آیا بعد از ایمپلنت احتمال خونریزی وجود دارد؟ دو بیماری اصلی که التهاب بافت نرم اطراف ایمپلنت دندانی را ایجاد می کنند موکوسیتیس و پری ایمپلنتیتیس هستند. این دو بیماری دلیل اصلی خونریزی اطراف پایه ایمپلنت دندان می باشند در ادامه ریسک فاکتور ها، علائم بیماری و نحوه درمان آن را توضیح خواهیم داد.
مهمترین دلیل خونریزی اطراف ایمپلنت دندان بیماری است که موجب ایجاد التهاب در بافت نرم اطراف ایمپلنت دندانی که موکوسیتیس نامیده می شود یا التهاب بافت نرم همراه با تحلیل لثه اطراف ایمپلنت دندان که پری ایمپلنتیتیس نامیده می شود؛ می باشد. در برخی موارد این بیماری بدون هیچ گونه احساس درد مانند ژنژیویت و پریودنتال بروز می‌کند. اما هر کدام از این بیماری ها باید به درستی تشخیص داده شده و در زمان مناسب درمان شوند در صورتی که درمان این بیماری ها به تأخیر بیفتد؛ آسیب بیشتری به بافت نرم و همچنین استخوان اطراف ایمپلنت دندانی وارد خواهند کرد.
خونریزی بعد از ایمپلنت
تصور کنید دندانپزشک در حال کاشت یک پیچ کوچک (فیکسچر) در استخوان فک شماست. خب، برای جاگذاری این پیچ نیاز به ایجاد برش است و همین برش باعث ایجاد مقداری خونریزی می شود. این خونریزی کاملا طبیعی است و جای نگرانی ندارد. بدن شما به طور طبیعی با لخته شدن خون، جلوی خونریزی را می گیرد. عامل مهم خونریزی بعد از ایمپلنت برش لثه برای کاشت ایمپلنت است.
میزان خونریزی بعد از ایمپلنت معمولا کم است و به تدریج در عرض چند ساعت متوقف می شود. اما ممکن است تا 48 الی 72 ساعت (2 تا 3 روز) بعد از جراحی، شاهد خونریزی خفیف به خصوص هنگام مسواک زدن یا خوردن باشید. خونریزی بعد از ایمپلنت هم کاملا طبیعی است.
اگر خونریزی بعد از 3 روز همچنان شدید است و یا به مرور زمان، بیشتر می شود، حتما با دندانپزشک خود تماس بگیرید. همچنین در صورت مشاهده موارد زیر، به دندانپزشک مراجعه کنید:
- قرمزی، تورم یا درد شدید در محل جراحی
- تب
- طعم بد یا بوی بد در دهان
- خروج چرک از محل جراحی
گاز گرفتن روی یک تکه گاز استریل و فشار ملایم به مدت 15 تا 20 دقیقه، معمولا برای کنترل خونریزی کافی است. همچنین می توانید از کمپرس سرد روی گونه خود استفاده کنید.
علائم بیماری موکوسیتیس که منجر به خونریزی بعد از ایمپلنت می شود؟
علائم بیماری موکوسیتیس (mucositis) شامل قرمزی، التهاب و احساس خارش در بافت نرم اطراف ایمپلنت دندان است که در اثر باکتری ایجاد شده و البته قابل درمان است. حفظ بهداشت دهان و دندان و پاکسازی اطراف ایمپلنت دندان می تواند موکوسیتیس (mucositis) را درمان کند و از بروز بیماری التهاب لثه (peri-implantitis) نیز جلوگیری نماید. در مطالعات انجام گرفته مشخص شده که بیماری موکوسیتیس (mucositis) در بیش از ۵۰ درصد از بیمارانی که ایمپلنت دندان کاشته اند مشاهده شده و البته درمان شده است.
التهاب لثه (peri-implantitis) بیماری شدیدتر است و حدودا در ۱۱ درصد افرادی که کاشت ایمپلنت را انجام داده اند؛ طی ۵ سال اول مشاهده می شود. تشخیص این بیماری با علائمی مانند خونریزی و تحلیل لثه امکان پذیر است. درمان این بیماری کمی مشکل تر است اما با مراجعه منظم به دندانپزشک و حفظ بهداشت دهان و دندان اطراف ایمپلنت می توان روند بیماری را معکوس کرد و از خونریزی اطراف ایمپلنت جلوگیری نمود.
برای تشخیص بیماری و همچنین تایید درمان آن باید عکس رادیوگرافی از محل کاشت ایمپلنت گرفته شود تا میزان تحلیل استخوان و یا درمان آن ارزیابی شود.
مطالب مرتبط: ایمپلنت دیجیتال
ریسک فاکتورهای ابتلا به بیماری التهاب لثه
ریسک فاکتورهای ابتلا به بیماری التهاب لثه (peri-implantitis) شامل عدم رعایت بهداشت دهان و دندان، سیگار کشیدن، سابقه بیماری دهان و دندان حتی اگر درمان شده باشد؛ عوامل ژنتیکی، بارگزاری نادرست تاج دندان، سیمان کردن بیش از حد تاج دندان به پایه ایمپلنت و دیابت کنترل نشده است.
معمولاً ایمپلنتولوژیست در جلسه مشاوره ریسک فاکتورهای التهاب لثه (peri-implantitis) اطراف ایمپلنت را برای بیمار شرح می دهد و روش هایی که می تواند از بروز این بیماری جلوگیری کنند را نیز به طور کامل توضیح خواهد داد. اما با این وجود گاهی اوقات بیمار دچار پری ایمپلنتیتیس حاد شده و ایمپلنتولوژیست برای درمان آن مجبور است پایه ایمپلنت تاج دندان مصنوعی را از فک بیمار خارج کند و سپس اقدام به پیوند استخوان و پیوند بافت نرم نماید. پس از بهبود و درمان کامل پایه ایمپلنت دیگری را مجدداً داخل استخوان فک بیمار کاشته می شود. این روند بسیار زمان بر، هزینه بر و ناراحت کننده است.
به همین علت روش هایی برای نگه داشتن پایه ایمپلنت در محلی که دچار التهاب لثه (peri-implantitis) شده است ابداع شده است. اخیراً روشی برای پاکسازی پری ایمپلنتیتیس که سطح ایمپلنت را تحت تاثیر قرار داده اند؛ همراه با پیوند استخوان اصلاح بافت نرم و یا پیوند بافت نرم نتایج قابل قبولی را نشان داده است. در هر صورت تمام دندان پزشکان و جراحان فک و دهان تایید کرده‌اند که هر چه بیماری سریعتر تشخیص داده شود؛ درمان آن نیز راحت تر است.
دوره های آموزشی متعددی برای ایمپلنتولوژیست ها جهت یادگیری جدیدترین تکنیک ها برای تشخیص و درمان پری ایمپلنتیتیس و همچنین مشکلات ایمپلنت دندان شامل مشکلات مربوط به زیبایی ظاهری، پروتز دندان مصنوعی، عمل جراحی، نحوه درمان و یا بافت نرم و سخت برگزار می‌شود تا جراحان بتوانند به راحتی و با کمترین ناراحتی برای بیمار، موکوسیتیس یا پری ایمپلنتیتیس اطراف ایمپلنت دندانی را تشخیص داده و درمان کنند. در صورتی که با مشکل خونریزی اطراف ایمپلنت دندان خود مواجه هستید بهتر است به دندانپزشک یا جراح مراجعه کنید که این دوره ها را گذرانده باشد تا نحوه تشخیص و درمان شما طبق آخرین تکنولوژی ها و تکنیک های روز دنیا انجام گیرد.
در صورتی که تعداد ایمپلنت های کاشته شده بیشتر از یک عدد باشد یا از روش کاشت فوری پایه ایمپلنت یا سوار کردن فوری دندان مصنوعی استفاده شده باشد و خونریزی نیز در پایه ایمپلنت ها مشاهده شود؛ دوره درمان کمی پیچیده تر خواهد بود و شاید نتوان از روش‌های درمانی که پایه های ایمپلنت را حفظ می کنند را روی تمام ایمپلنت ها به کار برد. .
دانش و تجربه ایمپلنتولوژیست در تشخیص بیماری، تاثیر بسیار زیادی در نحوه درمان و رضایتمندی نهایی بیمار دارد. متاسفانه برخی از دندانپزشکان ترجیح می‌دهند برای اینکه سود بیشتری به دست بیاورد درمان بیماران را طولانی کرده و یا حتی در صورتی که می‌توانند پایه ایمپلنت را حفظ کند؛ به بیماران توصیه می کنند که آنها را تعویض نمایند. به همین علت در صورتی که خونریزی اطراف ایمپلنت مشاهده کردید حتما باید به کلینیک دندانپزشکی ایمپلنتولوژی معتبر و دندانپزشکان حرفه‌ای و متخصص مراجعه کنید.
مطالب مرتبط: ایمپلنت ارزان
چه مدت بعد از ایمپلنت دندان خونریزی ادامه می یابد؟
مقداری خونریزی از محل جراحی بعد از ایمپلنت دندان طبیعی است. این اتفاق ممکن است تا ۴۸ ساعت یا حتی ۷۲ ساعت بعد از عمل جراحی ادامه داشته باشد. دندانپزشک معمولا توصیه میک ند گاز استریلی را که روی محل جراحی قرار می دهد؛ به آرامی تا یک ساعت بعد از عمل جراحی گاز بگیرید تا به توقف خونریزی کمک کند.
خونریزی اطراف ایمپلنت دندان به چه معناست؟
اگر بعد از انجام ایمپلنت دندان تجربه خونریزی دارید حتما باید به سرعت نزد پریودنتیست مراجعه کنید. بررسی سریع دلیل مشکل خونریزی بسیار مهم است. پریودنتیست نه تنها می‌تواند از کاشت ایمپلنت در محل مناسب مطمئن شود بلکه می تواند به حفظ و نگهداری آن نیز کمک کند.
دکتر شهاب محمدی در خصوص خونریزی اطراف ایمپلنت می گوید :"من این جمله را بسیار شنیدم که پس از کاشت ایمپلنت هنگامی که دندان هایم را مسواک میزنم از ناحیه ایمپلنت خونریزی دارم و نمی‌خواهم ایمپلنت را از دست بدهم چه کار باید بکنم؟
دلایل زیادی وجود دارد که ممکن است موجب خونریزی اطراف ایمپلنت شود دو مورد از مهمترین دلایل خونریزی اطراف ایمپلنت موکوسیتیس (Mucositis) و پری ایمپلنتیتیس (Peri-implantitis) است.
موکوسیتیس یک واکنش التهابی بازگشت پذیر در بافتهای نرم اطراف ایمپلنت است که علائم آن شامل خونریزی، قرمزی، تورم و احساس خارش در محل ایمپلنت است. دلایل اصلی ایجاد موکوسیتیس وجود سیمان اضافی پس از سوار کردن تاج دندان و عدم رعایت بهداشت دهان و دندان است. من در مطب خود از یک دوربین فایبر اپتیک کوچک برای تعیین خط لثه استفاده می کنم تا میزان سیمان باقی مانده را بررسی کنم. در صورتی که این سیمان اضافی برداشته شود التهاب نیز بهبود خواهد یافت. اگر دلیل التهاب، عدم رعایت بهداشت دهان و دندان باشد با مسواک زدن، نخ دندان کشیدن و استفاده از دهانشویه ها می توانید این مشکل را حل کنید. همچنین می توانید از پولیش هوایی با پودر گلیسین مخصوص که که به طور مستقیم یک روش بلیچینگ ارزان در خانه است؛ استفاده کنید.
من همواره بیمارانم را تشویق می‌کنم که از مسواک زدن و نخ دندان کشیدن و دهان شویه ها برای حفظ بهداشت دهان و دندان خود استفاده کنند. پس از کاشت ایمپلنت بیماران باید هر روز اطراف ایمپلنت را نخ دندان بکشد تا از رشد باکتری و نفوذ آن به بافت لثه اطراف ایمپلنت جلوگیری شود. همچنین در صورتی که موکوسیتیس (mucositis) به سرعت تشخیص داده شده و درمان شود از بروز بیماری التهاب لثه (peri-implantitis) جلوگیری خواهد شد و خونریزی اطراف ایمپلنت نیز متوقف می گردد.
پری ایمپلنتیتیس (peri-implantitis) یک التهاب شدید است که واکنش بدن در قسمت های بافت نرم و همچنین اطراف استخوان محل کاشت ایمپلنت می باشد. علائم peri-implantitis شبیه موکوسیتیس است به جز اینکه خونریزی، قرمزی و تورم در استخوان اطراف ایمپلنت بسیار بیشتر است و استخوان نیز در اثر این شرایط معمولا بدون هیچ دردی تحلیل می رو.د معمولاً عفونت دلیل اصلی بروز این بیماری است.
فقط متخصصین حرفه ای و ایمپلنتولوژیست ها می توانند تحلیل استخوان را از طریق عکس اشعه ایکس و بررسی عمق نفوذ باکتری تشخیص دهند. دلایل اصلی بروز بیماری پس از کاشت ایمپلنت سیگار کشیدن، دیابت، سیمان اضافه، عدم رعایت بهداشت دهان و دندان و سابقه داشتن بیماری لثه و وارد آمدن فشار بیش از حد بر پایه ایمپلنت است. معمولاً زمانی که بیمار به این مرحله برسد دندانپزشک باید عمل جراحی انجام دهد.
من در مطب خود از لیزر ان دی یاگ برای انجام این عمل جراحی با کمترین تهاجم استفاده می کنم تا بتوانم سوراخ کوچکی در بافت لثه ایجاد کرده و آسیبی که به استخوان رسیده را تشخیص دهم. سپس پیوند استخوانی و پیوند بافت را در آن ناحیه انجام خواهم داد. هدف این کار متوقف کردن پیشرفت بیماری و معکوس کردن روند تحلیل استخوان و همچنین پایدار نگه داشتن ایمپلنت است.
در صورتی که تحلیل لثه و عفونت بسیار شدید باشد به طوری که ایمپلنت در جای خود لق شود باید ایمپلنت را برداشت و آن ناحیه را با موادی مانند پودر استخوان پیوند زد تا مجدد رشد کند. معمولا به بیماران پیشنهاد می دهم که عکس اشعه ایکس سه بعدی بگیرند و در صورتی که تراکم استخوان فک آنها به میزان نرمال رسیده است ایمپلنت دیگری بکارند.
در صورتی که این بیماری سریع تشخیص داده و درمان شود می توان ایمپلنت قبلی را حفظ کرد. به همین علت است که همواره به بیماران توصیه می کنم چکاپ منظم را فراموش نکنند و هر شش ماه یک بار برای بررسی ایمپلنت کاشته شده به مطب مراجعه کنند."
مطالب مرتبط: ایمپلنت فوری
پیشگیری از التهاب لثه (peri-implantitis)
بعد از انجام عمل جراحی ایمپلنت دندان بیماران باید مراقبت کامل از نواحی اطراف ایمپلنت کاشته شده انجام دهند. در ماه اول کاشت دندان پایه ایمپلنت هنوز به استخوان فک و بافت های اطراف جوش نخورده است بنابراین بیمار باید مراقبت های روزانه را در این دوره اولیه با احتیاط بیشتری انجام دهد و به زخم ناشی از جراحی آسیبی وارد نکند. از آب کشیدن، ضربه زدن یا لمس کردن آن ناحیه از دهان به مدت ۲۴ ساعت بعد از عمل جراحی باید خودداری شود تا هیچ گونه آلودگی یا باکتری وارد محل جراحی نشود. بعد از عمل جراحی کاشت ایمپلنت باید مراقبت های زیر را در نظر بگیرید:
• مصرف آنتی بیوتیک ها: بیماران باید تمام آنتی بیوتیک های تجویز شده برای آنها را طبق دستور پزشک مصرف کنند تا از بروز عفونت در ناحیه جراحی شده جلوگیری شود. ۲۴ ساعت بعد از عمل جراحی بیماران باید دهانشویه های تجویز شده را دوبار در روز استفاده کنند و از دهانشویه آب نمک نیز ۴ تا ۵ بار در روز استفاده کنند. معمولاً دندانپزشک توصیه می کند بعد از هر وعده غذایی آب نمک قرقره شود.
• خونریزی: خونریزی در بیماران طی ۲۴ ساعت اول بعد از عمل جراحی کاملاً طبیعی است و معمولاً ایمپلنتولوژیست به بیمار توصیه می کند که گاز استریل را برای کنترل و جلوگیری از خونریزی به آرامی گاز بگیرد. وارد آمدن این فشار ناشی از گاز گرفتن روی باند استریل و همچنین ثابت نگهداشتن فشار وارد بر آن تا پایان یافتن خونریزی بسیار مهم است.
• کاهش درد: مدت کوتاهی پس از انجام عمل جراحی ایمپلنت دندان، بی حسی از بین می‌رود و درد شروع می‌شود. به همین علت جراح برای شما مسکن های مناسب را تجویز می کند تا با مصرف آنها درد کمتری احساس کنید.
• رژیم غذایی: جراح فک و دهان یک رژیم غذایی شامل غذاهای نرم را پس از کاشت ایمپلنت به بیمار توصیه می‌کند و همچنین نوشیدن آب زیاد که برای بهبود زخم و تسریع در فرایند ریکاوری اهمیت بسزایی دارد.
• حفظ بهداشت دهان و دندان: به منظور اینکه ایمپلنت دندان به خوبی بهبود یابد؛ محل عمل جراحی باید تمیز نگه داشته شود. پس مسواک زدن و نخ دندان کشیدن را به طور نرمال فراموش نکنید. اما ناحیه بخیه زده شده را مسواک نزنید. با استفاده از دهانشویه های نمکی و مصرف آنتی بیوتیک ها رشد باکتری در ناحیه ایمپلنت متوقف خواهد شد.
• تورم: بعد از عمل جراحی ایمپلنت دندان، تورم طبیعی است. به منظور کاهش این تورم بهتر است سرتان را بالا نگه دارید و از فعالیت‌های شدید طی ۴۸ ساعت اول خودداری کنید. می توانید از کیسه های یخ استفاده کرده و آنها را به طور مداوم و منظم روی صورت در ناحیه ای که متورم شده قرار دهید.
• سیگار کشیدن: سیگار کشیدن بعد از عمل جراحی کاشت دندان ریسک فاکتور بالایی برای ایجاد عفونت است که خطر ابتلا به بیماری پری ایمپلنتیتیس و خونریزی اطراف ایمپلنت در آینده را به شدت افزایش می دهد و به همین علت ایمپلنتولوژیست به بیماران سیگاری توصیه می کند که حداقل به مدت دو هفته پس از کاشت ایمپلنت از کشیدن سیگار خودداری کنند.
مطالب مرتبط: قیمت ایمپلنت دندان
