینیت) های فوق نازک از لحاظ تکنیکی، بسیار پیشرفته و جدید هستند؛ هزینه آنها تقریبا با ونیرهای پرسلین قدیمی تفاوت چندانی ندارد. ونیرهای No prep یا سرک (CEREC) چه تفاوتی با سایر ونیر دندانی دارند؟ با کمک تکنولوژی کامپیوتری جدید می ‌توان ونیرهایی طراحی کرد که در یک جلسه توسط دندانپزشک روی دندان نصب شوند. ونیر سرک مخفف Chairside Economical Restoration of Esthetic Ceramic که به روکش دندان یک روزه یا فوری نیز مشهور است از تکنولوژی جدید اسکنرهای دیجیتالی برای گرفتن عکس از داخل دهان برای تبدیل آن به طرحهای دیجیتالی استفاده می کند. این تکنولوژی که به کدکم CAD،CAM معروف است برای طراحی ونیرهای دندانی از نرم افزارهای کامپیوتری استفاده می کند.
چون فرایند ساخت این ونیر ها تکمیل شده هم ارزان‌تر هستند و هم به سرعت طی یک جلسه روی دندان ها نصب می شوند. ونیرهای فوری می توانند طرح لبخند را به خوبی اصلاح کرده و ظاهر زیبای فرد را به او بازگرداند. البته نتیجه نهایی آن ها به اندازه ونیرهای لمینت (لمینیت) که به در خواست و طبق شرایط هر بیمار ساخته می شود نیست اما مزیت های آن که شامل هزینه کمتر است ارزش امتحان کردن را دارد.
بر مبنای نیاز هر بیمار از این تکنولوژی کامپیوتری توسط دندانپزشک استفاده می شود تا ونیرهای دندانی را دقیقا مطابق با نیازهای فرد طراحی کنند. سپس این طراحی به یک دستگاه تخصصی که در مطب دندانپزشک نصب شده ارسال می شود. این دستگاه ارتباطی بین پرینتر سه بعدی و دستگاه نورد برقرار کرده و سرامیک طی چند دقیقه طبق طراحی انجام گرفته ساخته شده و آماده نصب روی دندان ها می شود.
- قیمت - هزینه ونیرهای فوری بسیار کمتر از لمینت (لمینیت) های سفارشی است. - سرعت - چون مدت زمان کمتری برای نصب آن توسط دندانپزشک مورد نیاز است؛ سرعت نصب لمینت (لمینیت) های فوری بسیار بالاست و طی یک جلسه می توان آن ها را روی دندان بیمار نصب کرد.
- ظاهر - ظاهر لمینت (لمینیت) فوری به اندازه لمینت (لمینیت) هایی که طبق شرایط هر فرد ساخته می شود؛ فوق العاده و زیبا نیست اما قابل قبول است. - انعطاف پذیری - انعطاف پذیری کمی در لمینت (لمینیت) های فوری وجود دارد چون تعداد مواردی که دندان پزشک و بیمار در اختیار دارند تا از بین آنها انتخاب کنند؛ محدود است.
• فرآیند نصب لمینت (لمینیت) ها به علت تراشیدن مینای دندان برگشت پذیر نیست و در نتیجه تا پایان عمر باید از لمینت (لمینیت) استفاده شود. دندانهایی که مینای آنها تراشیده شده ممکن است نسبت به غذاهای گرم و سرد حساس باشد • همچنین ونیرهای پرسلن به علت سختی بالا می توانند موجب سایش دندانهای فک مقابل شوند. • بسته به نوع ونیر مورد استفاده دوام و طول عمر آنها متفاوت است که از پنج سال برای ونیرهای کامپوزیت شروع شده و تا ۲۰ سال برای ونیرهای لمینت (لمینیت) افزایش می یابد. مسواک زدن نخ دندان کشیدن و مراجعه منظم به دندانپزشک برای چکاپ ونیرهای دندان، در دوام آنها تاثیر قابل توجهی دارد. • هر چند ونیر ها برای افرادی با بودجه های مختلف طراحی شده‌اند اما ونیرهایی که از همه لحاظ مناسب باشند بسیار گران هستند. این نوع ونیر ها در صورتی که بشکند یا آسیب ببینند نمی‌توانند به راحتی ترمیم شوند. • بسته به تعداد دندان ها و رنگ مورد نظر بیمار انطباق رنگ ونیر با دندان طبیعی ممکن است مشکل باشد. • وارد آمدن فشار غیر معمول به ونیز می‌تواند موجب شکستن آن شود. • دندانهای طبیعی زیر لمینت (لمینیت) همچنان در معرض پوسیدگی قرار دارند و اگر به درستی بهداشت دهان و دندان رعایت نشود باکتری ها در اطراف آن ها رشد کرده و موجب بیماری‌های لثه می شوند.
فرایند نصب روکش های دندان، مراحل نصب روکش دندان و اینکه دندانپزشک چطور روکش را روی دندان ها قرار می دهد به نوع نتیجه نهایی که از دندانپزشک انتظار دارید؛ بستگی دارد. نصب ونیرها با هدف اولیه اصلاح طرح لبخند و سفیدتر شدن دندانها کاملاً با نصب ونیر برای فردی که می خواهد کل دندان‌های خود را که آسیب دیده‌اند با روکش ترمیم کند و ظاهر کل دندان هایش را تغییر دهد؛ متفاوت است. هر چه تعداد دندانهای مورد نیاز برای لمینت (لمینیت) کردن و عیوب موجود در آنها پیچیده تر باشد، نحوه نصب، زمان و هزینه بیشتری خواهد داشت.
بهترین نوع ونیرهای دندانی روکش هایی هستند که طبق شرایط دندان های هر فرد و با توجه به درخواست خود او طراحی و ساخته می شوند. تحقیق در مورد انواع ونیرهای دندان و همچنین مشورت کردن با افرادی که تا به حال این کار را انجام داده‌اند؛ برای انتخاب نوع روکش دندان مناسب بسیار مهم است. در مرحله بعد تماس با پزشک متخصص و دندانپزشکی که تبحر کافی در انجام روکش دندان را داشته باشد به منظور انتخاب نوع روکش دندان به شما کمک خواهد کرد.
معمولا در جلسه اول دندانپزشک در مورد انتظاری که از لمینت (لمینیت) کردن دندان از لحاظ رنگ، ظاهر و شکل دندان خود دارید؛ سوالاتی می پرسد. سپس با توجه به خواسته های شما بهترین انتخاب ممکن را با توجه به نوع کاربرد و بودجه شما پیشنهاد می دهد. گرفتن عکس اشعه ایکس از دندان ها و همچنین بررسی شرایط دهان و دندان توسط دندانپزشک در این مرحله انجام می گیرد. پس از انتخاب نوع روکش قالب دندانها در همان جلسه گرفته می شود و زمان جلسه بعد برای نصب روکش دندانی که توسط لابراتوار آماده شده‌؛ مشخص می شود. آیا میتوان ظاهر دندان های خود را پیش از اینکه لمینت (لمینیت) ها در آزمایشگاه آماده شوند؛ دید؟ برخی از دندانپزشکان از تکنولوژی های کامپیوتری دقیق استفاده می‌کنند که ظاهر لبخند شما را به طور مجازی و از طریق تصاویر سه بعدی نشان می دهد. بنابر این می توانید ظاهر دندان ها و نحوه اصلاح طرح لبخند خود را پیش از آماده شدن لمینت (لمینیت) ها ببینید. گاهی اوقات نیز دندانپزشک با استفاده از وکس، موکاپ هایی (mockup) را می سازد تا ظاهر دندان‌های نهایی را به شما نشان دهد. در صورتی که از آن راضی نیستید حتماً باید نارضایتی خود را با پزشک مطرح کنید تا اصلاحات لازم پیش از ساخت لمینت (لمینیت) در آزمایشگاه روی این موکاپ ها و یا تصاویر سه بعدی اعمال شود.
در صورتی که تصمیم قطعی خود را با توجه به ظاهر شبیه سازی شده دندان ها و قیمتی که دندان پزشک به شما داده مبنی بر لمینت (لمینیت) کردن دندان های تان گرفته اید؛ معمولاً نصب لمینت (لمینیت) یا ونیر پرسلن طی دو جلسه مراجعه به مطب دندانپزشک انجام می گیرد.
جلسه اول - فرایند انطباق در جلسه اول باید دندان ها برای قرار گرفتن لمینت (لمینیت) روی آنها آماده شوند. به این منظور با رضایت شما دندانپزشک لایه ای از مینای دندان را که لمینت (لمینیت) باید به آن بچسبد؛ می‌تراشد. در این مرحله نیازی به بی حسی موضعی نیست. چون تراشیدن دندان بسیار ناچیز است و دردی ایجاد نمی کند. با این وجود در صورتی که ترجیح می دهید از بی حسی استفاده کنید؛ با دندانپزشک مطرح کنید.
اوردنچر (Overdenture) نوعی پروتز است که روی دندان های باقیمانده ، ایمپلنت ها ، دندان های مصنوعی یا ریشه دندان های طبیعی قرار می گیرند. اوردنچر بر پایه ایمپلنت به جای اینکه روی لثه قرار گیرد ، به ایمپلنت متصل می شود. در حقیقت این پروتزهای مصنوعی توسط ایمپلنت پشتیبانی می شوند. یا به عبارتی روی ایمپلنت های دندانی نصب شده و یا به آن متصل می شوند. در اوردنچر جایگزینی پایدارتری نسبت به پروتزهای سنتی کامل یا جزئی وجود دارد.
در ابتدا دندانپزشک ایمپلنت را نصب کرده و سپس اجازه می دهد تا محل مورد نظر بهبود یافته و ایمپلنت با استخوان فک شما ادغام شود. پس از آن، دندان های کاذب یا اوردنچر در بالای ایمپلنت نصب شده و به شما لبخندی طبیعی و زیبا می بخشد. اوردنچر بر پایه ایمپلنت می تواند به عنوان یک پروتز ثابت و یا متحرک مورد استفاده قرار گیرد. به طور کلی روند درمان به شرح زیر است: - معاینه اولیه: در اولین مرحله دندانپزشک متخصص، معاینه کاملی از وضعیت دهان و دندان های بیمار و نیز استخوان فک او به عمل می آورد. در این مرحله است که دندانپزشک بر مبنای وجود یا عدم دندان در دهان فرد تصمیم می گیرد گه از چه نوع اوردنچری استفاده نماید. از آنجایی که اوردنچر باید در فک نصب شود پس دندانپزشک از عسکبرداری رادیولوژی نیز استفاده می نماید. - قرار دادن ایمپلنت در استخوان فک بیمار: مرحله بعدی جایگذاری ایمپلنت در استخوان فک است. زمانی که دندانپزشک تشخیص داد که در کدان فک باید از اوردنچر استفاده کند و همچنین با توجه به شرایط استخوان فک او، دو تا شش ایمپلنت در فک قرار داده و چند هفته زمان می دهد تا پایه به لثه پیوند بخورد. - قرار دادن وصل کننده ایمپلنت و پروتز: وصل کننده ایمپلنت و پروتز دندان که بر اساس نوع اوردنچر مشخص می شوند پس از اینکه ایمپلنت پیوند خود قرار داده می شود. این وصل کننده بسته به نیازهای بیمار به صورت میله ای یا توپی خواهد بود. - قالب گیری: اکنون پروتز دندان بر اساس شرایط بیمار به صورت سفارشی قالب گیری شده و سپس به صورت طبیعی طراحی خواهد شد. - قرار دادن پروتز: زمانی که ایمپلنت در دهان بیمار پیوند خورد، دندان پزشک پروتز آماده شده را در دهان بیمار قرار داده و سعی می کند با اعمال مقداری فشار کم آن را به وصل کننده متصل نماید. پس از این مرحله بیمار باید طی یک معاینات منظم به دندانپزشک مراجعه کرده تا مشکلات احتمالی برطرف شود. علاوه بر این شاید تا چند روز یا چند هفته، بیمار درد جزئی را در این نواحی حس کند که این البته طبیعی بوده و با گذشت زمان از بین خواهد رفت.
این روش درمانی گزینه مناسبی برای افرادی است که هیچ دندانی در فک خود ندارند یا دارای چند دندان طبیعی یا مصنوعی هستند اما استخوان فک آنها به اندازه ای قوی است تا از ایمپلنت پشتیبانی نماید. حتی اگر فردی برای تقویت استخوان فک نیازمند پیوند استخوان باشد باز هم می تواند کاندید مناسبی برای این روش باشد.
اوردنچر بر پایه ایمپلنت میزان بالاتری از پایداری و راحتی را برای کسانی که نیاز به دندان مصنوعی دارند فراهم می کند. فرایند این درمان نسبتا سریع بوده و معمولا کمتر از یک سال به طول می انجامد و شامل دو عمل جراحی کوچک می شود. مراقبت از اوردنچر نیز آسان و ماندگار بوده وفشار ناشی از پروتز را کاهش می دهد. آن همچنین باعث بهبود گفتار، تقویت نیش و به طور کلی ارتقاء سبک زندگی می¬شود. سایر مزایای اوردنچر بر پایه ایمپلنت عبارتند از: - راحتی بیشتر - ظاهری طبیعی تر - تحریک کمتر لثه - عدم نیاز به چسب های دندان مصنوعی - راحتی در خوردن و آشامیدن و در نتیجه بهبود هضم و تغذیه
- اوردنچر نیازهای روحی روانی بیماران را به طور کامل برآورده نمی سازد. - این روش درمانی نیازمند بهداشت صحیح و کنترل پلاک است. - هزینه آن نسبت به پروتزهای کامل بیشتر است. - اوردنچر بر پایه ایمپلنت از سایر روش درمانی حجیم تر است. - مشکل در گفتار
- سن و سلامت دهان و دندان شما: هر اندازه که سن شما پایین تر باشد، در زمان انجام اوردنچر، احتمال موفقیت درازمدت نیز بیشتر است. همچنین از آنجایی که حفظ و بهبود تراکم استخوان و نیز توانایی در جویدن غذا در اوردنچر نسبت به دندان های مصنوعی بیشتر است، انجام این درمان در جوانی می تواند سلامت دهان و دندان شما را بیشتر تضمین کند. بیماری های مزمن مانند دیابت، فشار خون بالا و بیماری های قلبی نیز می توانند بهبودی این روش های درمانی را به تأخیر بیندازند، گرچه در هر صورت یک دندانپزشک متخصص بهتر از همه می تواند برای درمان اوردنچر شرایط شما را ارزیابی کند. اما به طور کلی بهره مندی از سلامت عمومی احتمال موفقیت در این درمان را بالاتر می برد. - تراکم استخوان: از آنجایی که ایمپلنت برای اینکه در فک قرار گیرد به استحکام استخوان نیازمند است پس دارا بودن از تراکم استخوان کافی یکی از شرط های موفقیت این درمان به شمار می رود. - عادات مرتبط با سلامتی: عادت های مرتبط با سلامتی مانند سیگار کشیدن، نوشیدن بیش از حد الکل و رژیم غذایی نامناسب همگی می توانند بر موفقیت اوردنچر بر پایه ایمپلنت تأثیرگذار باشند، به ویژه سیگار کشیدن که برای افراد کاندید این روش منع مصرف دارد. نیکوتین و سایر مواد سرطان زا در سیگار جریان خون را محدود کرده و مانع بهبود بافت لثه می شوند. علاوه بر این شما باید از نوشیدن بیش از حد الکل خودداری نموده و در طی دوره بهبودی روی مصرف غذاهایی که غنی از ویتامین ها هستند مانند سبزیجات برگ دار و میوه ها تمرکز نمایید. تمامی این موارد می توانند سرعت بهبودی را افزایش داده و در مقابل خطر عوارض را کاهش دهند.
نظرسنجی ها نشان داده اند که پس از اتمام این روش، اکثر بیماران در روز اول با ناراحتی جزئی مواجه می شوند و در روز دوم درد کمتری نسبت به اولین روز وجود دارد.
اوردنچر بر پایه ایمپلنت بهترین گزینه برای افرادی است که دندان ندارد. زیرا ایمپلنت باعث ثبات اوردنچر شده و از تحلیل رفتن استخوان تا حد زیادی جلوگیری می نماید. در نهایت، با این روش درمانی اعتماد به نفس تا حد بالایی افزایش می یابد زیرا آنها دقیقا مانند دندان های واقعی هستند.
بهترین جایگزین برای پروتزهای مصنوعی می تواند پروتز ترکیبی دائمی باشد. پروتز هیبریدی از چندین ایمپلنت برای پشتیبانی از بریج در هر محل کاشت استفاده می نماید. این روش همچنین لبخندی واقعی به شما می بخشد که برای یک عمر ماندگار خواهد بود.
توصیه متخصصین دندانپزشکی به افراد سیگاری این است که قبل از انجام این درمان سیگار را کنار بگذارند. زیرا سیگار کشیدن بهبودی لثه را بسیار دشوار کرده و در نهایت باعث از بین رفتن ایمپلنت می شود.
هزینه اوردنچر مانند بسیاری دیگر از روش های دندانپزشکی تحت تأثیر مجموعه ای از عوامل قرار دارد. اما برای اطلاعات بیشتر توصیه می شود که در ابتدا مشاوره ای با دندانپزشک متخصص خود داشته باشید. دندانپزشک یک برنامه درمانی را متناسب با نیازهای خاص شما تنظیم نموده و هزینه دقیق تری را به شما ارائه خواهد داد. به طور کلی عوامل زیر در هزینه اوردنچر تأثیر دارند: - اسکن - روش نصب - موقعیت کلینیک دندانپزشکی - مهارت و تخصص دندانپزشک شما - پیوند استخوان - نوع مواد مورد استفاده
ویژگی اصلی اوردنچر که آن را از یک پروتز معمولی متمایز می نماید وجود ایمپلنت است که از آن پشتیبانی می نماید. همانطور که از نام اوردنچر بر می آید آن در ساختار خود از ایمپلنت استفاده نموده که با مزایای زیادی نسبت به پروتزهای معمولی همراه است. قدرت تکلم، غذا خوردن، ظاهر طبیعی و ماندگاری اوردنچر نسبت به پروتزهای سنتی بسیار بالاتر است.
سفید کردن اوردنچر مانند دندان های طبیعی امکان پذیر نیست، زیرا این پروتزها از پلاستیک ساخته شده اند. اما شما می توانید برای به حداقل رساندن رنگ دهی این پروتز، روزانه آن را تمیز کنید تا مواد غذایی و باکتری های پلاک از بین بروند. مسواک زدن با برس مصنوعی یا مسواک نرم، از لک شدن دائمی اوردنچر جلوگیری کرده و دهان شما را سالم نگه می دارد. سعی کنید برای تمیز کردن اوردنچر از مایع سفید کننده استفاده ننمایید مگر اینکه دندانپزشک شما دستورالعمل های خاصی را برای استفاده از مایع سفید کننده به شما داده باشد.
اگر پروتزها به طور منظم از دهان خارج نشده و تمیز نشوند، باکتری روی آن تجمع یافته و در نهایت به بوی بد دهان منجر می شود. همچنین اگر دهانتان خشک شده باشد و تمایل به تولید بزاق کمتری وجود داشته باشد، در این صورت بوی بد در دهان ایجاد می شود. بزاق دهان را مرطوب نگه می دارد اما خشکی دهان محلی برای تولید باکتری ها است. در نهایت اگر پروتز متناسب با بافت دهان نباشد می تواند لثه را تحریک کرده و در آن صورت زخم یا عفونت پدید آید که تمامی این ها سبب ایجاد بوی بد دهان می شوند.
نمی توان گفت که سن تقویمی به تنهایی شاخص مهمی برای انجام درمان اوردنچر است. زیرا مهمتر از سن، سلامتی شما است. دندانپزشک متخصص به جای این سوال بر این مسئله تأکید دارد که بیمار تا چه اندازه سالم است و آیا از استخوان کافی برای درمان اوردنچر بر پایه ایمپلنت برخوردار است یا خیر.
نمی توان گفت که برای دریافت اوردنچر دیر شده است. زیرا به دلیل پیشرفت های پزشکی، طول عمر افراد بالاتر رفته و در نتیجه آنها نیاز بیشتری به دندان های ثابت و با ماندگاری بالا پیدا می کنند. دندانپزشکی های مدرن با تکنیک های پیشرفته و استفاده از موادی با کیفیت بالا مثل پیوند استخوان این امکان را برای بیماران فراهم می آورند که از اوردنچر بهره برده و مزایای بسیاری را پس از آن تجربه کنند.
در ایمپلنت All on 4 شما برای هر یک از دندان هایی که از دست داده¬ اید نیازی به کاشت ندارید. تمام آنچه که نیاز دارید چهار ایمپلنت دقیقا در بالای دهان و چهار مورد در قسمت پایین است تا به لبخند ایده آل خود دست یابید. از آنجایی که این ایمپلنت از تیتانیوم ساخته شده است، توانایی منحصر بفردی در پیوند خوردن با استخوان زنده داشته و اینکه به عنوان بخشی از آن عمل کند. پس در نهایت در ایمپلنت All on 4 ایمپلنت بخشی از استخوان فک شده و به عنوان پایه ای محکم و طولانی مدت برای دندان های جدید شما عمل می کند. این همجوشی استخوان علاوه بر حصول اطمینان از ثابت ماندن ایمپلنت های شما در جای خود، فواید مهم دیگری نیز دارد: از تحلیل استخوان جلوگیری کرده و در نتیجه ساختار صورت شما جوان تر و سلامت دهان و دندان شما بیشتر خواهد شد. شاید بزرگترین شگفتی در مورد قوس کامل این باشد که چقدر سریع می تواند زندگی شما را متحول سازد.
روش ایمپلنت All on 4 معمولا به شرح زیر می باشد: - دندانپزشک متخصص در درجه اول از فک بالا یا پایینی شما یا هر دو قالب گیری می نماید و آن را به لابراتوار دندانپزشکی ارسال می کند. تکنسین ها در لابراتوار با استفاده از قالب قادر خواهند بود تا بریج های دندان مصنوعی را طراحی کرده و به صورت سفارشی برای شما بسازند. - عکس هایی با اشعه ایکس از دندان ها و فک شما گرفته می شود تا دندانپزشک بهتر بتواند وضعیت دهان و دندان شما را ارزیابی نموده و برنامه ریزی جامعی برای شما طراحی نماید. - در صورتی که دندان های شما دچار مشکلاتی چون پوسیدگی یا شکستگی و مشکلات دیگری باشند، متخصص آنها را برطرف نموده و اقدام به برداشت بافت های آسیب دیده نیز می کند. - قبل از عمل جراحی، شما بی حسی دریافت خواهید کرد تا هرگونه اضطراب، درد و یا ناراحتی را در حین درمان احساس نکنید. - دو ایمپلنت که از جنس تیتانیوم هستند در جلوی فک یعنی جایی که بافت های استخوانی مقاومت بیشتری را نسبت به تحلیل توده دارند قرار داده می شوند. دو عدد دیگر نیز در پشت فک و با زاویه بین 30 تا 45 درجه قرار داده می شوند. - پس از این مرحله، مجموعه دندان های جدید به ایمپلنت وصل شده و مطابق با نیش و لثه شما تنظیم می شوند.
- رسیدن به نتایج فوری و سریع: کل پروسه ایمپلنت All on 4 در یک روز انجام می شود البته به جز جلسات مشاوره، معاینه و تنظیم. - رسیدن به ظاهری طبیعی و زیبا: این نوع ایمپلنت به دلیل استفاده از مواد درجه یک به صورت منسجم در دهان قرار داده شده و ساختار و ویژگی های صورت را حفظ می نماید. علاوه بر این، آن به تحریک ساختارهای استخوانی مخصوصا در فک کمک کرده و سبب می شود که صورت جوان تر و پُرتر به نظر برسد. ¬- نتایج دائمی: تا زمانی که شما از ایمپلنت All on 4 مراقبت منظم و روزانه به عمل آورید نتایج آن برای شما ماندگار خواهند بود. - قیمت بسیار مناسب: از آنجایی که تعداد ایمپلنت های مورد استفاده در این روش کم بوده و نیازی به انجام پیوندهای استخوان برای آن نیست، آن یک روش بسیار مقرون به صرفه محسوب می شود. - عملکرد طبیعی ایمپلنت: ایمپلنت All on 4، برخلاف دندان های مصنوعی معمولی که با مکش در دهان قرار می گیرند مانند دندان های طبیعی و کامل خود فرد عمل می کنند. در واقع پس از فرآیند بهبودی، شما می توانید به راحتی غذا بخورید و صحبت کنید.
برخلاف پروتزهای مصنوعی، این نوع ایمپلنت یک راه حل ثابت و دائمی بوده و در صورت مراقبت صحیح می تواند تا آخر عمر با شما همراه باشد. دندان ها از آنجایی که قوی و پایدار هستند، برعکس پروتزهای مصنوعی، طبیعی به نظر می رسند و شما می توانید از خوردن تمامی غذاهای مورد علاقه خود لذت ببرید. با این ایمپلنت لازم نیست که نگران افتادن دندان های مصنوعی باشید. علاوه بر این از آنجایی که دندان های جایگزین در جای خود ثابت شده اند، تمام مزایای دندان های اصلی را برای شما فراهم می آورند و دیگر مانند پروتزهای مصنوعی آزار دهنده و خسته کننده نیستند.
این روش درمانی برای به حداقل رساندن درد طراحی شده است و در اکثر موارد دندانپزشک شما از بی حسی موضعی استفاده می نماید تا درد و ناراحتی شما را به حداقل برساند. ممکن است پس از جراحی کمی تورم یا درد داشته باشید اما از اینکه چقدر سریع آنها برطرف می شوند قطعا متعجب خواهید شد.
دندانپزشک متخصص به طور معمول توصیه می نماید که برای سازگاری با لبخند جدید خود حداقل دو یا سه روز زمان بگذارید. با این حال بسیاری از افراد احساس می کنند که بلافاصله پس از روز جراحی می توانند به برنامه روزانه و فعالیت های خود بازگردند.
اگر شما در حال حاضر از دندان های مصنوعی استفاده می کنید و یا در آینده به آنها نیاز پیدا خواهید کرد و در ضمن از سلامتی عمومی خوبی نیز برخوردار هستید پس می توانید کاندید مناسبی برای انجام این روش باشد. تعیین اینکه شما کاندید مناسبی هستید در نهایت دندانپزشک متخصص بر اساس مشاوره و معاینه کامل دهان و دندان شما، سی تی اسکن استخوان فک و تصاویر دیجیتال می تواند این روش را به شما پیشنهاد نماید. به ندرت پیش می آید که یک سابقه بیماری یا پزشکی در توانایی شما برای دریافت این روش تداخل ایجاد نماید. با مراجعه به یک کلینیک دندانپزشکی معتبر قطعا تمامی سوابق پزشکی شما قبل از تصمیم گیری برای این روش بررسی خواهد شد تا مشخص شود که آیا سلامت شما اجازه این جراحی را می دهد یا خیر.
هزینه این روش بر اساس مواد مصرفی و تعداد دندان های مورد نیاز شما متفاوت است. عوامل دیگری که بر هزینه تأثیرگذار هستند عبارتند از مهارت و تخصص دندانپزشک، موقعیت جغرافیایی کلینیک و روش های درمانی که باید بیمار قبل از این عمل انجام دهد. اما از آنجایی که این روش نیاز به پیوند استخوان را به حداقل می رساند و به طور معمول از تعداد کمی ایمپلنت استفاده می نماید هزینه کمتری دارد.
قطعا بله. مخصوصا اگر شما به یک دندانپزشک با تجربه رجوع کنید او می توانید به گونه ای این درمان را برای شما انجام دهد که دندان های کاشت شده با دندان های طبیعی قابل تشخیص نباشند. علاوه بر این، دندانپزشک متخصص با دقت از خطوط طبیعی شما قالب گیری کرده و می تواند از تناسب کامل فرم صورت شما اطمینان حاصل نماید.
بله حتما. دقیقا مانند هر روش پزشکی دیگر، کیفیت مواد و محصولات مورد استفاده برای موفقیت این جراحی بسیار تأثیرگذار هستند. از آنجایی که ایمپلنت در استخوان فک و به طور دائمی در بدن شما قرار می گیرد پس باید از نظر علمی مورد آزمایش قرار گرفته و از موادی با بالاترین کیفیت استفاده شود. مواد درجه یک که با تحقیق و راه حل های نوین دندانپزشکی و مفاهیم درمانی به بازار عرضه شده اند می توانند کیفیت زندگی افراد را تا حد بالایی بهبود ببخشند.
بله شما می توانید از این روش درمانی برای هر دو فک خود استفاده کنید.
بر اساس مطالعات منتشر شده مشخص شده است که میزان موفقیت این روش درمانی به اندازه 98. درصد در قوس پایین و 94 درصد برای قوس فوقانی است.
ایمپلنت All on 4 تنها از 4 کاشت در یک قوس استفاده می نماید. در حالی که در کاشت های معمولی از 5 تا 8 ایمپلنت استفاده می شود. ایمپلنت های خلفی در روش All on 4 در یک زاویه قرار گرفته و باعث می شوند که قدرت بیشتری با بهره گیری از حداکثر حجم استخوان موجود پدید آید. کاشت های معمولی معمولا به پیوند استخوان نیاز داشته و بهبودی آن حدودا شش ماه طول می کشد. اما در All on 4 بیماران معمولا به این پیوند نیازی نداشته و شانس آنها نیز از نظر موفقیت بالینی بالاتر است. به طور کلی این روش برای کاهش درد و ناراحتی شما و نیز صرفه جویی در زمان و هزینه طراحی شده است.
می توان گفت سن عامل تعیین کننده ای برای انجام این روش درمانی نیست. شاید شما احساس کنید که سنتان باعث می شود نتوانید از مزایای ایمپلنت دندان بهره مند شوید اما فراموش نکنید که در این زمینه سلامتی شما عامل مهم تری است. اگر از سلامتی کافی برای کشیدن دندان برخوردار هستید به احتمال زیاد می توانید ایمپلنت All on 4 را دریافت نمایید. اما در هر صورت بهتر است که قبل از تصمیم گیری با دندانپزشک خود مشورت نمایید.
طراحی درمان All on 4 مبتنی بر زاویه دادن به ایمپلنت های دندان و تا حدی است که بتواند هر چه بیشتر با استخوان فک ارتباط برقرار نماید. برای بسیاری از بیماران، پیوند استخوان ضروری نیست زیرا می توان از ایمن بودن این روش در کاشت و ارتباط آن با فک تا حد زیادی اطمینان حاصل نمود. اما در هر صورت در جلسه مشاوره، دندانپزشک شما بررسی خواهد نمود که آیا به پیوند استخوان نیاز دارید و می توانید این روش را انجام دهید یا خیر.
- یکپارچه نشدن ایمپلنت: ممکن است ایمپلنت All on 4 همیشه به خوبی با استخوان ادغام نشود و در واقع تأثیر آن به به یکپارچه شدن ایمپلنت با استخوان فک شما بستگی دارد. برای مثال عواملی چون پوکی استخوان، سیگار کشیدن یا نحوه تغذیه می توانند از موفقیت این درمان بکاهند. - عدم موفقیت ایمپلنت All on 4: در صورتی که شما به بیماری یا عفونت لثه مبتلا باشید ممکن است نتیجه ایمپلنت All on 4 طبق انتظار نباشد. شما می توانید با مسواک زدن، استفاده کردن از نخ دندان و مراجعه منظم به دندانپزشکی از ایمپلنت خود به طور صحیح مراقبت نموده و موفقیت بالای آن را تضمین نمایید. از عوارض این روش درمانی می توان به بروز عفونت، کندی روند بهبودی یا خونریزی های شدید اشاره نمود. اما به یاد داشته باشید که بیشتر این عوارض به زودی از بین می روند و اثر بلند مدتی نخواهند داشت.
میزان زمان مورد نیاز برای استراحت معمولا پس از درمان تعیین می شود زیرا زمان بهبودی از یک بیمار به بیمار دیگر متفاوت است. اما اکثر آنها در طی سه یا چهار روز پس از درمان می توانند به محل کار خود بازگشته و فعالیت های کاری و روزمره خود را از سر گیرند.
در طول دوره نقاهت، دستورالعمل های خاصی در مورد اینکه کدام غذاها را بخورید و از کدام مواد غذایی اجتناب کنید توسط دندانپزشک به شما داده می شود. برای جلوگیری از اضافه بار ایمپلنت در طی پنج ماه اول باید رژیم نرم داشته باشید. برای مثال، پاستا، ماهی، مرغ بدون استخوان و ... . قطعا دندانپزشک متخصص یک برنامه غذایی مناسب در اختیار شما قرار می دهد تا به ایمپلنت شما لطمه ای وارد نیاید.
ایمپلنت فوری در حقیقت همان ایمپلنت معمولی است که سرعت بالاتری در پیوند خوردن با استخوان فک داشته و طول درمان آنها نیز بسیار کمتر از ایمپلنت معمولی است. برخلاف ایمپلنت های ساده که معمولا شامل یک فرآیند چند مرحله ای هستند و انجام آنها ممکن است چندین ماه به طول انجامد، در این نوع روش درمانی، دندانپزشکان می توانند ایمپلنت فوری را با یک نتیجه بسیار سریع جایگذاری نمایند. جنس این ایمپلنت از تیتانیوم بوده و برای پیوند استخوان در فک قرار داده می شوند و پس از آن دندانپزشک تاج را جایگزین دندان می نماید.
طبق گزارشات موردی منتشر شده در مجله ملی جراحی فک و صورت (the National Journal of Maxillofacial Surgery)، ایمپلنت های معمولی شامل کشیدن دندان های پوسیده، دو تا چهار ماه انتظار برای بهبودی ساکت (socket)، قرار دادن ایمپلنت، سه تا شش ماه انتظار برای استخوان سازی و در نهایت قرار دادن تاج روی کاشت می شود. اما در ایمپلنت فوری، دندانپزشکان کل فرآیند را تنها طی یک روز انجام می دهند و می توانند از روند ترمیم و زخم جلوگیری نمایند. این روش یک فرآیند فوق العاده برای جایگزین نمودن دندان های کشیده شده بلافاصله پس از جراحی بوده و می تواند ماه های انتظار را به حداقل برساند.
با انجام ایمپلنت فوری مزایای زیر حاصل می آید: - زمان انتظار کمتر می توان گفت بزرگترین مزیت ایمپلنت فوری، زمان انتظار بسیار کم آن است. به طور معمولی، درمان ایمپلنت های دندانی یک فرآیند چند مرحله ای است که شامل دوره های بهبود میان این مراحل می شود. با استفاده از فناوری مدرن امروزی و نیز ایمپلنت فوری می توان مدت زمان مراحل درمان را به حداقل رساند و بیماران سریع تر و اغلب در یک جلسه به دندان های خود برسند. - رسیدن به لبخندی طبیعی با ایمپلنت فوری صاحب دندان هایی از مواد فوق العاده محکم و طبیعی خواهید شد که ظاهری بسیار زیبا دارند و می توانند اعتماد به نفس شما را تا حد زیادی بهبود بخشید. - عملکرد فوری دندانپزشکی از آنجایی که بیماران می توانند در یک روز با جراحی به دندان های خود برسند، بازگشت فوری را نیز تجربه خواهند کرد. بدین ترتیب، آنها قادر خواهند بود غذاهایی را که به دلیل عدم دندان نمی توانستند مصرف کنند، گاز زده و بجوند. - ترمیم لبخند دائمی ایمپلنت قرار است تا پایان عمر با شما بماند. زمانی که شما به طور مناسب از آن مراقبت نمایید، شاهد ماندگاری و طول عمر بالا و نیز عملکرد شگفت انگیز دندان های خود خواهید بود. - بازیابی کانتور صورت به وسیله ایمپلنت فوری - کاهش چین و چروک های ناشی از تحلیل استخوان فک با ایمپلنت فوری - نصب دندان ها روی فک از بین رفتن هرگونه لغزش - از میان رفتن هرگونه حساسیت به گرما و سرما - عدم نیاز به به پیوند استخوان - کاهش درد و ناراحتی بیمار و در نتیجه کاهش دفعات مراجعه به دندانپزشکی - به وجود آمدن وقفه کمتر در فعالیت های عادی - عوارض کمتر - مقرون به صرفه بودن درمان با ایمپلنت فوری
بله شما می توانید در یک روز صاحب دندان هایی زیبا و طبیعی با ایمپلنت فوری شوید. متخصصین ایمپلنت بیش از یک دهه است که با این روش درمانی انقلابی عظیم در کاشت دندان به پا کرده و می توانند بلافاصله در یک روز دندان های از دست رفته را با ایمپلنت جایگزین نمایند. بیماران با ایمپلنت فوری می توانند از یک لبخند سریع و طبیعی بهره مند شوند، خواه نیاز به یک تعویض یا چند دندان داشته باشند و یا دیگر تحمل دندان های مصنوعی را ندارند.
می توان گفت بیشترین نگرانی در مورد هر روش از ایمپلنت، استخوان سازی است. در استخوان سازی ایمپلنت با استخوان فک پیوند خورده و این پروسه ممکن است بین سه تا شش ماه به طور بیانجامد. در صورتی که در این پروسه تغییری رخ دهد می تواند روند بهبودی را به تأخیر انداخته و آن را دچار اختلال نماید. از این رو به بیمارانی که ایمپلنت فوری انجام می دهند توصیه می شود که با دقت دستورالعمل های متخصص دندانپزشکی را انجام دهند تا مشکلی در زمینه پیوند استخوان برای آنها رخ دهند. به طور کلی معایب ایمپلنت فوری عبارتند از: - برخی شواهد افزایش خطر شکست ایمپلنت فوری را در مقایسه با روش های معمولی گزارش نموده اند. - برخی مطالعات نشان داده اند که تحلیل استخوان حاشیه ای در ایمپلنت فوری یا یک روزه بیشتر دیده می شود. این بدان معناست که استخوان به مرور زمان از بین رفته و باعث شکست در ایمپلنت می شود. - درد و ناراحتی و یا عفونت پس از ایمپلنت یک روزه در مقایسه با ایمپلنت های معمولی ممکن است بیشتر باشد.
دندانپزشک متخصص بهترین فردی است که می تواند تشخیص دهد که آیا شما کاندید مناسبی برای دریافت ایمپلنت یک روزه یا فوری هستید یا خیر. از این رو معاینه کاملی از دهان و دندان شما انجام شده و موارد زیر را با دقت ارزیابی می نماید: - یک یا چند دندان شما از دست رفته باشید و یا آسیب دیده باشند. - شما می خواهید که ظاهر دندان های شما فوری بهبود یابند. - از تراکم استخوان کافی در ناحیه کاشت برخوردار باشید. - بافت دهان و دندان های شما سالم باشند. - دندان های خود را بیش از اندازه نساییده باشید. - دچار شرایط خاص پزشکی نباشید که بر بهبود استخوان تأثیر منفی داشته باشد و آن را به تأخیر بیندازد.
گزارشات موردی جراحی ملی فک و صورت وجود عوامل زیر را برای ایمپلنت فوری یا یک روزه موثر می دانند؟ - کیفیت استخوان اگر استخوانی که قرار است در آن کاشت انجام شود، از تراکم کافی برخوردار نباشد شاید فرد نتواند گزینه ایده آلی برای این روش درمانی باشد. - عمق استخوان ایمپلنت ها نمی توانند از ده میلی متر کوچکتر باشند و اگر استخوان کافی برای پیوند وجود نداشته باشد نمی توان آنها را قرار داد. - نیروی روی دندان بسته به خصوصیات و موقعیت دندان در رابطه با نیش یا بایت طبیعی فرد، دندان جایگزین درجه های متفاوتی از قدرت را تحمل می نماید. از این رو ایمپلنت های فوری نباید بیش از اندازه تحت فشار جانبی قرار گیرند.
برای انجام این روش درمانی، متخصص در ابتدا با استفاده از تکنیک هایی خاص اقدام به کشیدن دندان های موجود یا بقایای آنها می نماید. در این روش، با حفظ بافت اطراف لثه، بهترین نتیجه ممکن حاصل می آید. زمانی که دندان آسیب دیده از میان برداشته شد، یک ایمپلنت در محل قرار داده می شود. اگر نیازی به مواد پیوند استخوانی بود، با حفظ خطوط طبیعی در اطراف ایمپلنت و برای پر کردن حاشیه آن استفاده می شود. سپس در صورتی که امکان پذیر باشد، بعد از ایمپلنت، تاج قرار داده می شود و در غیر این صورت، متخصص پس از چند روز اقدام به انجام این کار می نماید. زمانی که ایمپلنت پیوند محکمی را با ساختار استخوان برقرار نمود، بیمار تاج دائمی را دریافت و به لبخند ایده آل خود خواهد رسید.
به طور کلی می توان انتظار 15 تا 20 سال ماندگاری را برای ایمپلنت فوری داشت که این البته به بیمار و نحوه مراقبت او از ایمپلنت های خود بستگی دارد. البته شاید افراد با گذشت زمان مقداری سایش را نیز تجربه کنند که این نیز به نوبه خود در هر بیمار متفاوت است.
ایمپلنت یک روزه یا فوری در صورتی که توسط دندانپزشک ماهر و معتبر انجام شود قطعا یک گزینه ایمن برای جایگزینی دندان ها است. برخی از این متخصصین معتقدند که هر چند ممکن است مشکلات نادری رخ دهند اما آنها جزئی بوده و به راحتی قابل درمان می باشند. نکته ای که در این مورد مهم است، مراجعه به یک متخصص با تجربه و با مهارت است تا بتواند به خوبی سلامت دهان و دندان های شما را تضمین نماید.
ایمپلنت فوری برای همه بیماران تقریبا بیماران موفقیت آمیز است اما بالاخص برای کسانی بهتر است که دندان های جلویی یا تمامی دندان های خود را از دست داده اند و یا در کل فک پایین، از ایمپلنت برخوردار هستند. توجه داشته باشید که موفقیت این روش درمانی تا حد بالایی بستگی به سلامت دهان و دندان بیمار بستگی دارد و همچنین اینکه او برای حفظ این موفقیت تا چه حد دستورالعمل های مربوط به رژیم غذایی را در سه ماه اول رعایت می نماید. . در واقع در این بازه سه ماه است که ایمپلنت به استخوان پیوند می خورد و از این روز بهتر است که بیمار از خوردن غذاهای بسیار سفت تا حد امکان خودداری کند تا این کار منجر به نارسایی و شکست ایمپلنت نشود.
ممکن است بیماران پس از قرار دادن ایمپلنت یک روزه در نواحی مولار که شامل تکنیک های بازسازی می شود درد خفیف تا متوسطی را به همراه تورم حاشیه ای شدید تجربه نمایند. مطالعات نشان داده اند افرادی که سیگار می کشیده اند در مقایسه با سایرین درد و ناراحتی بیشتری در این روش داشته اند. اما در مجموع این درد و ناراحتی موقتی بوده و در صورتی که فرد با دستورالعمل های دندانپزشک را به خصوص در مورد رژیم غذایی با دقت اجرا نماید، خیلی زود بهبود می یابد.
طبق گزارشات موردی، احتمال موفقیت این روش درمانی بالای 95 درصد بوده است و همانطور که در بالا هم اشاره شد نیازها و وضعیت فردی شخص هم بسیار در این میزان موثر است. به طور کلی این روش درمانی نتایج خارق العاده ای را برای فرد رقم زده و اعتماد نفس او را تا حد زیادی افزایش می دهد. بیماران مجبور نیستند که دیگر برای رسیدن به لبخند ایده آل خود استرس زیادی را متحمل شوند و عادات خوردن و گفتاری آنها به سرعت به روند قبلی خود باز خواهد گشت.
برخی از عوارض کوتاه مدت ایمپلنت فوری عبارتند از خونریزی، عفونت، هماتوم و ... . البته اگر این عمل جراحی توسط یک دندانپزشک متخصص و با تجربه صورت گیرد می تواند با حداقل میزان همراه بوده و در کوتاه ترین زمان برطرف شوند. عدم رعایت زمان فاصله مناسب میان دندان های طبیعی و ایمپلنت نیز یکی دیگر از عوارض آن است. بین دو ایمپلنت در روش های معمولی کمتر از سه میلی کمتر و بین دندان ایمپلنت و دندان طبیعی این فاصله کمتر از دو میلی متر می باشد. در نهایت اگر فرد جنس نامطلوبی را برای پروتز دریافت نماید یا بهداشت دهان و دندان را با دقت رعایت ننماید ممکن است با مشکلات و عوارض بسیار جدی مواجه شود.
هزینه ایمپلنت دندان بسته به شرایط افراد متفاوت بوده و دندانپزشک متخصص پس از اینکه تمامی موارد را برای فرد ارزیابی نمود هزینه دقیق تر را تعیین می کند. اما به طور کلی قیمت ایمپلنت فوری به عوامل زیر بستگی دارد: - شرایط و وضعیت دهان و دندان بیمار و اینکه قبل از ایمپلنت یک روزه، به چه روش های درمانی دیگری نیاز دارد. - قیمت هر واحد ایمپلنت بر اساس برند مورد استفاده متفاوت خواهد بود؛ اینکه از چه موادی بوده و ساخت کدام کشور می باشد. - یکی دیگر از موارد، نوع سختی قرارگیری در استخوان فک است. همچنین اینکه سینوس لیفت و بازسازی استخوان تا چه مراحلی پیش می رود. - مهارت و تجربه دندانپزشک متخصص نیز یکی از عوامل مهم و تعیین کننده قیمت ایمپلنت فوری می باشد. - موقعیت جغرافیایی کلینیک دندانپزشکی نیز عامل موثری در افزایش یا کاهش هزینه می تواند باشد.
کسانی که به کلینیک دکتر محمدی مراجعه می‌کنند می‌توانند با در اختیار داشتن گواهی دندانپزشکی دکتر شهاب محمدی و تصویر بعد و قبل از دریافت خدمات دندانپزشکی، هزینه‌ی درمانی‌شان را از بیمه خود باز پس بگیرند.
بسیاری از تجهیزات دندانپزشکی وابسته به قیمت دلار می باشد و این نوسانات قیمت باعث ایجاد تغییراتی در نحوه اقساط می شود. به همین دیلیل نمیتوان به صورت دقیق نحوه اقساط را ذکر کرد. در صورت وجود، شرایط اقساط خدمات، فقط در ویزیت حضوری خدمت مراجعه کنندگان بیان می شود. لازم است یاد آور شویم که هزینه ها متناسب با پیشرفت کار و مرحله به مرحله دریافت می شود و تمام هزینه ها در ابتدا دریافت نخواهد شد.
معمولا پاسخگویی به مراجعه کنندگان در خصوص برند ها، سوال های متوالی و پیچیده ای را در ذهن مخاطب ایجاد میکند. به همین دلیل ما ترجیح میدهیم در مورد برند ها، در مراجعه حضوری اطلاعات بیشتری بدهیم. البته اطلاعات کشور سازنده ایمپلنت در صفحه قیمت ایمپلنت موجود می باشد.
ایمپلنت دندانی در حقیقت یک ریشه مصنوعی از جنس تیتانیوم است که به جای ریشه طبیعی دندان شما در استخوان فک کاشته می شود. همانطور که دندان طبیعی روی ریشه سوار شده است، یک یا چند دندان پروتزی یا تاج دندانی که در آزمایشگاه ساخته شده اند نیز روی ایمپلنت هایی که نقش پایه را برای آنها دارد؛ سوار می شوند. ایمپلنت معمولا 8 هفته پس از کشیدن دندان یا خارج کردن ریشه دندان از طریق جراحی، با سوراخ کردن استخوان فک در محل مورد نظر کاشته می شود. چون ایمپلنت این خصوصیت را دارد که می تواند به طور کامل با استخوان فک جوش بخورد؛ به خوبی قادر است به عنوان یک ریشه دائمی برای تاج دندان به کار رود.
مینی ایمپلنت از یک پایه تیتانیومی که درون استخوان فک کاشته می شود تشکیل شده که انتهای آن یک گوی کوچک و یک سوکت همراه با حلقه پلاستیکی قرار گرفته که وظیفه چسباندن دندان به پایه را برعهده دارد. کاشت دندان به روش مینی ایمپلنت مانند ایمپلنت معمولی با جایگزین کردن ریشه های دندان و ایجاد پایه ای برای قرار دادن دندان مصنوعی روی آن انجام می گیرد. ساختار مینی ایمپلنت کاملا با ایمپلنت معمولی مشابه است فقط از لحاظ ظاهری کمی کوچکتر و حدود 1.8 تا 3.3 میلی متر (در حدود یک خلال دندان) است.
اندازه های مختلف ایمپلنت موضوعی است که بیشتر دندانپزشکان پیش از شروع عمل کاشت دندان به آن توجه می کنند و شاید این موضوع برای بیماران چندان جالب توجه نباشد. بنابراین سازندگان ایمپلنت با بهره گیری از دانش پزشکان متخصص توانستند ایمپلنت ها را به گونه ای در سایزها، اندازه ها و ابعاد مختلف طراحی کنند که پزشکان بتوانند به راحتی گزینه مناسب را برای هر بیمار انتخاب کنند. قطر ایمپلنت یکی از مهمترین خصوصیاتی است که اصلی ترین نقش را در ایده ال بودن عمل کاشت ایمپلنت ایفا می کند. به طور کلی می توان گفت ایمپلنت هایی با قطر کمتر در قسمت جلوی آرواره و ایمپلنت هایی با قطر بیشتر در نواحی عقبی آرواره کاشته می شوند. طول ایمپلنت از دیگر ویژگی های ابعادی آن است که دندانپزشک براساس محل کاشت و شکل استخوان فک هر بیمار، آن را انتخاب می کند. ایمپلنت ها با طول های متفاوتی از 8 میلی متر تا 16 میلی متر در دسترس هستند.
در حقیقت ایمپلنت های دندانی به این منظور طراحی شدند که هم ظاهری شبیه به دندان طبیعی داشته باشند هم عملکرد آنها در دهان مانند دندان طبیعی خود بیمار باشد. پس از کاشت ایمپلنت، بیمار می تواند به راحتی هرچه را می خواهد بجود، با اعتماد به نفس لبخند بزند، بدون احساس خجالت در فعالیت های اجتماعی شرکت کند و دیگر نگران این نباشد که اگر دندان مصنوعی از دهانش بیرون بیفتد چه ظاهر ناخوشایندی پیدا خواهد کرد. ایمپلنت دندان و ضمائم آن موجب حفظ جوانی و ساختار چهره می شود و از بروز بیماریهای لثه و تحلیل استخوان نیز جلوگیری می کنند.
عفونت در مرحله کاشت ایمپلنت یا پس از آن ممکن است به بافت های اطراف مانند دندان های دیگر یا رگ ها آسیب وارد کند. همچنین کاشت دندان به روش ایمپلنت ممکن است به رشته های عصبی نیز آسیب رسانده و موجب شود بیمار درد شدیدی احساس کند. بی حسی یا احساس خارش در دندانهای طبیعی دیگر، لثه، لب ها، چانه و مشکلات سینوسی زمانیکه ایمپلنت ها در فک بالا کاشته می شوند؛ نیز از دیگر اثرات منفی ایمپلنت های دندانی است که البته در صورتیکه پزشک تخصص کافی در ایمپلنت دندان نداشته باشد به ندرت در بیمار مشاهده می شود.
تقریبا هر کسی که یک یا چند دندان و یا تمامی آنها را از دست داده باشد میتواند کاندید مناسبی برای ایمپلنت دندان باشد. اما برای تصمیم گیری بهتر در این زمینه با متخصص دندانپزشکی مشورت نمایید تا مطابق با نیازهای شما بهترین گزینه را پیشنهاد کند.
گاهی اوقات دو یا چند دندان در یک ردیف از بین می روند یا ممکن است بشکنند و نیاز به کشیدن و جایگزین شدن داشته باشند. دراینصورت با توجه به نظر پزشک براساس ارزیابی ها و نتایج عکسبرداری می توان به جای کاشت ایمپلنت های مجزا برای هر دندان از بریج برپایه ایمپلنت استفاده کرد. در این روش ردیفی از تاج های دندانی مصنوعی توسط یک یا دو ایمپلنت نگهداری می شوند.
• ظاهر ناخوشایند، چروکیدگی و پیری زودرس • تحلیل استخوان فک • احساس درد هنگام خوردن و جویدن • از دست دادن اعتماد به نفس • به هم خوردن نظم سایر دندانها • عفونت لثه و آسیب دیدن سایر دندانها • سردرد • بیماری لثه
در حقیقت می توان گفت به طور کلی ۹۵ درصد افرادی که یک یا چند دندان خود را از دست داده‌اند می‌توانند بدون اینکه نگران از دست دادن آن در طولانی مدت باشند؛ ایمپلنت انجام دهند. در شرایطی که فرد از سلامت عمومی برخوردار باشد دلیلی وجود ندارد که نتوان عمل کاشت دندان را انجام داد اما چند بیماری خاص و شرایط خاص وجود دارد که ممکن است ایمپلنت دندان را با شکست مواجه کند.
چند بیماری خاص و شرایط خاص وجود دارد که ممکن است ایمپلنت دندان را با شکست مواجه کند. در چنین شرایطی این افراد باید بدانند که کاندید مناسبی برای انجام ایمپلنت دندان نیستند؛ این شرایط و بیماری های خاص به چند دسته محدود تقسیم می شوند: دیابت کنترل نشده ، بارداری، سکته قلبی، ضربان قلب نامنظم و غیرقابل کنترل، پوکی استخوان ، بیماران تحت‌ رادیوتراپی به‌خصوص در ناحیه فک و صورت، شیمی‌درمانی و پرتودرمانی، مصرف طولانی مدت بیس ‌فسفونات، بیماری‌ در سیستم ایمنی بدن مانند لوسمی، کشیدن سیگار و قلیان ، افراد کوچکتر از ۱۸ سال.
در روش بریج ایمپلنت نیز مانند بریج سنتی می توان از دو یا چند ایمپلنت دندانی برای قرار دادن بریج روی آنها استفاده کرد با قرار دادن پایه تیتانیومی در استخوان فک در محلی که دندان از دست رفته، پایه ایمپلنت کاشته میشود. این پایه ها با بافت استخوانی جوش خورده و یک ریشه مصنوعی را بوجود می‌آورند سپس می توان دندان مصنوعی را روی آنها مستحکم کرد. در روش بریج سنتی دندان، چند تاج که به هم متصل شده اند روی دندانهای طبیعی دو طرف جای خالی سوار میشوند. این تاج های دندانی برای ایجاد یک پل و نگه داشتن دندان مصنوعی مورد استفاده قرار می گیرند. درست است که در روش بریج جای خالی دندان پر میشود اما دندان مصنوعی به درستی به استخوان متصل نمی شود. بنابراین در روش بریج سنتی ثابت، جایگزینی دندان با یک تاج دندانی مصنوعی انجام می گیرد و بریج دندانی از طریق یک فریم فلزی یا پورسلین به دندانهای کناری متصل می شود. در این روش دندانهای سالم کناری مینای خود را تا حدودی از دست می‌دهند و به همین علت ریسک عفونت کردن و پوسیدگی در آنها به شدت بالا می رود. درحالیکه با کاشت دندان به روش ایمپلنت نه تنها جای خالی دندان توسط پایه مستحکم تر و تاج دندانی هم اندازه با آن پر می شود بلکه نیازی به آسیب رساندن به دندان‌های کناری در روش کاشت ایمپلنت نیست.
نتایج تحقیقات نشان داده است که روش های مختلف جایگزین کردن یک یا چند دندان از دست رفته، نتایج یکسانی روی فرد بیمار ندارند بلکه کاشت دندان به روش ایمپلنت مزایای بسیار بیشتری برای بیمار چه از لحاظ زیبایی و چه از لحاظ حفظ سلامت دهان و دندان ایفا می‌کند. یکی از دلایل مهمی که ایمپلنت دندان را از سایر روش های جایگزین کردن دندان از دست رفته متمایز می کند عدم آسیب رساندن آن به دندانهای مجاور است. نکته مهم تر این است که کاشت دندان به روش ایمپلنت با جلوگیری از تحلیل استخوان فک حتی به سالم تر ماندن دندانهای طبیعی مجاور نیز کمک می کند.
ایمپلنت دندان ثابت و اوردنچر دو تکنیک جدید و پیشرفته هستند که می توانند جایگزین مناسبی برای دندان مصنوعی سنتی باشند. انتخاب یکی از این روشها برای افرادی که یک یا چند دندان خود را از دست داده اند؛ چندان آسان نیست. دندان مصنوعی سنتی را می توان تقریبا برای تمام بیمارانی که تعداد زیادی از دندان هایشان از بین رفته، به کار برد اما ایمپلنت دندان ثابت یا اوردنچر تنها در صورتی که لثه و استخوان فک فرد از استحام و سلامت کافی برخوردار باشد؛ قابل استفاده است چون در روش کاشت ایمپلنت یا اوردنچر از دو یا چند ایمپلنت به عنوان پایه برای نگهداری پروتز دندان مصنوعی استفاده می گردد. جایگزین کردن دندان های از دست رفته با ایمپلنت دندان یا اوردنچر مزایای بسیار زیادی نسبت به دندانهای مصنوعی متحرک دارد. این نوع دندان های ایمپلنت شده نه تنها به رشد استخوان فک کمک کرده و توانایی خوردن و صحبت کردن را مانند دندان های طبیعی برای بیمار فراهم می کند بلکه به جوان تر ماندن چهره آنها نیز کمک می‌کند.
نسبت به روش‌های دیگر جایگزین کردن دندان های از دست رفته مانند مینی ایمپلنت، دندانهای مصنوعی یا بریج دندانی می‌توان گفت که کاشت دندان به روش ایمپلنت طول عمر بیشتری دارد و تقریباً یک روش دائمی است. چون پایه ایمپلنت از جنس تیتانیوم ساخته شده که بسیار مقاوم است و معمولاً تا پایان عمر بدون هیچ مشکلی در فک بیمار باقی می ماند. همچنین درصد موفقیت بالای کاشت ایمپلنت (حدود ۹۸ درصد) نشان می دهد که امکان طول عمر ایمپلنت دندان بسیار بالا است و پیامدهای غیرقابل ترمیم برای ایمپلنت دندان بسیار کم است. اکثر دندانپزشکان بر این باورند که ایمپلنت های دندانی می توانند بیش از ۲۵ سال با موفقیت در استخوان فک بیمار دوام بیاورند.
ایمپلنت های دندانی دقیقا با هدف شباهت به دندانهای طبیعی هم از نظر ظاهری و هم از نظر ساختاری طراحی شده اند. با کاشت پایه ایمپلنت به جای ریشه دندان طبیعی و سوار کردن دندان پروتزی به جای تاج دندان طبیعی روی پایه ایمپلنت از طریق اباتمنت، هیچ تفاوتی بین ایمپلنت و دندان طبیعی در دهانتان احساس نخواهید کرد. پایه ایمپلنت درست مانند ریشه دندان در فک کاشته می شود و جنس تیتانیومی آن قابلیت جوش خوردن با استخوان را دارد به همین علت استحکام کافی برای نگهداشتن تاج دندان را دارا است. اباتمنت که روی لثه قرار می گیرد نیز پایه ای بسیار مطمئن برای سوار شدن تاج دندان است. دندان پروتزی نیز که معمولا از سرامیک تهیه می شود واقعا ظاهری شبیه به دندان طبیعی دارد و با انجام طراحی های خاص، رنگ و زاویه قرار گیری آن طوری تنظیم می شود که هیچکس نمی تواند تفاوت آن را با دندان طبیعی تشخیص دهد.
افراد بسیاری پس از اینکه کاشت دندان انجام می دهند دچار بوی بد دهان می شوند که ناشی از عفونت ایمپلنت دندان است. البته در بسیاری از موارد نیز افراد به اشتباه بوی بد دهانشان را به کاشت دندان به روش ایمپلنت نسبت می دهند. اگر ایمپلنت دندان دچار عفونت شود با نشانه‌های دیگری مانند احساس مزه بد در دهان، خونریزی یا تورم لثه همراه است.
التهاب لثه خفیف اطراف ایمپلنت (Peri-implant mucositis) بیماری است که در آن التهاب لثه تنها اطراف بافت‌های نرم ایمپلنت ‌دندان مشاهده می‌شود و هنوز تحلیل استخوان ایجاد نشده است. معمولاً التهاب لثه خفیف زمانی که شدید شود به التهاب لثه شدید اطراف ایمپلنت (Peri-implantitis) تبدیل می شود. در شرایطی که بیمار از ایمپلنت های دندانی به خوبی مراقبت نکند و بهداشت دهان و دندان خود را رعایت نکند؛ احتمال ایجاد عفونت در ایمپلنت بسیار بالا می رود.
تاثیری که از دست دادن یک یا چند دندانتان روی زیبایی ظاهری می گذارد کاملا واضح است اما اثرات پنهان آن روی سلامت و خوب بودن فرد بسیار مهمتر است. برخی از این اثرات عبارتند از تحلیل لثه، تحلیل استخوان فک و تغییر ظاهر چهره که در اثر تحلیل لثه در دهان شما اتفاق می افتد. این تحلیل استخوان نه تنها موجب تغییر چهره شما می شود بلکه کاشت ایمپلنت را نیز با مشکل مواجه می‌کند. هر چه بیشتر منتظر بمانید که دندان خود را جایگزین کنید تحلیل استخوان و تضعیف شدن آن نیز بیشتر می‌شود اگر استخوان بسیار نازک و ضعیف شود نمی توان ایمپلنت را درون آن کاشت به همین علت پیش از کاشت ایمپلنت، عمل پیوند استخوان برای حمایت از ایمپلنت باید انجام گیرد.
تحلیل استخوان که به آن آکا استئوپروسیس Osteopetrosis aka) نیز می گویند موجب می شود که استخوان شما شکننده تر شود و احتمال آسیب دیدن آن نیز افزایش یابد. زمانی که تحلیل استخوان در ناحیه فک اتفاق می افتد می تواند تاثیر منفی روی عملکرد دندان های شما داشته باشد. تحلیل استخوان فک اطراف محل ایمپلنت تقریباً در ۵ تا ۱۰ درصد بیمارانی که کاشت دندان به روش ایمپلنت انجام داده اند؛ دیده می شود. التهاب لثه یا Peri-implantitis یک نوع عفونت در محل کاشت ایمپلنت است که فرایند التهاب در بافت های نرم اطراف ایمپلنت دندان را تسریع کرده و علاوه بر تحلیل استخوان فک در محل کاشت ایمپلنت، عملکرد آن را نیز با مشکل مواجه می‌کند.
یکی از بهترین روش های جلوگیری از تحلیل استخوان پس از کشیدن دندان، کاشت ایمپلنت دندان است. ایمپلنت های دندانی یک روش دائمی برای جایگزین شدن با دندان از دست رفته هستند که علاوه بر بهبود سلامت از تحلیل استخوان فک نیز جلوگیری می کنند. از دیگر روشهای جلوگیری از پوکی استخوان می توان به تقویت سیستم ایمنی بدن، حفظ بهداشت دهان و دندان و تغذیه مناسب حاوی کلسیم و ویتامین D اشاره کرد.
در صورتی که تحلیل استخوان فک در مراحل اولیه خود باشد؛ جایگزین کردن دندان با ایمپلنت به عنوان ریشه مصنوعی که تقریباً همان تأثیر ریشه طبیعی را بر تقویت و رشد استخوان فک ایفا می کند؛ تاثیر بسزایی در درمان تحلیل استخوان فک دارد. در صورتیکه تحلیل استخوان فک شدید باشد پیش از کاشت ایمپلنت نیاز به انجام عمل پیوند استخوان است.
لیفت سینوس عمل جراحی است که به فک بالایی شما استخوانی اضافه می کند که دندانهای آسیا و دندانهای نیش را در بر می گیرد و گاهی اوقات به آن پیوند سینوس نیز می گویند. استخوان پیوندی بین استخوان فک و سینوس های آرواره بالا که در دو طرف بینی قرار گرفته اند؛ قرار می گیرد. برای اینکه برای استخوان جا باز شود؛ غشای سینوسی باید کمی به سمت بالا حرکت کرده یا کشیده شود. اکثر افرادی که یک یا چند دندان خود را از دست می دهند تمایل دارند که آن را با کاشت ایمپلنت جایگزین کنند و اگر استخوان کافی در فک بالا برای کاشت ایمپلنت وجود نداشته باشد یکی از راه حل های موجود لیفت سینوس است.
متداول ترین کاربرد پودرهای استخوان در ایمپلنت دندان است که برای ارتقاء کیفیت و تراکم استخوان فک در ناحیه ای که دندان از دست رفته به کار می رود. به طور کلی پودر استخوان برای پیوند استخوان فک و ترمیم نواقص آن مورد استفاده قرار می گیرد. برخی از انواع پودر استخوان نیز برای بهبود رشد استخوان و افزایش طول استخوان و یا جایگزین شدن با بخش هایی از استخوان که در اثر تصادف یا حمله تومور از بین رفته مورد استفاده قرار می گیرد. پس از پیوند استخوان گردش خون و خونرسانی به استخوان بهتر انجام گرفته و رشد آن را تحریک می کند. علاوه بر این پیوند پودر استخوان پیش از کاشت ایمپلنت موجب جوش خوردن اتصالات استخوان فک، ترمیم استخوان های شکسته و جایگزین شدن با استخوان تحلیل رفته و درمان تحلیل استخوان می شود. پودر استخوان انواع مختلفی شامل اتوگرافت ، اتولوگوس، آلوگرافت، زنوگرافت، آلوپلاستیک دارد که انتخاب آن بسته به نظر بیمار و پیچیدگی نقص استخوان فک توسط پزشک تعیین می شود.
ایمپلنت های دندانی در زندگی کهنسالان حتی بالاتر از ۹۰ سال نیز تاثیر بسیاری دارد. نحوه عمل جراحی و درمان آن نیز با سایر بیماران جوان‌تر مشابه است. معمولا دندانپزشکان به تمام بیمارانی که یک یا چند دندان خود را از دست داده اند؛ حتی بیماران کهنسال توصیه می کنند که به جای استفاده از دندان های مصنوعی از ایمپلنت های دندانی استفاده کنند. ایمپلنت های دندانی بهترین روش جایگزین کردن دندان از دست رفته هستند و محدودیت سنی برای کاشت ایمپلنت دندان وجود ندارد.
• در صورتی که دندانهای مجاور دندان از دست رفته دارای تاج مصنوعی باشند می توان از روش بریج استفاده کرد و یک تاج دندان متشکل از ۳ تاج متصل به هم را بدون نیاز به عمل جراحی به جای کل آنها قرار دارد. • در شرایطی که بیماری های دهان و دندان فرد درمان نشده باشد و یا لثه و استخوان فک او به شدت تحلیل رفته باشد. • در صورتیکه بیمار نتواند هزینه ایمپلنت دندان را بپردازد یا زمان کافی برای مراجعه مکرر طی مدت زمان طولانی حدود نه ماه را جهت کاشت ایمپلنت نداشته باشد. • فرض کنید که دو دندان شکسته درست کنار دندان از دست رفته خود دارید در این شرایط بریج دندانی می تواند برای شما گزینه مناسبی باشد؛ چون دندان‌های کناری نیز پوسیده شده و نیاز به ترمیم دارد. • شرایط سلامت و بیماری‌های عمومی بیمار نیز می تواند دلیل دیگری برای ارجحیت روش بریج به ایمپلنت دندان باشد. به عنوان مثال اگر فرد به بیماری‌هایی مانند دیابت، سرطان یا سیستم ایمنی دچار باشد نمی توان برای او کاشت ایمپلنت را انجام داد؛ در این شرایط استفاده از بریج دندان به بیمار توصیه می‌شود. • شرایطی که تحت آن کاشت ایمپلنت دندان یا مراحل عمل جراحی ایمپلنت برای فرد امکان پذیر نیست به عنوان مثال فرد از انجام دادن عمل جراحی می‌ترسد یا توانایی پرداخت هزینه آن را ندارد. در این صورت دندانپزشک از روش بریج برای او استفاده می کند. • همچنین در شرایطی که استخوان فک بیمار تحلیل رفته باشد و یا بیمار به علت پوکی استخوان، پایه ایمپلنت در استخوان فک ساپورت نشود و همچنین تمایلی به هزینه کردن برای عمل پیوند استخوان نداشته باشد یا پزشک تشخیص دهد که انجام پیوند استخوان نمی‌تواند موفقیت کاشت ایمپلنت را تضمین کند.
کشیدن دندان و کاشت ایمپلنت به جای آن تنها به چند دلیل محدود مانند آسیب دیدگی بسیار جدی، عفونت شدید، بیماری لثه، قرار گرفتن دندان زیر خط لثه و بیرون نیامدن آن و به هم ریختن تراز دندانها در فک انجام می‌گیرد. گاهی اوقات می توان ایمپلنت ها را همان روزی که دندان کشیده می‌شود؛ کاشت. اما معمولاً سه تا شش ماه به لثه زمان داده می شود تا پیش از کاشت پایه ایمپلنت بهبود یابد. البته این زمان نباید طولانی شود زیرا طولانی شدن جای خالی دندان در دهان مشکلاتی مانند تحلیل استخوان فک در بیمار ایجاد کرده و در نتیجه کاشت ایمپلنت را نیز با مشکل مواجه می‌کند.
به طور معمول درمان ارتودنسی شامل براکت هایی است که روی دندان قرار می گیرند و درمان آن پیش از کاشت ایمپلنت تکمیل می شود. به این ترتیب پس از انجام ارتودنسی فضای کافی برای کاشت ایمپلنت ایجاد می شود. روش ارتودنسی و استفاده از براکت ها با ایمپلنت های دندانی تداخلی ندارد بلکه این دو مکمل یکدیگر هستند. نکته اینجاست که براکت ها نمی توانند ایمپلنت دندان را جابجا کنند؛ اما می توان از ایمپلنت به عنوان لنگرگاه برای جابجا کردن سایر دندانها استفاده کرد. به این ترتیب ارتودنتیست به راحتی می تواند دندان های اطراف ایمپلنت را جابجا کرده و طوری آنها را یکدست کند که زیبایی لبخند شما کامل شود.
هرچند به علت جدید بودن تولید ایمپلنت های دندانی در ایران هنوز آمار درستی در خصوص کیفیت، دوام و عوارض جانبی احتمالی آن ها در دسترس نیست اما تا کنون استفاده از ایمپلنت های دندانی ساخت ایران مشکلات خاصی را برای بیماران ایجاد نکرده است. همچنین با توجه به هزینه پایین تری که استفاده از ایمپلنت دندان ایرانی نسبت به برندهای خارجی دارد؛ به نظر می رسد طی چند سال آینده استقبال بیشتری از ایمپلنت های تولید شده در داخل ایران شود.
در حال حاضر بیش از ۱۵۰ کشور در جهان اجزاء ایمپلنت دندان را تولید می کند اما مشهورترین و پر فروش ترین آنها استرومن و نوبل بیوکر است. با این وجود می توان مهمترین و با کیفیت ترین شرکت های تولید کننده ایمپلنت های دندانی را به ترتیب زیر برشمرد: - Straumann , Nobel Biocare (Danaher) , Dentsply Sirona (Previously Astra Tech) , Zimmer Biomet , BioHorizons
دندانپزشکی کدکم (CAD/CAM) کدکم شاخه ای از دندانپزشکی و پروتودنتیست است که از طراحی با کمک کامپیوتری و ساخت با کمک کامپیوتر یا به اصطلاح همان کدکم کمک می گیرد تا طراحی و خلق پروتزهای دندانی را به بهترین شکل ممکن اصلاح کند. بدیهی است که استفاده از کدکم، ساخت پروتزهای دندانی ایمپلنت را بسیار راحت تر می کند و موجب بهبود طراحی سطح ایمپلنت شده که روی بهبود عملکرد آن تاثیر بسزایی می گذارد. دقت در انطباق پروتز با اباتمنت، طول عمر و دوام را افزایش داده و پروتکل ساخت پروتز های دندانی را ساده می کند. همچنین استفاده از موادی که ظاهر پروتز های دندانی را طبیعی تر نشان می دهند از اصلی ترین مزایای استفاده از کدکم در دندانپزشکی ایمپلنت می باشد.
معمولاً دندانپزشکان توصیه می‌کنند که بیماران تا زمانی که می‌توانند پس از کاشت ایمپلنت از کشیدن سیگار و قلیان خودداری کنند. اما اگر نمی توانید به مدت طولانی از کشیدن سیگار خودداری کنید؛ حداقل به مدت دو هفته پیش از انجام ایمپلنت دندان و حدود ۲ تا ۳ ماه بعد از آن باید آن را ترک کنید تا جوش خوردن پایه ایمپلنت با استخوان فک به طور کامل انجام گیرد.
هزینه ایمپلنت دندان بسته به شرایط و نیازهای بیمار/ میزان استخوان و منطقه ای که کلینیک دندانپزشکی در آن واقع شده است متفاوت می باشد. به طور کلی متخصص دندانپزشکی هزینه را بر اساس نیازهای منحصربفرد شما ارزیابی می نماید. از آنجایی که ایمپلنت یک روش درمانی زیبایی است معمولا تحت پوشش بیمه قرار ندارد.
میزان موفقیت این روش درمانی از فردی به فرد دیگر و طبق شرایط سلامتی آنها متفاوت است. می توان گفت که میزان موفقیت ایمپلنت برای یک فرد سالم با بهداشت دهان و دندان و ایمنی مناسب بالای 90 تا 95 درصد است.
چیزی به نام ایمپلنت بدون فلز وجود ندارد. تقریبا تمام مواد مورد استفاده برای جایگزینی دندان¬ها حاوی نوعی یون فلزی هستند. ایمپلنت¬های دندانی از آلیاژ تیتانیوم ساخته شده¬اند (شبیه به کاشت مفصل ران/ شانه یا زانو) که بسیار زیست سازگار بوده و آلرژی به آن تا حد زیادی نادر است.

نظرات کاربران

محسن

سلام لطفا تاریخ به روز رسانی قیمت هارو بزنید ، با پایین آمدن قیمت دلار تعرفه شما کاهش پیدا نمی کند؟

رضا

با سلام ۲ تا سوال داشتم، اول اینکه اگر فک پائین رو بخوام ۸ ایمپلنت بذارم با ۱۴ دندان، فرم یک تکیه باشه بهتره یا ۳ تکیه، و سوال دوم اگر بخوام فک بالا رو ۷ ایمپلنت بذارم با ۱۴ دندان، آیا برای فک بالا لیفت سینوس لازمه یا میشه ایمپلنت‌ها کنار سینوس قرار بگیره با تشکر از وقتی‌ که میذارید

دکتر شهاب محمدی

سلام ۳ تکه بیشتر مواقع بهتره. اگر سینوس بزرگ است حتما لیفت کنین.

تهمینه

سلام آقای دکتر دوهفته مرحله اول ایمپلنت دندان دوم فک بالا را را پیشتون انجام دادم الان دادن اولیم درد داره نمیتونم جیزی بش خوره مثل حالت ضربه خوردن

دکتر شهاب محمدی

سلام به علت تورم اون ناحیه درد دارین. صبر کنین بهتر میشه.

موسوی

با عرض سلام من پریروز دندان بالایی جلویی را عصب کشی کردم ولی فعلا درد شدیدی دارم که بعد مصرف مسکن ۳ ساعت بعد درد شروع میشه. در ضمن دندونم قبل عصب کشی گفتند عفونی است و الان هم آموکسی سیلین و مترونیدازول مصرف میکنم ایا طبیعی است درد شدید

لیلا

سلام. این قیمت ایمپلنت دیجیتالیه؟ یا سنتی

محمد عالمی

با عرض سلام و خدا قوت آقای دکتر آیا ایمپلنت نئودنت برند سوئیسی یا ایرانی هست و کیفیت آن چطور هست

مهدی

با عرض سلام قیمت هفت عدد ایمپلنت آلمانی برند Dentegris چنده بدون پودر استخوان و عمل سینوس و آیا جنس خوبی هستن قیمت رو کش کامل فک بالا چقدر می شه سپاسگذارم

رضایی

سلام وقت بخیر،اقای دکتر من هفته پیش دندون 6 پایین رو عصب کشی کردم چندروز اول خیلی درد میکرد بعد دوروز خوب بود الان دوروز شده خیلی درد میکنه قرص اموکسی سیلین 500 و مترونیدازول 250 و کدافئین 300 مصرف میکنم هر 6 ساعت.امروز دندونم دردش خوب شده ولی یک طرف صورتم ورم کرده به نظرتون باید چیکار کنم همینطوربه قرص خوردنم ادامه بدم یا برم دندان پزشکی برام امپول بنویسند چون چندروز دیگه نوبت دارم برای مرحله دوم درمانم قراره دندونم رو پر کنم.ممنون میشم راهنماییم کنید

امید

سلام،من دندون یکمو روکش زیرکنیوم کردم اما تو شرایط نوری مختلف رنگش تیره میشه،گیشه بگین باید چیکار کنم؟

رها

سلام. یک هفته است ایمپلنت کاشته ام(هنوز روکش نصب نشده) و بخیه ها باز نشده است، می توانم به جز ناحیه بخیه شده، دندانهای کناری و سایر دندانها را با مواد طبیعی مانند زردچوبه، جوش شیرین، نمک، آبلیمو، زنجبیل، روغن نارگیل، پوست سبز گردو، چوب گردو ، چوب مسواک و... تمیز کنم یا مواد درون آنها با فلز ایمپلنت واکنش داده و یا رنگ آنرا تغییر می دهند( در صورتیکه برخی آنها را بتوانم استفاده کنم کدام ها هستند-چه مدت می توانند روی دندان بمانند و کدام ها هشدار دارند)؟ پس از اینکه روکش را نصب کردم چطور؟ از کدام ها برای دندانهای دیگر و از کدام ها حتی برای دندان ایمپلنت و روکش شده می توانم استفاده کنم بی آنکه موجب تغییر رنگ یا دوام و استحکام آن شود؟ اگر از نمک برای مسواک زدن نمی توان استفاده کرد، می شود آب نمک غرغره نمود؟ غلظت آن چقدر باشد؟ ممنون می شوم که کاملا راهنمایی بفرمایید تا اشتباهی مرتکب نشوم که ایمپلنت آسیب ببیند. تشکر

علی

سلام اقای دکتر،خسته نباشی،،همه دندونام رو باید یکجا ایپلنت کنم یا میشه هر چند ووقت یبار یدونشو انجام بدم

رساگار

من سال ۹۴ ۶ ایمپلنت درفک بالا گذاشتم که البته چیدمانش بسیار غیر اصلی وداغون بودو باشکست مواجه شد بهردندانپزشکی جهت درمان مراجعه کردم بکل بنده را ناامید کزدن ومیگویند هیچ کاری نمیتوانیم بکنیم ،یعنی امکان داره هیچ راه حلی برای ین بی دندانی گه عدم اعتماد بفس ،نفخ شدید معده و دل درد های بسیار شدید گاه وبیگاه بنده شده وجود نداشته باشد؟

صفاری

با درود و عرض ادب از رشت مزاحمتان شدم من فک بالا قسمت جلو به علت نارسائی تولد (لب شکری) نامتقارن است چند ماه پیش دندانهاین را کشیده و از دندان مصنوعی استفاده میکنم آیا میتوانم همین دندانها را که متحرک هستند را با ایمپلنت ثابت کنم ؟

سعید

سلام، من نیاز به یه ایمپلنت با طول عمر نامحدود یا دست کم زیاد دارم. کدومش رو انتخاب کنم؟ ایمپلنت المانی طول عمرش چقدره؟

بهنام

من ایمپلنت کره ای گذاشتم دندون جلوی فک بالا تقریبا ۱۱ سال و هیچ مشکلی نداشته

طهماسب

سلام فک بالا کامل چند میشه

محمد علی

هزینه پیوند استخوان با ایمپلنت چقدر است وچون از شهرستان دور باید بیایم زمانش چقدر طول میکشد باتشکر

فهیمه

سلام من۴۸ سالمه ۶ساله دندان مصنوعی گذاشتم می خوام اینترنت کنم فک پایین تحلیل رفته ایا میتونم هزینه اش زیاد میشه از شهرستان دور هستم چقدر زمان میبره چند روز باید مراجعه کنم لطفا راهنمایی کنید ممنونم

حسن فیض اله

سوال من در تایخ ۶/۱۹ تا کنون پاسخ داده نشده

سعيد عاقلي

يك ايمپلنت در فك بالاي اينجانب كاشته شده است كه ظاهرا بعلت موقعيت نامناسب قابل استفاده نيست آيا بايد آنرا خارج كرد يا قابل اصلاح ميباشد

حسن فیض اله

سلام من بدلیل رادیوتراپی در دهان بزاق دهانم خشک شده ومینای دندانهایم بیشتردرکنارلثه خورده میشوند ودندان حساس میشود.چند سری دندانپزشک رفتم تراشیده و پر کرده.آیا علاجی هست که از دندانها در مقابل پوسیدگی محافظت کند. آیا روکش تاج میتواند موثر باشد؟ آیا این روکش شامل پشت دندانها هم میشود؟

ژاله

آیا شما ایمپلنت کاملا دیجیتال با راهنمای جراحی کامپیوتری انجام می دهید؟

حسینی

سلام اورونچر فقط سقف دهان یعنی دندانهای بالایی را میشود انجام داد ،؟ ۰۹۱۲۱۵۷۳۲۶۳

حسینی

سلام ازدندانهای بالایی دهانم فقط ۳ تا ظاهرا سالم هستن .و۳ تا پرشده با شکستگی وبقیه هم ندارد. ایا میشود یکدست دندان فقط برای سقف دهان بصورت اوردنچر گذاشت . وقسمت پایین را فعلا کاری نشود. به عبارتی نیم دست دندان .

فاطمه

همه دندونام خرابه دارم میکشم هزینه ایمپلنت هم ندارم ۳۵سالمه به نظر شما چه دندونی باید بزارم.باتشکر

علی

مصنوعی

رضا امیری

سلام من دو تا دندون پایینم کشیدم و دکتر با تراش دندونهای کناری پل زد اما حالا دو تا دندون دیگم خراب شده. اگه بخوام میتونم با ایمپلنت فوری دو تا بکارم و بین اونا رو پل بزنم؟ هزینه این کار چقدر میشه، چون نمیخوام چند ماه دندون جلو نداشته باشم میخوام ایمپلنت فوری یک روزه انجام بدم. آیا امکان داره روکش دندونم رو با اتصال به دندونهام نگهدارم تا مدت زمانی که ایمپلنت طول میکشه بدون دندون نباشم. لطفا سریعا اگه امکان داره جوابمو بدید آقای دکتر. دیگه روکشهای دندونهای جلوییم کاملا خراب شده و تو دهنم نمی ایسته.

مجید صدیق

سلام میخاستم ببینم هزینه دندان مصنوعی ثابت چقدره

محمد ولیزاده

سلام هشت دندان از بالا جلو دهان چقد هزینه داره با تشکر

محمد ولیزاده

سلام هشت دندان از بالا جلو دهان چقد هزینه داره با تشکر

محمد ولیزاده

سلام هشت دندان از بالا جلو دهان چقد هزینه داره با تشکر

کرمی

سلام، در سنین بالا هم (حدود ۶۰ تا ۷۰) میشه کاشت ایمپلنت انجام داد یا خیر؟ و کسایی که نمیخوان وقته پیری دندون متحرک داشته باشن باید تو جوونی کاشت رو انجام بدن یا تو سن بالا هم میشه؟

هادی

سلام آقای دکتر ایمپلنت کامل فک پایین حدوداً با ایمپلنت کره ای خوب مثل ایمپانتیوم چقدر درمیاد؟ضمنا اگراز زیر کونیا بخوام استفاده کنم چقدر می‌شود در کیفیت و دوام میلی با هم فرق دارند؟ باتشکر

مرتضی

کل دندان های من رفته ویکم تحلیل لثه دارم میخوام کلا ایمپلت کنم ولی 30میلیون پول دارم ایا میتوانی با اون پول انجام بدی09149014293

مصطفی محمودی

قیمت توتال ایمپلنت بالا وپایین را می خواستم

داود جباری

من اکثر دندان‌های ریخته. میخواستم بدونم هزینه اوردنچر چقدر میشه

سجاد جهانی

سلام دکتر محمدی عزیز قراره 2واحد ایمپلنت برای فک پاینم عمل بشه مارک snu و دنتیس رو پیشنهاد دادن با پولی داشتم. ایا به این دو مارک اعتماد کنم کمک کنین کدومش بهتره

وحید

سلام آقای دکتر خسته نباشید من برای عمل اوردنچر و دو ایمپلنت برام فاکتور کردن بیست و سه میلیون تومن و گفتن که ایمپلنت کامل هفتاد میلیون در میاد آیا درست گفتن؟؟؟

پیام

سلام وحیدجان داداش کجارفتی گفته اینجوری؟ بگومنم یکسربزنم.براهمه دندونام میخام برم

فریده

سلام 51سالمه دندون نیش بالام شیری بوده اصلانیفتاده الان پوسبده وازبین رفت دندون دائمیم به صورت کج توفکمه دکترمیگه نمیشه ایمپلنت کنی چون فضاش کمه الان جاش خالیه چکارکنم ممنون از توجه تون

گل نوش

سلام دکتر..دو روزه جراحی سینوس فک انجام دادم..با سابقه ی سینوریت خفیف..الان درد دارم تا توی چشمم..حتی سرد و بی حسه اطراف چشمم..آب ازش میاد..و کمی هم ترشحات طعم خون پشت حلق و بینی..طبیعیه؟ممنون راهنمایی بفرمایید

amin

سلام وقت بخیر من فک پاینم کامل دندونشو کشیدم وهمچنین فک بالا غیر از دوتا دندون جلو پشینهادتون چی هست ولطفا قیمت هم بگید ممنون میشم

علی رصایی

سلام چطور عکس ایمپلنت را برایتان بفرستم ممنون

علی رصایی

سلام دکتر من بعد از 5 سال از گذاشتم ایمپلنت دچار تحلیل استخوان شده ام ولی پایه ها محکم هستند نصف ایم پلنت داخل استخوان است آیا می توانم ایمپلنت ها را حفظ کنم

Abbas

این تعرفه ها برای هر دندان هست یا کلا؟

وحید

دادا من رفتم دندونپزشکی برای کل دندانهام ایمپلنت رو گفته هفتاد میلیون ولی گفته چون وضعیت مالیت خوب نیست اوردنچر برام میزارن حدود بیست و سه میلیون

حمید

به من قیمت ایمپلنت کره ای رقم پنج و نیم میلیون داده ... هرچی هم چونه زدم بی فایده بود.. شما به چه قیمت کار میکنی ؟ من ده تا دندان برای ایمپلنت دارم .

محمد

من داندان های جلوم افتاد هردوتا میتونم بپرسم قیمتش چقدر میش

حسین شیخی

تمام دندونام ریخته فقظ ریشه های بعضیاشون مونده. چه پیشنهادی دارید از چه دندونی استفاده کنم. اگه بخوام ایمپلنت کنم باید به همون تعداد دندان ایمپلنت بکارم

مهدي

سلام خسته نباشيد ببخشيد اين قيمتا به همراه روكشه يا جدا از روكش