سابقه جایگزین کردن دندان از دست رفته در حدود سی سال پیش بازی می گردد. از دست دادن دندان و جایگزین نکردن آن مشکلات متعددی از جمله عفونت کردن دندان ها را ایجاد می کند. اما انتخاب روش مناسب برای جایگزین کردن دندان از دست رفته نیز بسیار مهم است. در گذشته در صورتی که دندان خود را از دست می دادید تنها انتخاب شما استفاده از بریج سنتی بود که فقط در ظاهر جایگزین دندان از دست رفته شمال می شد. اما امروزه روش کاشت ایمپلنت دندانی به عنوان جایگزین مناسب تری برای پر کردن جای خالی دندانهای از دست رفته معرفی شده است. انتخاب بین بریج سنتی یا ایمپلنت دندان تا حدود زیادی بستگی به نظر دندانپزشک دارد. دندانپزشک با درنظر گرفتن شرایط فیزیکی و حتی مالی بیمار و مزایا و معایب کاشت ایمپلنت دندانی و بریج سنتی و با توجه به دانشی که نسبت به پر کردن جای خالی دندانهای از دست رفته دارد؛ بهترین پیشنهاد را به بیمار می دهد.
به طور کلی می توان گفت جایگزین کردن دندان از دست رفته با کاشت ایمپلنت نه تنها زیبایی لبخند و اعتماد به نفس شما را باز می گرداند بلکه عوارض جانبی ناشی از کشیدن دندان روی لثه، استخوان فک و دندانهای باقیمانده از جمله جابجایی دندان ها، مشکل در صحبت کردن و گاز زدن و افزایش خطر پوسیدگی سایر دندان ها و بیماری های لثه را نیز به حداقل می رساند.
مطالب مرتبط: ایمپلنت دیجیتال
جایگزین کردن دندان از دست رفته با روش بریج چگونه است؟
در ادامه راهنمای مقایسه بریج سنتی و ایمپلنت دندانی که دو گزینه موجود برای جایگزین کردن دندان از دست رفته هستند برای شما آماده کرده ایم تا با مزایا و معایب این دو روش آشنا شده و بتوانید بهترین روش مناسب با شرایط خود را انتخاب کنید. ابتدا بهتر است پاسخ این سوال را بدهیم که:
بریج سنتی ثابت چیست؟
بریج در حقیقت یک روش ترمیم جای خالی دندان است که می تواند به جای یک یا چند دندان از دست رفته از طریق پل زدن روی فاصله ایجاد شده بین دندان ها و قرار گرفتن روی دندانهای کناری به عنوان پایه، سوار شود. بریج سنتی ثابت به طور دائم در محل خود سیمان شده و تنها توسط پزشک از دهان خارج میشود. این نوع بریج، از یک یا دو دندان از دست رفته که پونتیک نامیده می شوند و یک یا دو دندان کناری در چپ و راست که اباتمنت نامیده میشوند؛ تشکیل شده اند. پونتیک ها که معمولاً از پورسلین، طلا، زیرکونیا و دیگر آلیاژ ها ساخته می شوند و فاصله بین دو دندان اباتمنت را پر کرده و با قرار گرفتن روی دو دندان کناری به عنوان پایه در محل خود ثابت باقی می مانند. در حقیقت دندانها کناری، بریج را در جای خود مستحکم نگه میدارند.
برای اتصال بریج به دندانهای طبیعی کناری باید آن دندان ها را تراشید تا فضای کافی برای قرار گرفتن بریج در جای خود و سطح کافی به منظور ایجاد اتصال مستحکم ایجاد شود. دندان طبیعی باید تا حدودی از لحاظ ساختاری سالم باشد و دچار پوسیدگی نشده باشد. بزرگترین عیب روش بریج سنتی، ثابت و غیرقابل بازگشت بودن آن است. بنابراین زمانی که دندانهای کناری تراشیده شدند عملکرد آنها هرگز نمی تواند مانند روز اول باشد.
روش بریج را برای جایگزین کردن چند دندان کنار هم می توان به کار برد؟
اگر نیاز پیدا کردید جای خالی بیشتر از سه دندان کنار هم را پر کنید می توانید از دندان مصنوعی نیمه ثابت یا متحرک استفاده کنید. برای این کار دو روش بریج کانتیلور و بریج مریلند وجود دارد که در ادامه نحوه عملکرد این دو نوع بریج دندان را با ایمپلنت های دندانی مقایسه می کنیم.
بریج کانتیلور را زمانی می توان استفاده کرد که دو تاج دندان طبیعی در دو طرف دندان از دست رفته وجود داشته باشد در این نوع بریج، پروتزی که برای پر کردن جای خالی دندانهای از دست رفته به کار می رود؛ روی یک یا دو تاج طبیعی کناری قرار می گیرد. انتخاب یک یا دو دندان طبیعی به عنوان پایه بستگی به میزان استحکام مورد نیاز نسبت به طول بریج دارد.
در روش بریج مریلند، پونتیک ها دارای دو بال در طرفین هستند که به قسمت عقب دندانهای کناری با استفاده از رزین کامپوزیت دندان متصل میشوند. در هر حال بریج ها به اندازه دندان های طبیعی مستحکم نیستند و اگر نیرو یا فشار مضاعفی به آنها وارد شود؛ احتمال شکستن و بیرون افتادن آنها بسیار بالا است. البته این مشکل غیر قابل حل نیست بلکه دندانپزشک به راحتی بریج را خارج کرده و پس از ترمیم مجدداً در محل خود قرار می دهد. بریج مریلند برخلاف بریج سنتی کمترین آسیب را به دندانهای کناری وارد می کند.
ایمپلنت دندان چیست؟
ایمپلنت دندان از یک ریشه دندان مصنوعی یا پست از جنس تیتانیوم ساخته شده که به استخوان فک جوش میخورد و پایه‌ای برای قرار دادن تاج دندانی ایجاد می کند. پس از اینکه کاشت ایمپلنت در استخوان فک از طریق عمل جراحی مختصری انجام شد؛ حدود ۳ تا ۶ ماه زمان لازم است تا به طور کامل با استخوان فک جوش بخورد. زمانی که فرایند جوش خوردن تکمیل شد یک اباتمنت به پست متصل می شود که روی خط لثه قرار می گیرد و بستر مناسبی برای قرار دادن تاج دندانی که به آن سیمان می شود؛ فراهم می آورد.
بریج ایمپلنت چه تفاوتی با بریج معمولی دارد؟
در روش بریج ایمپلنت نیز مانند بریج سنتی می توان از دو یا چند ایمپلنت دندانی برای قرار دادن بریج روی آنها استفاده کرد با قرار دادن پایه تیتانیومی در استخوان فک در محلی که دندان از دست رفته، پایه ایمپلنت کاشته میشود. این پایه ها با بافت استخوانی جوش خورده و یک ریشه مصنوعی را بوجود می‌آورند سپس می توان دندان مصنوعی را روی آنها مستحکم کرد. در روش بریج سنتی دندان، چند تاج که به هم متصل شده اند روی دندانهای طبیعی دو طرف جای خالی سوار میشوند. این تاج های دندانی برای ایجاد یک پل و نگه داشتن دندان مصنوعی مورد استفاده قرار می گیرند. درست است که در روش بریج جای خالی دندان پر میشود اما دندان مصنوعی به درستی به استخوان متصل نمی شود. بنابراین در روش بریج سنتی ثابت، جایگزینی دندان با یک تاج دندانی مصنوعی انجام می گیرد و بریج دندانی از طریق یک فریم فلزی یا پورسلین به دندانهای کناری متصل می شود. در این روش دندانهای سالم کناری مینای خود را تا حدودی از دست می‌دهند و به همین علت ریسک عفونت کردن و پوسیدگی در آنها به شدت بالا می رود.
درحالیکه با کاشت دندان به روش ایمپلنت نه تنها جای خالی دندان توسط پایه مستحکم تر و تاج دندانی هم اندازه با آن پر می شود بلکه نیازی به آسیب رساندن به دندانهای کناری در روش کاشت ایمپلنت نیست. همچنین ایمپلنت دندان نسبت به پوسیدگی بسیار مقاوم بوده و احتمال بروز بیماری های لثه در صورتی که مثل دندان طبیعی خود از آنها مراقبت کنید؛ پس از کاشت ایمپلنت بسیار ناچیز است. می توان گفت روش بریج سنتی برای افرادی مناسب است که دندانهای کناری آنها نیز پر شده است. اگر یک یا چند دندان خود را به مدت طولانی از دست داده‌اید؛ لثه و استخوان فک شما به تدریج تحلیل رفته و احتمالاً نیاز به جراحی دیگری برای پیوند استخوان پیش از کاشت ایمپلنت خواهید داشت. بهتر است پیش از انتخاب روش جایگزین کردن دندانهای از دست رفته خود در مورد مزایا و معایب بریج دندان و کاشت ایمپلنت با دندانپزشک مشورت کنید.
مطالب مرتبط: فرق کامپوزیت و لمینت
ایمپلنت دندان چه مزایایی نسبت به بریج سنتی دارد؟
1. حفظ بهداشت دهان و دندان پس از کاشت ایمپلنت بسیار راحت تر است چون حداقل ۳ تاج دندانی در کنار یکدیگر متصل می شوند و به صورت ثابت در دهان قرار می گیرند تا فضای خالی دندان از دست رفته را پر کنند؛ مسواک زدن و نخ دندان کشیدن در این شرایط برای دندان هایی که زیر بریج قرار گرفته‌اند؛ امکان پذیر نیست. بنابراین باید از روشهای دیگری نیز برای مراقبت از بریج سنتی و دندان های زیر آن استفاده کرد. به عنوان مثال نیاز به مسواک های خاصی برای تمیز کردن دندانهای زیر بریج و همچنین نخ دندان مناسب برای دندان های قرار گرفته زیر بریج است. در صورتی که پس از کاشت ایمپلنت نه تنها دندانهای کناری آسیب می بینند بلکه همان مراقبت های عادی برای حفظ بهداشت دهان و دندان کفایت می کند. استفاده از مسواک و نخ دندان در محل کاشت ایمپلنت نیز مانند دندان طبیعی انجام می گیرد.
2. ایمپلنت های دندان طول عمر بیشتری نسبت به بریج سنتی دارند و در صورتی که به خوبی از آنها مراقبت شود حتی تا پایان عمر نیز در دهان فرد باقی می ماند. طبق اعلامیه سازمان دندانپزشکی ایمپلنت آمریکا AAID چون پایه فلزی ایمپلنت معمولاً از تیتانیوم ساخته می شود فرایند جوش خوردن آن به خوبی انجام گرفته و چون از جنس مستحکمی ساخته شده اند نسبت به پوسیدگی دندان و مشکلات لثه بسیار مقاومت اند. متوسط طول عمر بریج دندان حدودا ده سال است و با توجه به این حقیقت که دندانهای طبیعی کناری شما نیز تراشیده شده اند احتمال پوسیدگی و در نتیجه عدم حمایت مناسب از بریج خیلی زودتر از این زمان نیز وجود دارد.
3. زیبایی ظاهری: نمی‌توان نسبت به زیبایی ظاهری بریج های سنتی ایرادی گرفت و در صورتی که بریج دندان توسط متخصص با تجربه ای ساخته شود تقریبا مانند دندان طبیعی شما در دهان جلوه می کند اما به اندازه دندان طبیعی در دهان شما راحت نیست در صورتی که کاشت دندان به روش ایمپلنت نه تنها زیبایی دندانها را به شما باز می گرداند بلکه یک دندان طبیعی در دهان شما قرار می‌گیرد و هیچ حس آزار دهنده و ناراحت کننده ای برای شما ایجاد نمی کند. تاج دندان ایمپلنت توسط دندانپزشک دقیقاً به رنگ مینای دندان طبیعی شما ساخته می شود و به همین علت از لحاظ ظاهری هیچ تفاوتی با سایر دندانها نمی کند.
4. هزینه بریج دندان در ابتدا کمتر از ایمپلنت دندان است اما چون احتمال شکستن و یا بیرون افتادن آن از دهان بسیار بالاست باید هزینه اضافی در سال‌های آینده پرداخت شود تا تاج دندان بریج شده جایگزین شود. بنابراین اگر این هزینه های بلند مدت را محاسبه کنید هزینه انجام ایمپلنت دندان بسیار کمتر از بریج خواهد بود و مقرون به صرفه تر است. البته برخی بیمه های درمانی هزینه بخشی از بریج دندان را پرداخت می کنند در صورتی که ایمپلنت دندان باید کاملا با هزینه خود شخص انجام شود اما چون مراحل انجام ایمپلنت دندان بسیار طولانی است و حدود ۹ ماه زمان می برد امکان پرداخت هزینه کاشت دندان به روش ایمپلنت در مدت زمانی طولانی به صورت اقساطی در کلینیک دندانپزشکی به منظور رفاه هرچه بیشتر بیماران فراهم است.
ایمپلنت دندانی و بریج سنتی در یک نگاه
| ایمپلنت دندانی |
بریج سنتی |
|
| دوام و طول عمر |
بیش از 20 سال |
5 تا 7 سال |
| پوشش بیمه |
ندارد |
تا حدودی دارد |
| سلامت دهان و دندان در بلند مدت |
عدم تحلیل لثه و استخوان فک |
تحلیل لثه و استخوان فک به تدریج |
| بهداشت دهان و دندان |
مسواک زدن و نخ دندان کشیدن به طور طبیعی |
استفاده از مسواک و نخ دندان مخصوص |
| ظاهر |
زیباترین حالت ممکن |
شباهت زیاد به دندان طبیعی |
| زمان تکمیل مراحل درمان |
چندین بار مراجعه به دندانپزشک طی 3 تا 9 ماه |
2 تا 3 بار مراجعه به دندانپزشک طی چند هفته |
مطالب مرتبط: مراحل ایمپلنت دندان
معایب بریج دندان سنتی چیست؟
• بریج دندان سنتی به دندانهای طبیعی کناری آسیب می رساند.
• بریج دندان ریسک پوسیدگی دندانهای طبیعی کناری را افزایش می دهد.
• تحلیل لثه و تحلیل استخوان تدریجی در جای خالی دندان پس از بریج دندان مشاهده می شود.
• بریج دندان نیاز به تعویض دوره ای دارد.
• بریج دندان طول عمر کوتاه (حدود 5 تا 7 سال) دارد.
برای انتخاب یکی از روشهای بریج سنتی یا ایمپلنت دندان چه نکاتی را باید در نظر گرفت؟
• پوشش بیمه: روش بریج دندان تا حدودی توسط برخی بیمه های دندانی پوشش داده می شود و معمولا در صورتیکه بیمه تکمیلی داشته باشید می توانید بخشی از هزینه را پس بگیرید. اما از طرف دیگر ایمپلنت دندان به ندرت توسط بیمه های دندانی تحت پوشش قرار می گیرند اما شاید بتوانید بخشی از هزینه تاج دندان مصنوعی را از بیمه تکمیلی خود بگیرید.
• دوام و طول عمر: ایمپلنت دندان دوام بسیار بالایی دارد و معمولا طول عمر آن بیشتر از 45 سال است و درصورتیکه به خوبی از آنها مراقبت شود تا پایان عمر در دهان فرد سالم باقی می مانند. در عوض بریج دندان دوام کوتاهی دارد و حدودا باید هر 5 سال تعویض شود.
• سلامت دهان و دندان در طولانی مدت: لثه و استخوان فک زیر بریج پس از مدتی به تدریج تحلیل رفته و اثر نامطلوبی روی دندانهای کناری ایجاد می کند. از طرف دیگر ایمپلنت با مستحکم کردن استخوان فک نه تنها به حفظ سلامت آن کمک می کند بلکه خوردن و جویدن را نیز برای شخص بسیار آسان می کند.
• بهداشت دهان: برای حفظ بهداشت دهان و دندان پس از انجام بریج دندان باید از مسواک و نخ دندانهای مخصوصی استفاده کنید در صورتیکه پس از ایمپلنت دندان همان مراقبت های معمولی که از دندانهای طبیعی می شود کفایت می کند.
• زیبایی ظاهری: بریج دندانی مدرن شباهت بسیار زیادی به دندان طبیعی دارد اما کیفیت و جنس ایمپلنت دندانی بسیار بهتر از بریج است و چون مستقیما در استخوان فک کاشته می شود به حفظ سلامتی آن نیز کمک می کند.
• طول مدت درمان: قرار دادن بریج دندان از شروع تا پایان حدود چند هفته زمان می برد و طی 2 تا 3 جلسه به پایان می رسد در صورتیکه برای کاشت دندان به روش ایمپلنت نیاز به مدت زمان طولانی تری بین 3 تا 9 ماه و همچنین انجام عمل جراحی است.
• هزینه: هزینه بریج دندان به عوامل زیر بستگی دارد:
جنس بریج: رزین کامپوزیت، آلیاژ فلزی با پوشش پورسلین یا زیرکونیا)
تعداد دندانهایی که باید بریج شود.
شرایط دندانهای کناری که به عنوان پایه بریج عمل می کنند.
تجربه و تخصص دندانپزشک
محل زندگی یا جایی که بریج قرار است انجام شود.
بیماران معمولا قدرت پرداخت هزینه بریج را بیشتر از ایمپلنت دارند در صورتیکه ایمپلنت در طولانی مدت مقرون به صرفه تر است. عواملی که روی هزینه ایمپلنت دندان تاثیر گذارند عبارتند از:
تعداد و پیچیدگی جراحی های مورد نیاز
تعداد دندانهایی که باید جایگزین شوند و محل آنها در فک
محل زندگی یا جایی که ایمپلنت دندان قرار است کاشته شود.
برند و جنس متریال تاج دندان، اباتمنت و پست
تخصص جراح دندانپزشک
مطالب مرتبط: قیمت ایمپلنت دندان
سلام من رماتیسم مفصلی دارم آیا میتوانم ایمپلنت کنم