اگر فکی که قرار است ایمپلنت دندان بروی آن قرار بگیرد استخوان کافی نداشته باشد؛ روش‌های مختلفی برای احیای آن وجود دارد. البته در اکثر موارد به علت مشکلات مالی و گران بودن هزینه های استخوان و کاشت ایمپلنت بیماران ترجیح می دهند که از روش بریج یا دندان مصنوعی استفاده کنند اما به هر حال این دو روش از لحاظ زیبایی و عملکردی به پای ایمپلنت دندانی نمی رسد. بنابراین در صورتی که بیماران بخواهند دندان از دست رفته خود را با دندان مصنوعی جایگزین کنند که عملکرد و زیبایی دندان طبیعی خودشان را داشته باشد؛ باید روش کاشت ایمپلنت را انتخاب کنند.
اگر شما هم یک یا چند دندان خود را از دست داده اید و تصمیم به کاشت ایمپلنت گرفته اید؛ مطمئن باشید که انتخاب درستی است. ایمپلنت دندانی پیشرفته ترین تکنولوژی هستند که توانسته اند جایگزین مناسبی برای دندان طبیعی خلق کنند. البته در صورتی که مدت زیادی از کشیدن دندان قبلی شما گذشته باشد احتمالا استخوان فک آن ناحیه تحلیل رفته که یکی از مهمترین موانع کاشت ایمپلنت است. چون نداشتن تراکم استخوان فک کافی می تواند منجر به شکست روش کاشت ایمپلنت دندان شود.
اصلی ترین قطعه ایمپلنت یک پست فلزی تیتانیومی است که با یک عمل جراحی در استخوان فک کاشته می شود. تیتانیوم به طور طبیعی سلولهای استخوانی را جذب می کند و موجب میشود اطراف آن رشد کرده و یک تکه یکپارچه و واحد را در استخوان فک تشکیل دهند. به این ترتیب پایه ایمپلنت بخشی از استخوان فک و بدن شما خواهد شد و به جای ریشه دندان طبیعی عمل خواهد کرد. سپس می توان تاج دندان یا پروتز دندان مصنوعی از جنس پرسلین یا سرامیکی را مانند روش بریج یا دندان مصنوعی روی آن نصب کرد.
اما برای اینکه به ظاهر طبیعی دست پیدا کنید قرار گرفتن پایه ایمپلنت در موقعیت مناسب در استخوان فک بسیار مهم است و این عمل نیز تنها در صورتی موفقیت‌آمیز خواهد بود که استخوان‌فک کافی از لحاظ تراکم و ارتفاع برای کاشت ایمپلنت وجود داشته باشد.
اما در شرایطی ممکن است بیمار استخوان فک مناسبی در محلی که دندان خود را از دست داده نداشته باشد. بنابراین جراح باید با روش هایی به افزایش تراکم و ارتفاع استخوان فک در آن ناحیه کمک کند. در صورتی که دندان خود را به مدت طولانی کشیده باشید؛ سلول های استخوان فک ممکن است نتوانند با سلول های قدیمی خود را جایگزین کنند و در نتیجه حجم کلی استخوان کاهش یابد. گذاشتن دندان مصنوعی یا بریج نیز کمکی به حل این مشکل نمی‌کند و تحلیل استخوان همچنان ادامه می یابد.
برای کاشت ایمپلنت در این شرایط ممکن است فقط یک راه حل وجود داشته باشد: پیوند استخوان. با این روش جراح گرفت استخوان دهنده را در منطقه ای که دوچار مشکل شده است؛ پیش از اقدام به کاشت ایمپلنت قرار می دهد. این گرفت استخوانی مانند یک چهارچوب برای سلول های استخوانی جدید عمل کرده و به آنها کمک میکند تا رشد کنند. خوشبختانه با این روش استخوان سالم با تراکم کافی برای حمایت از ایمپلنت ایجاد خواهد شد. اگر نقص استخوان فک جزئی باشد عمل کاشت ایمپلنت و پیوند استخوان را می توان همزمان با هم انجام داد.
در صورتی که از تحلیل استخوان رنج می برید ابتدا باید میزان استخوانی که در محل دندان از دست رفته تحلیل رفته؛ تعیین شود و سپس جراح مشخص میکند آیا پیوند استخوان گزینه مناسبی است یا خیر. عمل پیوند استخوان موجب می شود کاشت ایمپلنت دندان مدتی به تاخیر بیفتد اما موفقیت آمیز بودن آن را تضمین خواهد کرد. با افزایش حجم استخوان می توانید دندان جدید را که به صورت پروتز دندان مصنوعی ساخته میشود؛ روی پایه ایمپلنت قرار دهید.
به چه دلایلی ممکن است استخوان کافی برای کاشت ایمپلنت نداشته باشیم؟
در صورتی که دندان خود را از دست داده اید و آن را با ایمپلنت جایگزین کرده‌اید؛ استخوان آن ناحیه به تدریج شروع به انقباض خواهد کرد. این انقباض به تحلیل رفتن استخوان معروفت است و موجب می شود استخوان تراکم و ارتفاع کافی برای کاشت ایمپلنت نداشته باشد. از دست دادن دندان در هر فرد می‌تواند دلایل مختلفی داشته باشد که شامل بیماری پریودنتال یا پوسیدگی و عفونت در دندان، تصادف و حوادث ورزشی باشد.
ایمپلنت دندان را می توان در موارد زیر به کاربرد:
• جایگزین شدن با بریج یا دندان مصنوعی در شرایطی که لثه دیگر توانایی ساپورت کردن تاج دندان را ندارد.
• در شرایطی که یک یا چند دندان باید کشیده شود و به منظور جلوگیری از تحلیل استخوان تنها راه حل ممکن استفاده از ایمپلنت های دندانی است چون از تحلیل استخوان جلوگیری کرده و هیچگونه انقباض یا شکستن در طولانی مدت در استخوان ایجاد نخواهد شد. در حالی که روش بریج یا دندان مصنوعی نمی تواند از استخوان فک به خوبی حمایت کند.
پیش از اقدام به کاشت ایمپلنت لازم است جراح بررسی های لازم را روی استخوان فک انجام دهد تا تعیین کند حجم یا تراکم استخوان باقیمانده در محلی که دندان خود را از دست اید؛ چقدر است. برای شروع کاشت پایه ایمپلنت، باید استخوان فک توانایی لازم برای ساپورت کردن آن را داشته باشد. در صورتی که فکی که قرار است ایمپلنت دندان روی آن قرار بگیرد استخوان کافی نداشته باشد باید عمل پیوند استخوان را انجام داد. هم چنین لثه باید بتواند به خوبی روی ایمپلنت را پوشش دهد و اگر بافت کافی نداشته باشد باید پیش از شروع کاشت ایمپلنت، پیوند لثه انجام بگیرد. درمانی که برای احیای استخوان فک مورد استفاده قرار می گیرد؛ عمل پیوند استخوان نام دارد که موجب می شود پایه ایمپلنت سالیان سال بدون هیچ مشکلی در فک بیمار پایدار باقی بماند.
مطالب مرتبط: ایمپلنت یک روزه
چه اتفاقی می‌افتد اگر استخوان کافی برای کاشت ایمپلنت نداشته باشیم؟
دلیلی وجود ندارد که کسی نتواند امروزه از روش کاشت ایمپلنت استفاده کند. چون تکنیک های مختلفی وجود دارد که دندان پزشک با استفاده از آن می توانند نوع، موقعیت و تعداد پایه های ایمپلنت را تعیین کرده و در استخوان فک بکارد. البته باید آپشن های موجود برای شما توسط دندانپزشک مطرح شود.
پیوند استخوان
این فرایند شامل پیوند زدن استخوان ها یا مواد شبه استخوانی به استخوان فک است.
بهترین انتخاب برای پیوند استخوان مقداری از استخوان بدن خود بیمار است که می تواند از چانه یا قسمت انتهایی استخوان فک پایین برداشته شود. اگر دندان پزشک نتواند استخوان کافی از این ناحیه را بردارد می‌تواند از استخوان ران به جای آن استفاده کند. به نظر می رسد انتخاب استخوان ران چون مقدار زیادی استخوان می توان از آن برداشت کرد؛ مناسب تر باشد. البته برداشتن استخوان از این ناحیه نیاز به بستری شدن در بیمارستان و بیهوشی کامل دارد. البته این عمل جراحی تا حدی نیست که بتواند احتمال شکستن استخوان ران را به همراه داشته باشد.
اگر از این ایده که استخوان از بخشی از بدن خودتان گرفته شود؛ خوشتان نمی آید. گزینه های دیگری نیز پیش رو دارید. به عنوان مثال می توان مواد پودر استخوان را از حیواناتی مانند گاو به دست آورد. به علاوه جدیداً محصولات و گرفت های استخوانی مصنوعی نیز تولید شده‌اند.
لیفت سینوس
در این روش ارتفاع استخوان فک بالا با پر کردن بخشی از سینوس با استخوان افزایش می یابد. حفرات سینوسی بالای استخوان فک در دو طرف بینی قرار گرفته اند. این عمل زمانی انجام میشود که بخش عقب استخوان فک بالا ارتفاع کافی برای کاشت ایمپلنت را نداشته باشد.
انبساط ریج
این روش نوعی پیوند استخوان دیگر است فقط زمانی مورد استفاده قرار می گیرد که استخوان‌فک پهنای کافی برای ساپورت کردن ایمپلنت را نداشته باشد. برخی دندانپزشکان ایمپلنت را مستقیماً بعد از این عمل جراحی داخل استخوان فک قرار میدهند اما جراحان دیگری ممکن است چند ماه منتظر بمانند تا استخوان ریج بهبود یابد. این تکنیک روش ریج اسپلیت نیز نامیده می شود که در کلینیک دندانپزشکی یا مطب دندانپزشکی تحت بیهوشی موضعی انجام خواهد گرفت.
استئوژنسیس دیسترکشن
این روش معمولاً برای افزایش ارتفاع استخوانی که بسیار کوتاه باشد؛ مورد استفاده قرار می گیرد. جراح برش هایی در استخوان فک ایجاد می کند تا یک قطعه از استخوان را از مابقی آن جدا کند. سپس یک ابزار تیتانیومی با پیچ ها و پین ها آن قطعه از استخوان را دور از ما بقیه استخوان نگه می دارد سپس هر روز خودتان یا جراح پیچ این ابزار را به مقدار بسیار کم و به تدریج باز می کند تا فاصله بین قطعه استخوان و استخوان فک بیشتر شود. این فاصله کم کم توسط خود استخوان پر می شود.
دیسترکشن
دیسترکشن به فرایند جداسازی دو قطعه استخوان اطلاق می شود. استئوژنسیس نیز فرایند تشکیل استخوان جدید است. استئوژنسیس دیسترکشن ععملی است که معمولا برای بلند کردن طول استخوان فک مورد استفاده قرار می گیرد. اما برای افزایش استخوان در هر جهت دیگری نیز استفاده می شود. این فرآیند امروزه بیشتر متداول شده است.
مطالب مرتبط: کاشت دندان طبیعی
کاشت ایمپلنت
عمل جراحی کاشت ایمپلنت معمولا تحت بی حسی موضعی یعنی بی حس کردن نواحی و بافت های اطراف جایی که ایمپلنت قرار است کاشته شود؛ انجام می گیرد و یک فرایند نسبتا آسان است. ممکن است کمی احساس سوزش در طول فرآیند کاشت ایمپلنت در ناحیه استخوان خود داشته باشید اما کاملاً قابل تحمل است. چون پس از تکمیل فرآیند کاشت ایمپلنت هیچ زخمی باز نمی ماند و عمل جراحی آن کم تهاجمی است؛ درد و ناراحتی پس از عمل جراحی نیز چندان زیاد نمی باشد. معمولا فقط یک دوره آنتی بیوتیک برای شما تجویز می شود تا طی هفته بعد در خانه مصرف کنید.
برای کاشت یک ایمپلنت تکی معمولاً دو تا چهار ماه زمان می‌برد تا استخوان فک جوش بخورد و سپس بتوان پروتز دندان مصنوعی را روی آن نصب کرد. مدت زمان بهبود نسبت به هر شخص متفاوت است و بستگی به تراکم استخوان در ناحیه دندان از دست رفته دارد. هرچه تراکم استخوان بیشتر باشد مدت زمان بهبود سریع تر است. مرحله بعدی ساخت تاج دندان مطابق با پایه ایمپلنت است تا این مجموعه کامل مانند دندان طبیعی خود فرد عمل کند.
مطالب مرتبط: ایمپلنت دیجیتال
درصد موفقیت
ایمپلنت های دندانی تاکنون درصد موفقیت بالایی بیش از ۹۵ درصد را نشان داده‌اند. این درصد موفقیت در میان تمام روش‌های درمانی بیشترین سطح را دارد. حتی زمانی که تراکم استخوان کافی برای کاشت ایمپلنت وجود نداشته باشد؛ با استفاده از روش های درمانی تکمیلی درصد موفقیت همچنان بالاست. در صورتیکه کاشت ایمپلنت با موفقیت انجام بگیرد و پروتز دندان مصنوعی روی آن نصب شود می تواند تا پایان عمر برای بیمار دوام داشته باشند.
عوارض جانبی
هرچند شکست روش کاشت ایمپلنت به ندرت اتفاق می افتد اما تحت شرایط خاصی ممکن است جوش خوردن پایه ایمپلنت با استخوان فک به درستی انجام نگیرد و در نتیجه پایه لق شده و به دلایل مختلفی بیرون بیفتد.
گاهی اوقات تعداد ایمپلنت هایی که در یک خط کاشته می شود کافی نیست و فشار زیادی پس از قرار گرفتن قرص کامل دندان روی آنها وارد میشود. گاهی اوقات پایه ایمپلنت تکی کمی بالاتر از سطح سایر دندانها قرار می گیرد؛ در نتیجه نیروی فشار بیشتری هنگام جویدن و گاز زدن به آن وارد شده و در نتیجه در جای خودش لق می شود.
در صورتی که سیگاری هستید ممکن است درصد موفقیت ایمپلنت دندان برای شما به علت عدم خونرسانی کافی به بافت های اطراف ایمپلنت و درنتیجه عدم بهبود یافتن بافت ها، کاهش پیدا کند. همچنین داروهای پوکی استخوان در صورتی که بیش از سه سال مصرف شوند ممکن است جلوی فرایند اسئواینتگریشن را بگیرند و در نتیجه ایمپلنت می تواند با استحکام کافی به استخوان فک جوش خورده و فشارهای وارده از طریق گاز زدن یا جویدن را تحمل کند.
حفظ بهداشت دهان و دندان نیز برای ایمپلنت ها بسیار مهم است. اگر نتوان ذرات غذا و پلاک ها را از لثه های اطراف ایمپلنت تمیز کرد احتمالاً عفونت باکتریایی که پری - ایمپلنتایتیس نامیده می شود؛ موجب تخریب استخوان و لق شدن پایه ایمپلنت می شود.
بیمار ممکن است کمی درد، تورم یا کبودی را در ناحیه ای که استخوان برای پیوند گرفته شده تجربه کند. اگر این استخوان از ناحیه ران باشد ممکن است راه رفتن یا نشستن و برخاستن به مدت دو هفته برای بیمار مشکل باشد. همچنین تورم در ناحیه استخوان فک پس از عمل کاشت ایمپلنت به مدت یک تا دو هفته کاملاً طبیعی است.
عمل کاشت ایمپلنت معمولا توسط متخصص جراحی دندان، پریودنتیست یا جراح دهان و دندان یا ایمپلنتولوژیست که دوره های آموزشی خاص کاشت ایمپلنت را گذرانده انجام می شود. برای اینکه از موفقیت ایمپلنت دندان خود در صورتی که تراکم استخوان فک که کافی ندارید؛ مطمئن باشید بهتر است با مطب دکتر شهاب محمدی - ایمپلنتولوژیست و جراح دندان - تماس بگیرید.
مطالب مرتبط: ایمپلنت اقساطی
سلام فک بالا هشت ایمپیلنت گذاشتم فک پایین چهار تا مشکل این هست انتهای فک دوطرف پایین نتونسته ایمپلنت کنه الان دودندان انتهایی سمت چپ وراست دودندان کمتر هست بالا کامل هست مشکلی ایجاد نمیکنه الان دندان بالا 16تاست پایین ده تاست دکتر نتونسته انتهای دوطرف فک پایین را ایمپلنت بزاره چون فک ضعیف هست میگه باید پیوند استخوان بزنی حالا موقع غذا خوردن تعداد دندان بالا وپایین یکسان نیست مشکلی ایجاد نمیکنه