ایمپلنت دندان یکی از روش های فوق‌العاده برای جایگزین کردن دندان از دست رفته است که نه تنها به حفظ بافت استخوانی فک بیمار کمک میکند بلکه از لحاظ ظاهری و عملکردی کاملاً شبیه دندان طبیعی عمل می کند و نگهداری آنها نیز با رعایت بهداشت دهان و دندان به راحتی انجام می گیرد.
امروزه انواع مختلفی از کارهای دندانپزشکی وجود دارد، و تلاش برای فهمیدن اینکه شما ممکن است به کدام یک از این درمان ها نیاز داشته باشید و آیا واقعا آنها ارزش هزینه کردن را دارند یا خیر، می‌تواند گیج کننده باشد. یکی از این گزینه ها، روکش دندان است.
در حالی که شما باید هر گزینه را با دندانپزشک خود و با دقت ارزیابی کنید، بسیاری از افراد روکش دندان را برای اصلاح لبخند خود انتخاب می کنند. اما آیا می دانید روکش دندان چگونه است؟ و همچنین چرا ممکن است به آن نیاز داشته باشید؟ آیا واقعا سرمایه گذاری دارد؟
روکش دندان راهی سریع برای رسیدن به لبخندی زیبا بوده و این درمان برای افرادی که دندان های لکه دار، ترک خورده یا دارای شکاف دارند عالی است.
در هر صورت قبل از اینکه شما و دندانپزشکتان تصمیم بگیرید که این روش برای شما مناسب است، داشتن اطلاعات صحیح در مورد روکش ها، هزینه آنها و بهترین روش مراقبت از آنها بسیار مهم است. علاوه بر این آگاهی از اینکه قالب دندان یا پست دندان چیست نیز حائز اهمیت می باشد. در ادامه هر آنچه را که باید در مورد روکش دندان بدانید برای شما توضیح خواهیم داد. تا پایان ما را همراهی نمایید.
روکش دندان چگونه است؟
روکش ها پوششی برای دندان ها هستند تا ظاهری یکنواخت و طبیعی به آن ها ببخشند. البته ونیرها واقعا یک درمان دندانپزشکی ضروری برای اکثر افراد نیستند. اما چنانچه دندان هایی دارید که قابل ترمیم نبوده، یا اگر دندان کج یا فاصله غیر طبیعی بین دندان ها دارید، آنها گزینه ای عالی هستند.
روکش ها به جز بهبود ظاهر دندان ها، استحکام و انعطاف پذیری قابل مقایسه ای با مینای دندان طبیعی را نیز ارائه می دهند. برای این کار آنها با استفاده از قالب دندان به شکل دندان های شما سفارشی طراحی شده و در طی مراحلی به مینای اصلی دندان متصل می‌شوند. روکش دندان را می توان از پرسلین یا از مواد کامپوزیت رزین تهیه کرد.
چه زمانی روکش دندان ضروری است؟
دلایل مختلفی برای قرار دادن روکش روی دندان هر فردی وجود دارد. به عنوان مثال، دندانپزشکتان ممکن است یک روکش را به موارد زیر توصیه کند:
- ترمیم یک دندان شکسته یا آسیب دیده
- پوشاندن یک دندان که پر شده
- محافظت از دندان پس از درمان ریشه دندان
- پوشاندن اباتمنت ایمپلنت دندان
به طور کلی، روکش زمانی ضروری است که دندان شما:
- در برابر آسیب یا عفونت بیشتر آسیب‌پذیر باشد.
- باعث ایجاد درد در طول فعالیت‌های عادی روزانه شود.
- نتواند مانند یک دندان معمولی عمل کند.
- به غذا خوردن شما تاثیر بگذارد.
- از لبخند شما کم کند.
روکش‌های دندان از چه چیزی ساخته شده‌اند؟
تاج و روکش‌های دائمی معمولاً از موارد زیر ساخته می‌شوند:
سرامیک یا پرسلن، مانند زیرکونیا یا لیتیوم دی سیلیکات
فلزات، مانند آلیاژهای مبتنی بر طلا یا نقره، تیتانیوم یا فولاد ضد زنگ
فلز سرامیک یا PFM (چینی ذوب شده به چارچوب فلزی)
رزین کامپوزیت، مشابه آنچه در پرکردن دندان استفاده میشود.
اینکه دندانپزشکتان از چه موادی استفاده میکند به نیازها و ترجیحات شما و همچنین در دسترس بودن مواد بستگی دارد. دندانپزشکتان ممکن است مواد خاصی را نیز ترجیح دهد.
با گذشت زمان، بیشتر دندانپزشکان مواد روکش سرامیکی را به جای فلز ترجیح می‌دهند، به خصوص برای دندانهای جلویی. به این دلیل است که:
سرامیک‌ها رنگ طبیعی دندان را بازسازی می‌کنند.
سرامیک‌های جدیدتر و بادوام‌تر در حال توسعه هستند.
سرامیک‌ها می‌توانند در مقایسه با فلزات خاص کم هزینه باشند.
از میان انواع مختلف سرامیک، زیرکونیا قوی‌ترین نوع است و برای دندانهای پشتی، به‌ویژه در افرادی که دندان قروچه می‌کنند، محبوب‌تر است.
پلاستیک‌های با کارایی بالا مانند PEEK و PEKK نیز اخیراً در دندانپزشکی معرفی شده‌اند و ممکن است جایگزین امیدوارکننده‌ای برای زیرکونیا باشند.
شما و دندانپزشکتان باید مزایا و معایب این مواد مختلف را بسنجید. پس از ارزیابی وضعیت‌تان، دندانپزشکتان می‌تواند یک ماده خاص را به شما توصیه کند.
روکش‌های موقت
اگر دندانپزشکتان از یک آزمایشگاه دندانپزشکی معمولی برای ساخت روکش شما استفاده کند، تا زمانی که روکش نهایی ساخته میشود، روکش موقتی روی دندان شما قرار می‌دهد.
روکش‌های موقت معمولا از رزین کامپوزیت، اکریلیک یا مواد پلاستیکی دیگر ساخته می‌شوند. آنها همچنین ممکن است از آلومینیوم ساخته شوند.
این مواد با دوام کمتر مورد استفاده قرار می‌گیرند زیرا روکش‌های موقت معمولاً فقط چند روز یا چند هفته دوام می‌آورند.
در قرار بعدی شما، دندانپزشکتان روکش موقت را برمی‌دارد و آن را با روکش دائمی جدید جایگزین می کند. روکش دائمی شاید نیاز به تنظیمات جزئی داشته باشد. باید کاملاً شکل داده شود تا به دندان شما بچسبد و مهر و موم کاملی ایجاد کند.
هنگامی که دندانپزشکتان مطمئن شد که روکش جدید شما مناسب است، آن را به دندان شما می‌چسباند. آنها از سیمان دندانی قوی استفاده می‌کنند که سال‌ها دوام می‌آورد.
پس از قرار دادن ایمن تاج دائمی، دندانپزشکتان بررسی میکند تا مطمئن شود که بایت شما یکنواخت باقی می‌ماند. در برخی موارد، ممکن است دندان مقابل که با دندان تاج‌دار تماس پیدا میکند کمی سوهان کشیده شود.
قالب دندان چیست؟
برای اینکه دندانپزشک بتواند یک روکش دندان سفارشی برای شما بسازد باید در ابتدا از دندان ها قالب گیری نماید. قالب دندان به دو صورت سنتی و اوپتیکال انجام می شود.
در قالب گیری به روش سنتی از گچ یا خمیر که قابل شکل دهی است استفاده می شود. دندانپزشک در ابتدا دندان های شما را تمیز می کند و سپس از آن قالب می گیرد. قالب دندان در واقع یک دستگاه کپی است که خیلی دقیق از دندان های شما قالب گیری می نماید.
با تجهیزات پیشرفته تر دندانپزشکان از قالب های اوپتیکال یا نوری استفاده می کنند. در واقع این قالب دندان دیجیتالی بوده و هیچ ماده ای مثل خمیر یا گچ در آن به کار برده نمی شود. به عبارتی تصاویر توسط اسکنر گرفته شده و قبل از آن پودری روی دندان ها قرار گرفته که نور را منعکس کنند.
پست دندان چیست؟
پست دندان نوعی میله فلزی از جنس استیل یا تیتانیوم است که در ریشه دندان جای گرفته تا تاج روی آن نصب گردد. به عبارتی پست دندان یک فضای مناسب را برای قرار گرفتن روکش دندان ارائه می دهد. به طور کلی پست دندان برای بیمارانی که بخش عمده تاج اصلی دندان های خود را از دست داده باشند ضروری است.
اما کسانی که تاج دندان خود را از دست داده یا دندان های آنها به دلیل تحلیل استخوان فک جابجا شده است نمی توانند از پست دندان استفاده کنند.
دندانپزشکان معمولا بهترین نوع پست را با توجه به نیازها و وضعیت بیماران انتخاب می کنند. مهمترین ویژگی های یک پست دندان خوب، بلند و باریک بودن آن است که هم باعث فشار کمتر به دندان شده و هم ماندگاری بالایی دارد.
روکش دندان چیست؟
روکش دندان نوعی دندان مصنوعی از جنس سرامیک یا فلز است که در موارد زیر کاربرد دارد:
• دندان‌هایی که دیواره آنها شکسته یا به دلیل پوسیدگی از بین رفته باشد؛
• دندان‌هایی که به دلیل عصب‌کشی یا نازک شدن جداره، احتمال شکستن شان وجود داشته باشد؛
• دندان هایی که با ایمپلنت جایگزین شده باشند؛
مراحل ساخت روکش دندان
دندانپزشک ابتدا وضعیت ریشه دندان را بررسی کرده و در صورت نیاز اقدام به روت کانال یاعصب‌کشی دندان میکند و در صورت نیاز یک پست فلزی برای حماست از ریشه داخل کانال قرار می دهد تا تاج دندان مصنوعی روی آن نصب گردد. سپس اگر پوسیدگی تاج دندان تا نزدیک لثه و حتی زیر آن ادامه یافته باشد، با جراحی لثه حجم کافی از تاج دندان برای گذاشتن روکش دندان در دسترس قرار می گیرد. در مرحله بعد فرم دهی، تراش و قالب گیری دندان انجام می گیرد. پس از اینکه تراش دندان کامل شد، از دندان تراش خورده و همچنین فک مقابل آن قالب‌گیری میشود. سپس رنگ روکش دندان با مشورت بیمار انتخاب شده و همراه با قالب تهیه شده برای ساخت دندان مصنوعی به لابراتوار ارسال میشود.
نحوه نصب روکش دندان
درصورتیکه تاج دندان طبیعی بیمار به اندازه کافی دردسترس باشد و دندانپزشک بخواهد روکش دندان را روی دندان طبیعی نصب کند از روکش دندان چسبی استفاده خواهد کرد. زمانیکه روکش دندان از لابراتوار به مطب ارسال شود؛ دندانپزشک ابتدا تطابق کامل آن را از لحاظ قرارگیری و هماهنگی رنگ با سایر دندان ها بررسی کرده و سپس با چسب مخصوصی به دندان طبیعی بیمار و لثه اطراف آن سیمان می کند.
مراقبت‌های بعد از نصب روکش دندان
پس از نصب روکش دندان، دندانپزشک دستورالعمل‌هایی را درباره نحوه مراقبت از روکش دندان به شما می‌دهد. برخی از دستورالعمل‌های مراقبت‌های بعدی عبارتند از:
- هنگام مسواک زدن از فشار زیاد خودداری کنید.
- به طور منظم نخ دندان بکشید، اما این کار را به آرامی انجام دهید.
- غذاهای سفت و چسبناک مانند آجیل یا ذرت بو داده نخورید.
- در صورت نیاز از ژل موضعی بدون نسخه یا مسکن استفاده کنید.
- هر شش ماه یکبار برای تمیز کردن و معاینات معمول به دندانپزشک خود مراجعه کنید.
مزایا و معایب روکش‌های دندانی
روکش‌های دندانی مزایای متعددی دارند، از جمله:
- بازیابی شکل و عملکرد طبیعی دندان
- زیبایی بهبود یافته (لبخندی زیباتر)
- محافظت از دندان زیرین در برابر عفونت یا آسیب بیشتر
- امکان حفظ ساختار طبیعی زیرین دندان (برخلاف کشیدن دندان طبیعی و قرار دادن ایمپلنت)
روکش دندان همچنین عوارض بالقوه‌ای نیز دارند، به خصوص اگر به درستی قرار داده نشوند. عوارض زیر ممکن است رخ بدهد:
- افزایش حساسیت
- ساییدگی یا آسیب به دندانهای مقابل در طول زمان
- بریدگی یا شکستن
- شل شدن یا افتادن
- واکنش‌های آلرژیک (به عنوان مثال به نیکل در روکش‌های فلزی)
- پوسیدگی دندان یا بیماری لثه اطراف تاج
اگر در مورد خطرات آن نگران هستید، با دندانپزشک خود صحبت کنید. آنها می توانند تعیین کنند که آیا تاج برای شما مناسب است یا خیر.
روکش دندان ایمپلنت چیست؟
روکش دندان ایمپلنت نوعی دندان مصنوعی است که روی سطح خارجی ایمپلنت قرار می گیرد و نقش دندان طبیعی را ایفا می کند. این نوع روکش دندان اصطلاحا تاج دندان مصنوعی نامیده می شود. تاج دندان مصنوعی جایگزین دندان از دست رفته شده و به پایه ایمپلنت که چندین ماه قبل توسط یک عمل جراحی در استخوان فک کاشته شده است متصل می گردد.
دو نوع روکش دندان ایمپلنت اصلی وجود دارد که توسط دندانپزشکان به عنوان تاج دندان مصنوعی مورد استفاده قرار می گیرد:
1. روکش دندان پیچی
روکش دندان پیچی اتصال محکم تری به پایه ایمپلنت دارد چون با یک پیچ و یک مهره به اباتمنت ایمپلنت دندان پیچ می شود و پایدار و مستحکم سر جای خود باقی می‌ماند. این نوع تاج دندان، سوراخی در یک طرف خود دارد که روی لثه مینشیند و برای اتصال مستقیم به ایمپلنت از طریق پیچ تنظیم کننده به کار می رود. این نوع روکش دندان به مراقبت کمتری نیاز دارد چون به ایمپلنت پیچ شده است و امکان افتادن آن کمتر است. با این وجود از لحاظ زیبایی به اندازه روکش دندان چسبی نیست اما ظاهر آنها کاملاً طبیعی به نظر می رسد. سوراخ دسترسی که برای پیچ اتصال تاج به ایمپلنت تعبیه شده؛ احتمال شکستن و ترک برداشتن دارد و در صورتی که آسیب ببیند؛ احتمال افتادن تاج دندان از روی ایمپلنت وجود خواهد داشت.
مزایای روکش دندان پیچی
پیچ هایی که در رو کش دندان پیچی برای اتصال به پایه ایمپلنت تعبیه شده، نحوه اتصال را راحت‌تر میکند و به تاج ایمپلنت اجازه می‌دهد که با پایداری بیشتری روی لثه و در جهت درست قرار بگیرد. قطعه‌ای که پایه ایمپلنت و تاج دندان را به یکدیگر متصل میکند؛ اباتمنت نام دارد که پیچ روکش دندان پیچی در آن سفت میشود تا تاج دندان به راحتی روی پایه قرار بگیرد.
مزیت دیگر روکش دندان پیچی امکان تعویض راحت آن است چون بدون اینکه به پایه ایمپلنت آسیبی برسد می توان به راحتی با باز کردن پیچ، تاج دندان را برداشت. درصورتیکه پایه ایمپلنت به درستی با استخوان فک جوش بخورد شاید بیش از ۲۰ سال نیز بدون هیچ مشکلی در استخوان فک پایدار باقی بماند اما تاج دندان معمولاً هر ۵ تا ۷ سال یکبار نیاز به ترمیم یا تعویض پیدا میکند. روکش دندان پیچی به این علت مورد استفاده قرار می گیرد که باز کردن آن از پایه ایمپلنت جهت تعویض یا تعمیر راحت تر است.
معایب روکش دندان پیچی
یکی از معایب روکش دندان پیچی، شل شدن پیچ اتصال تاج دندان به پایه ایمپلنت است که هر چند وقت یکبار اتفاق می‌افتد و معمولاً بیمار هنگام گاز زدن و جویدن غذا ها دچار مشکل می شود. البته سفت کردن پیچ روکش دندان پیچی چندان مشکل نیست و دندانپزشک طی چند دقیقه می تواند این مشکل را برای بیمار برطرف کند. با این وجود چنین مشکلی در روکش دندان چسبی وجود ندارد. از طرف دیگر برداشتن روکش دندان چسبی به علت اینکه به لثه سیمان شده است از روی پایه ایمپلنت کمی مشکل است.
سوراخی که برای روکش دندان پیچی تعبیه شده تا پیچ از طریق آن سفت شود؛ از دیگر معایب آن به شمار می آید. هر چند در دندان های آسیا این ناحیه پشت تاج دندان تعبیه میشود تا از جلو دید نداشته باشد اما برای دندان های پیشین این عمل امکان پذیر نیست. به همین علت معمولاً برای دندانهای جلو از روکش دندان چسبی استفاده می شود تا از لحاظ زیبایی ظاهری مانند دندان طبیعی بر نظر برسد.
کاربرد روکش دندان پیچی
• بارگذاری فوری ایمپلنت
نصب روکش دندان پیچی در روش بارگذاری فوری ایمپلنت بسیار راحت‌تر است. چون پایه ایمپلنت بعد از چند ماه با استخوان فک جوش میخورد؛ پیش از آماده شدن تاج دندان اصلی گاهی اوقات تاج دندان هم زمان با کاشت ایمپلنت روی آن سوار میشود که به آن بارگذاری فوری می گویند. بیشترین کاربرد روکش‌دندان پیچی در همین فرایند بارگذاری فوری است. چون در این مرحله وجود پیچ ها نسبت به سیمان کردن تاج دندان یک مزیت به حساب می آید چون احتمال افتادن روکش دندان را در شش تا هشت هفته اول به حداقل می رسانند. نصب روکش دندان پیچی از ایجاد التهاب ناشی از چسب روی بافت لثه نیز جلوگیری می کند.
• تاج دندان موقت
گاهی اوقات بعد از کاشت پایه ایمپلنت در استخوان فک، از تاج دندان موقت استفاده می شود که روی بافت لثه نرم قرار بگیرد و ظاهر دندان بیمار طبیعی به نظر برسد. راحت ترین روش نصب تاج دندان موقتی استفاده از روکش دندان پیچی است. این پیچها به عنوان نشیمنگاه برای تاج موقتی استفاده می‌شوند و از بافت لثه حمایت می کنند تا زمانی که پایه ایمپلنت به طور کامل با استخوان فک جوش بخورد و تاج دندان مصنوعی اصلی نصب شود.
• برنامه درمانی بلندمدت
در مواردی که ایمپلنت های دندانی به نحوی نصب شده اند که نیاز به برنامه درمانی بلند مدت دارند معمولا از روکش دندان پیچی استفاده میشود. در این شرایط معمولاً از یک پایه ایمپلنت برای حمایت از بریج و جای خالی دو یا سه دندان از دست رفته استفاده می شود. گاهی اوقات از پایه ایمپلنتی که قبلا کاشته شده برای یک دندان جدید که مجاور با تاج دندان قبلی کاشته شده است نیز استفاده می شود. در این شرایط پیچ ها نقش بسیار مهمی در اتصال دو تاج ایمپلنت و یا روکش دندان جدید به پایه ایمپلنت قبلی ایفا می کنند.
2. روکش دندان چسبی یا سیمان شده
روکش دندان چسبی نیز نوعی دندان مصنوعی است که به اباتمنت روی پست ایمپلنت با استفاده از چسب دندان یا همان سیمان دندانپزشکی متصل میشود. روکش دندان سیمان شده از لحاظ زیبایی بهترین نوع روکش دندان است و اتصال آن به اباتمنت و پایه ایمپلنت به راحتی انجام می گیرد.
روکش دندان چسبی را میتوان در نواحی که تحلیل استخوان یا التهاب وجود داشته باشد؛ روی لثه قرارداد. اما نگهداری از آن کمی مشکل است چون باید برای مدت طولانی روی لثه باقی بماند و از آن جدا نشود. با این وجود روکش دندان چسبی به اندازه روکش دندان پیچی در معرض شکستن یا ترک برداشتن قرار ندارد چون به لثه سیمان میشود و احتمال افتادن آن کمتر است.
معایب روکش دندان چسبی
یکی از بزرگترین معایب روکش دندان چسبی برداشتن سیمان اضافه بعد از اتصال روکش به ایمپلنت است. در صورتی که دندان پزشک به درستی سیمان اضافی را از محل اتصال تاج دندان به ایمپلنت تمیز نکند؛ مشکلات بسیار زیادی از جمله درد هنگام جویدن و گاز زدن غذاها برای بیمار ایجاد خواهد کرد و حتی ممکن است منجر به عفونت لثه شود.
گاهی اوقات از چسب های ضعیف تر برای اتصال روکش دندان چسبی استفاده می شود تا برای تعویض و ترمیم، راحت‌تر از روی لثه برداشته شود. اما استفاده از چسب ضعیف احتمال افتادن تاج دندان از روی لثه هنگام گاز دادن یا جویدن غذا افزایش می دهد.
آیا تفاوت ظاهری بین روکش دندان چسبی و روکش دندان پیچی وجود دارد؟
زمانی که تاج ایمپلنت روی اباتمنت متصل شود؛ از لحاظ ظاهری نمی توان تشخیص داد که روش اتصال روکش دندان به پایه ایمپلنت چسبی بوده است یا پیچی. سوال اکثر بیماران این است که روکش دندان پیچی چه تفاوتی با چسبی دارد آیا عملکرد آنها با هم متفاوت است و کدام را باید انتخاب کنند؟
از لحاظ ظاهری باید گفت که هر دو روکش در صورتی که جنس سرامیکی و پرسلین داشته باشند کاملاً طبیعی به نظر می رسند. تاج دندان که به ایمپلنت متصل میشود؛ نوعی دندان مصنوعی است که عملکرد آن نسبت به دندان طبیعی متفاوت است. پایه ایمپلنت به عنوان ریشه دندان در استخوان فک کاشته می شود و روکش دندان به آن متصل می گردد تا بیمار برای جویدن یا گازدن غذاها از آن استفاده کند. روکش دندان تنها قسمتی از ایمپلنت است که در دهان دیده میشود. پایه ایمپلنت با یک عمل جراحی در استخوان فک قرار گرفته و پس از تکمیل فرآیند اسئواینتگریشن با استخوان فک جوش خورده است و از دید دیگران مخفی می ماند. مطالعات و تحقیقات بسیار زیادی در خصوص ایمپلنت دندان و روکش دندان انجام گرفته تا طراحی و عملکرد آنها بتواند به افزایش طول عمر ایمپلنت دندان کمک کند.
معمولاً زمانی که از روکش دندان پیچی برای ایمپلنت دندان استفاده می شود؛ دندانپزشک پس از سفت کردن پیچ، دور روکش را سیمان می کند تا از لحاظ زیبایی ظاهری مشکلی نداشته باشد. اما روکش دندان سیمان شده با پوشش دادن سوراخ پیچ اباتمنت به طور کامل می تواند از لحاظ زیبایی ظاهری به خصوص برای دندان های جلو بهتر از روکش دندان پیچی باشد. در حقیقت روکش دندان پیچی فقط می تواند برای دندان هایی مورد استفاده قرار گیرد که سوراخ پیچ در پشت تاج دندان مخفی شود و از جلو دید نداشته باشد. البته معمولا دندانپزشک با استفاده از مواد رزین کامپوزیت سوراخ دندان را می پوشاند تا قابل رویت نباشد.
چرا قیمت روکش دندان گران است؟
قیمت روکش دندان به علت استفاده از تکنیک های مدرن و مواد با کیفیت و مرغوب معمولاً گران است. مواد مورد استفاده برای ساخت روکش دندان از جمله سرامیک یا پرسلین برای اینکه کاملا شبیه دندان طبیعی به نظر برسند؛ از کیفیت بسیار بالایی ساخته می شوند به همین علت قیمت روکش دندان افزایش می‌یابد.
برای کاهش قیمت روکش دندان از تکنولوژی جدیدی به نام تاج دندان سرامیکی با جوش فلزی یا pfm استفاده می شود. این نوع روکش دندان که تقریبا ارزان ترین تاج دندان مصنوعی به شمار می‌آید فقط از روکش پرسلین که به یک فلز متصل شده است؛ ساخته می شود. هر چند این نوع تاج دندان معایب بیشتری نسبت به تاج دندانی که کاملا سرامیکی باشد دارد اما قیمت روکش دندان pfm ارزانتر است.
روکش‌ها چقدر دوام می‌آورند؟
بیشتر روکش‌ها می‌توانند پانزده سال یا بیشتر دوام بیاورند. مواد، رژیم غذایی، بهداشت دهان و دندان و محل قرارگیری روکش همگی عواملی هستند که در مدت زمان ماندگاری آن نقش دارند.
روکش‌های فلز سرامیک (PFM) ممکن است در درازمدت (8 سال یا بیشتر) از روکش‌های تمام سرامیکی بهتر عمل کنند و روکش‌های زیرکونیا ممکن است بیشتر از سایر انواع سرامیک دوام بیاورند.
روکش‌های رزین کامپوزیت به اندازه سایر روکش‌ها دوام نمی‌آورند. به همین دلیل دندانپزشکان از رزین کامپوزیت برای روکش‌های موقت بیشتر از روکش‌های دائمی استفاده می‌کنند.
دندانپزشک شما می‌تواند بر اساس وضعیت خاص شما تخمین بزند که تاج شما چقدر دوام می‌آورد.
با سلام دندانی که تحلیل استخوان دارد راه درمان چیست ؟؟ غیر از ایمپلنت راهی وجود دارد