ارتودنسی یا براکت های لینگوال یکی از چندین گزینه درمانی زیبایی محتاطانه محسوب می شود. این نوع ارتودنسی هنگام لبخند زدن، غذا خوردن یا صحبت کردن عملا نامرئی بوده و هیچ کس متوجه نخواهد شد که شما از آنها در دهان خود استفاده می کنید. این براکت ها برای همه سنین مناسب هستند اما بیشتر برای بزرگسالانی ایده آل است که می خواهند بدون اینکه کسی متوجه حضور آنها در دهانشان شود، دندان های خود را صاف کرده و یا از شکاف میان آنها خلاص شوند. در این مقاله قصد داریم در مورد ارتودنسی لینگوال، نحوه عملکرد آن و مزایا و معایب آن آشنا شویم.
ارتودنسی لینگوال چیست؟
ارتودنسی لینگوال یا پشت دندانی (lingual braces) که گاهی اوقات برس های مخفی نامیده می شوند دقیقا مانند بریس های سنتی هستند با این تفاوت که آنها به جای سطح جلویی دندان ها در داخل و پشت آنها قرار می گیرند. بنابراین گرچه توسط افراد دیگر دیده نمی شوند اما هنوز هم دارای نوعی مهاربند فلزی ثابت هستند که از براکت و سیم ساخته شده اند.
براکت های لینگوال یک گزینه ارتودنسی کمتر شناخته شده است که در مقایسه با براکت های جایگزین از مزایای کاربردی و زیبایی بهره مند شده است. این نوع ارتودنسی شباهت های زیادی به براکت های دیگر دارد اما از آنجا که در پشت دندان ها نصب می شوند و نه در قسمت جلوی آنها، از نظر راحتی، تناسب و ... تفاوت هایی دارند.
نصب براکت های پشت دندانی یا زبانی به چه صورت است؟
براکت های لینگوال کاملا سفارشی و متناسب با دهان و دندان های هر بیمار ساخته می شوند. این نوع ارتودنسی باید به گونه ای روی هر دندان قرار گیرد که به درستی بتواند نا مرتبی آنها را اصلاح نماید. به همین ترتیب، سیم های متصل به هر براکت نیاز به برخی از سفارشی سازی ها دارند تا بهترین خدمات را برای هر بیمار داشته باشند.
داشتن تناسب کامل در هنگام نب ارتودنسی لینگوال ضروری است زیرا قرارگیری براکت ها و سیم ها در این گزینه با چالش بیشتری همراه است. دستیابی به پشت دندان ها دشوارتر بوده و فضای کار ارتودنتیست با محدودیت همراه است. به منظور قرارگیری صحیح بریس های پشت دندانی، تمامی براکت ها همزمان با استفاده از یک سینی سفارشی روی دندان ها سیمان می شوند تا در جای خود قرار گیرند. در مقابل این درمان، براکت های سنتی از بریس های استانداردی استفاده می نمایند که به صورت جداگانه و هر بار روی یک دندان جای می گیرند.
مطالب مرتبط: ایمپلنت دیجیتال
روند انجام ارتودنسی لینگوال
دندانپزشک متخصص پس از مشاوره اولیه و انتخاب این گزینه، در اولین جلسه، با استفاده از یک قالب پلاستیکی مخصوص از دندان های فرد بیمار نمونه می گیرد. سپس این نمونه یا قالب را به لابراتوار یا آزمایشگاه فرستاده تا براکت های مخصوص برای هر دندان ساخته شود. فرد متخصص در آزمایشگاه به منظور اینکه براکت ها شکل خود را از دست ندهند آنها را به حالت موم ساخته و در یک محفظه مخصوص نگهداری می نماید.
در جلسه دوم، دندانپزشک نوعی چسب مخصوص را پشت دندان های فرد می مالد. براکت هایی که در آزمایشگاه ساخته شده اند سفت شده و می توان بلافاصله پس از چسباندن آنها روی دندان ها، محفظه ای را که در آن نگهداری می شدند دور انداخت. پس از این مرحله، سیم های ارتودنسی توسط متخصص نصب می شود. وظیفه این سیم ها وارد کردن فشار ملایم به دندان ها است تا آنها را به موقعیت صحیح هدایت کنند.
آیا نصب براکت های لینگوال سخت است؟
از آنجایی که نصب براکت ها در این نوع ارتودنسی در پشت دندان ها صورت می گیرد شاید تصور کنید که این کار سخت و آزاردهنده ای باشد. اما پیشرفت هایی که در تکنولوژی دندانپزشکان حاصل شده اند ثابت نموده اند که نصب این نوع ارتودنسی کار آسانی بوده و عمدتا در دو مرحله انجام می شود. اما اگر شما تصمیم به انتخاب این گزینه دارید باید قبل از اقدام از مهارت و تخصص دندانپزشک خود مطلع شوید، زیرا ارتودنتیست های کمی هستند که از این زمینه تخصص دارند.
مزایای ارتودنسی لینگوال
مهمترین مزیتی که بسیاری از بیماران با بریس های لینگوال یا پشت دندانی تجربه می کنند، توانایی احتیاط بیشتر هنگام اصلاح دندان ها می باشد. به ویژه برای بزرگسالانی که براکت های فلزی برای سال ها نمی تواند گزینه ایده آلی در موقعیت های اجتماعی یا شغلی باشد. این بریس ها در پشت دندان ها پنهان شده و به بیماران امکان دسترسی به تمامی براکت های فلزی را می دهند بدون اینکه دیده شوند.
این نوع ارتودنسی علاوه بر اینکه کاملا نامرئی است، در هنگام عدم تطابق پیچیده، مانند سایر چرخش ها از جمله، اصلاح چرخش دندان ها، بسته شدن شکاف های ناشی از کشیدن آنها یا از بین رفتن قدر دندان ها، مانند سایر گزینه های ارتودنسی کارآمد هستند. همچنین هرگونه تغییر رنگ یا لکه دار شدن دندان ها به دلیل براکت ها، در داخل آنها رخ می دهد تا در سطح خارجی آنها، مانند براکت های فلزی یا سرامیکی. به طور کلی ارتودنسی لینگوال برای هر بیمار مناسب بوده و می توانند سطح راحتی بیشتری داشته باشند.
ارتودنسی لینگوال و معایب آن
ارتودنسی پشت دندانی ممکن است برخی از مشکلات را برای بیماران مبتلا به اوربایت شدید یا عمیق ایجاد نماید. به این دلیل که اوربایت ممکن است فشار زیادی را به براکت های پشت دندانی وارد کرده و باعث جدا شدن سریع آنها شود. البته تصمیم نهایی را متخصص ارتودنسی می گیرد و او می تواند به شما بگوید که آیا این مشکلی را در روند مرتب شدن دندان هایتان ایجاد می نماید یا خیر.
براکت های لینگوال همچنین می توانند مشکلاتی را در گفتار ایجاد کنند، به خصوص وقتی بیماران پس از قرار دادن برس ها هنوز هم به آن عادت نکرده اند. از آنجا که این ارتودنسی در پشت دندان های شما قرار می گیرند، ممکن است در ابتدا کمی احساس غیر معمولی یا عجیب داشته باشید.
مانند اکثر براکت ها، ممکن است برخی از ناراحتی ها یا زخم ها نیز ایجاد شود. در مورد ارتودنسی لینگوال این درد بیشتر در زبان احساس می شود، به ویژه هنگام غذا خوردن یا صحبت کردن. با این حال تمامی این مشکلات با قرارگیری براکت ها در دهان و عادت کردن شما به آن کاهش می یابند.
مطالب مرتبط: ایمپلنت یک روزه
چه کسی کاندیدای مناسبی برای استفاده از براکت های لینگوال است؟
روش ارتودنسی مناسب برای بیماران می تواند به عوامل مختلفی از نگرانی لبخند تا پوشش بیمه بستگی داشته باشند. قبل از اینکه ارتودنتیست توصیه ای به شما بنماید، ویژگی های لبخند شما و نیز سوابق پزشکی دهان و دندان هایتان را برای تعیین صلاحیت شما در استفاده از برخی از درمان ها در نظر می گیرد.
در صورت برخورداری از چهار ویژگی زیر، ممکن است شما کاندید مناسبی برای استفاده از ارتودنسی لینگوال باشید:
- فاصله کافی میان دندان ها
درمان ارتودنسی چالش های منحصربفردی را برای بهداشت دهان و دندان فرد ایجاد می نماید. همانند هر نوع ارتودنسی، ارتودنسی لینگوال برای تمیز کردن بین دندان ها، به نخ های سفتی نیاز دارد. با این حال، به دلیل شکل براکت ها، در نهایت برخی از بیماران از فضای کمتری بین سیم ارتودنسی و خط لثه برخوردار هستند. اگر دندان های شما روی هم قرار بگیرند یا بیش از حد شلوغ باشند، دندانپزشک ممکن است نوع دیگری از درمان را برای شما در نظر بگیرند.
- سلامت عمومی دهان و دندان
تمامی بیماران باید هنگام شروع درمان ارتودنسی از سلامت مناسبی برخوردار باشند. در برخی موارد، با این حال، متخصص ارتودنسی ممکن است هنگام قرار دادن براکت های لینگوال سخن از استانداردهای بهداشتی بالاتری به میان آورد زیرا این نوع ارتودنسی می تواند به طور بالقوه سطح زبان را در طول دوره تنظیم تحریک کند. به طور کلی بدن شما باید از توانایی های درمانی لازم برای کاهش ناراحتی و خطر ابتلا به عفونت برخوردار باشند.
- مسائل مربوط به نیش خفیف تا متوسط
براکت های لینگوال نیز می توانند تقریبا به اندازه براکت های معمولی مشکلات دندان ها را درمان کنند. با این حال اگر مقداری قابل توجهی از اوربایت یا آندربایت وجود داشته باشد ممکن است فرد واجد شرایط استفاده از این نوع ارتودنسی نباشد زیرا مشکلات نیس باعث فشار مداوم به براکت ها شده و می تواند آنها را از بین ببرد. همچنین آن بر حرکت دندان ها تأثیر گذاشته و می تواند به آنها آسیب بزند.
- دندان های کوچک تر
علاوه بر تفاوت شکل براکت های معمولی و لینگوال، براکت های معمولی بزرگ تر نیز هستند. اگر دندان های کوچکی دارید، ممکن است کاندید مناسبی برای ارتودنسی پشت دندانی باشید زیرا ارتودنتیست می تواند این گزینه را برای شلوغی بیش از حد دندان ها توصیه نمایید.
مدت زمان درمان صاف شدن دندان ها با براکت های لینگوال
بسته به میزان نامرتبی دندان های شما، براکت های زبانی می توانند بین چند ماه تا حدود دو سال آنها را اصلاح نماید. حتی اگر مشکلات شما به حدی باشد که برای درمان به دو سال کامل زمان نیاز داشته باشید، طی چند ماه می توانید تفاوت را احساس کنید.
هزینه ارتودنسی لینگوال
هزینه ارتودنسی لینگوال بسیار متفاوت بوده و به بسیاری از موارد از جمله پیچیده بودن وضعیت دندان ها و جابجایی آنها بستگی دارد. مثلا در برخی موارد، شما فقط نیاز به یک درمان برای مثال اصلاح دندان های جلویی نیاز دارید. هزینه این نوع درمان همچنین به مواردی چون مهارت و تجربه متخصص، موقعیت کلینیک و ... نیاز دارد.
دندانپزشک شما می تواند برای کاهش هزینه های درمان شما، گزینه های ترکیبی را توصیه نماید. به عنوان مثال، براکت های لینگوال در قوس بالایی و براکت های معمولی در دندان های پایینی. اما به طور کلی، هزینه این گزینه درمانی نسبت به سایر براکت ها گران تر است. یکی از دلایل آن می تواند هزینه مواد باشد. برخلاف براکت های سنتی، ارتودنسی لینگوال اغلب به صورت سفارشی ساخته می شود و با استفاده از فناوری CAD/CAM در پشت دندان های شما قرار می گیرند.
برخی از بریس های لینگوال نیز از آلیاژ طلا ساخته می شوند در مقایسه با فولاد ضد زنگ یا تیتانیوم. هر دوی این عوامل می توانند منجر به هزینه های بالاتر شوند. علاوه بر مواد، هزینه تجهیزات نیز قیمت این گزینه درمانی را تحت تأثیر قرار می دهد. متخصص ارتودنسی برای تهیه بریس های لینگوال نیاز به سرمایه گذاری در ابزار و تجهیزات تخصصی دارد. این تجهیزات می توانند شامل نرم افزار CAD/CAM، تجهیزات اسکن دیجیتال و ابزارهای تخصصی باشند.
مطالب مرتبط: ایمپلنت اقساطی
مراقبت از براکت های لینگوال
رعایت بهداشت دهان و دندان نیز مانند هر نوع گزینه ارتودنسی دیگر، برای جلوگیری از التهاب لثه ها و پوسیدگی دندان ها نقش اساسی دارد. این اقدامات بهداشتی عبارتند از:
- مسواک زدن دندان ها، حداقل دو مرتبه در روز و به مدت دو دقیقه
- استفاده از مسواک نرم برای تمیز کردن دندان ها و خط لثه
- کشیدن نخ دندان ها برای از بین بردن جرم های میان آنها
- کاربرد دهانشویه با فلوراید برای تقویت دندان ها
- خودداری از مصرف غذاهای بسیار سفت یا ترد و یا چسبناک
