هنگامی که نیاز به جایگزینی یک یا چند دندان از دست رفته دارید، چند گزینه از جمله پروتز و ایمپلنت دندانی پیش‌رو دارید.
انتخاب راه‌حل مناسب به عوامل مختلفی از جمله قیمت، اولویت و سلامت استخوان فک و دندان‌های باقی مانده بستگی دارد.
پروتزها و ایمپلنت دندان ها هر کدام مزایا و معایب خاص خود را دارند، بنابراین مهم است که گزینه‌های خود را با جزئیات با دندانپزشک‌تان در میان بگذارید. همچنین جایگزین‌های دیگر برای دندان مصنوعی و ایمپلنت مانند بریج‌های دندانی را نیز ارزش بررسی را دارد.
پروتزهای مصنوعی و ایمپلنت دندانی در نهایت اهداف مشابهی را دنبال می‌کنند. آنها:
- به شما کمک می‌کند غذاهایی را بجوید که پیش از این نمی‌توانستید بخورید.
- حمایت از عضلات صورت
- بهبود گفتار
- افزایش عزت نفس و کاهش خودآگاهی با دادن لبخندی زیبا به شما
اما تفاوت‌های قابل توجهی نیز بین این دو نوع درمان دندانپزشکی وجود دارد. در اینجا برخی از مزایا و معایب هر روش را بیان می‌کنیم تا پیش از تصمیم‌گیری آنها را در نظر داشته باشید.
حتما بخوانید: قیمت ایمپلنت دندان
روش ایمپلنت در مقابل دندان مصنوعی
ایمپلنت‌ها به استخوان کافی نیاز دارند تا بتوان ایمپلنت‌های پیچ مانندی را که با تاج پوشانده شده‌اند قرار داد. طبق یک مطالعه در سال 2018، ایمپلنت‌ها در سال‌های اخیر به طور فزاینده‌ای پرطرفدار شده‌اند، به ویژه در بین بزرگسالان 55 تا 64 ساله.
کار ایمپلنت دندان ابتدا با کشیدن ریشه آسیب دیده شروع می‌شود. هنگامی که ریشه از بین رفت، یا اگر ریشه قبلاً برداشته شده بود، سوراخی در استخوان فک ایجاد می‌شود.
یک ریشه مصنوعی فلزی که پست نامیده می‌شود، در عمق استخوان کاشته می‌شود. بالای ستون یک تاج نصب می‌شود، تا زمانی‌که استخوان در اطراف پایه شروع به رشد نکرده را در جای خود محکم کند.
ممکن است چند ماه طول بکشد تا پست برای دریافت اباتمنت، قطعه‌ای که تاج روی آن نصب می‌شود، آماده شود. گاهی اوقات اباتمنت هنگام کاشت پست قرار می‌گیرد.
مرحله آخر این است که یک تاج، یک دندان مصنوعی ساخته شده متناسب با دندان‌های اطراف، به اباتمنت متصل شود.
روش دندان مصنوعی در مقابل ایمپلنت
پروتزها دندان‌های متحرک و مصنوعی هستند که بدون در نظر گرفتن مقدار استخوان موجود می‌توانند برای دهان شما نصب شوند.
پروتزها می‌توانند مجموعه‌های کاملی برای جایگزینی تمام دندان‌های فک بالا یا پایین باشند یا برای جایگزینی چند دندان از دست رفته ساخته شوند. به این دندان مصنوعی پارسیل می‌گویند.
اگر پروتز برای جایگزینی همه دندان‌ها نیاز باشد، ابتدا از لثه‌های بالایی یا پایینی یا هر دوی آنها نمونه‌ای از دندان مصنوعی ساخته می‌شود.
قبل از ساختن پروتز، دندانپزشک‌تان بایت شما و هم ترازی فک بالا و پایین را بررسی می‌کند تا مطمئن شود که طول دندان مصنوعی جویدن و گفتار بهینه را ارائه می‌دهد.
سپس یک مجموعه اولیه از دندان مصنوعی در آزمایشگاه ساخته شده و برای دندانپزشک‌تان ارسال می‌شود. پروتزها در دهان شما قرار می‌گیرند و تنظیمات لازم در تراز یا طول دندان‌ها قبل از تولید مجموعه نهایی دندان مصنوعی انجام می‌شود.
پروتزها به گونه‌ای ساخته می‌شوند که شبیه دندان‌ها و لثه‌های طبیعی باشند و با نوع خاصی از چسب به لثه‌های شما می‌چسبد و در جای خود نگه داشته می‌شوند.
هزینه پروتز دندان مصنوعی در مقابل ایمپلنت
ایمپلنت‌های دندانی گران‌تر از دندان مصنوعی و سایر روش‌های درمانی مانند بریج هستند.
قیمت‌ها بر اساس محل عمل دندانپزشک و سایر عوامل متفاوت است.
نگهداری از دندان مصنوعی در مقابل ایمپلنت
مراقبت از ایمپلنت‌های دندانی مانند بهداشت استاندارد دندان برای دندان‌های طبیعی است. این بدان معناست که حداقل دو بار در روز مسواک زدن با یک برس نرم، نخ دندان کشیدن و معاینات منظم انجام شود.
اما برای اینکه پروتزها برای درازمدت بمانند، نیاز به نگهداری روزانه بیشتری دارند. مثلاً نباید آنها را در شب در دهان‌تان نگه دارید. آنها باید در این مدت در آب یا محلول تمیز کننده مخصوص خیس شوند.
برای تمیز کردن دندان مصنوعی (که باید روزانه انجام شود)، پس از صرف غذا آنها را خارج کرده و مسواک بزنید. همچنین ممکن است لازم باشد تکه‌های چسبی را که روی لثه‌هایتان باقی می‌ماند، پاک کنید.
از آنجایی که بایت شما با گذشت زمان تغییر می‌کند، پروتزهای مصنوعی باید هر از چند گاهی دوباره نصب شوند. از سوی دیگر، ایمپلنت‌های دندانی فیکسچرهای دائمی هستند که در صورت ترک خوردن یا شکستن روکش‌های اصلی ممکن است نیاز به روکش‌های جایگزین داشته باشند.
عوارض دندان مصنوعی در مقابل ایمپلنت
ایمپلنت‌های دندانی معمولاً راه‌حل‌های ایمن و مؤثر برای دندان‌های از دست رفته هستند، اما می‌توانند طیف وسیعی از عوارض مانند عفونت و مشکلات مکانیکی (لوله‌های شل شده، تاج‌های ترک خورده) را ایجاد کنند. شکست ایمپلنت‌های دندانی تقریباً 5 تا 10 درصد رخ می‌دهد.
شایع‌ترین عارضه‌های دندان مصنوعی عبارتند از:
- دندان مصنوعی در جای خود نمی‌ماند.
- ایجاد زخم (زخم) روی لثه
دندان مصنوعی یا ایمپلنت، کدام یک را انتخاب کنیم؟
هنگامی که آماده تصمیم گیری در مورد آینده دندان‌هایتان شدید، عوامل زیر را در نظر بگیرید:
سن: از آنجایی‌که ایمپلنت‌های دندانی راه‌حل‌های دائمی‌تری هستند، افرادی که در سن ۶۰ سالگی یا کمتر هستند ممکن است بخواهند ایمپلنت را انتخاب کنند، زیرا می‌توانند انتظار داشته باشند، چند دهه از دندان‌های خود لذت ببرند.
افراد مسن‌تر، به ویژه آنهایی که مایل به انجام روش‌های زمان بر و تهاجمی‌تر درگیر با ایمپلنت نیستند، ممکن است دندان‌های مصنوعی را ترجیح دهند.
تراکم استخوان: ایمپلنت‌ها به مقدار معینی از مواد استخوان فک نیاز دارند تا از پست‌ها حمایت کنند. اگر مواد استخوانی را به دلیل آسیب، سن، بیماری لثه یا خرابی دندان از دست داده‌اید، ممکن است کاندیدای مناسبی برای ایمپلنت نباشید.
پیوند استخوان دندان را می‌توان برای تقویت تراکم استخوان فک انجام داد، اما این فرآیند گران‌تر و پیچیده‌تر است.
عملکرد و احساس: ایمپلنت‌های دندانی احتمالاً سطح راحتی بهتری دارند و جویدن با آنها بهتر از دندان مصنوعی است.
اما مطالعه‌ای در سال 2019 نشان داده، افرادی که اوردنچر پشتیبان ایمپلنت دارند، ترکیبی از پروتز و ایمپلنت، در مقایسه با داشتن پروتزهای معمولی از راحتی و کارایی جویدن رضایت‌بخش‌تری بهره‌مند بوده‌اند.
بهداشت: اگر نمی‌توانید یا برایتان سخت است که برای مراقبت مؤثر از پروتزهای خود وقت بگذارید، باید ایمپلنت‌هایی را در نظر بگیرید که تعمیر و نگهداری کمتری دارند، هرچند گران‌تر هستند.
مهم است که در مورد تمایل و توانایی خودتان برای مراقبت روزانه از دندان مصنوعی خود صادق باشید.
حتما بخوانید: ایمپلنت دیجیتال
جایگزین‌های دندان مصنوعی و ایمپلنت
دندان مصنوعی و ایمپلنت تنها دو گزینه برای جایگزینی دندان‌های از دست رفته هستند. سایر درمان‌های جایگزین که باید با دندانپزشک‌تان درباره آنها صحبت کنید عبارتند از:
بریج دندان
اگر یک یا چند دندان را از دست داده‌اید، بریج دندان می‌تواند یک روش مناسب برای پر کردن این شکاف باشد. همچنین به عنوان پروتز جزئی ثابت شناخته می‌شود، یک بریج برای حمایت به دندان‌های اطراف متصل می‌شود.
منبع معتبر تحقیقاتی نشان می‌دهد که درصد بالایی از افرادی که از بریج‌های دندانی استفاده می‌کنند، از آنها راضی هستند، اگرچه نیاز به آموزش بیشتری به بیمار در رابطه با مراقبت و نگهداری صحیح از آنها است.
پروتز جزئی موقت
پروتز جزئی موقت که اغلب به آن باله می‌گویند، وسیله‌ای متحرک و نگهدارنده است که حاوی یک یا چند دندان است. دندان‌های مصنوعی می‌توانند ظاهر یک لبخند کامل را ایجاد کنند اما برای تمیز کردن آسان می‌توان آنها را برداشت.
باله‌ها یکی از کم‌هزینه‌ترین راه‌حل‌ها برای دندان‌های از دست رفته هستند، اما در عین حال کمترین دوام را نیز دارند. این روش معمولاً توسط افرادی که منتظر ایمپلنت یا یک پل ثابت هستند استفاده می‌شوند.
دندان مصنوعی بر پایه ایمپلنت ( Snap-In Dentures )
چیزی بین دندان مصنوعی و ایمپلنت، پروتزهای اسنپ برای ماندن در جای خود به چسب متکی نیستند. در عوض، پروتزهای دندان مصنوعی بر پایه ایمپلنت ( Snap-In Dentures ) که اوردنچر نیز نامیده می‌شود، برای تثبیت موقعیت خود در دهان به ایمپلنت‌ها متکی هستند.
به جای داشتن یک پایه و اباتمنت برای هر دندان از دست رفته، پروتزهای دندان مصنوعی می‌توانند با چند گیره در قسمت پایینی نصب شوند که به دو تا چهار پایه در هر فک متصل می‌شوند. پروتزهای اسنپ می‌توانند فیکسچر دائمی یا قابل جابجایی برای تمیز کردن داشته باشند.
پروتزهای اسنپ در مقایسه با پروتزهای معمولی پایدارتر هستند، اما گران‌تر نیز هستند. آنها همچنین با عوارض احتمالی مشابهی مانند ایمپلنت‌های دندانی معمولی همراه هستند و براساس یک مطالعه در سال 2015، نیاز به نگهداری منظم دارند.
جمع‌بندی
انتخاب بین دندان مصنوعی یا ایمپلنت را باید با دقت و با مشورت دندانپزشک‌تان انجام دهید.
اگرچه ایمپلنت‌ها گران‌تر هستند، اما در مقایسه با دندان‌های مصنوعی می‌توانند 20 سال یا بیشتر دوام بیاورند، که احتمالا در طول این سال‌ها نیاز به تنظیمات یا تعویض گاه به گاه دارند.
اگر به تمام گزینه‌های پیش‌روی خود برای جایگزینی دندان‌های از دست رفته با دقت نگاه کنید و اولویت‌های خود و آنچه که می‌خواهید را در نظر بگیرید، با اطمینان می‌توانید تصمیم نهایی را بگیرید.
