شهرک غرب، بلوار فرحزادی، بالاتر از بلوار دریا، کوچه بهاران ۲، پلاک ۵۳ (روبروی مرغ سوخاری کوپال)، واحد ۲

شنبه تا پنج شنبه: 10 صبح تا 9 شب

ایمپلنت دندان برای سالمندان - کلینیک دندانپزشکی دکتر شهاب محمدی

زمان مطالعه : 10 دقیقه | منتشر شده در: 1397/09/15

بروزرسانی شده در: 1403/01/03

یک گزارش اولیه در مورد وضعیت ایمپلنت دندان در بین سالمندان بر اساس یک نظرسنجی در میان متخصصین دندانپزشکی ژاپن

همانطور که اداره آمار وزارت امور داخلی و ارتباطات اعلام کرد، در سپتامبر 2016، جمعیت سالمندان ژاپن به سطحی رسید که 27.3٪ (34.61 میلیون) از جمعیت کل، دارای 65 سال و بالاتر بودند. از این سالمندان ، بیش از 6 میلیون نفر یا تقریبا 20 درصد نیاز به مراقبت طولانی مدت دارند. این افراد سالخورده برای پذیرش در مراکز درمانی مشکل دارند، که منجر به بدتر شدن شرایط می شود. در همین حال، شیوع ایمپلنت دندانی بیشتر شده؛ بررسی میزان بیماری های دندانی در سال مالی 2011 گزارش داد که 3٪ از افراد مسن ایمپلنت دارند. با این حال، از 4253 فرد مورد مطالعه تنها 1510 سالمند بودند و افراد مسن که در آسایشگاه بودند، از مطالعه حذف شدند. بنابراین، نتایج این نظرسنجی ، یک تصویر جامع از وضعیت ایمپلنت دندانی در افراد سالخورده دریافت کننده مراقبت بلند مدت نیست. کاشت ایمپلنت سالمندان و افراد معلول تا زمانی که بیمار به درستی مدیریت شود، موفقیت آمیز است. احتمال دارد که افراد مسنی که مراقبت طولانی مدت نیاز داشته و قادر به رفتن به دندانپزشکی نیستند، مراقبت از سلامت دهان و پروتز و قرار دادن ایمپلنت دندان برایشان دشوار باشد [6، 7].

بر این اساس، Visseretal با بررسی سه مطالعه موردی، اهمیت توجه به جنبه های زیر را ذکر کرده اند: «آیا بیمار توسط یک شبکه حمایتی برای مراقبت از دهان و دندان ، حمایت می شود؟» و «آیا ممکن است که بیمار به طور منظم یک متخصص مراقبت از دهان و دندان را ببیند و «آیا مراقبت های بهداشت دهان و دندان در موارد اضطراری به آسانی قابل دسترسی است؟

علاوه بر این، برای دستگاه های ثابت پروتز ایمپلنت برای بیماران مسن ، پروتز های اصلی باید برداشته شوند و احتمالا به پروتز های قابل جابجایی یا ایمپلنت های دو مرحله ای تغییر داده شوند، (زمانی که خود مراقبتی سخت می شود و یا زمانی که فرد با پروتز دچار مشکل می شود. با این حال، اگر تولید کننده ایمپلنت یا نوع ایمپلنت در بیماران مطمئن نیست، تغییر طرح پروتز ممکن است دشوار شود.

بنابراین، میزان کاشت ایمپلنت در افراد سالمند نیازمند مراقبتهای درمانی طولانی مدت یا مراقبتهای دندانپزشکی خانگی، میزان خود مراقبتی از دهان و همچنین میزان مراقبت بعد از عمل در اینجا بررسی شده است. علاوه بر این، وضعیت استفاده و کارت ایمپلنت (این کارت اطلاعات ایمپلنت قرار داده شده در بیمار را شرح داده است، مانند تولید کننده، نوع، طول، و قطر ایمپلنت)، که حاوی اطلاعات در مورد ایمپلنت است و ممکن است به ادامه مراقبت از کاشت ایمپلنت کمک کند، مورد بررسی قرار گرفت.

مواد و روش های نظر سنجی ایمپلنت

این نظرسنجی در طی 3 ماه از آگوست تا اکتبر 2015 توسط یک پرسشنامه بی نام (چهار صفحه A4) با سوالاتی که توسط نویسندگان این مطالعه ارائه شده است (جدول 1) انجام شد. پرسشنامه توسط پست الکترونیکی ارسال و جمع آوری شد.

سوالات تحقیق ایمپلنت بین سالمندان:

1. آیا درمان ایمپلنت را پیشنهاد می کنید؟

2. آیا به بیمارانی که برای درمان ایمپلنت آمده اند، یک "کارت جیبی" ارائه می دهید؟

3. از میان بیماران دریافت کننده ایمپلنت در درمانگاه ، آیا بیمارانی که در بیمارستان بستری شده اند یا در منزل بستری شده اند، وجود دارند؟

4. آیا دریافت کنندگان ایمپلنت یا خانواده های آنها در مورد مدیریت بهداشت دهان و دندان در هنگام بستری شدن در بیمارستان یا خانه ، دچار مشکلی شده اند؟

5. اگر مطلع شوید یکی از بیماران به علت خانه نشین شدن ، نمی تواند به کلینیک شما بیاید، چگونه به این موضوع رسیدگی می کنید؟

6. لطفا تعداد آسایشگاهی ها و بیمارانی را که برای مراقبت از دهان و دندان، از آنها بازدید می کنید بیان کنید.

تعداد موسسات

تعداد کل بیمارانی که مراقبتهای دندانپزشکی را در خانه خود دریافت می کنند.

از بیماران فوق، تعداد کل بیمارانی که قادر به انجام مراقبت های شخصی نیستند چقدر است؟

در میان کسانی که خدمات مراقبت از دهان و دندان را در منزل دریافت می کنند، تعداد کل بیمارانی که ایمپلنت دارند ، چقدر است؟

از بیماران فوق که دارای ایمپلنت هستند، تعداد کل بیمارانی که قادر به انجام مراقبت های شخصی نیستند ، چقدر است؟

7. چگونه بیماران دارای ایمپلنت را از میان کسانی که خدمات مراقبت از دهان و دندان را در منزل دریافت می کنند، شناسایی می کنید ؟

8. آیا داشتن یک کارت ایمپلنت یا تاریخچه / اطلاعات درمان برای افراد مسن خانه نشین یا آسایشگاهی مفید خواهد بود؟

جمعیت هدف این نظرسنجی 2339 نماینده عضو یا متخصص دندانپزشکی متعلق به هر یک از سه سازمان زیر بود: انجمن ایمپلنتولوژی دهانی ژاپن و انجمن Gerodontology (دندانپزشکی سالمندان) ژاپن به عنوان انجمن های دانشگاهی مرتبط با ایمپلنت و مراقبت از دندان و همچنین انجمن پروتز دندان ژاپن به عنوان انجمن دانشگاهی مرتبط با هر دو زمینه. در مجموع 924 نفر به پرسشنامه پاسخ دادند (نرخ بازگشت پرسشنامه 40٪). شکل 1 انجمن هایی که پاسخ دهندگان متعلق به آن هستند، را نشان می دهد.

شکل 1 تقسیم بندی پاسخ دهندگان. نرخ بازگشت پرسشنامه در هر یک از سه انجمن تقریبا 40٪ بود.

مطالب مرتبط: قیمت ایمپلنت دندان

در این مطالعه، چهار جنبه در رابطه با ایمپلنت و مراقبتهای دندان پزشکی در خانه مورد بررسی قرار گرفت.

1. وضعیت بستری در بیمارستان / درمان در خانه و همچنین مشاوره در مورد مراقبت از ایمپلنت پس از عمل برای خانواده بیمار و نحوه رسیدگی دندانپزشکان به این موضوع

2. نسبت افراد دارای ایمپلنت، خود مراقبتی از دهان و دندانپزشکانی که ایمپلنت ارائه می دهند، در میان بیماران دریافت کننده مراقبت در خانه چقدر است؟

3. روش های شناسایی وجود ایمپلنت در بیماران دریافت کننده مراقبت در خانه.

4. وضعیت استفاده از کارت ایمپلنت توسط بیماران فوق (این کارت اطلاعات ایمپلنت قرار داده شده در بیمار را شرح داده است، مانند تولید کننده ، نوع ، طول، و قطر ایمپلنت.)

تجزیه و تحلیل رابطه بین متغیرهای ضروری با آزمون χ2 انجام شد. این مطالعه با موافقت کمیته اخلاقی انجمن ایمپلنتولوژی دهان و دندان ژاپن انجام شد (شماره 2015-1).

نتایج نظرسنجی وضعیت ایمپلنت بین سالمندان

از 924 دندانپزشک شرکت کننده در این نظرسنجی، 465 نفر از پاسخ دهندگان (50٪) فقط کاشت ایمپلنت را ارائه می دهند و 85 نفر از پاسخ دهندگان (9٪) فقط مراقبت دندان پزشکی در خانه را ارائه می دهند، بیست و شش نفر (22٪) هم کاشت ایمپلنت و هم مراقبت دندان پزشکی در خانه را ارائه می دهند (شکل 2). تعداد دندانپزشکانی که مراقبتهای دندانپزشکی در خانه را ارائه می دهند، به طور معنی داری کمتر از کسانی است که درمان ایمپلنت را ارائه می دهند p <0.01

1. وضعیت بستری در بیمارستان / درمان در خانه و همچنین مشاوره در مورد مراقبت از ایمپلنت پس از عمل برای خانواده بیمار و نحوه رسیدگی دندانپزشکان به این موضوع.

شکل 2: ارایه ایمپلنت و ویزیت خانگی توسط دندانپزشکان

مطالب مرتبط: مراحل ایمپلنت دندان

جدول 2 درصد پاسخ دندانپزشکان را به میزان بیماران دریافت کننده ایمپلنت فوری به صورت سرپایی نشان می دهد که پس از آن در بیمارستان بستری شده یا در خانه تحت نگهداری هستند. سی درصد دندانپزشکان، بیماران دریافت کننده ایمپلنت داشتند که در بیمارستان بستری شده بودند یا در خانه تحت نگهداری هستند و 27 درصد از دندانپزشکان چنین بیماری نداشتند، در حالی که 41 درصد دندانپزشکان در این مورد اطلاعی نداشتند.

جدول 2: از میان بیماران دریافت کننده ایمپلنت در کلینیک شما، آیا هیچ بیمار در بیمارستان بستری شده یا به خانه برای نگهداری منتقل شده است؟

پاسخ	تعداد پاسخ دهندگان
بله	204 (30٪)
نه	182 (27٪)
نمی دانم	278 (41٪)
بدون پاسخ	7 (1٪)

جدول 3 نسبت دندانپزشکانی که از ناحیه بیماران دارای ایمپلنت یا خانواده های آنان در مورد مدیریت بهداشت دهان و دندان در هنگام بستری شدن در بیمارستان و یا مراقبت در خانه خواستار مشاوره شده اند را نشان می دهد. تنها 22٪ از دندانپزشکان از ناحیه بیماران دارای ایمپلنت یا خانواده های آنان در مورد مدیریت بهداشت دهان و دندان در هنگام بستری شدن در بیمارستان و یا مراقبت در خانه خواستار مشاوره شده اند. هفتاد و شش درصد از این بیماران مشاوره نداشتند. موضوع مشاوره عمدتا در مورد "روش تمیز کردن / روش مدیریت" بود.

جدول 3 آیا بیماران دریافت کننده ایمپلنت یا خانواده هایشان در مورد مدیریت بهداشت دهان و دندان در هنگام بستری شدن در بیمارستان یا افراد تحت مراقبت در خانه، درخواست مشاوره کرده اند؟

پاسخ	تعداد پاسخ دهندگان
بله	150 (22٪)
نه	513 (76٪)
بدون پاسخ	8 (1٪)

جدول 4 درصد پاسخ ها به این سوال را نشان می دهد، "اگر شما توسط یکی از بیماران دریافت کننده ایمپلنت مطلع شوید که او نمیتواند از کلینیک شما دیدن کنند؛ زیرا خانه نشین شده ، چطور به این موضوع رسیدگی میکنید؟ ». تقریبا 80 درصد از دندانپزشکان پاسخ دادند که مراقبت های پس از عمل انجام می دهند یا از دندانپزشک دیگری می خواهند به جای آنها از فرد مراقبت کند. با این حال، دندانپزشکانی که پاسخ دادند که به ارائه مراقبتهای دندانپزشکی در منزل نمی پردازند، 20٪ بود.

2 2. نسبت افراد دارای ایمپلنت، خود مراقبتی از دهان و دندانپزشکانی هم چون دکتر محمدی که ایمپلنت ارائه می دهند، در میان بیماران دریافت کننده مراقبت در خانه چقدر است.

جدول 4 اگر شما توسط یکی از بیماران دریافت کننده ایمپلنت مطلع شوید که او نمیتواند از کلینیک دندانپزشکی شما دیدن کنند؛ زیرا خانه نشین شده ، چطور به این موضوع رسیدگی میکنید؟

پاسخ	تعداد پاسخ دهندگان
هیچ کاری انجام نمی دهم	34 (5٪)
من از یک متخصص دندان می خواهم که بیمار را در خانه اش ویزیت کند	217 (32٪)
من به بیمار برای انجام خود مراقبتی از دهان و دندان توصیه می کنم	111 (17٪)
من همچنان به ارائه مراقبت بعد از عمل توسط ویزیت خانگی می پردازم	326 (49٪)
غیرو	59 (9٪)
بدون پاسخ	26 (4٪ )

جدول 5 پاسخ دندانپزشکان به این سوال را نشان می دهد: "آیا در طول 12 ماه گذشته بیماران دریافت کننده ایمپلنت نیازمند بازدید خانگی شما از آنها بوده اند؟"

291دندانپزشک در 4569 مؤسسه و در مجموع 12356 ایمپلنت کار گذاشته بودند که 3٪ ایمپلنت داشتند. از بیماران دارای ایمپلنت، کسانی که ایمپلنتهای خود را در کلینیک دندانپزشکی کاشته اند، تنها حدود یک سوم (31٪) را شامل می شوند. علاوه بر این، از کل این بیماران، 8795 بیمار قادر به انجام خود مراقبتی از دهان نبودند. در میان بیماران دارای ایمپلنت (360)، نسبت کسانی که قادر به انجام مراقبت از خود نبودند، 56٪ (200 نفر) بود که در مقایسه با مقدار 77٪ در بیماران بدون ایمپلنت به طور معنی داری (p <0.01) کمتر بود.

3. روش شناسایی وجود ایمپلنت در بیماران دریافت کننده مراقبت از دهان و دندان در خانه.

جدول 5،: تعداد، ایمپلنت ها (که توسط دندان پزشک کاشته می شود) و خود مراقبتی از دهان در بیماران دریافت کننده مراقبت در خانه گزارش شده توسط دندانپزشکان در طول 12 ماه گذشته (291 دندانپزشک، 4،569 مؤسسه)

	تعداد کل بیماران	بیماران دارای ایمپلنت	بیماران دارای ایمپلنت، قرار داده شده با مراجعه دندانپزشک به بیمار
تعداد کل بیماران	12356	360 (3٪)	112 (31٪)
بیمارانی که قادر به انجام خود مراقبتی از دهان و دندان نیستند	8،795 (71٪)	200 (56٪)

جدول 6 روش های استفاده شده توسط دندانپزشکان برای شناسایی وجود ایمپلنت در بیماران دریافت کننده مراقبت از دهان و دندان در خانه را نشان می دهد. رایج ترین روش، "بررسی مستقیم" بود. از سوی دیگر، میزان استفاده از رادیوگرافی نیز 17٪ بود.

4. وضعیت استفاده از کارت ایمپلنت توسط بیماران.

جدول 6 : روش شناسایی وجود ایمپلنت در بیماران دریافت کننده مراقبت از دهان و دندان در خانه

پاسخ	تعداد پاسخ دهندگان
بررسی مستقیم	153 (53٪)
رادیوگرافی	49 (17٪)
اطلاعات ارائه شده توسط بیماران یا خانواده های آنها	88 (30٪)
پرسش از دندانپزشک بیمار	10 (3٪)
کارت ایمپلنت	5 (2٪)
سوابق دندانپزشکی جراحی ایمپلنت	46 (16٪)
غیرو	11 (4٪)
بدون پاسخ	50 (17٪)

اکثر دندانپزشکانی که مراقبت از دندان در خانه را ارائه می دادند، کارت ایمپلنت را موثر می دانستند، صرف نظر از این که ایمپلنت این بیماران را دیده اند یا نه (جدول 7). با این حال، از 671 دندانپزشک که درمان ایمپلنت را ارائه می دهند، کسانی که از کارت ایمپلنت (یا دفترچه یادداشت جیبی) استفاده می کردند کمتر از 50 درصد بودند و دندانپزشکانی که از کارت استاندارد (ارایه شده توسط انجمن ایمپلنتولوژی دهانی ژاپن) یا دفترچه جیبی استفاده می کردند (ارایه شده توسط انجمن ایمپلنت های فک و صورت ژاپن) فقط 10٪ بود (جدول 8).

جدول 7 اثربخشی کارت ایمپلنت

	بیماران دارای ایمپلنت دیده شده	بیماران دارای ایمپلنت دیده نشده
خیلی موثر	44	67
موثر	57	44
کمی موثر	14	7
غیر موثر	0	2
بدون پاسخ	13	73

جدول 8: بررسی دندانپزشکانی که کاشت ایمپلنت را ارایه می دهند (671 دندانپزشک). "آیا شما از کارت ایمپلنت استفاده می کنید؟"

پاسخ	تعداد پاسخ دهندگان
کارت تهیه شده توسط انجمن ایمپلنت های دهان و دندان ژاپن	54 (8٪)
دفترچه جیبی توسعه یافته توسط انجمن ایمپلنت های فک و صورت ژاپن	11 (2٪)
کارت ایمپلنت توسعه یافته توسط تولید کنندگان	133 ( 20٪)
کارت ایمپلنت ساخته شده توسط دندانپزشک	121 (18٪)
بدون کارت	360 (54٪)

بحث درباره وضعیت ایمپلنت سالمندان

نظرسنجی پرسشنامه ای با پست نرخ بازگشت کمی دارد، اما برای کسب اطلاعات برای بسیاری از کلینیک ها و بیمارستان ها مناسب است. در این تحقیق، یک پرسشنامه برای اعضا یا متخصصین دندانپزشکی سه انجمن علمی که احتمالا اهمیت این تحقیق را درک می کنند، و مشغول ارایه ایمپلنت یا خدمات مراقبت از دندان در خانه هستند، ارسال شد.

از این رو، نرخ بازگشت پرسشنامه نزدیک به سایر نظر سنجی های مشابه بود. ملاحظات اضافی، میزان پاسخ دهی پرسشنامه و وضعیت واقعی بازدیدهای دندانپزشکی را بهبود می بخشند. در این مطالعه مشخص شد که کمتر از 30 درصد از دندانپزشکان دارای بیمارانی بودند که پس از دریافت ایمپلنت، در بیمارستان بستری شده بودند یا در خانه تحت مراقبت بودند. در 22٪ از موارد از دندانپزشکان در مورد ایمپلنت مشورت خواسته شده است.

دندانپزشکانی که برای ارایه مراقبتهای ایمپلنت پس از عمل، ویزیت خانگی انجام دادند، تقریبا 80٪ بود، در حالی که 40٪ دندانپزشکان وضعیت بیماران را پس از کاشت ایمپلنت نمی دانستند. علاوه بر این، به دلیل اینکه دندانپزشکانی که پاسخ دادند: "من هیچ بیمار بستری شده یا تحت مراقبت در خانه ندارم" (27٪)، ممکن است شامل دندانپزشکانی نیز باشند که از چنین افرادی آگاه نبودند، می توان نتیجه گرفت که تعداد بیشتری از دندانپزشکان وضعیت بیماران را پس از قرار دادن ایمپلنت نمی دانند. این مسئله نیاز به افزایش درک وضعیت بیماران، پس از قرار دادن ایمپلنت را نشان می دهد.

تقریبا 3٪ از بیماران مراجعه کننده به مراکز درمانی دندانپزشکی، ایمپلنت داشتند. لنتو و همکارانش گزارش کرده اند که افراد مسن نیازمند مراقبت طولانی مدت در مقایسه با افراد مسن سالم، کمتر از ایمپلنت استفاده می کنند. در همین حال، میزان ایمپلنت در میان افراد سالمند که براساس نتایج بررسی بیماریهای دهان و دندان محاسبه شده است، تقریبا 3٪ است که با نتایج مطالعه حاضر در میان افراد سالمند قرار دادن ایمپلنت مطابقت دارد. با این حال، چون نتایج مطالعه حاضر و نتایج بررسی بیماریهای دهان و دندان ، اغلب توسط بررسی مستقیم است، این احتمال هست که میزان واقعی ایمپلنت ها بیشتر بباشد، و لازم است که وضعیت واقعی در آینده بررسی شود.

پنجاه و شش درصد بیماران دارای ایمپلنت قادر به انجام خود مراقبتی از دهان نبوده، که در مقایسه با مقدار 77 درصد در بیماران بدون ایمپلنت، کمتر است. این نتیجه ممکن است به دلیل علاقه بالای بیماران دارای ایمپلنت به وضعیت دهان و نیز اختلاف در وضعیت کلی مانند سن، عملکرد شناختی و بیماری مغزی و عضلانی بین دو گروه باشد که موضوع پژوهش های آینده است. با این وجود، 56 درصد به خودی خود میزان بالایی است و از این رو مهم است که با وجود کمبود نیروی انسانی، مراقبت و مدیریت تخصصی برای آنها فراهم شود. علاوه بر این، در بعضی موارد، برای بیماران مسن یا مراقبین آنها تمیز کردن ایمپلنت ها سخت است، بنابر این باید تاثیر موقعیت یا تعداد ایمپلنت ها بر پیچیدگی مراقبت بررسی شود. بنابراین ممکن است لازم باشد یک کارت ایمپلنت یکپارچه و استاندارد که اطلاعات ضروری مربوط به ایمپلنت ها را توصیف می کند، تهیه شود.

علاوه بر این، تعداد بیمارانی که در کلینیک دندان خود دندانپزشک، ایمپلنت کاشته اند، تنها یک سوم بود، که نشان می دهد که دو سوم از بیماران، ایمپلنت را در سایر کلینیک ها کاشته اند. در حالت ایده آل، این مسئله نیاز جدی برای استاندارد سازی اندازه و شکل پیچ یا درایور مورد استفاده برای ایمپلنت ها را متذکر می شود که احتمالا برای اطمینان از مراقبت از ایمپلنت پس از عمل کاشت، مفید خواهد بود.

ضروری است که سازندگان ایمپلنت با انجمن های دانشگاهی و دندانپزشکی همکاری کنند. با این وجود، از آنجایی که تحقیقات اساسی در مورد عملکرد مکانیکی نیز ضروری است، بنابراین ارتقا کارت های استاندارد ایمپلنت بسیار اهمیت دارد. حتی دندانپزشکانی که ایمپلنت را پیشنهاد نمی کنند، به وضوح وجود کارت ایمپلنت مهم می دانند. با این حال، در واقع، بیش از 50 درصد از دندانپزشکان ارائه دهنده ایمپلنت، از کارت ایمپلنت استفاده نمی کنند و حتی در مواردی که از آن استفاده می شود، اکثر کارت ها استاندارد نیستند.

بنابراین، ما قویا امیدواریم که از یک کارت ایمپلنت سیستماتیک به طور گسترده استفاده شود. در آینده باید مشکلات مربوط به ایمپلنت و مراقبت از دندان ها در خانه و چگونگی رسیدگی به آنها با دقت شناسایی شود.

نتیجه گیری

با وجود میزان کم پاسخ به پرسشنامه در این مطالعه مقدماتی، ما نتیجه گرفتیم که بسیاری از پزشکان و دندانپزشکان از جمله دکتر محمدی، وجود یک کارت استاندارد ایمپلنت را برای سالمندان نیازمند مراقبت، مهم می دانند.